Yapıcı ve Olumlu

DUYURMAKLA görevlendirildiğimiz mesaj iyi haberdir. İsa şöyle dedi: “Önce bütün milletlere incilin [Sevindirici Haber, İncil—Çağdaş Türkçe Çeviri] vâzolunması gerektir.” (Mar. 13:10) Kendisi ‘Tanrı’nın Krallığının müjdesini’ duyurmakta örnek oldu. (Luka 4:43) Resullerin vaaz ettikleri mesaj “Tanrı’nın Sevindirici Haberi” ve “Mesihin Sevindirici Haberi” olarak adlandırıldı. (I. Sel. 2:2; II. Kor. 2:12, İncil—Çağdaş Türkçe Çeviri) Bu mesaj yapıcı ve olumludur.

‘Sonsuz iyi haberin’, ‘göğün ortasında uçan melek’ tarafından duyurulmasıyla uyumlu olarak insanları önemle şuna teşvik ediyoruz: “Allahtan korkun, ve ona izzet verin.” (Vah. 14:6, 7) Her yerde insanlara hakiki Tanrı, ismi, eşsiz nitelikleri, harikulade işleri, sevgi dolu amacı, Kendisine hesap verme sorumluluğumuz ve bizden istedikleri hakkında bilgi veriyoruz. Bu iyi haber Yehova Tanrı’nın, Kendi onurunu lekeleyen ve insanların yaşamını mahveden kötüyü yok edeceği gerçeğini de içerir. Fakat vaaz ettiğimiz bireyleri yargılamak bize düşmez. İçten arzumuz olabildiğince çok kişinin Mukaddes Kitaptaki mesaja olumlu karşılık vermesi, böylece bu mesajın gerçekten onlar için iyi haber olmasıdır.—Sül. Mes. 2:20-22; Yuhn. 5:22.

Olumsuz Konuları Sınırlı Tutun. Kuşkusuz yaşamda birtakım olumsuzluklar vardır. Bunlara gözümüzü kapayamayız. Sohbete başlamak için, sahanızdaki insanların zihnini meşgul eden bir sorunu ortaya atabilir ve kısaca ondan söz edebilirsiniz. Yine de, genellikle böyle bir konuyu uzun uzadıya konuşmanın pek yararı olmaz. İnsanlar zaten devamlı sıkıntılı haberler duyuyorlar, bir de bizim hoş olmayan şeylerden söz etmemiz kapılarını ya da kulaklarını kapamalarına neden olabilir. Sohbetinizin başlarında Tanrı’nın Sözündeki canlandırıcı hakikatlere doğrudan dikkat çekmeye çalışın. (Vah. 22:17) O zaman, kişi sohbeti sürdürmek istemese bile, ona üzerinde düşünebileceği yapıcı bir fikir bırakmış olursunuz. Böylece, bir dahaki sefer, dinlemeye istekli olabilir.

Benzer şekilde, bir konuşma yapmanız istendiğinde de, sırf elinizde bol bol bulunduğu için dinleyicilerinizi olumsuz bilgilere boğmayın. Bir konuşmacı yöneticilerin başarısızlığı, suç ve şiddet haberleri, ahlaksızlığın korkunç ölçüde yaygın oluşu üzerinde uzun uzadıya durursa, moral bozucu bir etki yaratabilir. Bir konunun olumsuz yönlerini yalnızca yararlı bir amaca hizmet edecekse kullanın. Bu tür malzemenin ölçülü kullanılması konuşmanızın yerinde ve zamanında olduğunun görülmesine katkıda bulunabilir. Ayrıca, olumsuzlukları belirtmek, duruma katkısı olan başlıca etkenlerin saptanması ve böylece Mukaddes Kitapta verilen çözümün neden uygulanabilir olduğunun açıklanması için kullanılabilir. Mümkünse sorunların üzerinde uzun uzun durmadan sadede gelin.

Bir konuşmadan malzemenin tüm olumsuz yönlerini çıkarmak ne mümkündür ne de arzu edilir. Aşılması gereken zorluk, sonuçta olumlu yönü ağır basacak şekilde, olumlu ve olumsuzun bir harmanını sunmaktır. Bunu başarmak için, konuşmanıza neleri alıp, neleri almayacağınızı ve vurguyu nerelerde yapacağınızı saptamalısınız. İsa, Dağdaki Vaazında dinleyicilerine yazıcıların ve Ferisilerin kendi çıkarlarına hizmet eden yaşam tarzlarından kaçınmalarını tembihledi ve bu öğüdünü açıklayan birkaç örnek verdi. (Mat. 6:1, 2, 5, 16) Bununla birlikte, İsa, o dinsel liderlerin olumsuz örneği üzerinde durmaktansa, Tanrı’nın gerçek yolunu anlamayı ve ona uygun yaşamayı vurguladı. (Mat. 6:3, 4, 6-15, 17-34) Bunun son derece yapıcı bir etkisi oldu.

Olumlu Bir Tarzı Koruyun. Cemaatinizde İsa’nın takipçilerine özgü faaliyetin belirli bir yönü hakkında bir konuşma yapma görevi aldıysanız, eleştirici olmaktansa yapıcı olmaya çalışın. Başkalarını yapmaya teşvik ettiğiniz şeyi kendiniz yaptığınızdan emin olun. (Rom. 2:21, 22; İbr. 13:7) Sözlerinizin ardındaki neden kızgınlık değil, sevgi olsun. (II. Kor. 2:4) İman kardeşlerinizin Tanrı’yı memnun etmek istediklerinden eminseniz, söyledikleriniz bu güveninizi yansıtacak ve bunun yararlı bir etkisi olacak. I. Selânikliler 4:1-12; II. Selânikliler 3:4, 5 ve Filimon 4, 5, 8-14, 21 gibi kayıtlarda Resul Pavlus’un bu tür bir güveni nasıl dile getirdiğine dikkat edin.

Zaman zaman ihtiyarların hikmetli olmayan davranışlara karşı uyarıda bulunması zorunludur. Ancak, alçakgönüllülük kardeşleriyle ilişkilerinde huy yumuşaklığı göstermelerine yardım edecek. (Gal. 6:1) Söyleme tarzları cemaattekilere saygı duyduklarını göstermeli. (I. Pet. 5:2, 3) Mukaddes Kitap genç erkeklerin özellikle bu gereğin farkında olmalarını öğütlüyor. (I. Tim. 4:12; 5:1, 2; I. Pet. 5:5) Tedip etmek, terbiye etmek ve bazı yanlışları düzeltmek gerektiğinde bu bizzat Mukaddes Kitabın sözlerine dayanılarak yapılmalıdır. (II. Tim. 3:16) Konuşmacı ayetleri duruma uygularken asla hakkında güçlü duygular beslediği bir düşünceyi desteklemek üzere açıklamayı zorlamamalı ya da çarpıtmamalıdır. Düzeltici bir öğüt vermek gerekiyorsa bile, suç işlemekten nasıl kaçınılacağı, sorunların nasıl çözüleceği, zorlukların üstesinden nasıl gelineceği, yanlış bir davranış tarzının nasıl düzeltileceği ve Yehova’nın taleplerinin bizi nasıl koruduğu vurgulanarak konuşma olumlu tarzda sürdürülebilir.—Mezm. 119:1, 9-16.

Konuşmanızı hazırlarken, her ana noktayı ve konuşmanın bütününü nasıl sonuçlandıracağınızı düşünün. Genellikle son söyledikleriniz en çok akılda kalanlardır. Kapanış sözleriniz olumlu olacak mı?

İman Kardeşlerinizle Sohbet Ederken. Yehova’ya hizmet edenler ibadetlerde birbirleriyle arkadaşlık etme fırsatlarını takdir ederler. Bunlar ruhen ferahlama zamanlarıdır. Mukaddes Kitap, ibadet yerlerimizde bir araya geldiğimizde her zaman ‘birbirimizi teşvik etme’ düşüncesini aklımızda tutmamızın gereğini önemle vurgular. (İbr. 10:24) Bu yalnızca ibadet sırasındaki konuşmalar ve cevaplarla değil, aynı zamanda ibadetlerden önce ve sonra yapılan sohbetlerle de olur.

Günlük yaşamımızla ilgili sohbetler yapmak normalse de, en iyi teşvik ruhi konuların konuşulmasıyla gerçekleşir. Kutsal hizmette yaşadığımız deneyimler buna dahildir. Birbirimize gösterdiğimiz sağlıklı ilgi de yapıcıdır.

Çevremizdeki dünyanın etkisine karşı dikkatli olmak gerekir. Pavlus, İsa’nın Efesos’taki takipçilerine yazarken şunları söyledi: “Bunun için yalanı bırakarak her biriniz kendi komşusu ile hakikati söyleyin.” (Efes. 4:25) Yalan yerine hakikati konuşmak dünyanın putlaştırdığı kişileri ve nesneleri yüceltmemeyi gerektirir. Benzer şekilde, İsa, “zenginliğin aldatıcılığı” konusunda uyarıda bulundu. (Mat. 13:22) O halde, birbirimizle konuşurken, maddi şeylere sahip olmayı çekici göstererek bu aldatıcı eğilimi desteklememek üzere dikkatli olmalıyız.—I. Tim. 6:9, 10.

Resul Pavlus, yapıcı olma ihtiyacı üzerine öğüt verirken, ‘imanı zayıf olduğu’, yani İsa’nın takipçisinin özgürlüğünün boyutunu tam anlamıyla kavrayamadığı için belirli şeylerden çekinebilen bir kardeşi yargılamaktan ya da küçümsemekten kaçınmanın gereğini önemle belirtti. Gerçekten de, sohbetlerimizin başkaları açısından yapıcı olması için onların geçmişlerini ve ruhen ne ölçüde ilerlediklerini hesaba katmalıyız. ‘Bir kardeşin yoluna sürçme ya da tökezleme taşı koymak’ ne kadar üzücü olur!—Rom. 14:1-4, 13, 19, YÇ.

Ciddi kişisel sorunlarla, örneğin kronik hastalıklarla mücadele edenler, yapıcı sohbetleri takdir ederler. Böyle biri ibadetlere gelmek için çok çaba harcıyor olabilir. Onun durumundan haberdar olanlar muhtemelen hatırını soracaklar. Bu kişi kuşkusuz onların ilgisini takdir eder. Yine de, sağlık durumu hakkında konuşmak onun açısından teşvik edici olmayabilir. Takdir ve övgü sözleri yüreğini daha fazla etkileyebilir. Yehova’ya duyduğu tükenmeyen sevginin ve zor durumlarda gösterdiği tahammülün kanıtlarını fark ediyor musunuz? Verdiği cevaplar sizi teşvik ediyor mu? Dikkati onu fiziksel yönden kısıtlayan etkenlere değil de güçlü yönlerine ve cemaate olan katkısına çekmek daha yapıcı olmaz mı?—I. Sel. 5:11.

Sohbetimizin yapıcı olması için, özellikle ele alınan konuda Yehova’nın bakış açısının hesaba katılması önemlidir. Eski İsrail’de Yehova’nın temsilcilerine karşı konuşan ve mandan yakınanlar Tanrı’nın hoşnutsuzluğunu ciddi bir şekilde yaşadılar. (Say. 12:1-16; 21:5, 6) İhtiyarlara saygımızı ve sadık ve basiretli köle aracılığıyla sağlanan gıdaya takdirimizi göstererek bu örneklerden yararlandığımızı kanıtlamış oluruz.—I. Tim. 5:17.

İman kardeşlerimizle birlikteyken konuşulacak yararlı şeyler bulmak hemen hemen hiç sorun değildir. Yine de, birinin sözleri aşırı eleştirici olursa, sohbeti yapıcı bir yöne çevirmek için inisiyatif kullanın.

İster başkalarına şahitlik ediyor olalım, ister kürsüden iman kardeşlerimize sesleniyor olalım, yüreğimizin hazinesinden “yapıcılığa katkıda bulunabilen, dinleyicilerin canına can katan yararlı söz neyse” onu çıkarmak üzere ayırt etme gücümüzü kullanalım.—Efes. 4:29, İncil—Çağdaş Türkçe Çeviri.