Sadık Olduğunu İspat Et

“Kâhyalardan istenilen, bir kimsenin sadık bulunmasıdır.”—I. Kor. 4:2.

1. Tanrı’nın hizmetçileri neden diğer insanlara yardım etmeğe gayret etmelidirler?

YEHOVA’YA İsa Mesih’in vefakâr şakirtleri olarak hizmet eden herkes değerli bir hazineye sahiptir. (II. Korintoslular 4:1-7 ile karşılaştır.) Onunla ahenk içinde yaşamağa başlayanların ellerinde hayat ifade eden önemli bilgiler vardır. (Yuh. 17:3) Bundan ötürü onlar, mantıken, güçlerini diğer insanlara ruhen yardım etmek için kullanmalıdırlar. Bunun yanısıra, ihtiyacı olanlara maddi yardımda bulunmağa hazır olmalıdırlar. Maddi ve ruhi yardım elele giden iki şeydir. Çünkü yiyecek, giyecek ve barınak hayatın temel ihtiyaçlarıdır ve hayat olmadan bir kimse Yehova Tanrı’ya hamt edemez.—Mezm. 30:9; 88:10-12.

2. İsa’nın Luka 12:33, 34’teki uyarısına göre, onun şakirtleri ne yapmak istemelidir?

² İsa, şakirtlerini ısrarla şöyle teşvik etti: “Neniz varsa satın, ve sadaka verin; kendinize eskimiyen keseler, göklerde eksilmeyen hazine yapın; orada hırsız yaklaşmaz, ve güve de bozmaz. Çünkü hazineniz nerede ise, yüreğiniz de orada olacaktır.” (Luka 12:33, 34) Bundan ötürü zamanımızı ve elimizde olanları başkalarına yardım etmek üzere kullanmak için içimizde bir arzu olmaladır. Tabii İsa, şakirtlerinin fakir duruma düşmelerini ve daha sonra başkalarının sadakasına muhtaç olarak yaşamalarını istemedi. Fakat şakirtler ellerinde olanları gerçekten maddi veya ruhi ihtiyacı olanlarla paylaşmayı istemeliydiler.

3, 4. (a) Timoteos zengin Hıristiyanlara ne şekilde uyarıda bulunmalıydı? (b) Bu uyarıya uygun olarak onlar hangi tutumdan kaçınmalıydılar?

³ Pavlus’un, Timoteos’a zengin Hıristiyanlara söylemesini emrettiği şeyler İsa Mesih’in nasihatinin ruhunu yansıtır. Şöyle okuyoruz: “Şimdiki dünyada zengin olanlara yüksek fikirli olmamağı, ve zenginliğin kararsızlığına değil, fakat zevk için bize her şeyi zengince ihsan eden Allaha ümit bağlamağı, gerçekten olan hayatı sıkı tutsunlar diye, gelecek vakit için kendilerine iyi temel hazırlıyarak iyilik işlemeği, iyi işlerde zengin olmağı, dağıtmağa hazır ve cömert olmağı tenbih et.” (I. Tim. 6:17-19) Bu uyarı ne anlama gelir?

⁴ Zengin Hıristiyanların, zenginliklerinden ötürü kendilerini diğerlerinden üstün görmemeleri gerekirdi. Ayrıca zenginliklerine güvenmemeliydiler. Mal ve mülk çalınabileceği, kaybolabileceği ve harap olabileceği için, bunlar, ümidimizi üzerlerine bina edemeyeceğimiz çürük temellerdir. Fakat ebedi Tanrı Yehova, mutlak güvenimize layıktır. O, yeryüzünde hayatı devam ettirmek için cömertçe tedariklerde bulunmasaydı, kimse hayatta kalamazdı. (Res. İşl. 14:16, 17; 17:25) Bundan ötürü Tanrı’yı görmezlikten gelerek maddi şeyleri hayatımızın amacı haline getirmek, ne kadar akılsızca bir şey olur!

5. Sahip olduğumuz şeyleri ne şekilde kullanmalıyız? Neden? (Luka 16:1-13)

⁵ Yaratıcı olarak Yehova her şeyin Sahibidir. Bundan dolayı O’na tapınmamız ve sahip olabileceğimiz şeyleri O’nun gözünde makbul olacak şekilde kullanmamız en doğru yoldur. (Mezm. 95:3-6) Bu sahip olduğumuz şeyleri başkalarına ruhen ve madden yardım etmek üzere kullanmamız demektir. Zengin Hıristiyanlar, iyi bir nama sahip olmak için zenginliklerinin yanında iyi işlerinin de çok olmasına teşvik edildiler. Ellerindekini başkalarının sıkıntılarını hafifletecek şekilde kullanmakla kendilerine göklerde hazineler biriktirmiş olacaklardı. Aslında ruhen ve madden ihtiyaç altında bulunanlara yardım eden vefakâr Hıristiyanların tümü, böylece göklerde hazineler biriktirmiş oluyorlar ve karşılık olarak Yehova Tanrı’dan mükâfat alacaklardır.

6. Hiçbir şeyin göklerde hazineler biriktirmemize engel olmamasına neden dikkat etmeliyiz?

⁶ Çalınabilecek maddi zenginliklerin ve güvenin yiyip bitirebileceği giysilerin aksine, Tanrı’nın indinde yapılan iyi işler sayesinde sahip olunan iyi nam yok edilemez. Öyleyse, yaşadığımız sürece maddi zenginliklerin, gündelik kaygıların ve zevklerin, Yehova Tanrı’nın indinde mükemmel bir nam meydana getirmemize engel olmaması için elimizden gelen her şeyi yapalım. Özellikle hayatımızın süresini bilmediğimize göre, şu ana hedefimizden ayrılmamamız acildir: Yehova Tanrı’nın tasvip ettiği hizmetçileri ve Efendimiz İsa Mesih’in vefakâr şakirtleri olarak kalmak. Bir kimsenin, elindeki fırsatları göklerde bir hazine teşkil etmek için kullanamadan ölmesi, ne kadar üzücü bir şeydir!

7. Dikkatimizi göklerde hazineler biriktirmeğe yöneltmemize ne yardım eder?

⁷ Bundan ötürü bütün yüreğimizle göklerdeki hazinemizi artırmağa çalışmak son derece önemlidir. Bize bu konuda yardımcı olabilecek şeylerden biri Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in bizim için neler yaptığı hakkında takdirkâr şekilde düşünmek için zaman ayırmamızdır. Hayatımızı Yehova Tanrı’ya borçluyuz. (Vah. 4:11) Bu kadar çok insanın nankör tutumuna rağmen, Yüce Olan hayatı devam ettirmek için yaptığı tedariklerden herkesin faydalanabilmesine izin vermeğe devam etmektedir. (Mat. 5:45) Yehova, üstün sevgisinin bir ifadesi olarak, en sevdiği Oğlu İsa Mesih’in bile bir direk üzerinde alçaltıcı bir şekilde ölmesine müsaade etti. Bu, bizim günah ve ölümden azat edilmemizi ve sonunda ebediyen Tanrı’nın kâmil oğulları olmamızı mümkün kılıyor. (Rom. 5:8; 8:32) Ayrıca İsa Mesih, bizim için canını gönüllü olarak vermekle büyük sevgisini gösterdi. (I. Yuh. 2:2) Bu sevginin bizi, insanlara ruhen ve madden yardım etmek üzere elimize geçen her fırsatı kullanarak şükran duygularımızı ifade etmeğe yöneltmesi gerekmez mi?

ZAMANINI İYİ KULLAN

8. Bir kimsenin zevk peşinde koşmak için gerektiğinden fazla zaman harcadığını gösteren nedir?

⁸ Yehova ve İsa Mesih’e olan sevgimiz, bizi zamanımızı iyi bir şekilde kullanmağa sevk etmelidir. Zevk aldığımız şeyler bize, onlar olmadan yaşayamayacağımız kadar önemli görünüyorsa, bu hikmetli bir düşünüş olur mu? Tabii ki hayır! Yüzyıllar boyunca yüz milyonlarca insanın radyo, televizyon, sinema, otomobil, spor, turistik seyahat ve benzeri şeyler olmadan yaşadığını hiçbir zaman unutmamalıyız. Bundan ötürü, bu şeylere makul olarak hayatımızda ikinci planda yer vermek hikmetlilik değil midir? Dolayısıyla, bir kimse zamanını hakiki tapınmayla ilgili şeylerden daha çok zevk peşinde koşmak için harcarsa ‘zevki seven’ bir kimse haline gelmez mi? (II. Tim. 3:4) Aynı zamanda Tanrı’nın ismine hamt edilmesi konusunda tamamen semeresiz duruma gelmek tehlikesiyle karşı karşıya kalmaz mı?—Luka 8:14.

9, 10. (a) Mesih’in örneğine uygun olarak sağlıklı bir şekilde dinlenmekle ilgili dengeli görüş nedir? (b) İsa “benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır” demekle ne demek istedi?

⁹ Yehova’nın vefakâr tapıcılarının, tabii ki çeşitli şekilde ve sağlıklı tarzda dinlenmeğe ve eğlenmeğe hakları vardır. İsa Mesih bile yemek ve ziyafet davetlerini kabul etti ve bir düğünde suyu nefis bir şaraba çevirmekle insanların neşesine neşe kattı. (Luka 5:29; 7:36; 14:1; 19:5, 6; Yuh. 2:1-11) Fakat İsa, yiyecek ve içecek de dahil olmak üzere zevki hayatın temel unsuru haline getirmedi. Bir keresinde şakirtlerine “benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır” dedi. (Yuh. 4:34) Aynı şekilde biz de Tanrı’nın iradesini yerine getirmekten büyük sevinç duyuyor muyuz?

¹⁰ İsa, yukarıdaki sözleri söylediği zaman yorgun ve açtı. Fakat bir şahadet etme fırsatı doğunca bu fırsatı öylesine kendini vererek kullandı ki, açlığı ve yorgunluğu ikinci planda kaldı. Tanrı’nın iradesini yerine getirmekten duyduğu sevinç, İsa Mesih için yiyecek gibiydi. Muhakkak ki, bizim için de böyle olmasını istiyoruz. Bundan dolayı, insanlara madden ve ruhen yardım etmekten doğan büyük mutluluğumuza engel olmaması için zevklerimizi kontrol altında tutmalıyız.

11. Hıristiyanların, zamanı sadece kendi zevkleri için kullanmağa hakları var mıdır? İşaya 58:13, 14’ten bu konu hakkında hangi prensibi öğreniyoruz?

¹¹ Zamanımızın, onu bencilce kullanmamak ve Yehova’nın iradesiyle ahenk içinde kullanmak üzere O’nun bir hediyesi olduğunu daima hatırlamalıyız. Zamanı sadece kendi zevkimiz için kullanma hakkına sahip değiliz. Yehova Tanrı’nın Sebt gününde İsraillilerden beklediği şeyler bunun iyi bir örneğidir. O, peygamberi İşaya vasıtasıyla şöyle dedi: “Mukaddes günümde dilediğini yaparak Sebt gününü ayak altına almazsan, ve Sebt gününe ferah gün, Yehova’nın (YD) mukaddes gününe izzetli gün dersen; ve kendi yollarında yürümiyerek, kendi zevkini bulmıyarak, ve kendi sözlerini söylemiyerek o güne izzet verirsen; o zaman zevkini Yehova’da (YD) bulursun.” (İş. 58:13, 14) Böylece İsrailliler, o gün iş yapmaktan sakınmanın yanısıra Sebt gününü özellikle Yehova’ya adanmış bir gün olarak görmeliydiler. O gün, kendi zevkleri peşinde koşmaları gereken bir gün değildi, fakat ruhi şeyleri ön planda tutarak Yehova’nın iradesini yerine getirmekten gerçek zevk alma vaktiydi. Hakiki Hıristiyanlar Sebt kanununun ruhuyla ahenk içinde olarak her günü Yehova’nın ismine hamt getirecek şekilde kulmanmağa dikkat etmelidirler.

EFENDİNİN DÖNÜŞÜNE HAZIRLAN

12. (a) Luka 12:35-40’ta gösterildiği gibi, Yehova’nın işinde faal olmak için başka hangi önemli nedene sahibiz? (b) Hergün hangi durumda olmağa dikkat edeceğiz? Neden?

¹² Efendi İsa Mesih’in vefakâr hizmetçilerinin, Yehova’nın işinde gevşememeleri için bir neden daha vardır. Bunu Tanrı’nın Oğlunun verdiği şu meselden anlıyoruz: “Belleriniz kuşanmış, ışıklarınız yanar olsun; siz de efendileri düğünden döndüğü zaman gelip kapıyı çalınca, hemen ona açabilsinler diye, bekliyen adamlar gibi olun. Efendi geldiği zaman, beklemekte bulacağı o kölelere (YD) ne mutlu! Doğrusu size derim, kendisi kuşanıp onları oturtacak, ve gelip onlara hizmet edecektir. Eğer ikinci nöbette, ve eğer üçüncüde gelir, onları böyle bulursa, o kölelere (YD) ne mutlu! Fakat şunu bilin ki, eğer ev sahibi hırsızın hangi satte geleceğini bilseydi, uyanık durup evini deldirmeğe bırakmazdı. Siz de hazır olun; çünkü İnsanoğlu sanmadığınız saatte gelir.” (Luka 12:35-40) Hayatımızın ne zaman sona ereceğini bilmediğimiz gibi, İsa Mesih’in geliş vaktinin yaklaştığını bilmemize rağmen, onun hükmünü infaz etmek üzere kesin olarak ne zaman geleceğini de bilmiyoruz. Bu, hergün Efendimizin dönüşünü bekler şekilde hazır olmamız gerektiği anlamına gelir.

13. (a) İsa’nın meselinde, efendilerinin yokluğu sırasında köleler ne yapıyorlar? (b) Kendisini bekleyen köleleri efendi nasıl mükâfatlandırıyor?

¹³ Meseldeki köleler böyle yapıyorlar. Uzun elbiseleri sarkmıyor fakat ayakları arasından yukarı çekilip kuşakla bağlanmıştır ve belleri böyle kuşanmış şekilde lambaların ışığı altında işlerine devam ediyorlar. Belki ikinci nöbete (saat 21-24 arası) ve hatta üçüncü nöbete (saat 24-3 arası) kadar beklemeleri gerekmesine rağmen, sadık köleler işbaşında ve uyanık kalıyorlar. Efendi geldiğinde, hizmetçilerinin sadakatini gördüğü zaman onları olağanüstü bir şekilde mükâfatlandırıyor: Onları masaya oturtup Kendisi onlara hizmet etmeğe başlıyor. Onlara köleler gibi değil, vefakâr dostlar gibi davranıyor. Bütün gece efendinin dönüşünü bekleyerek onun için çalışmağa devam etmelerinin mükâfatı ne kadar büyük oluyor!

14. İsa’nın Luka 12:35-40’taki sözlerinin kayda alınmasından bu yana geçen yıllar göz önüne alındığında hangi sorular sorulabilir?

¹⁴ İsa’nın bu meseli vermesinden bu yana 1900 yıldan fazla zaman geçmiştir. Dolayısıyla onun takipçileri, Tanrı’dan korkmaz dünyaya karşı hükmünü infaz etmesi için gerçekten uzun zamandır beklemektedir. Birçokları ikinci nöbet zaten geçmiş ve üçüncü nöbetin de epeyce ilerlemiş olduğunu zannediyor. Bu yüzden acaba bazılarımız yorgun mu düştü? Yoksa faal olmak üzere belimiz tam anlamıyla kuşanmış durumda mıyız? Tanrı’nın ruhunun üzerimizde işlemesine izin vererek ışığımızın mükemmel davranış ve gayretli bir va’zetme faaliyetiyle parlamasına izin veriyor muyuz?—Mat. 5:14-16; Zekarya 4:2-6 ile karşılaştır.

15. İsa Mesih, hükmünü infaz etmek için geri döndüğünde, kendisinin şakirtleri olduğunu iddia edenlerde ne arayacaktır?

¹⁵ Hükmünü infaz etmek üzere döndüğü zaman Efendimiz neye bakacaktır? Hizmetçileri olduğunu iddia edenlerin gerçekten hizmetçileri olup olmadıklarını araştıracaktır. “Bütün milletlere mensup insanları şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve mukaddes ruhun ismiyle vaftiz edin; size emretmiş olduğum bütün şeylere riayet etmelerini onlara öğretin” emrine sadakatle itaat etmişler midir? (Mat. 28:19, 20. YD) İsa’nın kardeşlerinin ‘en küçüğüne’ bile faal ilgi göstermekle yaptıkları işlerle ilgili mükemmel bir nama sahip midirler? İsa Mesih’in bu kardeşlerini ihtiyaç içinde gördükleri zaman, açları doyurmuş, susayanlara su, esvapları kötü durumda olanlara giyecek vermiş, yabancılara misafirperverlik göstermiş, hastalara yardım edip teselli vermiş ve haksız yere hapsedilenleri ziyaret etmişler midir? (Mat. 25:35-40) İnsanı aşağılatan bedenin işleriyle lekelenmeden ruhen uyanık kalmışlar mıdır?—Mat. 7:21-23; Luka 21:34-36; II. Pet. 3:14.

16. Tanrı’nın önünde iyi işlerle ilgili iyi bir nama sahip olmak için neler yaptığımız hakkında neden ciddiyetle düşünmeliyiz?

¹⁶ Hepimiz şimdi Tanrı ve Mesih’in önünde ne durumda olduğumuzu ciddiyetle düşünmeliyiz. Zamanımız iyi işlerle ilgili iyi nama sahip olmak konusunda sınırsız değildir. Yaşımız ne olursa olsun, ya ölüm, ya da Efendimizin dönüşü bize yetişecektir. Hıristiyan yükümlülüklerimizi ihmal edersek, bu iki olaydan biri bizi hazırlanmamış vaziyette hırsız gibi yakalayabilecektir. Bundan dolayı hergün, sanki son günümüzmüş gibi yaşamak üzere elimizden gelen her şeyi yapalım, şahsi arzu ve zevklerin Yehova Tanrı’ya ve Efendimiz İsa Mesih’e sadakatle hizmet etmemizi engellemesine izin vermeyelim. Eğer böyle yaparsak, zamanımızı, enerjimizi ve maddi zenginliklerimizi bu şekilde kullanmış olduğumuza hiçbir zaman pişman olmayacağız. İsa Mesih, Babası adına karar verirken onun hüküm kürsüsünün karşısında durduğumuz zaman korkacak hiçbir şeyimiz olmayacaktır. (II. Kor. 5:10) O halde göklerde büyük hazineler biriktirmiş kimselerden olalım.