Yehova Yusuf’u Hiç Unutmadı

Yusuf hapishanedeyken Firavun, yani Mısır kralı bazı rüyalar gördü. Kimse bu rüyaların ne anlama geldiğini açıklayamadı. Hizmetkârlarından biri Firavuna gördüğü rüyaları Yusuf’un açıklayabileceğini söyledi. Firavun da hemen Yusuf’u yanına çağırdı.

Firavun ona “Rüyalarımın ne anlama geldiğini açıklayabilir misin?” diye sordu. Yusuf şöyle cevap verdi: “Mısır’da yedi yıl bol bol yiyecek olacak. Sonraki yedi yıl da kıtlık olacak. Yiyecek toplayıp depolaması için akıllı bir adam seç, böylece halkın açlıktan ölmez.” Firavun da “Seni seçiyorum. Artık Mısır’da benden sonraki en büyük adam sen olacaksın” dedi. Peki Yusuf Firavunun rüyalarının anlamını nasıl bilebildi? Yehova Yusuf’a yardım etmişti.

Yusuf yedi yıl boyunca yiyecek depoladı. Sonra tıpkı onun dediği gibi tüm yeryüzünde kıtlık oldu. Her yerden insanlar yiyecek satın almak için ona geliyordu. Yusuf’un babası Yakup da Mısır’da yiyecek olduğunu duydu ve on oğlunu oraya gönderdi.

Yakup’un oğulları yiyecek satın almak için Yusuf’un yanına gidince, Yusuf onları hemen tanıdı. Ama abileri onu tanımadı ve tıpkı Yusuf’un gençken rüyasında gördüğü gibi onun önünde eğildiler. Yusuf abilerinin hâlâ kötü insanlar olup olmadıklarını görmek istiyordu. Bu yüzden onlara şöyle dedi: “Siz casussunuz. Ülkemizin saldırıya açık yerlerini öğrenmeye geldiniz.” Onlar ise şöyle cevap verdi: “Hayır biz casus değiliz. Kenan diyarında yaşayan 12 kardeşiz. Kardeşlerimizden biri öldü, en küçüğümüz de babamızın yanında.” Bunun üzerine Yusuf “En küçük kardeşinizi buraya getirin, o zaman size inanırım” dedi. Sonra abileri eve, babalarının yanına döndü.

Ailenin yiyeceği bitince Yakup oğullarını yine Mısır’a gönderdi. Ama bu sefer küçük kardeşleri Benyamin’i de götürdüler. Yusuf, abilerinin değişip değişmediğini öğrenmek için gümüş kâsesini gizlice Benyamin’in yiyecek torbasına koydu. Sonra da abilerini hırsızlık yapmakla suçladı. Yusuf’un hizmetkârları kâseyi Benyamin’in torbasında bulunca abileri buna inanamadılar. Yusuf’a yalvararak, Benyamin’in yerine kendilerini cezalandırmasını istediler.

Yusuf artık abilerinin değiştiğini anlamıştı. Kendini daha fazla tutamayıp gözyaşlarına boğuldu ve şöyle dedi: “Ben kardeşiniz Yusuf’um. Babam hâlâ yaşıyor mu?” Abileri çok şaşırdı. Yusuf onlara şöyle dedi: “Bana yaptıklarınız yüzünden üzülmeyin. Tanrı hayatınızı kurtarmam için beni buraya gönderdi. Şimdi hemen dönün ve babamı buraya getirin.”

Onlar da eve dönüp babalarına Yusuf’un yaşadığını haber verdiler. Sonra da onu Mısır’a götürdüler. Yıllar sonra Yusuf ve babası birbirlerine kavuştu.