Yüreğe Şifa Veren Mezmurlar Kitabı

MEZMURLAR Kitabı, eski İsrail milletinin ilahi ve şiir kitabı idi. Onun lirikleri için müzik dahi bestelenmişti. Bunlar, İsraillilerin yüreklerinde ve evlerinde söylenen başlıca şarkılar olmakla birlikte, Yeruşalim’deki mabette de Yehova’ya tapınmak için kullanılmıştı. Mezmurlar şiirsel sözlerin kafiyesi üzerine kurulmadı, ne de tamamen vezin üzerine kuruldu. Şiirde bazen eşanlamlı, bazen de zıt anlamlı olmak üzere sık sık düşüncelerde paralellik vardır. Bu, okuyucunun, düşünceyi pürüzsüzce takip etmesi yönünden zihnine ve yüreğine yardımcı olur ve onun daha iyi bir anlayışa ve doğru bir saike sahip olmasıyla sonuçlanır. Mezmurların tekrarlayıcı üslubu ve ifadelerin çeşitliliği, belirtilen hakikatleri vurgular ve daha ayrıntılı ve açık şekilde ortaya koyar. Mevcut binlercesinden alınan birkaç örnek bunu iyice gösterecek:

“RABBİN şeriati kâmildir; canı tazeler;

RABBİN şehadeti sadıktır; bön adama hikmet verir.”—Mezm. 19:7.

“Kötü adam ödünç alır da ödemez;

Salih acır ve verir.”—Mezm. 37:21.

“Sıkıntı içinde yürürsem, beni diriltirsin;

Düşmanlarımın öfkesine karşı elini uzatırsın,

Ve sağ elin beni kurtaracaktır.”—Mezm. 138:7.

Mezmurlar yüreğe hitap ederler. Yehova, Mezmurlar vasıtasıyla insanın kalbinin her duygusuna ve denemesine değindiği ve onu açığa vurduğu için, onları okuyanlar üzerinde derin etki bırakırlar. Sevgi, sevinç, coşku, hamt, keder, cesaret kırılığı, tövbe ve ümitle ilgili konuların hepsini okuyucu kendinde görebilir. Hastalıktan dolayı gelen bunalım, arkadaşlardan gelen düşmanlık, güvenilen bir arkadaşın ihanetinden doğan hayal kırıklığı, günah işlenildiği zaman duyulan Tanrı korkusu ve moral bozukluğu, birinin günahının bağışlanacağını bildiği andaki sevinci, evet, hayatın değişik durumlarının sebep olduğu, bu ve buna benzer binlerce duygu, okuyucu tarafından sadece okuma konusu olmaz, fakat aynı zamanda da hissedilir.

Bu nedenlerden Mezmurlar, Tanrı adamını “her iyi iş için mücehhez olarak kâmil” duruma getirebilen Tanrı’nın Sözünün gerekli ve esaslı bir kısmını teşkil ederler. (II. Tim. 3:16, 17) Bu kitap, insan tabiatını gerçekçi bir görüş açısından ele alır ve insanın başına gelebilecek her problemde, okuyucuyu teselli eder. Bu özelliği, Mezmurlara, binlerce yıl önce olduğu gibi, bugünün yaşamına da uygulanabilecek, modası geçmemiş bir değer kazandırır.

TANRI’NIN İZZETİ VE HAŞMETİ

Mezmurlar kitabı, Tanrı’nın niteliklerini, yani O’nun izzetini ve kâmilliğini kuvvetli bir dille ifade eder. Yehova’nın ebediyeti, haşmeti ve kuvvetinin güzelliği Mezmurlarda şahane bir şekilde tarif edilmiştir. Bu üç niteliğe kısa bir göz atmak, bunu bize yeterince ispat eder:

“Ya Rab, sen bize mesken idin

Bütün devirlerde.

Dağlar doğmadan önce,

Ve sen yeri ve dünyayı yaratmadan önce,

Ezelden ebede kadar sen Allahsın. . . .

Çünkü senin gözünde bin yıl

“Yerin temelini eskiden kurdun,

Gökler de ellerinin işidir.

Onlar yok olacak, fakat sen duracaksın;

Ve hepsi esvap gibi eskiyecek;

Onları bir kaftan gibi değiştireceksin ve değişecekler;

Fakat sen osun,

Ve yıllarının sonu yoktur.”—Mezm. 102:25-27.

“Bulutlar ve karanlık onun çevresindedir.

Salah ve adalet tahtının temelidir.

Onun önünde ateş yürür.

Ve çevrede hasımlarını yakar.

Şimşekleri dünyayı aydınlattı.

Yer gördü, ve titredi.

RABBİN önünde, bütün yerin Rabbi önünde,

Dağlar balmumu gibi eridi.”—Mezm. 97:2-5.

Müteakip birkaç başlığın göstereceği gibi, Tanrı ile kavmi arasındaki yakın ilişki, benzer şekilde Mezmurların her kısmında yer alır.

KAVMINA GÖSTERDİĞİ SEVGİ DOLU İLGİ

Çünkü sen, ya Rab, sığınacak yerimsin!

Yüce Olanı kendine mesken kıldın;

Şer sana dokunmıyacaktır,

Çadırına veba da yaklaşmıyacaktır.

Çünkü bütün yollarında seni tutsunlar diye,

Meleklerine senin için emredecektir.

Ayağını bir taşa çarpmıyasın diye,

Elleri üzerinde seni taşıyacaklar.”—Mezm. 91:9-12.

MERHAMETİ

“Baba çocuklarına nasıl acırsa,

RAB kendisinden korkanlara öyle acır.

Çünkü yaratılışımızı bilir;

Hatırlar ki, biz toprağız.”—Mezm. 103:13, 14.

“Eğer fesatları hesaba alırsan, ey Yehova,

Ya Rab, kim durabilir?

Fakat sende aflık vardır,

Ta ki, senden korkulsun.

RABBİ bekliyorum, canım bekliyor,

Ve onun kelâmına ümit bağlıyorum.”—Mezm. 130:3-5.

İNSANIN GÜNAHKÂRLIĞI VE TÖVBE İLE AFFEDİLMEYE OLAN İHTİYACI

“Ve kulun ile muhakemeye girme;

“Ya RAB, gazabınla beni tekdir etme;

Ve öfkenle beni tedip etme,

Zira okların bana saplandı,

Ve elin üzerime ağır basıyor.

Senin gazabından bedenimde sağlık kalmadı;

Suçum yüzünden kemiklerimde rahat yok.

Çünkü fesatlarım başımdan aştı;

Ağır yük gibi bana çok ağır oldular.

Akılsızlığım yüzünden,

Yaralarım iğrenç ve irinlidir.

Bükülüp çok iğildim;

Bütün gün yaslı gezmekteyim.”—Mezm. 38:1-6.

“İşte, ben fesat içinde doğdum,

Ve anam günah içinde bana gebe kaldı . . . .

Beni zufa ile temizle de pak olurum

Beni yıka da kardan ak olurum . . . .

Suçlarıma karşı yüzünü ört.

Ve bütün fesatlarımı sil.”—Mezm. 51:5, 7, 9.

“Ne mutludur o adam ki isyanları bağışlanmıştır.

Günahı örtülmüştür.

Ne mutludur o adam ki, RAB ona günah saymaz,

Ve ruhunda hile bulunmaz. . . .

Sana suçumu bildirdim, ve fesadımı gizlemedim.

RABBE isyanlarımı itiraf edeceğim, dedim;

Ve günahımın suçunu bağışladın.”—Mezm. 32:1-5.

TANRI’YA ÜMİT VE GÜVEN

“Her gün yükümüzü taşıyan Rab,

Kurtuluşumuz olan Allah mubarek olsun.

Allah bize kurtuluşlar Allahıdır;

Ve ölümden kurtarış, Rab Yehova’nındır.”—Mezm. 68:19, 20.

“Göklerde başka kimim vardır?

Ve yeryüzünde senden başkasını istemem.

Bedenim ve yüreğim eriyor,

Fakat yüreğimin kuvveti ve payım daima Allahtır.

Çünkü işte, senden uzak duranlar yok olur;

Senden ayrılıp zina edenlerin hepsini yok edersin.

Fakat Allaha yaklaşmak bana iyidir;

Senin bütün işlerini bildireyim diye

Rab Yehova’yı kendime sığınacak yer ettim.”—Mezm. 73:25-28.

“Allaha güvendim; korkmam;

İnsan bana ne edebilir?”—Mezm. 56:11.

“Çünkü bu Allah daima ve ebediyen bizim Allahımızdır;

Ölüme kadar o bize yol gösterecektir.”—Mezm. 48:14.

MESİHİ KRALLIK

Mezmurlar, her ne kadar isim vermezse de, İsa Mesih ile Mesihî Krallık hakkında çok şeyler söyler ve özellikle tüm dünyada sulh ve güvenlik içinde hüküm sürecek olan izzetli bir kralı, yani İsa’yı tarif eder. Bazı Mezmurlarda, örneğin 2. ve 110. Mezmurda olduğu gibi, Mesih hakkında direkt peygamberlikler vardır. Birçok vakada, diğer Mezmurlar, doğrudan doğruya değil, tipik veya mecazi bir dille Mesih’ten bahseder. Yani, Mezmur yazarı başta kendi problemlerini veya milletinin meselelerini düşündü ve sözleri doğrudan doğruya kendi zamanına tatbik edildi. Fakat prensip olarak ikinci, tam veya son gerçekleşmesi olarak da bu sözler, Hıristiyan Yunanca Mukaddes Yazıların yazarları tarafından Mesih’e tatbik ettirildi. Pek muhtemel olarak Mezmur yazarının zihninde bir Mesih fikri yoktu, ne de o Mesih’in tipik veya mecazi tatbikatının anlayışına sahipti. Resul Petrus’un söylediği gibi, peygamberler peygamberlik ettikleri zaman, her şeyin anlamını tamamen anlayamadılar.—I. Pet. 1:10-12.

Yukarıda sözleri iktibas edilen Mezmur 102:25-27’de, bunun bir örneği bulunuyor. Bu Mezmur’un 1. ayeti, Mezmur yazarının Yehova’dan bahsettiğini gösterir. Fakat resul Pavlus, Mezmur 102:25-27 de sözü geçen özellikleri Mesih’e atfen kullanır; çünkü İsa, yaratma işinde Tanrı’nın kullandığı ve şimdi ise, “gökte ve yeryüzünde” tüm hakimiyetin kendisine verildiği kimsedir. (Mat. 28:18; Kol. 1:15-17) Böylece İsa tüm özellikleri ve işleriyle tamamen Tanrı’yı temsil eder.

Davud tarafından yazılan 22. Mezmur, İsa’nın acılarını aynen mecazi bir lisanla dile getirir. (Mezmur 22:1’i Markos 15:34 ile karşılaştır; ayrıca Mezmurun tümünü, dört İncildeki İsa’nın denemelerinin ve çivilenmesinin kaydıyla karşılaştır.) İsa’nın hayatında geniş çapta gerçekleşen olaylar, Mezmurlarda peygamberane şekilde yazılmıştır.

Mezmur yazarları, yazdıkları bazı şeylerin Mesih’e uygulanacağını kavradılar. 16. Mezmuru yazdığı zaman Davud’a, canı ebediyen Şeol veya Hades’e [mezar] terk edilmeyen, ne de gömülen bedeni tamamen çürümeye bırakılan Mesih hakkında peygamberlik etmesi ilham edildi. (Res. İşl. 2:31) Buna uygun olarak, resul Petrus, Pentikost gününde binlerce Yahudi’nin önünde konuşurken, 16. Mezmur’un şu ayetlerini Mesih’e uyguladı: “İmdi [Davud] peygamber olduğundan, ve kendi tahtı üzerine sülbünün semeresinden birini oturtacağını Allahın kendisine and ile kasem ettiğini bildiğinden önceden görüp, o ne ölüler diyarına [hades; İbranice, Şeol] bırakıldı, ne de bedeni çürüme gördü, diye Mesih’in kıyamı hakkında söyledi.”—Res. İşl. 2:30, 31.

Mezmurların ilham edilmiş olduğunu kabul eden Yahudilerden oluşan bir kalabalığa hitap eden Petrus, Mesih’ten söz eden ve onun Hades’ten (Şeol) diriltildiğini ispat eden bu delili 110. Mezmurla birlikte kullandı. O, Davud’un öldüğünü, gömüldüğünü ve bunu kanıtlayan bir işaret olarak, mezarının hâlâ Yahudiler tarafından görüldüğünü söyledi. Onlar, Davud’un Şeol’a veya Hades’e gittiğini ve bedeninin çürüme gördüğünü biliyorlardı. Böylece bu Mezmurda, Davud’un kendisi hakkında konuşmadığını anladılar. Mademki bu doğruydu, öyleyse Davud bir peygamber olarak, kendi zürriyetinden biri için bunun gerçekleşeceğini söylüyordu. İsa’nın ölümü ve dirilmesiyle [diriltilmesiyle] ilgili bu olaylar, o zaman yaşayan Yahudilerin önüne serilmiş olan delillerdi. Böylece bunlar, Davud’un kendi zürriyetinden gelen Mesih hakkında peygamberlik ettiğini açıkça ispat ediyordu. (I. Pet. 1:10-12) Yahudileri muhakeme etmeğe sevk eden Petrus’un sözleri, onların üzerinde kuvvetli bir etki bıraktı.—Res. İşl. 2:29-36.

Mezmurlar, her yönden Tanrı’yı ve Oğlunu yüceltir ve Onlar hakkında bilgi vererek, “ebedî hayat da şu ki, seni, yalnız gerçek Allahı ve gönderdiğin İsa Mesihi bilsinler” diyen Mukaddes Kitabın sözlerine uygun olarak Onları daha yakından tanımamıza yardım eder. (Yuh. 17:3) Mezmurlar aynı zamanda, bütün insanların müşterek denemelerini tarif eder, gerek sıkıntılı ve gerekse mutlu anlarda nasıl dua edeceğimizi de bize gösterir. Problemimiz ne olursa olsun, bize yardım eden ve yüreğimizi teskin edebilen bir mezmur bulabiliriz.

Resul Pavlus, dua konusunda yardıma olan ihtiyacımız hakkında konuşarak şöyle dedi: “Çünkü lâzım olduğu gibi nasıl dua edeceğimizi bilmeyiz.” (Rom. 8:26) Bu, her Hıristiyan için sık sık doğrudur. Çoğu zaman, Mezmurlar kitabından en derinde bulunan duygu ve düşüncelerimizi daha açık bir şekilde Tanrı’ya ifade edebilmek için gerekli olan yardımı elde edebiliriz.—Efesoslular 5:19, Koloseliler 3:16, ile karşılaştır.

Mezmurlar, çeşitli insani duygulara değinerek, çekici bir şekilde herkese hitap eder. Okuyucu orada kendini görebilir ve kendisi için konuşulduğunu hisseder; kişinin en derindeki duygularına ve saiklerine dokunulur ve yüreği araştırılır. Hayatında değişiklikler yapmak üzere onu harekete geçirir. Bunu yapmakla kişi bereketlenir ve Tanrı bilgisini bulur. Herkes, baştan sona kadar Mezmurları okumalıdır. Onları okuyup da faydalanmamak imkânsızdır. Onları okuyan ve faydalanmayan kimse yoktur.