“Size Önderlik Edenleri Unutmayın”

PAVLUS’UN bu sözleri İbraniler 13:7’de kayıtlıdır. MS 33 yılının Pentekost gününden itibaren Efendimiz İsa Mesih’in sadık elçileri, yönetim kurulu olarak, yeni kurulan Hıristiyan cemaatinin yönlendirilmesine önderlik ettiler (Elçi. 6:2-4). MS yaklaşık 49 yılına gelindiğinde bu yönetim kurulunda İsa’nın elçilerinden başka biraderler de vardı. Sünnet meselesi karara bağlandığında yönetim kurulunda “Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlar” da yer alıyordu (Elçi. 15:1, 2). Tüm Hıristiyanları etkileyen meselelerle ilgilenmek onların sorumluluğundaydı. Onlar cemaatleri güçlendiren ve İsa’nın öğrencilerinin fikir birliği içinde hareket etmesini sağlayan mektuplar gönderdiler, kararlar bildirdiler. Cemaatler yönetim kurulunun talimatlarına itaat etti ve boyun eğdi; bunun sonucunda Yehova onları destekledi ve başarılı oldular (Elçi. 8:1, 14, 15; 15:22-31; 16:4, 5; İbr. 13:17).

² Elçilerin ölümünden sonra hakikate isyan başladı (2. Sel. 2:3-12). İsa’nın buğday ve deliceler örneğinde önceden bildirdiği gibi buğdayların (meshedilmiş Hıristiyanların) arasına deliceler (sahte Hıristiyanlar) ekildi. Yüzyıllar boyunca bu iki grubun hasat vaktine, yani ‘bu ortamın sonuna’ kadar birlikte büyümesine izin verildi (Mat. 13:24-30, 36-43). Bu süre zarfında meshedilmiş Hıristiyanlar İsa’dan bireysel olarak destek görmeye devam etseler de bir yönetim kurulu yoktu; başka sözlerle yeryüzünde İsa’nın, takipçilerini yönlendirmek için kullandığı belirli bir kanal bulunmuyordu (Mat. 28:20). Fakat İsa, hasat döneminde bir değişiklik olacağını bildirmişti.

³ “Sadık ve sağgörülü hizmetkâr gerçekten kimdir?” İsa Mesih bu soruyu sorarken, ‘bu ortamın sonuyla’ ilgili ‘alametin’ bir kısmını açıklayan bir örnek verdi (Mat. 24:3, 42-47). Bu sadık hizmetkârın Tanrı’nın toplumuna “vaktinde” ruhi gıda sağlamakla meşgul olacağını gösterdi. İsa birinci yüzyılda cemaate önderlik etmesi için nasıl tek bir bireyi değil de bir grup erkeği kullandıysa, bu ortamın sonunda kullandığı sadık hizmetkâr da tek bir kişi değildir.

“SADIK VE SAĞGÖRÜLÜ HİZMETKÂR” KİMDİR?

⁴ İsa, takipçilerine ruhi gıda vermesi için kimi görevlendirdi? Yerinde olarak bu görevi yeryüzündeki meshedilmiş Hıristiyanlara verdi. Kutsal Kitap onlardan “kraliyet kâhinliği” olarak bahseder, onlar kendilerini “karanlıktan Kendi muhteşem ışığına çağıranın ‘üstün niteliklerini her yerde bildirme’” görevi almıştır (1. Pet. 2:9; Mal. 2:7; Vah. 12:17). Peki yeryüzündeki tüm meshedilmişler sadık hizmetkârı oluşturur mu? Hayır. İsa, yaklaşık 5.000 erkeğin yanı sıra kadın ve çocuklardan oluşan bir kalabalığa mucizevi şekilde yiyecek sağlarken, yiyecekleri önce öğrencilerine verdi, öğrenciler de kalabalığa dağıttı (Mat. 14:19). İsa kalabalıkları az sayıda kişi aracılığıyla doyurdu. Bugün de ruhi gıdayı benzer bir yöntemle sağlıyor.

⁵ Dolayısıyla “sadık ve sağgörülü kâhya” Mesih’in hazır bulunuşu sırasında ruhi gıdanın hazırlanıp dağıtılmasında doğrudan payı olan meshedilmiş biraderlerin oluşturduğu küçük bir gruptur (Luka 12:42). Son günlerin başından beri, ‘sadık ve sağgörülü hizmetkârı’ oluşturan meshedilmiş biraderler merkez büroda birlikte hizmet etmektedir. Günümüzde bu meshedilmiş biraderler Yehova’nın Şahitlerinin Yönetim Kurulunu oluşturur.

⁶ İsa Mesih Yönetim Kurulunu, Kutsal Kitaptaki peygamberlik sözlerinin gerçekleşmesi hakkında açıklama yapmak ve Kutsal Kitap ilkelerinin günlük yaşamda nasıl uygulanabileceği konusunda vaktinde rehberlik sağlamak için kullanıyor. Bu ruhi gıda Yehova’nın Şahitlerinin yerel cemaatleri aracılığıyla dağıtılıyor (İşa. 43:10; Gal. 6:16). Kutsal Kitap devirlerinde güvenilir bir hizmetkâr ya da kâhya evin idaresinden sorumlu olurdu. Benzer şekilde sadık ve sağgörülü hizmetkâr da ev halkının idaresinden sorumludur. Dolayısıyla sadık hizmetkâr maddi kaynaklardan, duyuru faaliyetinden, büyük ibadet programlarından, teşkilatta farklı görevlerde hizmet edecek gözetmenlerin tayin edilmesinden ve Kutsal Kitaba dayalı yayınların gözetiminden sorumludur. Tüm bunlar “evin hizmetkârları” içindir (Mat. 24:45).

⁷ Öyleyse “evin hizmetkârları” kimdir? Kısaca söylemek gerekirse, ruhi gıdayı alan herkes. Son günlerin başında evin hizmetkârlarının hepsi meshedilmiş kişilerdi. Sonradan evin hizmetkârlarına “başka koyunlar” da dahil oldu (Yuhn. 10:16). Her iki grup da sadık hizmetkârın sağladığı ruhi gıdadan yararlanır.

⁸ İsa büyük sıkıntı sırasında bu kötü ortama hüküm vermeye geldiğinde sadık hizmetkâra “bütün mallarının sorumluluğunu” verecek (Mat. 24:46, 47). Sadık hizmetkârı oluşturanlar gökteki ödüllerini alacak. Onlar gökteki diğer meshedilmişlere katılacak ve 144.000 kişi Mesih’in gökteki yönetimine ortak olacak. Yeryüzünde artık sadık ve sağgörülü hizmetkâr olmayacaksa da Yehova ve İsa “yönetici” olarak atanan kişiler aracılığıyla, Krallığın yeryüzündeki vatandaşlarına rehberlik sağlayacak (Mezm. 45:16).

NEDEN ‘ÖNDERLİK EDENLERİ UNUTMAMALIYIZ’?

⁹ ‘Önderlik edenleri unutmamak’ ve onlara güvendiğimizi göstermek için çok nedenimiz var. Bunu yapmak neden bizim yararımızadır? Elçi Pavlus şöyle yazdı: “Onlar hesap verecek kişiler olarak canınızı gözetiyorlar; böyle davranın ki, görevlerini iç çekerek değil sevinçle yapsınlar; yoksa bundan siz zarar görürsünüz” (İbr. 13:17). Önderlik edenlerin yönlendirmesine itaat etmek ve boyun eğmek bizim için yaşamsaldır, çünkü onlar ruhi sağlığımızı korumak için canımızı gözetiyorlar.

¹⁰ Pavlus 1. Korintoslular 16:14’te “Her şeyiniz sevgiyle olsun” demişti. Tanrı’nın toplumu adına verilen tüm kararlar bu üstün niteliğe dayanır. 1. Korintoslular 13:4-8’de sevgiyle ilgili şu sözler geçer: “Sevgi tahammül eder ve iyilikle davranır. Sevgi kıskanç değildir, övünmez, kibirlenmez, çirkin davranışlarda bulunmaz, kendi çıkarını düşünmez, kolayca kızmaz. Yapılan kötülüğün hesabını tutmaz. Haksızlığa sevinmez, onun sevinci hakikatle birliktedir. Her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi ümit eder, her şeye dayanır. Sevgi asla son bulmaz.” Yehova’nın kullarının iyiliği için verilen tüm kararların temelinde sevgi olduğundan böyle bir yönlendirme altında olmak kendimizi kesinlikle güvende hissetmemizi sağlıyor. Üstelik bu Yehova’nın sevgisinin bir göstergesidir.

¹¹ Yehova birinci yüzyılda olduğu gibi bugün de, toplumuna önderlik etmeleri için kusurlu erkekleri kullanıyor. O amacını gerçekleştirmek için eski zamanlarda da kusurlu insanları kullanmıştı. Nuh bir gemi yaptı ve yaklaşan yıkım hakkında insanları uyardı (Başl. 6:13, 14, 22; 2. Pet. 2:5). Musa, Yehova’nın toplumunu Mısır’dan çıkarmakla görevlendirildi (Çık. 3:10). Tanrı Kutsal Kitabı yazdırmak için kusurlu erkekleri kullandı (2. Tim. 3:16; 2. Pet. 1:21). Yehova’nın bugün de iyi haberi duyurma ve öğrenci yetiştirme işini yönlendirmesi için kusurlu erkekleri kullanması teşkilatına duyduğumuz güveni zayıflatmıyor, tam tersine daha da artırıyor. Çünkü bu teşkilatın, Yehova’nın desteği olmadan bunca şeyi başarmasının imkânsız olduğunu biliyoruz. Sadık hizmetkârın yıllar boyunca yaşadığı zorluklar ve tecrübeler, Yehova’nın ruhunun onları yönlendirdiğini gösteriyor. Bugün Yehova’nın teşkilatının görünür kısmına nimetler yağıyor. Bu nedenle teşkilatı yürekten destekliyor ve büyük bir güven duyuyoruz.

GÜVENİMİZİ NASIL GÖSTEREBİLİRİZ?

¹² Cemaatlerde sorumlu konumda olanlar Yehova’ya ve yaptığı düzenlemelere güvendiklerini, görevleriyle ilgili yükümlülüklerini istekle kabul ederek ve sadık şekilde yerine getirerek gösterirler (Elçi. 20:28). Bizler de Krallığı gayretle duyuran kişiler olarak evden eve gidiyor, tekrar ziyaretler yapıyor ve Kutsal Kitap tetkikleri idare ediyoruz (Mat. 24:14; 28:19, 20). Sadık hizmetkârın hazırladığı zengin ruhi sofradan tam olarak yararlanmak için çevre ve bölge ibadetleri de dahil tüm ibadetlerimize hazırlık yapıyor ve düzenli olarak katılıyoruz. Bu toplantılarda kardeşlerimizle teşvik alışverişinde bulunmaktan büyük yarar görüyoruz (İbr. 10:24, 25).

¹³ Teşkilatı maddi bağışlarımızla destekleyerek de ona güvendiğimizi gösteririz (Özd. 3:9, 10). Bir kardeşimizin ihtiyaçta olduğunu fark ettiğimizde vakit kaybetmeden yardımına koşarız (Gal. 6:10; 1. Tim. 6:18). Bunu aramızdaki kardeş sevgisinden dolayı yaparız; Yehova ve teşkilatının, bizim için yaptıklarına takdirimizi göstermek üzere fırsat kollarız (Yuhn. 13:35).

¹⁴ Teşkilata güvendiğimizi göstermenin başka bir yolu alınan kararları desteklemektir. Bunun kapsamına çevre gözetmenleri ve cemaatteki ihtiyarlar gibi gözetmenlik sorumluluğu emanet edilen kardeşlerin talimatlarını alçakgönüllü şekilde uygulamak da girer. Bu biraderler, itaat etmemiz ve boyun eğmemiz gereken “önderlik edenler” arasındadır (İbr. 13:7, 17). Belli kararların sebeplerini tam olarak anlamasak bile bu kararları uygulamanın her zaman bizim yararımıza olduğunu biliyoruz. Sonuçta Yehova, Sözüne ve teşkilatına itaatimiz nedeniyle bizi destekler. Bu şekilde Efendimiz İsa Mesih’e de boyun eğmiş oluruz.

¹⁵ Evet, sadık ve sağgörülü hizmetkâra güvenmek için sayısız nedenimiz var. Bu ortamın tanrısı Şeytan, Yehova’nın ismine ve teşkilatına leke sürmek için elinden geleni yapıyor (2. Kor. 4:4). Şeytan’ın tuzaklarına düşmeyin! (2. Kor. 2:11). O, dipsiz derinliklere atılmasına çok az zaman kaldığını bildiği için mümkün olduğunca çok kişiyi Yehova’nın toplumundan uzaklaştırmaya kararlı (Vah. 12:12). Bu sebeple, Şeytan çabalarını yoğunlaştırdıkça biz de Yehova’ya her zamankinden daha fazla yaklaşalım. Yehova’ya ve bugün toplumunu yönlendirmek için kullandığı kanala güvenelim. Bunu yaparsak birlik içinde bir kardeşler topluluğu oluruz.