Yoel, Yehova’nın Öcü ve Sevgisi Hakkında Peygamberlik Ediyor

“ONDAN sonra vaki olacak ki, bütün beşer üzerine ruhumu (YD) dökeceğim; oğullarınız da, kızlarınız da peygamberlik edecekler, ihtiyarlarınız ruyalar görecekler; gençleriniz rüyetler görecekler; o günlerde köleler üzerine de cariyeler üzerine de ruhumu (YD) dökeceğim.”—Yoel 2:28, 29.

Şüphesiz bu iki ayet Petrus’un Pentikost gününde iktibas etmesinden ötürü, Yoel peygamberliğinin en çok bilinen bir kısmıdır. (Res. İşl. 2:14-18) Tabii, her ne kadar peygamberliği sadece üç bap ve toplam 73 ayetten ibaret ise de, Mukaddes Yazıların Yoel kitabı, yukarıda anılan iki ayetten fazlasını ihtiva eder. Kitapta harap edici çekirge belasından ve onun sebep olduğu açlıktan, bir tövbe ve onarım zamanından ve Yehova’nın milletlerden öcünü alacağından bahsedilir. Mukaddes Kitabımızda Yoel, Küçük Peygamberler denilen kısımda ikinci kitaptır. Hiç şüphesiz her bir kitabın küçüklüğü önem bakımından değil, uzunluk bakımından anlaşılmalıdır.

Yoel’in peygamberlik kaydını incelediğimiz zaman ortaya bir Mukaddes Kitap prensibi çıkar: Önemli olan mesajın verilmesinde kullanılan kişi değil, ancak bizzat mesajdır. Nitekim bu kitabı yazan Yoel hakkında bildiğimiz tek şey onun Petuel’in oğlu olduğudur. Mukaddes Kitapta geçen ismlerin çok defa önemli anlamları vardır; bu durum Yoel ve babası için de böyledir. Petuel “Tanrı kurtarır” ve Yoel “Yehova Tanrıdır” anlamını taşır.

Kitabın içindekiler, Yoel’in büyük ihtimalle, iki sıptlık Yahuda krallığına mensup olduğunu gösteriyor; çünkü peygamberlik kaydında Yahuda’ya Yeruşalim’e ve Yeruşalim’deki mabet hizmetine ağırlık verilmiştir.

Bu peygamberlik ne zaman yazıldı? Kesin bir şey söyleyemeyiz; çünkü çeşitli bilginler, M. Ö. 10. yüzyıldan M. Ö. 2. yüzyıla kadar uzanan tarihler veriyorlar. Delillerin çoğu, takriben M. Ö. 820 tarihine işaret ediyor. Kayıtta İsrail kavminin Asur ve Babil gibi daha sonraki dönemindeki düşmanlarından ziyade Sur, Sayda, Filistin, Edom ve Mısır gibi ilk düşmanlarından söz edilmiş olması da anılan tarihi desteklemektedir. Kitabın İbranice Mukaddes Yazılardaki sırası da aynı tarihi destekler.

Kitaptaki üslûp da bu eski tarihe kuvvet kazandırır. Pek çok kimse Yoel’in üslûbunu, peygamberlik kaydını iyice parlatılmış bir elmasa benzetecek kadar güzel bulurlar. Gerçekten bu yüksek edebi değerinden ötürü, bazı bilginler Yoel’in kaydını daha sonraki bütün peygamberlerin kayıtlarından üstün tutarlar. Yoel’in yazışı çok şiirsel ve çeşitli ritimlerle doludur. Kendisi çok miktarda benzetme ve mecaz kullanmıştır.

Yoel’in peygamberlik kaydının gerçekliği hakkında İsraillilerin hiçbir zaman şüphesi olmamıştır. Bu kayıt, onların kitaplar listesinde eskiden beri saygın bir yer alır. Resul Petrus’un ve Pavlus’un yaptıkları iktibaslar, kaydın gerçekliği hakkında başka deliller oluşturur. Kaydın gerçekliği, Sur, Filistin ve Edom hakkındaki peygamberliklerin gerçekleşmesiyle de teyid edilmiştir.—Res. İşl. 2:14-18; Rom. 10:13.

BELA VE AÇLIK

Yoel’in peygamberlik kaydı üç kısımdan ibarettir. Birinci kısmı (1:1–2:11) Bir çekirge belasının ikili tasvirini verir. Birinci tasvir belayı, aslan çenesine ve azı dişlerine sahip olan dört cins çekirgenin, sebep olduğu belaya benzetmektedir. Yoel’in bu tasviri hakkında şunlar söyleniyor: “Bu çekirge belasının bir kavmin zirai ekonomik ve dinsel hayatına getirdiği korkunç harabiyet, böyle bir olaya şahit olan pek çok kimseye göre hemen hemen bilimsel olarak tasvir edilmiştir.”

Yoel şöyle anlatıyor; her şey yenilip bitiriliyor, toprak mahvoluyor, çiftçiler perişandırlar, bağcılar uluyor. Evcil hayvanlar bile inlemekte, sığır sürüleri şaşkın halde. Bundan ötürü kâhinlere ve Yehova’nın evinin hizmetçilerine uluyun, çulda geceleyin, oruç takdis edin ve yardım için “Yehova’ya (YD) feryat edin” denmesine şaşmamalı.—Yoel 1:14.

Çekirge belasının ikinci tasviri bir alarm borusu çalma emriyle başlıyor: “Sion’da boru çalın, ve mukaddes dağımda yüksek sesle çalın.” Sonra şu tasvir geliyor: “Yiğitler gibi koşuyorlar; cenk adamları gibi duvara tırmanıyorlar. . . .kimse kardeşini itmiyor; herkes yolunda yürüyor; ve silâhlar arasından saldırıp geçiyorlar, ve kırılmıyorlar. Şehirde sıçraşıyorlar; şehrin duvarı üzerinde koşuyorlar; evlerin içine tırmanıyorlar; hırsız gibi pencereden giriyorlar.”—Yoel 2:1, 7-9.

Kullanılan sembolik dil karşısında, Yoel’in sözlerini geçmişte olanların bir raporu olarak değil, fakat bir peygamberlik olarak anlamamız gerektiği anlaşılıyor. Bu peygamberlik neye atfediyor? Gerçekler, bu peygamberliğin Yehova’nın Şahitlerinin 1920’lerde başlayıp gayretle sürdürdükleri evden eve va’zetme faaliyetiyle ilgili olduğu fikrini veriyor. Onlar gerçekten çağdaş Hıristiyan âlemi için bir bela ve iyi disiplinli bir ordu olmuşlar ve ileri doğru yürümüşlerdir.a

TÖVBE VE ONARIM

Yoel’in peygamberlik kaydının ikinci kısmı tövbe ve onu takip eden ruhi onarımı ele alıyor. Yoel 2:12-14 de şöyle okuyoruz: Bana bütün yüreğinizle, ve oruçla ve ağlayışla ve dövünme ile dönün; ve esvabınızı değil yüreğinizi yırtın, ve Tanrımız Yehova’ya (YD) dönün; çünkü o lûtfeder, ve çok acır, geç öfkelenir ve inayeti çoktur. . . .Kim bilir? Belki döner de nadim olur, ve arkasında bereket, Tanrınız Yehova (YD) için ekmek takdimesi ve dökülen takdime bırakır.”

Peygamberliğin bu kısmının da çağdaş zamanda, özellikle Tanrı’nın kavminin temiz olmayan dudaklara sahip olduğu ve Yehova’nın onlara kızdığı I. Dünya Savaşı boyunca gerçekleştiği görünüyor. O zaman Tanrı’nın kavmi Yoel 2:17’de kaydolduğu gibi tövbe ederek Tanrı’ya şöyle yakardı: “Ya Yehova (YD) kavmını esirge, ve kendi mirasını rüsvaylığa verme ki, milletler ona hâkim olmasınlar; niçin kavmlar arasında denilsin: Onların Allahı nerede?—İşaya 12:1; 6:5’le karşılaştır.

Yoel’in 2:21-27’de ve 3:18-21’deki peygamberliği bu tövbenin meyvelerini, ruhi onarımı anlatıyor. Gerçekten, I. Dünya Savaşı yıllarının acı tecrübelerinden sonra Yehova’nın kavmi ruhi bir cennete getirildi.—İşaya 35. bap.

Petrus’un sözlerinden, (Res. İşl. 2:14-18) M. S. 33 yılının Pentikost gününde Yoel 2:28, 29’un gerçekleşmesi olduğu şüpheye yer vermeyecek şekilde anlaşılmaktadır. Fakat bu peygamberliğin, Şeytan’ın tüm şeyler sisteminin “son günleri”nde başka bir gerçekleşmesi daha olduğu görülüyor. (II. Tim. 3:1) Yehova’nın vakflı kavminin Cedar Point Ohio’da 1919 ve 1922 yıllarındaki toplantılarında Yehova’nın ruhu özellikle onların üzerine dökülmüştü.

HÜKÜM İCRASI

Şimdi hüküm ve icrasıyla ilgili olan üçüncü kısma geliyoruz. (Yoel 3:2-11, 19) Yehova’nın milletlere neden kızdığı anlatılıyor. Hizmetçilerine davraşlarından ötürü. Onları köle edip milletler arasına dağıttılar. Yehova’nın mabedinden altın, gümüş ve başka değerli şeyleri soyup kendi tapınaklarına götürdüler. Yahuda oğullarına eziyet edip suçsuz kanı döktüler. Takipçilerine eza ettiğinden İsa’nın, Tarsus’lu Pavlus’un kendisine eza ettiğini söylediği gibi Yehova’nın da hizmetçilerine yapılan kötü muamelenin Kendisine yapılmış olduğunu söylediğine dikkat edin.—Res. İşl. 9:5.

Bu milletleri hesap vermeye çağırdıktan sonra, Yehova kavmine milletler arasında “savaşı takdis edin (YD), yiğitleri harekete getir” diyerek öç alma gününü ilan etmelerini emreder. Daha sonra İşaya 2:2-4 ve Mika 4:1-3’deki sözlerinin aksini okuyoruz: “Sapan demirlerinizi kılıç, ve bağcı bıçaklarınızı kargı yapın; zayıf olan: Ben yiğidim, desin.” Milletler “Yehova Hakimdir” anlamına gelen Yehoşafat deresine toplanıyorlar.—Yoel 3:9-12.

Daha sonra Yehova’nın milletler üzerine getirdiği öcünün tasviri var. Taşan masaralara atılacak olan kötü milletleri biçmek için orak sallanıyor. Uygun bir şekilde peygamberlik kaydının bir kısmı, bu hareketin en önemli nedenini söyliyerek son buluyor: “Ve bileceksiniz ki, mukaddes dağım Sionda oturan Tanrınız Yehova (YD) benim.” (Yoel 3:17) Bu peygamberlik Vahiy kitabının bize Armagedon hakkında söylediklerinin tamamen paralelindedir.—Vah. 16:14-16; 19:15-21.

Yoel kitabı Yehova Tanrı’nın egemenliğini yüceltir. Bunu, ‘Yahuda’nın sarhoşları’ (Hıristiyan âlemi) üzerine çekirge belası göndermesinde, milletlere savaşmak için meydan okumasında ve ‘Yehoşafat deresinde’ hükmünü icra etmesinde görüyoruz. Bu peygamberlik, aynı zamanda Yoel 2:13’de okuduğumuz gibi Yehova’nın büyük merhametini de yüceltiyor: “Tanrınız Yehova’ya (YD) dönün; çünkü o lûtfeder, ve çok acır, geç öfkelenir , ve inayeti çoktur, ve belâdan ötürü nadim olur.” Ayrıca, Yehova’nın kavmine, milletler arasında “savaşı takdis edin” ilanını yaparak Yehova’nın gelmekte olan öç alma gününe dair uyarıyı duyurmalarıyla ilgili emri de kitapta ima edilmektedir. Yehova’nın “etraftan gelen bütün milletlere hükmetmek için” oturduğu güne kavuşmuş olduğumuz için ne mutlu!—Yoel 3:9-12.

[Dipnotlar]