‘Sadık Köle’ “Gıdayı Vaktinde” Verir
BİRİNCİ Dünya Savaşından sonra (1914-1918) Hıristiyan âleminin kiliseleri, Milletler Cemiyetini desteklediler ve Hıristiyan olduklarını iddia edenlerin de, onu desteklemelerini teşvik ettiler. Buna tezat olarak Mukaddes Kitap Tetkikçileri, insanlığın yegâne ümidinin Tanrı’nın Krallığı olduğunu ve Milletler Cemiyetinin insan yapısı geçici bir teşkilat olarak başarısızlığa mahkûm olduğuna dair dikkati çekmeği asla ihmal etmediler.
Bugüne kadar, Hıristiyan âleminin kiliseleri, bu dünyanın ruhu, materyalizm, evrim kuramı, yüksek tenkitçilik, Mukaddes Kitabın hakikatini reddeden felsefelerle kirlendi. Çoğu bu dünyanın ahlâksızlığını, yani fuhuş, zina ve homoseksüelliği kabul ettiler. Bu davranış sonuç olarak, evliliklerinin ve aile hayatının parçalanmasına, genç ve yetişkinlerin suçlarına, zührevi hastalıkların yayılmasına ve şiddetin artmasına yol açtı. Bazı memleketlerde diktatörlüğün tarafını tutmakla, başka memleketlerde terörizmi ve kanunsuz eylemleri desteklemekle kiliseler bu dünyaya karıştılar.
GERÇEK RUHİ GIDA İLE BESLENMENİN DELİLİ
Yehova’nın Şahitlerinin dünya çapındaki cemaati, bunlara tezat olarak Mukaddes Kitap öğretilerine sadık kalmağa devam ettiler. Onlar, yukardan gelen hikmetle uyum içinde temiz ve iffetli ahlâk standartlarına bağlı kalıyorlar. Şahitler, evlilik ve aile hayatına karşı yüksek saygı gösterip ruhun meyvelerini geliştirerek Tanrı ile yakın bir ilişkiyi koruyorlar. (Gal. 5:22-26; Yak. 3:17, 18) Mukaddes Kitabı açıklayan yayınların yardımıyla, Mukaddes Kitabın şahsi tetkikiyle ve cemaatin ibadet toplantılarına iştiraklarıyla onlar imanlarını bina etmeğe devam ediyorlar. Tanrı’nın Krallığına tüm güvenlerinden dolayı, bu dünyanın çekişmeler doğuran olaylarında, tarafsızlıklarını sıkı bir şekilde koruyup “üstün otoriteler” olarak hükümetlere gereken tabiyeti göstererek “Kayserin şeylerini Kaysere ve Allahın şeylerini Allaha” ödüyorlar.—Mat. 22:21; Res. İşl. 5:29; Rom. 13:1-10.
ANLAYIŞTA DÜZELTMELER NEDEN YAPILIYOR?
Bazıları şöyle sorabilirler: ‘Şayet Yehova’nın Şahitleri’ “yiyeceği vaktinde” alıyorlarsa, neden bazı şeylerdeki görüşlerini zamanla değiştiriyorlar? Buna Mukaddes Kitap cevap veriyor: “Salihlerin yolu ise doğan ışık gibidir, tam gün oluncaya kadar git gide parlar.” (Sül. Mes. 4:18) İlk yüzyıldaki cemaatin bilgisi sınırlı olduğu gibi, böylece bugün de, “sadık ve basiretli Köle”nin bilgisi sınırlıdır. Birçok ruhi meseleler hakkkındaki bilgi sadece Tanrı’nın maksadının gerçekleşmesiyle tamamlanacak. (I. Kor. 13:9-12) “Köle”ye Tanrı tarafından ilham edilmiyor, ancak o Mukaddes Kitabın gerçekleşmekte olan peygamberliklerini anlamak için, Yazıları araştırmağa, Tanrı’nın kavminin durumunu incelediği gibi, dünya olaylarını dikkatli olarak incelemeğe devam eder. İnsani sınırlamalarından dolayı, zaman zaman daha sonra düzeltilmesi gereken bazı olaylar hakkında eksik veya yanlış anlayışı olabilir.
Fakat bu, tam ve kesin anlayışı elde edinceye kadar “köle”nin mümkün olabilen bir açıklamayı yayımlamaktan kaçınacağı anlamına gelmez. Başlangıçta Mesih’in şakirtleri de Krallığın gökte olacağına dair haberdar edilmemişlerdi; fakat İsa, onların Mukaddes ruhun etkisi altında bilgide artacaklarını biliyordu; bundan dolayı kendi şahitleri olma görevini onlara vermek üzere tereddüt etmedi. (Res. İşl. 1:6-8; Yuh. 14:25, 26) “Sadık köle” sınıfını gerçekten tanıtan ayırıcı niteliklerden biri de, onun, Tanrı’nın Sözüne karşı gösterdiği büyük saygısı ile birleştirmiş olduğu ruhi uyanıklığıdır. (Mat. 24:43, 44) Şayet bir düzeltme yapmak gerekli ise, bunu kabul etmek ve böyle bir değişikliği yapmak için Yehova’ya ve Sözüne olan sadakatinin bir delili olarak bu sınıf, alçak gönüllü olarak yeterli derecede bilgi alıp gereken düzeltmeleri yapar.
“BÜTÜN MALLARI ÜZERİNE”
İsa, eğer “köle”yi “ev halkı”na “yiyeceği vaktinde” vermekte bulursa, “bütün malları” üzerine koyacağını söylemişti. (Mat. 24: 45-47) Böyle artırılmış bir sorumluluk geniş kapsamlı olup, sadece meshedilmiş şakirtlere ruhi gıdayı sağlamakla kalmayacak, fakat milletlere de Tanrı’nın hükümlerini vazetmek ve Tanrı’nın bir aracı olarak hizmet etmek üzere tüm milletlerden gelen “büyük kalabalık”ın erkek ve kadınlarını toplamayı ve cemaatin içine getirmeyi de kapsayacaktı. Böylece köle “başka koyunlar”ı içeriye getirmekle ve onlara ruhi gıdayı sağlamakla, onların, yeryüzündeki ebedi hayatı kazanma ümitlerini bina edecekti.—İş. 2:1-4; Zek. 8:23; Mat. 25:31-46; Yuh. 10:16; Vah. 7:9-17.
“KÖTÜ KÖLE”
Matta 24:48-51 ayetleri “kötü köle”den söz eder. Bu, “sadık köle”nin sadakatsiz olduğuna ve “ev halkı”na özen göstermediğine işaret etmez. Ancak Efendilerinin dönüşünde, bu “köle” sınıfının bazı fertlerinin imanlarını kaybetmeleri mümkündür. Yüreklerinden “Efendim gecikiyor” diyerek uyanık durmaktan vazgeçecekler; bu şekilde onlar, tüm Hıristiyan hakikatlerini terk etme yoluna kendilerini maruz bırakıyorlar. Bu kişiler yoldaşlarını “döv”ecek kadar ileri de gidiyorlar. Onlar, her ne kadar teşkilatlanmış bir beden olarak birlikte çalışmıyorlarsa da, imansız olanların sınıfını oluştururlar.
YEHOVA’NIN İYİ BESLENMİŞ HİZMETÇİLERİYLE SEVİNMEK
Hıristiyan âleminin çeşitli grupları, devamlı olarak, ruhi açlık içinde bulunurken, Yehova’nın meshedilmiş şahitlerinden oluşan dünya çapındaki cemaati ve onların “başka koyunlar” olarak adlandırılan arkadaşları, ruhen iyi beslenmiş ve sevinçli bir durum içinde kalmaktadırlar. (İş. 65:13-16) “Köle” sınıfının kimliği, ruhi gıdayı sağlamakta faal olmak ve dünya çapında ruhen iyi beslenmiş bir cemaate sahip olmakla tanınmaya devam ediyor. Bundan başka “köle” sınıfı, Hıristiyanlık öncesi ve ilk Hıristiyanlık zamanındaki Yehova’nın sadık hizmetçilerinin aynı görüş ve davranışlarına sahip olmasıyla da tanınıyor.
Böyle görüş ve davranışlar şunları kapsar: Yehova’ya tam güvenmek ve O’na bağlı kalmak. (Sül. Mes. 3:5-7) Tüm Mukaddes Kitabı hakikat ve Tanrı’nın insan için ilham edilmiş rehberi olarak kabul etmek. (Mezm. 119:160; Rom. 15:4; I. Sel. 2:13; II. Tim. 3:16, 17; II. Pet. 1:20, 21) İsa Mesih’i alçak gönüllü olarak takip etmek, hatta kendini inkâr ederek ezalara sevinçle dayanmak. (I. Pet. 2:21; Mat. 16:24) Tanrı’nın hizmetçilerinin bağımsız olmadıklarının, öğretebilen olmalarının ve aramaya devam etmelerinin gerektiğinin farkında olmak. (Mezm. 25:9; Mat. 7:7) Va’zetme ve şakirt etme işinde, Yehova’nın kavminin hizmette gayretle çalışması gerçeğini kabul etmek. (Luka 13:24; Mat. 24:14; 28:19, 20) Önce Tanrı’nın Krallığını ve adaletini aramak.—Mat. 6:33, 34.
Bunlar, bugün Yehova’nın kavminin tek ve gerçek cemaatini tanıtan ve Mukaddes Kitaba dayanan sadece birkaç görüştür. Fakat bunlar, tüm okuyucularımıza Yehova’nın Şahitlerinin cemaatiyle etkin olarak birleşmeğe sevk eden temeli sağlamaktadırlar. Bu yayınla ve diğer yayınlarla Mukaddes Kitabı tetkik etmeğe, ondan öğrendiklerinizi dikkatlice karşılaştırmağa da teşvik ediliyorsunuz. (Res. İşl. 17:11) Bu şekilde “vaktinde gıda”yı almakla ruhen iyi beslenmiş olmağa devam edebileceksiniz ve Yehova’ya kutsal hizmet sunmakla “sadık ve basiretli köle”nin mutluluğuna iştirak edebileceksiniz.