Cemaatin Teşkilatlanması ve İdaresi

PAVLUS Korintoslulara yazdığı ilk mektupta Tanrı hakkında şu önemli bilgiyi verdi: “Tanrı kargaşa değil barış Tanrısıdır.” Ardından ibadetler hakkında, “her şey uygun ve düzenli biçimde olsun” dedi (1. Kor. 14:33, 40).

² Elçi Pavlus aynı mektubun başında Korintos cemaatinde baş gösteren uyuşmazlıklarla ilgili tembihte bulunmuştu. Oradaki kardeşlere ‘konuşmalarının tam bir fikir birliği yansıtmasını’ ve ‘aynı zihniyetle ve aynı doğrultuda düşünerek aralarında gereken birliği sağlamalarını’ söyledi (1. Kor. 1:10, 11). Sonra da onlara cemaatin birliğini etkileyen çeşitli konularda öğütler verdi. İnsan bedeninden örnek vererek uyum ve işbirliğinin gereğine dikkat çekti. Sorumluluğu ne olursa olsun cemaatteki herkesi birbiriyle sevgi dolu şekilde ilgilenmeye teşvik etti (1. Kor. 12:12-26). Cemaatin fertleri arasındaki bu uyum ve işbirliği cemaatin teşkilatlanmış olduğunu gösterecekti.

³ Peki Hıristiyan cemaati nasıl teşkilatlanacaktı? Teşkilatlanmayı kim sağlayacaktı? Yapısı nasıl olacaktı? Çeşitli sorumlulukları kimler yerine getirecekti? Kutsal Kitabın rehberliğinde bu sorulara net cevaplar alıyoruz (1. Kor. 4:6).

TEOKRATİK TEŞKİLATLANMA

⁴ Hıristiyan cemaati MS 33 yılının Pentekost gününde kuruldu. Birinci yüzyıldaki cemaat hakkında neler biliyoruz? Bu cemaatin teşkilatlanması ve idaresi teokratikti (Yunanca theos tanrı; kratos yönetim), yani cemaati Tanrı yönetiyordu. Theos ve kratos kelimeleri 1. Petrus 5:10, 11’de “Tanrı” ve “kudret” olarak geçer. Yaklaşık 2.000 yıl önce Yeruşalim’de olanları anlatan Tanrı ilhamı kayıt, meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan cemaatin Tanrı tarafından kurulduğunu net şekilde gösterir (Elçi. 2:1-47). Bu cemaat “Tanrı’nın binası”, ‘Tanrı’nın ev halkıydı’ (1. Kor. 3:9; Efes. 2:19). Bugün Hıristiyan cemaati, birinci yüzyıldaki cemaatin teşkilatlanma yapısını ve işleyişini örnek alıyor.

⁵ İlk cemaat yaklaşık 120 kişiyle kuruldu. Kutsal ruh ilk önce onların üzerine döküldü ve böylece Yoel 2:28, 29’daki sözler gerçekleşmiş oldu (Elçi. 2:16-18). Aynı gün yaklaşık 3.000 kişi daha suda vaftiz edilip kutsal ruhla meshedilenlerden oluşan cemaate katıldı. Onlar Mesih hakkındaki sözü yürekten kabul ettiler ve “kendilerini elçilerin öğretimini dinlemeye verdiler.” Bundan sonraki gelişmeleri Kutsal Kitap şöyle anlatır: “Yehova da günden güne, kurtulan yeni kişileri aralarına katıyordu” (Elçi. 2:41, 42, 47).

⁶ Yeruşalim’deki cemaat o kadar büyüdü ki Yahudi başkâhin, öğrencilerin öğretilerini tüm Yeruşalim’e yaydıklarından şikâyet etti. Yeruşalim’deki yeni öğrencilere pek çok Yahudi kâhin de katıldı ve cemaatin bir kısmı oldular (Elçi. 5:27, 28; 6:7).

⁷ İsa şöyle demişti: “Yeruşalim’de, bütün Yahudiye’de, Samiriye’de ve yeryüzünün en uzak yerlerine dek şahitlerim olacaksınız” (Elçi. 1:8). Gerçekten de İstefanos’un ölümünden sonra Yeruşalim’de başlayan büyük zulüm sonucunda öğrenciler Yahudiye ve Samiriye bölgelerine dağıldı. Gittikleri her yerde sözü müjdelemeye ve öğrenci yetiştirmeye devam ettiler, yeni öğrenciler arasında Samiriyeliler de vardı (Elçi. 8:1-13). Hatta daha sonra iyi haber Yahudi olmayan, diğer milletlerden sünnetsiz kişilere de etkili şekilde bildirildi (Elçi. 10:1-48). Bu kapsamlı duyuru faaliyeti sonucunda pek çok kişi İsa’nın öğrencisi oldu ve Yeruşalim’den başka yerlerde de cemaatler kuruldu (Elçi. 11:19-21; 14:21-23).

⁸ Birinci yüzyılda, yeni kurulan cemaatlerin Tanrı’nın istediği şekilde, yani teokratik olarak teşkilatlanması ve idare edilmesi için ne gibi düzenlemeler yapıldı? Tanrı’nın ruhunun yönlendirmesiyle, sürüyle ilgilenecek yardımcı çobanlar atandı. Pavlus ve Barnabas, birinci vaizlik turu sırasında ziyaret ettikleri cemaatlerde ihtiyarlar atadılar (Elçi. 14:23). Kutsal Kitap yazarlarından Luka, Pavlus’un Efesos’taki cemaatin ihtiyarlarıyla buluşmasını anlatır. Pavlus onlara şöyle demişti: “Kendinize ve tüm sürüye dikkat edin; sizler, Tanrı’nın Kendi Oğlunun kanıyla satın aldığı cemaate çobanlık etmek üzere, kutsal ruh tarafından o sürünün içinde gözetmenler olarak atandınız” (Elçi. 20:17, 28). Onlar Kutsal Yazılardaki talepleri karşıladıklarından ihtiyar olmaya yeterli durumdaydılar (1. Tim. 3:1-7). Pavlus’un iş arkadaşı Titus, Girit’teki cemaatlerde ihtiyarlar atamakla görevlendirilmişti (Tit. 1:5).

⁹ Cemaatler giderek çoğaldı ve Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlar, birinci yüzyıldaki uluslararası Hıristiyan cemaatinin gözetmenleri olarak hizmet etmeye devam ettiler. Onlar Hıristiyan cemaatinin yönetim kurulu olarak hizmet ediyordu.

¹⁰ Elçi Pavlus Efesos’taki cemaate yazdığı mektupta Hıristiyan cemaatinin, Tanrı’nın ruhunun yönlendirmesine uygun hareket ederek ve İsa Mesih’in önderliğine bağlı kalarak birliğini koruyabileceğini açıkladı. Pavlus oradaki Hıristiyanlara, alçakgönüllü olmalarını ve cemaatteki herkesle barış içinde kalarak “ruhun sağladığı birliği” korumalarını öğütledi (Efes. 4:1-6). Ardından Mezmur 68:18’den alıntı yaparak bu sözleri Yehova’nın yeterlik sahibi erkekler sağlamakla ilgili düzenlemesine uyguladı. Bu erkekler cemaatin ihtiyaçlarının karşılanması için elçi, peygamber, incil vaizi, çoban ve öğretmen olarak hizmet edecekti. Yehova’dan hediye olan bu kişiler tüm cemaatin ruhen olgunlaşmasını sağlayacak, bu da Yehova’yı hoşnut edecekti (Efes. 4:7-16).

BUGÜN CEMAATLER ELÇİLERİN ÖRNEĞİNİ İZLİYOR

¹¹ Bugün Yehova’nın Şahitlerinin tüm cemaatleri teşkilatlanma konusunda bu örneği izlemektedir. Tüm bu cemaatler, merkezinde ruhla meshedilmiş kişilerin olduğu birleşmiş, küresel bir cemaati oluşturur (Zek. 8:23). Bunu mümkün kılan İsa Mesih’tir. O söz verdiği gibi meshedilmiş öğrencilerini “bu ortamın sonuna kadar, her zaman” vefayla destekleyecek. Giderek büyüyen cemaate katılan insanlar Tanrı’nın iyi haberini benimsiyor, hayatlarını kayıtsız şartsız Yehova’ya adıyor ve İsa’nın öğrencisi olup vaftiz ediliyorlar (Mat. 28:19, 20; Mar. 1:14; Elçi. 2:41). Onlar “iyi çoban” İsa Mesih’i, meshedilmişlerden ve ‘başka koyunlardan’ oluşan sürünün başı olarak kabul ediyor (Yuhn. 10:14, 16; Efes. 1:22, 23). Bu “tek sürü” Mesih’in önderliğini vefayla kabul ederek ve teşkilatlanma için tayin ettiği kanal olan ‘sadık ve sağgörülü hizmetkâra’ boyun eğerek birliğini koruyor. Hepimiz bu kanala tüm yüreğimizle güvenmeye devam edelim (Mat. 24:45).

TEŞKİLATIN KURUMLARININ ROLÜ

¹² Vaktinde ruhi gıda sağlanması ve son gelmeden önce iyi haberin duyurulması için bazı kurumlar kurulmuştur. Bu yasal kurumlar çeşitli ülkelerde kanunen kabul edilir ve birbirleriyle işbirliği içindedir. Bu kurumlar iyi haberin dünya çapında duyurulmasına destek olur.

BÜROLARIN TEŞKİLATLANMASI

¹³ Bir Büro açıldığında Yönetim Kurulu, o Büronun sorumlu olduğu ülke veya ülkelerdeki faaliyetin gözetimini üstlenecek bir Temsil Heyeti tayin eder. Temsil Heyetinde üç ya da daha fazla ihtiyar hizmet eder ve onlardan biri Temsil Heyeti koordinatörü olarak atanır.

¹⁴ Büroya bağlı olan cemaatler çevrelere ayrılır. Çevrelerin büyüklüğü coğrafi koşullara, konuşulan dillere ve Büroya tayin edilen sahadaki cemaatlerin sayısına bağlı olarak değişir. Her çevre için bir çevre gözetmeni tayin edilir. Büro çevre gözetmenlerine görevlerini nasıl yerine getireceğiyle ilgili talimatlar verir.

¹⁵ Cemaatler teşkilatın herkesin yararı için yaptığı düzenlemelere uyar. Bürolardaki, çevrelerdeki ve cemaatlerdeki faaliyete gözetmenlik etmek için atanan ihtiyarların tayinlerini istekle kabul ederler. Onlar için ruhi gıdanın kaynağı sadık ve sağgörülü hizmetkârdır. Günümüzde sadık hizmetkâr da Mesih’in önderliğine sıkıca bağlı kalır, Kutsal Kitap ilkelerine uyar ve kutsal ruhun yönlendirmesini izler. Hep birlikte uyum içinde çalışırsak birinci yüzyıldaki Hıristiyanların tattığı nimetleri tadarız. O günlerde “cemaatlerin imanı güçleniyor ve kardeşlerin sayısı günden güne artıyordu” (Elçi. 16:5).