Mutlu Olmak İçin Kimlerle Arkadaşlık Yaptığınıza Dikkat Edin
BİR kimsenin arkadaşları kendisini iyi veya kötü yönde etkileyebilir. Birçok insan, arkadaşları yüzünden sık sık uyuşturucu madde ve sigara kullanmaya veya ahlaksız bir hayat yaşamağa başladığını itiraf ediyor. Fakat bazı kimseler iyi olmayan arkadaşlıklarını kesmek üzere kararlı bir çaba harcayıp prensip sahibi kimselerle arkadaşlık kurarak, zararlı alışkanlıklarını yenmeyi başardılar.
Öyleyse, siz de gerçek mutluluğu ve güvenliği arzu ediyorsanız doğru olanı sevmeyen kişilerle arkadaşlık etmekten sakınmalısınız. Mukaddes Kitap bu noktayı kuvvetle belirtiyor. Örneğin, Mezmurlar kitabında şunları okuyoruz: “Ne mutludur o adam ki, kötülerin öğüdü ile yürümez, ve günahkârların yolunda durmaz, ve müstehzilerin derneğinde oturmaz.”—Mezm. 1:1.
Tanrı’nın yollarını görmezlikten gelenler mutluluğu hiçbir şekilde elde edemezler. Yüce Olan, sevgi dolu bir Baba olarak zekâ sahibi yaratıklarına, onların refahını artıran kanunlar vermiştir. Tanrı’dan korkmaz kimselerin nasihatini veya “öğüdü”nü hayatının rehberi olarak kabul etmeyi reddeden kişi, işte mutlu olan odur. Onların düşünme tarzını kesinlikle reddettiği için “günahkâların yolunda durmaz.” Bu, onların arkadaşlığını istemeyeceği, onlarla birlikte bulunmayacağı anlamına gelir. Bundan ötürü, Tanrı’dan korkmayı alay konusu yapanlarla bir araya gelmez, onların seviyesine inmez.
Adil adamın mutluluğu tabii ki, yasaklardan oluşan bir hayat görüşüne bağlı değildir. Hayır, o, gerçek zevki yararlı olanı zihnini ve yüreğini dolduran bina edici şeylerde bulur. Birinci Mezmur şöyle devam ediyor: “Ancak zevki Yehova’nın kanunundadır, (YD). Ve gece gündüz O’nun kanununu alçak sesle okur (YD).” (Mezm. 1:2) Adil kişinin gerçek zevki, Yehova’nın kanununu içtenlikle arzulayıp, öğrenmek ve yerine getirmektir. (Yakub 1:25 ile karşılaştır.] Onun, dikkatini ruhi şeylere vermediği gün yoktur.
Diğer insanlar gibi adil kişiler de denemelerle karşılaşırlar, fakat onlar, kuvvetli esen rüzgârlara karşı sapa sağlam duran bir ağaç gibi bunlara başarıyla tahammül edebilirler. Mezmur yazarı, Tanrı adamını yerinde olarak, sulak yerde büyüyen büyük bir ağaca benzeterek şöyle diyor: “Akar sular kenarına dikilmiş ağaç gibidir, meyvasını mevsiminde verir, ve yaprağı solmaz; yaptığı her iş de iyi gider.” (Mezm. 1:3) Suyu hiç kesilmeyen bir kaynağın yanında dikilen bir ağaç, kuraklık olduğunda veya yazın sıcağında kurumayıp meyva verir. Benzer şekilde adil kişilerin kuvveti de, kesilmeyen bir kaynaktan yani Yehova Tanrı’dan gelir. Onlar zorluklara ve denemeler Tanrı’nın ruhunun yardımıyla dayanabilirler. Hedefleri, kadirimutlak Tanrı’nın tasvip ettiği hizmetçileri olarak kalmak olduğu için sonunda her şeyde başarılı olurlar. Muhalefet, ne kadar şiddetli olursa olsun, onları kararlarından caydıramaz. Yehova Tanrı’nın tasvip ettiği kişiler olarak daima zafer kazanırlar.
Kötüler için ise, durum çok farklıdır. Bir süre için başarılı görünebilirler, fakat sürekli bir güvene sahip değildirler. Mezmur yazarı şöyle devam ediyor: “Kötüler böyle değildir; ancak yelin süpürüp götürdüğü saman ufağı gibidir. Bunun için kötüler hüküm gününde, ve günahkârlar salihler cemaatinde durmazlar. Çünkü Yehova (YD) salihlerin yolunu bilir, fakat kötülerin yolu yok olur.”—Mezm. 1:4-6.
Böylece kötüler, harman dövme işlemi sırasında samanın sahip olduğu güvenden daha fazlasına sahip değildirler. Daha ağır olan tahıl taneleri yere düşerken, saman ufağı rüzgârda savrulur. Benzer şekilde adil olanlar dururken kötü olanlar değersiz saman ufağı gibi sürüklenirler. Hüküm gününde kötüler tasvip edilmiş durumda olmayacak, mahkûm edileceklerdir. Adillerin arasında onların yeri yoktur. Günahkârlar, adillerin cemaatinde bulundukları iddialarında başarılı olamayacaklardır.
Kötülerin, Yehova Tanrı’nın önünde tasvip edilmiş durumda olmamalarının ve adil kişiler arasında sayılmamalarının nedeni, Kadirimutlak Tanrı’nın ‘salihlerin yolunu’ iyi bilmesidir. Evet, Yehova, adil olanların hayat tarzlarını tasvip eder ve onları mükâfatlandırır. Bundan ötürü adil kişilerin yolu ebediyen kalır fakat kötülerinki yok olur. Kötüler yok olacaklarından onların yolu veya hayat tarzı da kendileriyle birlikte son bulur.
Gerçekten, biz Yüce Olan’a karşı gerçek sevgisi olmayanlarla samimi olmaktan sakınırken, birinci Mezmur, zevki Tanrı’nın kanununda bulmamız için bize sıcak bir teşvik sağlıyor. Yehova Tanrı’nın vefakâr hizmetçileri olarak yaşamamız, sadece belirli bir zaman için değil, fakat ebediyen mutlu olmamızla sonuçlanacaktır.