Huy Yumuşaklığının Gücü Var

BİR kamyon şoförü karşıdan gelen bir arabayı durdurdu. Arabanın şoförü, farlarını söndürmeyi ihmal etmiş ve kamyon şoförünün görüşünü kısmen engellemişti. Rahatsız olan şoför, bir demir çubukla zavallı sürücünün otomobilinin iki farını birden parçaladı. Kamyon şoförü biçare sürücüyü artık kullanılamayacak hale gelen arabasının yanında bırakarak yoluna devam etti. Bu olay, sana her zaman rastlanan bir olay gibi mi görünüyor?

Milyonlarca kişinin gözünde zorbalık, isteklerine karşı gelen herhangi bir şey için gösterilen tepkidir. Ya sözlü bir saldırıya, ya da fiziksel kuvvet kullanmak yoluna başvurulur. Günlerimizde huy yumuşaklığının noksanlığı, bulaşıcı bir hastalık gibi yayılmaktadır. Giderek daha çok insan, yumuşak huylu davranmanın yararsız olduğu sonucuna varıyor; çünkü sertlikle hareket etmek daha etkili görünüyor. Fakat acaba bu doğru mudur?

Tarihten Bir Örnek

Adam ağır baskılar altında idi. Ellerinde kılıç ve sopalar olan büyük bir kalabalık onu tutuklamak için gelmişti. Bunun üzerine, yakın bir arkadaşı kılıcını çekip düşman olan kalabalıktan birinin kulağını kesti. Atmosfer çok gergindi. Tutuklanması istenen adam, bu kritik zamanda acaba nasıl hareket edecekti?

Bu adam İsa Mesih idi. Onun tepkisine dikkat edelim. Kendisini kurtarmaya gelen kişiye şöyle dedi: “Kılıcını yine yerine koy, çünkü kılıç tutanların hepsi kılıçla helâk olacaklardır. Yahut ben Babama rica edemez miyim sanırsın? O da bana on iki lejyondan fazla melekleri şu anda eriştirir.” (Mat. 26:47-53) İsa huy yumuşaklığına ters düşen bir tepki göstermektense, yaralı adamın “kulağına dokunarak, onu iyi etti.”—Luka 22:51.

Huy Yumuşaklığı Zayıflığın Bir İşareti midir?

İsa’nın gösterdiği huy yumuşaklığı kesin olarak zayıf bir karakteri yansıtmaz. İsa, kendisini destekleyen gökteki Babasının gücüyle, kuvvetli bir adamdı ve doğru olan bir şey için sabit dururdu. Tanrısal hizmetinin başlangıcında neler yaptığını hatırlıyor musun? Yeruşalim’deki mabede girip “sığır, koyun ve güvercin satanlar ile sarrafları oturmakta” bulunca, iplerden bir kamçı yapıp “hepsini, koyunları da sığırları da, mabetten kovdu.” (Yuh. 2:14, 15; ayrıca Matta 23:13-36’ya da bak.) Bu davranışında, zayıflığın hiçbir belirtisi yoktur!

İsa, örneğiyle huy yumuşaklığının sadece sakin bir dış görünüşünü değil fakat yumuşak huylu olmakla birlikte, Tanrı’nın kuvvetli karakterinin bir yansıması olduğunu gösterdi. Yehova, günaha kesinlikle hoş görüyle bakmaz. O, tamamen bundan nefret eder ve asla sözünü sakınmaz. (Sül. Mes. 6:16-19) Bununla beraber huy yumuşaklığı göstererek, İsa Mesih’in fidye kurbanı ve kâhin hizmetiyle, kâmillikten düşmüş olan insanların Kendisiyle barışma yolunu açmıştır. (Rom. 5:10; I. Tim. 2:5, 6; İbr. 4:14-16) Böylece Yehova’nın huy yumuşaklığı bizi, günahtan tam olarak arınmaya sevk eder. (I. Yuh. 1:9) Dolayısıyla huy yumuşaklığının bir kurtarma gücü vardır.

Huy Yumuşaklığı Nasıl Elde Edilir?

Nakâmil Hıristiyanlar, kendilerinde huy yumuşaklığının güçlü bir kuvvet olmadığını biliyorlar. Âdem’in ailesinin bir kısmı olarak, günah içinde doğmuş olduğumuzdan hepimizin kâmil olmayan bedeni eğilimleri var; böylece Tanrı’nın maksadına uygun olan hayata yabancı olduk. (Efes. 2:3; 4:17, 18) İman ve ümitten yoksun idik; herhalde, arzu ettiğimize erişmekte kendimizi engellenmiş ve güvensiz hissediyorduk. Böyle bir zihni tutumun, huy yumuşaklığının yokluğuna neden olabileceğini görmek, kolaydır. (Süleymanın Meselleri 25:28 ile karşılaştır.) Fakat Tanrı’nın yollarını öğrenince ve günahlar bağışlanınca, ne oldu? İmanda kuvvetlendik ve huy yumuşaklığı da dahil, Tanrı’nın ruhunun meyvelerini yetiştirmekte aşamalar kaydettik. _Gal. 5:22, 23.

Dolayısıyla, bu mükemmel huy yumuşaklığı niteliğini elde etmek, kendi irade gücümüzün etkinliğinden ileri gelmiyor. Daha ziyade, kuvvet kaynağımız olan Tanrı’ya yaklaşmamızdan kaynaklanıyor. İsa’nın örneğine uymak üzere göstereceğimiz samimi arzu, huy yumuşaklığıyla davranmamıza yardım eder.

I. Pet. 3:3, 4’de gösterildiği gibi huy yumuşaklığı niteliği, özünlü bir nitelik olduğundan “yüreğin gizli insanı” ile bağlantılıdır. Bu, ilk başta doğal olarak, miras alınan bir nitelik değildir; ancak Tanr’nın ruhunun bir meyvesi olarak, tam bilgi ve O’nun Sözünün uygulanmasıyla elde edilir. Huy yumuşaklığı, Yehova Tanrı’ya göre şekillenen “yeni şahsiyet”in bir kısmıdır. (Kol. 3:10) Acaba Tanrısal huy yumuşaklığı kolay elde edilir mi?

Diğerleri Başardılar

‘Hayır, bu nitelik kolay elde edilmez.’ Bu sözler, uzun boylu ve kuvvetli bir adamın cevabıdır. “Ben profesyonel bir boksör idim. Fakat ringin dışında, kasabamda, ‘yörenin dehşeti’ diye adlandırılırdım. Fiziksel gücüm bana üstünlük hissettirirdi ve sokak kavgalarından zevk alırdım. Evimde de zaptınefste çok noksandım. Bir defasında, eşim beni sinirlendirdiği sırada, bodrum katının kapısını ve buzdolabını, iki tekme ile parçaladığımı hatırlıyorum. Bazen özellikle kusmuğumun içinde ön bahçede sarhoş bir durumda yatarken, kendimden utanıyordum. O anlarda yardım için Tanrı’ya dua ederdim. Daha sonra, Yehova’nın Şahitleriyle yoğun bir temas kurdum. Sekiz yıl önce, bir bardak birayı son defa içtim. Karakterimin, üzerinde hâkimiyet kurmakta zorluk çektim. Fakat şimdi evden eve va’zederken, öfkelenmektense, insanlarla konuşup muhakeme edebiliyorum. Ruhi kardeşlerimin arasında gördüğüm sevgi, eski eğilimlere karşı hâlâ mücadele etmem gerektiği halde, yumuşak huylu bir ruh geliştirmeme yardım etti. Yehova’nın Şahidi olan bir ihtiyar olarak, aynı mücadele içinde olanları şimdi anlayabiliyorum; fakat başarmanın mümkün olduğunu da biliyorum.

Şu Ambiyonlu kadının durumunu da düşün. Kendisi çabuk öfkelenirdi ve bluzunun altında daima bir bıçak taşırdı. Öfke nöbetlerinde birçok kişiyi yaralamıştı. Sonra Mukaddes Kitabın hakikatini hayatında uygulamaya başladı. Ve şimdi, yirmi yıldan beri Yehova’nın bir Şahidi olarak bakın ne diyor: “Bu kadar kötü bir karakterle Yehova’ya tapınamayacağımı fark ettim. Böylece, O’nun yardımıyla değiştim; oysa sakin olmak için hâlâ kendimle mücadele etmem gerekiyor.”

Bu örnekler, huy yumuşaklığını geliştirmek isteyen bir kimsenin, dünyamızda yaygın olan yanlış düşünüş ve davranıştan kaçınmasının gerekli olduğunu gösterir. Tıpkı resul Pavlus’un, Roma’daki Hıristiyanlara yazarken söylediği gibi: “Bu şeyler sistemine uymaktan vazgeçin, fakat Tanrı’nın iyi ve makbul ve kâmil iradesini ayırt edebilesiniz diye zihninizi yenilemekte değişilmiş olun. Çünkü bana verilmiş olan hak edilmemiş inayet vasıtasıyla aranızda olan herkese kendisi hakkında gereğinden fazla düşünmemesini söylerim.” (Rom. 12:2, 3, YD) Kendimiz hakkında gereğinden fazla düşünmeyip karşımızdakini üstün saymamız, onlara huy yumuşaklığıyla davranmamıza yardım eder.—Fil. 2:3.

Huy Yumuşaklığının Gücü Nereden Geliyor?

İnsan ilişkilerinde huy yumuşaklığı, sertlikten çok daha güçlüdür. Bir kimsenin güç bir durumda veya öfkeli, rahatsız ve çok üzgün bir kişiyle bir işi olduğu zaman, huy yumuşaklığı iyi bir sonuç sağlar; çünkü büyük ihtimalle güçlüğü yenmek üzere bir anlaşma ortamı hazırlar. Mukaddes Kitap şöyle der: “Yumuşak cevap gazabı yatıştırır.” Evet, “yumuşak dil kemiği kırar.”—Sül. Mes. 15:1; 25:15.

Huy yumuşaklığının çok büyük gücü vardır. Varlığı gerçekten sulh dolu ilişkiler sağlar. Yokluğu ise, incitilmiş duygular, uyumsuzluk ve tamir edilmez zararlar yaratır. Şimdi insan ilişkilerinin çeşitli alanlarında bunun nasıl doğru ve ne kadar mükâfatlandırıcı olduğunu görelim.

Aile Çevresinde

Ailenin, içinde karşılıklı anlayışın bulunduğu sıcak, sevgi dolu bir kurum olması, Tanrı’nın maksadıdır. Fakat ne yazık ki, bugün gerginlik ve zaptınefs noksanlığının birçok aileyi mahvettiğini görüyoruz! Bunun bir nedeni şüphesiz aile fertlerinin birbirlerini çok iyi tanımamalarıdır; ailede herkes nakâmil olduğu için, hatalar yapılacağı muhakkaktır. Böyle hatalar ya büyütülebilir, ya da sevgi ile örtülebilir.

İşinde çok çalışıp, sinirlerini yıpratıcı bir gün geçirdikten sonra eve gelen Yahya’yı düşün. O, kendisini karşılayan karısından, tazelendirici bir “Hoş geldin”i dört gözle beklemektedir. Bunun yerine, karısı kocasını şu sözlerle karşılıyor: “Eve dönerken bakkala uğraman için özel olarak telefon ettim; neden uğramadın?” Şimdi Yahya acaba nasıl bir tepki gösterecek? O huy yumuşaklığıyla davranmanın Tanrı’nın yolu olduğunu biliyor; fakat böyle bir anda yumuşak cevap vermek çok zor olabilir. Ama o, çok şükür ki, elini karısının omuzuna koyup şöyle diyor: “Unuttum sevgilim. Çok üzgünüm. Şimdi hemen giderim.” Hoşça geçireceği bir akşam, onun mükâfatıdır.

Ana–babaların çocuklarıyla kuracakları ilişkiler için de aynı şey geçerlidir. Huy yumuşaklığı, ana-babaları yaklaşılabilir kılacak. İsa’yı hatırlayalım. Çocuklar, ona yaklaşmaktan büyük sevinç duydular. (Mat. 19:14, 15) Neden? Çünkü o, bizzat söylediği gibi, “yumuşak huylu (YD) ve alçak gönüllü” idi. (Mat. 11:29) Bir ana-baba olarak, tıpkı İsa gibi, sen de yumuşak huylu musun?

Kocanın imanda olmadığı, ama karısının İsa Mesih’in bir şakirdi olduğu bir aile ilişkisi için ne denilebilir? İman eden karısının olumlu tutumu yararlı olacaktır, çünkü zamanla iman etmeyen koca da hakikati kabul edebilir. Bu durumda, özellikle kadın tarafından gösterilen huy yumuşaklığının önemine lütfen dikkat et. Resul Petrus şöyle yazdı: “Siz kendi kocalarınıza tâbi olun, ta ki bazıları kelâma itaat etmezlerse, karılarının yaşayışı ile sözsüz kazanılsınlar, . . . .[giyinişiniz] Allah indinde çok kıymetli olan yumuşak huyla (YD) ve sakin ruhun fena bulmaz süsü, yüreğin gizli insanı olsun.”—I. Pet. 3:1-4.

Cemaatte

Cemaat büyük bir aileye benzer. (I. Timoteos 3:15 ile karşılaştır.) Eğer cemaatin içinde hataları büyütmeyen, fakat sevgi ile örten bir huy yumuşaklığı ruhu hüküm sürerse, herkes birbirlerine karşı nazik olmak için elinden geleni yapacaktır. Bu tutum, barışı ve birliği koruyacaktır. Özellikle ruhi nezarette bulunanlar, cemaattekilere karşı yumuşak huylu ve sevgi dolu bir aile ruhuna sahip olarak davranmalıdırlar. Resul Pavlus şöyle yazdı: “İhtiyar adamı azarlama, fakat baba gibi, gençleri kardeşler gibi, yaşlı kadınları analar gibi, genç kadınları tam iffetle kızkardeşler gibi teşvik et.”—I. Tim. 5:1, 2.

Bu mükemmel öğüt, nazırların, Mesih’inkine benzer bir huy yumuşaklığı göstermeleri gerektiğini vurgular. Eğer cemaatin üyelerinden biri farkında olmadan, bir hata yaparsa, hatalı kişiyi sert bir şekilde azarlamak doğru olmaz. Neden? Çünkü sertlik, duyguların incinmesine ve belki de öfkelenmeye neden olabilir. Bundan başka kişiyi bizden uzaklaştırır. Böylece nazırlar, ilham edilen nasihate kulak vermelidirler: “Ey kardeşler, siz ki ruhanîsiniz eğer bir adam bir suçta tutulursa, böyle birini huy yumuşaklığı (YD) ruhu ile ıslah edin; sen de imtihan olunmıyasın diye, kendini sakın.”—Gal. 6:1.

Huy yumuşaklığı ruhuyla hareket ettiğimiz zaman, Tanrı’nın bizzat davranış şekline uymuş oluruz. Pavlus, nazır olan Titus’a, “bütün insanlara tam huy yumuşaklığı (YD)” göstermesini öğütlemişti. Neden? Çünkü şöyle devam etti: “Bir vakitler biz de anlayışsız, itaatsiz, aldanan, çeşit çeşit arzulara ve zevklere kulluk eden, fenalık ve hasette yaşıyan, nefret edilen, ve birbirine buğzeden adamlardık.” Fakat Yehova “bizi kendi merhametine göre” kurtardı.—Tit. 3:2-7.

İsa, takipçilerine, ‘insanların önünde ışıklarını parlatmalarını’ emretti. (Mat. 5:16) Genellikle insanlar en çok hangi davranışı çekici buluyorlar? Sertliği mi, yoksa nazik ve yumuşak huyluluğu mu? Bu konuda bizzat senin tecrüben ne olmuştur? Herhalde İsa’nın şu sözleriyle hepimiz hemfikiriz: “İmdi, insanların size her ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın.” (Mat. 7:12) Bu sözler bizim de yumuşak huyla davranmamızı gerektirmez mi?

Komşularımızla İlişki Kurarken

İyi haberi paylaşmak için komşularımızı ziyaret ederken, belki muhalefetle karşılaşabiliriz. Muhakkak ki böyle durumlarda, cemaatin içinde Hıristiyan nazırların gösterdiği gibi, huy yumuşaklığı göstermemiz hayatidir. (II. Timoteos 2:23-26 ile karşılaştır.) Eskiden bize karşı olanlar huy yumuşaklığı gösterdiğimizden dolayı, zamanla Krallık mesajına olumlu şekilde karşılık verebilirler.

Dünya çapında yüzbinlerce kişi iyi haberi kabul etmiştir. Meshedilmiş Hıristiyanlarla birlik içinde olan bu kişiler, dünya çapında birbirlerine sevgi duyan kardeşlerin bir kısmıdırlar. Böylece bugün, “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden, kimsenin saymağa kadir olmadığı büyük kalabalık”, kurtuluşun Yehova Tanrı ve Kuzu İsa Mesih tarafından geleceğini biliyor. (Vah. 7:9, 10; 14:1) Bu vakfolmuş Hıristiyanların varlığı, Yehova’nın huy yumuşaklığının kurtarma gücüne sahip olduğuna dair canlı bir kanıttır. Buna takdirle karşılık vererek, onlar Tanrı’nınkine benzer bir huy yumuşaklığı göstermek için gayret ediyorlar ve bunu çok mükâfatlandırıcı buluyorlar. Tanrı tarafından nimetlendirilen yumuşak huylu insanlar arasında senin bulumanı temenni ediyoruz.—Matta 5:5 ile karşılaştır.