Yeruşalim Ve Süleyman’ın Mabedi

“GÜZELLİĞİN doruğu” ve “ulu Kral’ın kenti” diye adlandırıldı. (Me 48:2; 50:2; Yr Me [Ağı] 2:15, YÇ) Yeruşalim eski İsrail’in başkentiydi. (Me 76:2) Davud, kenti Yebusilerden alıp başkent yaptıktan sonra, ona ‘Davud Şehri’ veya sadece “Sion” dendi.—II. Sa 5:7.

Yeruşalim, çok stratejik bir konumda bulunmadığı halde, Tanrı’nın Kendi ismiyle anılmasını uygun gördüğü bir şehir olduğundan ün kazandı. (Tes 26:2) Ve İsrail’in dinsel ve idari merkezi oldu.

Yahuda dağlarının orta kesiminde bulunan Yeruşalim’in denizden yüksekliği 750 metredir. Mukaddes Kitap bu şehrin ‘yüksekliğine’ ve Tanrı’ya tapınmak üzere bu tepeye ‘çıkan’ insanlara değinir. (Me 48:2; 122:3, 4) Bu çok eski şehir, batıdan ve güneyden Hinnom Vadisi, doğudan ise Kidron Vadisiyle çevriliydi. (II. Kı 23:10; Yr 31:40) Kidron Vadisi’ndeki Gihona ve güneydeki En-rogel tatlı su kaynakları, özellikle düşman saldırıları sırasında yaşamsaldı.—II. Sa 17:17.

Davud Şehri yan sayfadaki planda kırmızıyla gösteriliyor. Şehir, Davud ve Süleyman’ın saltanat dönemlerinde Ofel’i (yeşil) ve Moriya Dağı’nı (mavi) kapsayacak şekilde, kuzeye doğru genişledi. (II. Sa 5:7-9; 24:16-25) Süleyman bu yüksek dağ sırtında Yehova’ya görkemli bir mabet inşa etti. Yıllık bayramlarda, tapınmak için ‘Yehova’nın dağına’ akın eden kalabalıkları gözünüzün önüne getirin! (Ze 8:3) Sayfa 17’de gösterilen yol ağı bu seyahatleri kolaylaştırıyordu.

Süleyman’ın altınlarla ve değerli taşlarla süslenmiş mabedi, inşası sırasında yapılan masraf açısından dünyanın belli başlı yapılarından biriydi. Ama asıl önemlisi, mabedin mimari planını Yehova vermişti. Resimde görebileceğiniz gibi, mabedin yakınında büyük avlular ve yönetim binaları vardı. Bu ayrıntılar incelenmeye değmez mi?—I. Kı 6:1–7:51; I. Ta 28:11-19; İb 9:23, 24.

[Dipnot]

[Sayfa 21’deki çerçeve]

Zamanla Yeruşalim’in sınırları batıya ve kuzeye doğru genişledi. Süleyman’dan sonra gelen Yahuda kralları, şehre surlar ve kapılar eklediler. Halen devam eden arkeolojik araştırmalar, surların bazı kısımlarının tam olarak nerede bulunduğuna ve boyutlarına ışık tutabilir. Şehir MÖ 607’de harap edildi ve 70 yıl boyunca ıssız kaldı. Yahudilerin Yeruşalim’e dönmesinden 80 yıl kadar sonra, Nehemya surların kapsamlı bir şekilde yeniden inşasına başladı.

[Sayfa 21’deki şema/resim]

(Ayrıntılı bilgi için lütfen yayına bakın)

Yeruşalim/Süleyman’ın Mabedi

SÜLEYMANIN ZAMANINDAKİ MABET ALANI

Mabet

1. En Mukaddes Yer

2. Mukaddes Yer

3. Sundurma

4. Boaz

5. Yakin

6. Tunç Sunak

7. Dökme Deniz

8. Ayaklık

9. Yan Odalar

10. Yemek Odaları

11. İç Avlu

MABET ALANI

Moriya Dağı

Yemek Odaları

Ayaklık

Yan Odalar

En Mukaddes Boaz

Yer Mukaddes Yer Sundurma Tunç İç

Yakin Sunak Avlu

Ayaklık Dökme

Deniz

Ofel

Meydan (?)

Sular Kapısı (?)

DAVUD ŞEHRİ

Sion Dağı

Davud’un Sarayı

Çeşme Kapısı

Manasse’nin Suru (?)

Hananel Kulesi

Hammea Kulesi

Koyun Kapısı

Muhafızlar Kapısı

Hammifkad Kapısı

Atlar Kapısı

KIDRON VALLEY

Aşağı Sur (?)

Gihon

Sonradan yapılan su tüneli

TYROPOEON VADİSİ

Gübre (Harsit) Kapısı

En-rogel

Dere Kapısı

HİNNOM VADİSİ

Köşe Kapısı

Fırınlar Kulesi

Geniş Duvar

Efraim Kapısı

Meydan

Eski Kapı

İlk Kuzey Surları

İKİNCİ MAHALLE

Balık Kapısı

[Resim]]

Ofel

Firavun’un Kızının Evi

Süleyman’ın Sarayı

Lübnan Ormanı Evi

Sayvan

Taht Eyvanı

Moriya Dağı

Büyük Avlu

Mabet

[Sayfa 20’deki resim]

Ön plandaki bölge, ‘Davud Şehri’nin bulunduğu yerdi. Mabet, arka plandaki düzlük bölgedeydi

[Sayfa 20’deki resim]

Eski ‘Davud Şehri’ni ve Süleyman’ın mabedini gösteren, bilgisayarla hazırlanmış model