Bölüm 59
İsa Aslında Kimdi?
İSA ile öğrencilerini taşıyan kayık Beytsayda limanına vardığında, halk İsa’ya kör bir adam getirdi. Bu adamı dokunarak iyi etmesi için yalvardılar. İsa adamı elinden tutup kasabanın dışına çıkardı ve gözleri üzerine tükürdükten sonra, “Bir şey görüyor musun?” diye sordu.
Adamın yanıtı şuydu: “Adamlar görüyorum, çünkü yürüyen ağaçlar gibi şeyler seçiyorum.” İsa, ellerini adamın gözlerine koyarak görme gücünü ona yeniden kazandırdı; öyle ki, artık net bir şekilde görebiliyordu. Sonra kente girmemesini emrederek adamı evine gönderdi.
İsa, şimdi öğrencileriyle birlikte Filistin’in en kuzeyinde bulunan Filipus Kayseriyesi’nin köylerine doğru gitmek üzere oradan ayrıldı. Deniz seviyesinden 350 metre yüksekte güzel bir yerde bulunan Filipus Kayseriyesi’nin yolu yaklaşık 50 kilometrelik uzun bir yokuştu. Yolculuk herhalde birkaç gün sürmüştü.
Yolda, İsa tek başına dua etmek üzere bir kenara çekildi. Ölümüne yalnızca dokuz ya da on ay kalmıştı ve öğrencileri için kaygılanmaktaydı. Birçokları zaten onu takip etmekten vazgeçmişti. Bazılarınınsa, düş kırıklığına uğrayıp bocalamaya başladığı anlaşılıyor; çünkü İsa, halkın kendisini kral yapma çabalarını reddettiği gibi, düşmanları kendisine meydan okuyunca kral olduğunu kanıtlanmak üzere gökten bir alamet de vermemişti. Acaba onun kimliği hakkında resulleri ne düşünüyordu? Dua ettiği yere geldiklerinde, İsa onlara, “Halkın dediğine göre ben kimim?” diye sordu.
Şöyle yanıt verdiler: “Bazıları Vaftizci Yahya, başkaları İlya, başkaları da Yeremya, yahut peygamberlerden biridir, diyorlar.” Evet, halk, bu adamlardan birinin diriltilip İsa olduğunu düşünmekteydi!
İsa, “Ya siz, ben kimim dersiniz?” diye sordu.
Petrus hemen, “sen hay olan Allahın Oğlu, Mesihsin” diye karşılık verdi.
İsa, Petrus’u, verdiği karşılıktan dolayı övdükten sonra şunları söyledi: ‘Ben de sana diyorum ki, Sen Petrus’sun, ve ben cemaatimi bu kayanın üzerine kuracağım; ve Hadesin kapıları onu yenmiyecektir.’ İsa böylece, bir cemaat kuracağını ve onun mensuplarını yeryüzündeki sadık yaşamlarından sonra ölümün bile tutsak edemeyeceğini ilk kez duyuruyordu. Sonra Petrus’a, “göklerin melekûtu [krallığı] anahtarlarını sana vereceğim” dedi.
İsa böylelikle, Petrus’un özel ayrıcalıklar alacağını açıklamış oldu. Ancak Petrus’u ne resuller arasında en başa koydu ne de cemaatin temeli yaptı. Cemaatin üzerine kurulacağı Kaya İsa’nın kendisiydi. Fakat Petrus’a üç anahtar verilecekti; o bunlarla, insan gruplarına, göklerin Krallığına girmek üzere bir bakıma fırsat kapısını açacaktı.
Petrus birinci anahtarı, MS 33 yılının Pentikost gününde, tövbe etmiş Yahudilere kurtulmak için yapmaları gerekeni göstermekte kullanacaktı. Bundan kısa bir süre sonra, ikincisini Tanrı’nın Gökteki Krallığının kapısını imanlı Samiriyelilere açmak üzere kullanacaktı. Daha sonra, MS 36 yılında, sünnetsiz milletlerden olanlara, Kornelius ve arkadaşlarına, aynı fırsatı tanıma amacıyla üçüncü anahtarı kullanacaktı.
İsa resulleriyle konuşmasını sürdürdü. Pek yakında Yeruşalim’de karşılaşacağı sıkıntılardan ve ölümünden söz etmesi onları düşkırıklığına uğrattı. İsa’nın gökteki yaşam için diriltileceğini anlayamayan Petrus onu bir yana çekip, “ya Rab, bu senden ırak olsun, bu sana asla olmıyacak” dedi. İsa ise ona sırtını dönerek şu yanıtı verdi: “Çekil arkama, Şeytan; sen bana tökezsin, çünkü sen Allah şeylerini değil, ancak insan şeylerini düşünüyorsun.”
Belli ki, resullerin dışında, başka kişiler de İsa ile birlikte dolaşıyordu; kendisi onları yanına çağırıp takipçisi olmanın kolay olmayacağını anlattı: ‘Bir kimse ardımdan gelmek isterse kendini reddetsin ve işkence direğini yüklenip sürekli beni izlesin. Çünkü kim canını kurtarmak isterse, onu kaybedecektir; fakat kim benim ve iyi haberin uğrunda canını kaybederse, onu kurtaracaktır.’
Evet, takipçileri İsa’ya layık olmak istiyorlarsa, yürekli ve özverili olmalıydılar. İsa şunları da söyledi: “Çünkü bu zina ve günah işleyici nesil içinde kim benden ve sözlerimden utanırsa, İnsanoğlu da Babasının izzetinde mukaddes meleklerile geldiği zaman, ondan utanacaktır.” Markos 8:22-38; Matta 16:13-28; Luka 9:18-27.
▪ İsa neden öğrencileri için kaygı duyuyordu?
▪ İnsanların İsa’nın kimliği hakkındaki görüşleri neydi?
▪ Petrus’a hangi anahtarlar verildi; onlar nasıl kullanılmalıydı?
▪ Petrus neden ve nasıl azarlandı?