“Ben de Onu Son Günde Dirilteceğim”

1. İsa’nın “ben de onu son günde dirilteceğim” sözleri, bugün yaşamakta olan hangi sınıftan insanlara uygulanamaz?

İSA’nın söylediği bu dikkate değer sözler, Yuhanna 6:54’de (YD) kayıtlıdır. Bu sözler, yaklaşmakta olan “büyük sıkıntı”da hayatta kalacak olan “büyük kalabalık”a uygulanamaz. (Vah. 7:9-17) O halde, bundan 19 yüzyıl önce İsa bu sözleri söylediği zaman kimleri düşünüyordu?

2. İsa, dirilme hakkındaki bu sözleri kimlere ve Yahudilerin kendilerini ilgilendiren hangi bayramı yakınken söylemişti?

² Mukaddes Kitabın Yuhanna 6:54’ün çerçevesindeki ayetler, İsa’nın bu sözleri sadece genel olarak Yahudilere değil, aynı zamanda 12 resulü de dahil olmak üzere İsrailli birçok şakirdine ferden söylemiş olduğunu göstermektedir. MS  32 yılının “Yahudilerin Fısıh bayramı yakındı.” (Yuh. 6:4) Bayram hazırlıkları yapılırken, Yahudiler Yeruşalim’deki mabette Fısıh kuzusunu kesecekler ve kâhinler onun kanını taslara doldurup, mezbahın dibine serpeceklerdi. (M’Clintock and Strong’s Cyclopoedia’nın 7’inci Cildinin Fısıh başlığı altındaki 738’inci sayfası 1’inci sütunu 4’üncü paragrafının 1-34 satırlarına ve ayrıca Alfred Edersheim’in MS. 1874’de yayımlanan The Temple its Ministry and Services As They Were at the Time of Jesus Christ kitabının 190, 191’inci sayfalarına bak.) İsa, MÖ  1513 yılında ilk kez Mısır’da kutlanan ve Fıshın anılması için yapılan bu bayrama katılmak niyetindeydi. Aslında kendisi bizzat, antitipik Fısıh Kuzusu, “Allah Kuzusu” idi.—Yuh. 1:29, 36.

3. Yahudiler, bir gün önce yaptığı mucizeden sonra İsa’yı neden takip edip bulmuşlardı? Bu davranışlarını haklı göstermek üzere ona hangi olayı hatırlatmışlardı?

³ Şakirtlerinin de dahil olduğu Yahudiler, onun Kefernahum’da kendileriyle yaptığı sohbetten bir gün önce dikkate değer bir mucize yaptığını görmüşlerdi. O, binlerce kişiden meydana gelen dinleyicilerini doyurmak üzere beş ekmek ile iki balığı çoğaltmıştı. Bundan dolayı yurtsever Yahudiler onu Mesihî Liderleri olarak başlarına kral yapmak istiyorlardı. İsa, semavi bir Mesihî Kral olacağından, kendisini kral yapmak isteyenlerden uzaklaşmıştı. Daha sonra suların üzerinde yürüyerek Galile denizinde bir kayıkta bulunan 12 resulüne katılmıştı. (Yuh. 6:14-21) Fakat Yahudiler, insan olan bir Mesih’i takip etme amaçlarından öyle kolay kolay vazgeçmiyorlardı. Bu nedenle, önceki gün yaptığı mucizeyi düşünerek izinden gidip onu bulmuşlardı. Onlar, İsa’nın yaptığı gibi, kendilerine maddi gıda sağlayabilecek bir Mesihî Kral istiyorlardı. İsa’ya, bu isteklerine haklı bir neden göstermek üzere, Tanrı’nın Sina yarımadasında, çölde, atalarına yemeleri için mucizevi şekilde man gönderdiğini “gökten ekmek” verdiğini hatırlatmışlardı.—Yuh. 6:22-31.

4. İsa, Musa’nın atalarına “gökten gerçek ekmeği” verip vermemiş olduğunu onlara nasıl açıklamıştı?

⁴ İsa, buna cevap olarak, Musa’nın, atalarına gökten gerçek ekmeği vermemiş olduğunu söylemişti. “Allahın ekmeği gökten inen ve dünyaya hayat verendir” demişti.—Yuh. 6:32, 33.

5. O zaman Yahudiler, İsa’dan ne istemişlerdi? İsa, onlara ebedi hayat kazanma yolunu açıklarken ne demişti?

⁵ Bunun üzerine Yahudiler “Ya Rab, bu ekmeği bize daima ver” demişlerdi, İsa da, şu sözlerle o ekmeğin bizzat kendisi olduğunu, belirtmişti: “Hayat ekmeği benim; bana gelen asla acıkmaz, ve bana iman eden asla susamaz. . . .Çünkü Babamın iradesi şudur, Oğulu görüp ona iman eden herkesin ebedî hayatı olsun; ve ben onu son günde dirilteceğim (YD).”—Yuh. 6:34-40.

6. Bu şeyler sisteminde İsa’ya gelip ona Mesih sıfatıyla iman edenler neden bir dirilme garantisi altındadırlar?

⁶ Böylece, bu şimdiki şeyler sisteminde İsa’ya gelip ona Mesih sıfatıyla iman edenlerin ebedi hayat ümitleri vardır. Neden? Çünkü İsa Mesih onları son günde ölümden diriltecektir. Bu, onlara bir dirilme teminatı verir. Burada, İsa’nın, söz konusu bu olayda, bir kimsenin önce dirilip sonra ebedi hayata sahip olmak üzere kendisine iman edip kendisinden yemesi gerektiğini söylememiş olduğuna dikkat etmeliyiz. İsa, burada, gayet açık bir şekilde İbrahim, İshak, Yakub, Musa, Davud ve Vaftizci Yahya gibi zaten ölü olup hatıra kabirlerinde bulunanlardan söz etmiyordu. Bu olayda İsa, birçok şakirdi de dahil olmak üzere Musa kanunu altında bulunup o sırada yaşamakta olan Yahudilere hitap ediyordu.

7. İsa, Yahudilerin mırıldanmalarına karşılık olarak, kendisine çekilen ve ebedi hayatı olan kişiler hakkında neler söylemişti?

⁷ Yahudi dinleyiciler, İsa’nın kökeni hakkında aralarında çekişerek, mırıldanmaya başlamışlardı. İsa’nın bu konuda söylediği sözlerden, onun hitap kimseleri tanıyabiliriz. “Aranızda mırıldanmayın. Eğer beni gönderen Babam çekmezse, kimse bana gelemez; ve ben onu son günde dirilteceğim (YD). Peygamberlerde yazılıdır: “Ve onların hepsi Yehova (YD) tarafından öğretilmiş olacaklardır.” [Öğretmen sıfatıyla] Babamdan işitip öğrenen herkes bana gelir. . . . Doğrusu ve doğrusu size derim: İman edenin ebedi hayatı vardır.”—Yuh. 6:41-47.

8. İsa, hangi peygamberlikten iktibasta bulunmuştu? Böylece orada bulunan Yahudi dinleyicilerine hangi fırsatı sunmuştu?

⁸ İsa, orada, “Ve bütün oğulların Yehova (YD) tarafından öğretilmiş olacak; ve oğullarının sulhu (YD) çok olacak” diyen ve Tanrı’nın “kadın”ı olan semavi Sion’a hitap eden İşaya 54:13’deki peygamberlikten iktibasta bulunmuştu. Bu semavi Sion’a ait olanlar Yehova Tanrı’nın ruhi oğullarıdır. Onlar, şimdi gösterdikleri iman sayesinde Tanrı’nın İsa’ya çektiği, İsa’nın son günlerde ebedi hayat vermek üzere dirilteceğini söylediği kimselerdi. Yehova’nın semavi teşkilatında onlar ebediyen yaşayacaklar. Böylece İsa, birçok şakirdinin de dahil olduğu Yahudi dinleyicilerine, semavi Sion olan Tanrı’nın “kadın”ının oğulları olma fırsatını sunmuştu.

“DÜNYANIN HAYATI İÇİN VERECEĞİM EKMEK KENDİ ETİMDİR”

9-11. (a) İsa’nın “dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir” sözleri hangi soruyu doğrur? (b) Pavlus, I. Korintoslular 10:2-11 ayetlerinde bu soruya nasıl cevap veriyor?

⁹ İsa, kendisinin “hayat ekmeği” olduğunu tekrar tekrar söyledikten sonra devamen: “Gökten inmiş olan diri ekmek benim; eğer bir adam [sizlerden biri, ey dinleyicilerim] bu ekmekten yerse, ebediyen yaşar; evet, ve dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir” demişti.—Yuh. 6:51.

¹⁰ İsa, gökten inen gerçek hayat veren Man idi. Bu sembolik ekmeğin kendi eti olduğunu söylemişti. O, “dünyanın hayatı için vereceğim ekmek kendi etimdir” demişti. Acaba İsa, bu sözleri söylemekle, Musa’nın günlerinde çölde man yiyen Yahudilerin, Mesih’in ve kendi izzetlendirilmiş cemaatinin bin yıllık hükümdarlığında insanlık “dünya”sını mı temsil edeceklerini söylemek istedi?

¹¹ Pavlus buna cevap veriyor: “Hepsi bulutta ve denizde Musaya vaftiz olundular; ve hepsi aynı ruhanî yiyecek [man] yediler; ve hepsi ayni ruhanî içecek içtiler; çünkü artlarınca gelen ruhanî kayadan içiyorlardı; ve o kaya Mesih demekti (YD). . . .Onlar kötü şeylere iştihalı oldukları gibi, biz de [Hıristiyanlar] iştihalı olmıyalım diye bu şeyler bize misaller oldu. . . .Bu şeyler misal olarak onlara vaki oluyordu; ve şeyler sisteminin sonlarına (YD) yetişmiş olan bizlere [ruhla meshedilmiş Hıristiyanlara] nasihat olmak için yazıldı.”—I. Kor. 10:2-11; Çık. 16:1-35; Say. 11:1-9.

12. Ruhi İsraillilerin bu şeyler sistemindeki durumu, insanlık dünyasının milenyumdaki durumundan nasıl farklıdır?

¹² Böylece Sina çölünde Musa’nın yönetimi altındaki İsrailliler, bu şeyler sisteminde yaşayan ruhi İsraillileri temsil etmişlerdir. Bu sistem ruhi açıdan öldürücüdür. Ruhi İsraillilerin kurban edilen İsa Mesih olan antitipik semavi man’dan yemelerinin vakti şimdidir. Mesih’in 1000 yıllık hükümdarlığında diriltilecek olan insanlık, Sina çölü gibi bir çöle benzer durumda olmayacaktır. O zaman, tüm yeryüzünde cennetin ihya edilmesi sürmekte olacaktır. Yehova, Öğretmen sıfatıyla, şimdi ruhi İsraillilere yaptığı gibi, o zaman insanları İsa’ya ‘çekmeyecektir.’ (Yuh. 6:44) Egemen Rab Yehova, bunun yerine, Oğlu İsa Mesih’i Kral olarak insanların üzerine koyacaktır. Bu Kral, ölüleri mezarlarından dışarı çağıracaktır.

13. Bu “et”, eski zamandaki manın antitipi olması için, ne cins, ya da nasıl olmalıdır?

¹³ Tahıldan yapılan ekmek, eski zamandaki man gibi kansız bir yiyecektir. İsa, antitipik man olan “hayat ekmeği”nin, ‘dünyanın hayatı için vereceği’ kendi eti olduğunu söylemişti. Burada “et” terimi, eski zamandaki manın karşılığı olması için, kanı akıtılmış et olarak anlaşılmalıdır. Yehova, çölde İsraillilere içmeleri için kan değil su vermişti.

14. İsa’nın dinleyicileri onun sözlerini neden kanı akıtılmış “et” hatta insan eti olarak anlamışlardı?

¹⁴ İsa’yı dinleyen Yahudiler meseleyi bu şekilde anlamışlardı, zira onun ne demek istemiş olduğuna dair kendi aralarında çekişirken: “Bu adam yemek için kendi etini bize nasıl verebilir?” demişlerdi. (Yuh. 6:52) Tanrı’nın kan konusundaki kanununu biliyorlardı. Tanrı, Nuh’un günlerindeki tufandan sonra, insanlara, yemek için hayvanları da verdiği zaman, onlara beslenmeleri için gıda olarak hayvanların etini kanıyla birlikte vermemişti. Onlara içmeleri için su ve yemeleri için kanı akıtılmış et vermişti. O, et ve kandan müteşekkil tüm yaratıklara Hayat Veren sıfatıyla Kendisine ait olan kanı onlardan talep etmişti. (Tekv. 9:1-4) İsrail milletine verilen Musa kanununu altında Tanrı’nın hayvan kanıyla ilgili kanununu çiğneyen bir suçlu ölüm cezasına çarptırılırdı. (Lev. 17:10-12; Tesn.12:16, 22-27) İsa’yı dinleyen Yahudilerin gözünde, kanı akıtılmış bile olsa, insan eti yemek tiksinti vericiydi. Onlar yamyam olmak istemiyorlardı.—II. Kır. 6:26-31.a

15, 16. (a) İsa’nın eti nasıl yenilecekti? (b) Yuhanna 6:53-59’a göre, İsa, bu hususu nasıl kuvvetle belirtmişti?

¹⁵ İsa, Yahudi dinleyicilerinin, etinin yenilmesinin mecazi anlamda olduğunu anlamalarını istemişti. Bundan dolayı, bu hususu kuvvetle belirtmek üzere, harfi yönden bakılınca tahammül edilemez olan bir şey söylemişti. Şunları okuyoruz:

¹⁶ “Bunun üzerine İsa onlara dedi: Doğrusu ve doğrusu [ey Yahudi dinleyicilerim] size derim: İnsanoğlunun etini yiyip kanını içmedikçe, kendinizde hayat yoktur. [Sizlerden, ey dinleyicilerim] Benim etimi yiyip kanımı içenin ebedî hayatı vardır; ben de onu son günde dirilteceğim (YD). Çünkü benim etim hakikî yiyecek, ve kanım hakikî içecektir. Benim etimi yiyip kanımı içen bende durur, ve ben onda, Hay olan Baba beni gönderdiği, ben de Baba vasıtası ile yaşamakta olduğum gibi, [sizlerden, ey dinleyicilerim] beni yiyen de benim vasıtamla yaşıyacaktır. Gökten inmiş olan ekmek budur; ataların [çölde man] yemiş oldukları gibi değil, ve onlar öldüler; bu ekmeği yiyen ebediyen yaşar. Bu şeyleri Kefernahumda öğretirken umumi toplantıda (YD) söyledi.”—Yuh. 6:53-59.

17. (a) İsa’nın, Yahudilerin havrasındaki sözlerinin, şakirtlerinin birçoğu üzerinde bile nasıl bir etkisi olmuştu? (b) Böylece İsa, Yuhanna 6:53’deki sözlerini daha çok kimlere yöneltmişti? Onlar kimler olmuşlardı?

¹⁷ Burada “umumi toplantıda” ifadesi, orijinal Yunanca metinde harfi olarak “havrada” şeklinde geçer. İsa aynı ifadeyi Yuhanna 18:20’de de kullanıp şunları söylüyor: “Bütün Yahudilerin toplandıkları havralarda ve mabette.” Dolayısıyla İsa bu sözlerle Musa kanun ahdi altında bulunan Yahudi dinleyicilere hitap etmişti. Birçok şakirdi de bu dinleyicilerin arasındaydı. Etinin yenilmesini söylemekle kalmayıp kanının da içilmesinden söz ettiğinde sözlerinin ne kadar etkili olduğunu düşünebiliriz. “Şakirtlerinden bir çoğu bunu işittikleri zaman, dediler: Bu söz çetindir [şok geçirticidir, YD] onu kim dinleyebilir?” (Yuh. 6:60) Fakat bu beyan, İsa’nın sözleri karşısında şakirtlerinin tümünün şok geçirmemiş olduğunu gösteriyor. Orada, şok geçirenlerin yanısıra 12 resul de dahil olmak üzere başka “şakirtler” de vardı. (Yuh. 6:61-66) Bundan dolayı İsa, Yuhanna 6:53’deki sözlerini, daha çok şakirtlerine ve daha geniş bir uygulamayla, “son gün”den önce şakirdi olacak kimselere yöneltmişti. Onlar ruhi Yahudiler, ruhi İsrailliler olmuşlardı.—Rom. 2:28, 29.

18, 19. (a) Kurban kanı kime aitti? Bu nedenle, İsa’nın etini yemek ve kanını içmek ne anlama geliyordu? (b) Milletlerden bir yüzbaşının imanı nedeniyle İsa ve bir akşam yemeğinde İsa’nın sözleri üzerine bir Yahudi, bu yemeğe nasıl değinmişlerdi?

¹⁸ Musa kanun ahdi altında olan Yahudiler kurban kanı ve yağının Yehova’ya ait olduğunu biliyorlardı. (Lev. 3:16, 17) İsa, göğe Yehova’nın huzuruna çıktığı zaman, kurtarma bedeli olarak “kan”ını, ya da onun değerini Yehova’ya sunmuştu. (İbr. 9:12-14; Yuh. 6:61, 62) Kan, Yehova’ya ait olduğuna göre, İsa’nın kanını içmek ve etini yemek Yehova ile yemek yemek anlamına gelecekti. Böylece Tanrı, Kuzusu İsa Mesih’in kanını bu Kuzunun şakirtleriyle paylaşacaktı. İsa, Milletlerden birçok imanlının (Milletlerden olan imanlı “yüzbaşı” gibi) yerin her tarafından alınarak “göklerin krallığında (YD) İbrahim [Yehova], İshak [İsa Mesih] ve Yakub [ruhla meshedilmiş Hıristiyan cemaati] ile oturacaklar”ını önceden bildirdiğinde, onların daha Büyük İbrahim olan Yehova ile birlikte yiyecekleri böyle bir yemekten söz etmişti.—Mat. 8:5-12.

¹⁹ İsa, hazır bulunmak üzere davet edilenlerden dolayı gerçekten mükâfat edici olan bir akşam yemeğinden söz ederken: “Sana adillerin dirilmesinde (YD) karşılık verilir diyerek onun neden mükâfat edici olduğunu açıklamıştı. Bu, bir kimsenin aklına Yehova Tanrı ile yemek yeme imtiyazını getirir, zira şunları okuyoruz: “Yemekte onunla beraber oturanlardan biri bu şeyleri işitince, İsa’ya dedi: Tanrı’nın krallığında (YD) ekmek yiyecek olana ne mutlu!” (Luka 14:12-15) İsa, bu sevinç haykırışına karşılık olarak, bir ev sahibinin yaptığı “büyük akşam yemeği” meselini vermişti. Bu mesel ile Krallık’ta Tanrı ile akşam yemeği yeme mutluluğuna herkesin, erişmeyeceğini göstermişti.—Luka 14:16-24.

“KENDİNİZDE HAYAT”

20. Mesih’in etini yiyip kanını içmek suretiyle ‘kendilerinde hayat’ kazananlar, hayata ne ölçüde sahiptiler? Bu yeteneği nerede ve ne zaman kullanacaklardır?

²⁰ İsa, Yuhanna 6:53’de: “İnsanoğlunun etini yiyip kanını içmedikçe, kendinizde hayat yoktur” demişti. Bu ayette, Yuhanna 5:26’da geçen aynı ifade görüldüğünden, An American Translation Yuhanna 6:53’ü: “Size derim, insanoğlunun etini yiyip kanını içmedikçe sizde kendiliğinden var olan hayat yoktur” şeklinde tercüme eder. Böylece İsa devamen: “Benim etimi yiyip kanımı içenin ebedî hayatı vardır; ben de onu son günde dirilteceğim (YD)” dediği zaman, burada özelliği olan bir “hayat”ı kastetmişti. (Yuh. 6:54) Bu ebedi hayatı kazanan, yeryüzünde değil, Mesih’in semavi krallığında ona sahip olacak, bu hayatı “son günde” İsa Mesih tarafından diriltildiğinde alacaktır. Göklerde Mesih ile birlikte ‘kendilerinde hayat’ olanlar, Mesih’in insan kurbanının yararlarını başkalarına verebileceklerdir. insanlığın fidyeyle kurtarılanları “son günde” hatıra kabirlerinden çıkarıldıkları zaman, onlar bunu yapacaklardır.—Yuh. 5:28, 29.

21, 22. (a) İsa’nın eti ve kanı, onunla beslenenler için ne bakımdan “hakikî yiyecek”ti? (b) Bu yiyecekle beslenenler onunla hangi ilişkiye girerler? Ona nasıl bağımlıdırlar?

²¹ Gökte kazanılacak ‘ebedi hayatın’ niteliğini derin derin düşündüğümüzde, İsa’nın neden: “Benim etim hakikî yiyecek, ve kanım hakikî içecektir” dediğini anlayabiliriz. (Yuh. 6:55) İsa, bu sözü söyledikten sonra, sözlerine şunları ekleyerek itaatli şakirtlerinin gireceği özel ilişkiyi göstermişti: “Benim etimi yiyip kanımı içen bende durur, ve ben onda. Hay olan Baba beni gönderdiği, ben de Baba vasıtası ile yaşamakta olduğum gibi, beni yiyen de benim vasıtamla yaşıyacaktır.” (Yuh. 6:56, 57) Böylece İsa, şakirtlerinin kendisinde ve kendisinin de onlarda duracağından söz etmişti. Daha sonra, benzer sözlerle verdiği bir meselde de şunları söylemişti:

²² “Bende durun, ve ben sizde. Çubuk asmada durmazsa, kendiliğinden meyva veremediği gibi, siz de öylece bende durmazsanız, veremezsiniz. Ben asmayım, siz çubuklarsınız; bende duran, kendisinde durduğum kimse çok meyva verir; çünkü bensiz bir şey yapamazsınız.”—Yuh. 15:4, 5.

23. Yahuda İskariyot neden ‘kendisinde’ hayat kazanmamıştı?

²³ Yahuda İskariyot, bir yıldan fazla bir süre İsa Mesih ile şahsen beraber bulunmuş olmasına rağmen, Efendisinde durmamıştı. M. S. 33 yılının Pentikost’undan itibaren, İsa’nın kurban edilen bedenini yiyip kanını içmemişti. ‘Kendisinde hayat’ kazanmamıştı.—Yuh. 6:66-71.

24. (a) İsa, nasıl gökten inmiş olan “ekmek”ti? (b) İsa, nasıl Baba vasıtası ile yaşamaktadır? Onu yiyenler nasıl onun vasıtasıyla yaşamaktadırlar?

²⁴ Bununla beraber, İsa, Kefernahum’daki toplantıda, Yahuda’ya ve diğer Yahudi dinleyicilerine atalarının çölde beslenmek üzere nasıl man yemiş olduklarını hatırlatmıştı. Konuşmasını bitirirken: “Gökten inmiş olan ekmek budur;. . . .bu ekmeği yiyen ebediyen yaşar” demişti. (Yuh. 6:58) O, göklerde Tanrı’nın “Söz”ü idi, fakat Tanrı’nın tayin ettiği zamanda ‘beden olmuştu’. (Yuh. 1:14, YD) Böylece Tanrı’nın kâmil bedeni Oğlu olarak o, “gökten inmiş olan diri ekmek”, yani antitipik mandı. Onun, ruhi İsraillilereb sembolik man olarak hizmet eden bedeni, aynı zamanda “dünyanın hayatı için” de hizmet etmektedir. (Yuh. 6:51) Bugün İsa Mesih tekrar gökte yaşamaktadır. Ölümsüzdür, zira yaşayan semavi Babasi onu ölümden ruh olan bir hayata diriltmiştir. Buna uygun olarak, “son gün” gelmeden önce antitipik manı (Mesih’in ‘etini’) yiyen bir şakirt, yaşayan İsa, onu “son günde” dirilteceğinden dolayı, İsa’nın demiş olduğu gibi, “benim [İsa’nın] vasıtamla yaşıyacaktır.”—Yuh. 6:54, 57, 58.

25. (a) Yeryüzünde Mesih’in etini yiyenler, bunu gökte de yemeğe devam edecekler midir? (b) Hangi kutsal mevkide hizmet edeceklerdir? İnsanlara ne yararları olacaktır?

²⁵ Diriltilen ruhi İsraillilerin, gökte ‘kendilerinde hayat’ olduğu zaman, artık İsa’nın etini yiyip, kanını içmeleri gerekmeyecektir. (Yuh. 6:53) Onlar, “Allahın ve Mesih’in kâhinleri” sıfatıyla hizmet etme imtiyazına sahip olacaklardır. Böylece, insanlığın üzerine Mesih’in günaha kefaret kurbanının ebediyen devam eden yararlarını getirebileceklerdir. (Vah. 20:6) Gökte ebedi hayata sahip olduklarından, kâhinlik mevkinde haleflere ihtiyaçları olmayacaktır. Tali kâhinler olarak, Başkâhin İsa Mesih gibi, onlar da tüm milenyum boyunca devamlı olarak hizmet edebileceklerdir. Bu şekilde yeryüzündeki insanları kâmilliğe eriştirme işini Mesih ile paylaşacaklardır.

KÂMİL İNSAN HAYATI İÇİN TANRISAL TEDARİKLER

26. “Büyük kalabalık” ne zamandan beri meydana gelmektedir? Onlar, Kuzu İsa Mesih’in kanına neden ihtiyaç duyarlar?

²⁶ Bildiğimiz gibi, 20’inci yüzyılımızda bin dokuz yüz otuzların ortasından beri Mesih’in “başka koyunlar”ının “büyük kalabalık”ı meydana gelmektedir. (Vah. 7:9, 10; Yuh. 10:16) Onlar da bu bin yıllık kâhinlikten yararlanacaklardır. “Büyük kalabalık”a dair bir rüyet görmüş olan resul Yuhanna’ya onların da Kuzu İsa Mesih’in dökülen kanını takdir ettikleri hatırlatılmıştı. Onlar bunu bir temizlenme aracı olarak takdir etmektedirler. Zira Yuhanna’ya şunlar söylenilmişti: “Bunlar o büyük sıkıntıdan gelenlerdir, ve kaftanlarını yıkadılar, ve onları kuzunun kanında beyaz ettiler.” (Vah. 7:14) Onlar kirli esvaplar içinde kaldıkları takdirde, Tanrı’ya kutsal mabedinde tasvip edilerek hizmet edemeyeceklerini bilirler.—Zekarya 3:3-10 ile karşılaştır.

27. Milenyum esnasında diriltilmeğe muhtaç değillerse de hangi hizmetlerden yararlanmağa muhtaç olacaklardır?

²⁷ “Büyük kalabalık”, hatıra kabirlerinden dirilmeyi değil, “büyük sıkıntı”dan kurtuluşu Tanrı’ya ve Kuzu İsa Mesih’e atfetmektedirler. O “büyük sıkıntı” boyunca onların hayatları korunacaktır. Bundan dolayı, Yuhanna 6:54’de sözü geçen kimselerin muhtaç oldukları gibi ‘son günde diriltilmeğe’ muhtaç değillerdir. Fakat Başkâhin İsa Mesih’in ve 144.000 tali kâhinin milenyum esnasındaki hizmetlerinden yararlanmağa muhtaç olacaklardır.

28. Fidye ile kurtulacak olan “hatıra kabirleri”ndeki insanlar için hangi “saat” yaklaşmaktadır? Onların önüne hangi fırsat konulacaktır?

²⁸ Şimdi şahane bir “saat” yaklaşmaktadır. O “saat”te, Yehova’nın ortak hâkimi İsa Mesih, “hatıra kabirlerinde olan”ları fidye ile kurtardığı kişiler olarak dışarı çağıracaktır. Beğenseler de beğenmeseler de, onların hepsi Mesih’in semavi krallığının yeryüzündeki tebaaları haline getirileceklerdir. Onların hepsinin önüne, yeryüzü cennetinde kâmil insan hayatına erişme fırsatı konulacaktır.—Yuh. 5:28, 29.

29. O zaman “büyük kalabalık” ve diriltilen insanlık ne yiyip içecektir? “Büyük kalabalık” o zaman hangi eşsiz fırsata sahip olacaktır?

²⁹ O zaman Mesih’in tebaalarının ne içmesi gerekecektir? Resul Yuhanna’ya verilen Vahiy, Yehova Tanrı’nın ve Kuzu İsa Mesih’in tahtının altından çıkan “bir hayat suyu ırmağı”nın akacağını göstermektedir. “Irmağı”n her iki tarafında her ay meyvesini veren “hayat ağaçlar”ı (YD) vardı. Ağaçların yaprakları milletlerin tedavi edilmesi içindi. “Büyük kalabalık” ve diriltilen ölüler bu Tanrısal tedarikten yiyip içeceklerdir. (Vah. 22:1-3) Takdirli ve itaatli kimseler, Yehova Tanrı’nın İsa Mesih vasıtasıyla yaptığı bu hak edilmemiş inayetten tam anlamıyla yararlanarak, dirilmelerini “hayat dirilmesi” haline getireceklerdir. Mesih’in “başka koyunlar”ının dirilmeğe muhtaç olmayan “büyük kalabalık”ı o zaman bir daha asla ölmeyip toprağa dönmeksizin ebediyen yaşama fırsatına sahip olacaktır.

[Dipnotlar]