İlginç Sorulara Cevaplar

● İsa, Hıristiyanların ‘dünyadan olmamaları’ gerektiğini söylediğine göre, çevre korunması gibi toplumsal sorunlar konusunda nasıl hareket edilebilir?

Hıristiyanlar, insanları genel olarak etkileyen toplumsal sorunlara, hatta çevre kirlenmesi veya çevre korunması gibi meselelere karşı ilgisiz değildirler. Ama bu gibi şeylerle ne oranda ilgilenecekleri, öncelikle Mukaddes Yazılara ve Tanrı’ya karşı duydukları yükümlülüklerine uygun olmalıdır.

Yehova, yerinde olarak kamu güvenliği ve sağlığıyla ilgilenir. Bunu, eski İsrail’e verdiği kanunlardan anlayabiliriz. Örneğin tehlikeli evcil hayvanların zararlı olmalarına engel olunmasını, açık çukurların kapanmasını ve damların üzerinde dolaşanların düşmemesi ve aşağıda bulunanlara bir zarar vermemesi için kenarlarının korkuluklarla kapatılmasını emretmişti. (Çık. 21:28-34; Tesn. 22:8) O’nun kamu sağlığıyla ilgilendiği, karantina ve su haznelerine bulaşabilen ve hastalıkların yayılmasına yol açabilen insan dışkılarının örtülmesi için verdiği emirlerden de açıkça belli olur. (Lev. 13:1-59; Tesn. 23:9-14) Tanrı’nın Sözü, çevre kirlenmesi ve koruması hakkında ‘yeri harap edenleri harap edeceğini’ söylüyor.—Vah. 11:18.

Bununla beraber, Tanrı’nın hizmetçilerinin, İsraillilerin veya Hıristiyanların, bu hususlarda başka milletlerin işine karışmalarını emretmediğine dikkat edilmelidir. Yahudilere, etraftaki milletlerde daha iyi temizlik yöntemleri uygulamalarını veya daha iyi sağlık yasaları için kampanya açmalarını söylemedi. Aynı zamanda onların (veya daha sonraları Hıristiyanların) başka ülkelerde otururken bunu yaptıklarına dair hiçbir delil yoktur. Ayrıca Tanrı, yeri harap edenlere karşı Bizzat harekete geçeceğini söyledi; bu dönemde, ‘peygamber kullarının ve mukaddeslerin ve Kendi isminden korkanların, küçüklerin ve büyüklerin’ bununla ilgilenmeleri gerektiğini de belirtmedi.—Vah. 11:18.

Tabii, çağdaş Hıristiyanlar, hem kendilerini hem de etraflarındaki insanlar için hayatı daha iyi kılan şeylerin varlığını fark ediyorlar. Onlar insanın ihtiyaçlarına karşı duyarsız değillerdir; “insanseverliği” takdir eder ve geliştirirler. (Resullerin İşleri 28:2 (YD), 7-9; Markos 7:24-30 ile karşılaştır.) Bu da bir şeyi daha iyi yapmakla ilgili bazı meseleler doğduğu zaman onların hareket tarzını etkileyebilir. Örneğin, bir mahalledeki insanlardan, daha fazla sokak lambaları veya işaretleri, yeni okullar veya daha iyi su yolları ve kanalizasyon hakkında fikirleri sorulabilir. Bu gibi şeyler hakkında bir Hıristiyan’ın fikrini söylemesinde genellikle bir sakınca yoktur. O bu şeyler için yazılan bir dilekçeye imzasını atabileceğini düşünebilir.

Öte yandan, Hıristiyanlar, bir yöreyi etkileyen önemli sorunların çok defa siyasal davalar haline geldiği gerçeğini görmezlikten gelmemelidirler. Bazı gruplar, en iyi olduklarını samimiyetle düşündükleri değişiklikleri yerine getirtmek üzere siyasal yollara başvurabilirler. Veyahut belirli bir politikacı (veya aday) bir davayı benimseyebilir. O zaman kişiler siyasal görüşlere göre ayrılırlar veya “bu dünyanın zeval bulan reisleri”nin tarafını tutarlar. (I. Kor. 2:6, 8; Vah. 19:17, 18) Eğer Hıristiyan cemaatinin bir üyesi böyle bir şey yaparsa, o artık İsa’nın uyarısına uymayacak duruma gelebilir. “Eğer dünyadan olsaydınız, dünya kendisinin olanı severdi; mademki, dünyadan değilsiniz, ancak ben sizi dünyadan seçtim, bunun için dünya sizden nefret ediyor.” Mesih sadık şakirtleri hakkında önemle şunu söyledi: “Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler.”—Yuh. 15:19; 17:16.

Bazı sorunlar, yaşadığımız yörede henüz siyasal bir yön almış olmayabilir veya oradaki insanlar bunlar için siyasal yollara başvurmadan çalışabilirler. Bu sorunlar arasında, çevre kirlenmesini önlemek, su miktarını ve tabii kaynakları veya kır sahalarını korumak gibi sorunlar olabilir. Birisi bu girişimleri yararlı görebilir ve Tanrı’nın aynı fikirde olduğunu düşünebilir. Bununla beraber Yehova’nın, hizmetçilerine dikkatlerini özellikle vermelerini emrettiği işi unutmamlıyız: Dünya çapında milyonlarca kişiye ebedi nimetler getirecek olan Krallığın iyi haberini yaymak. (Mat. 24:14, (YD); 28:19, 20) Bu işi yapmak, birçoklarının duygularını etkilemiş olan taraftar toplama çabalarına kendimizi kaptırmaktan koruyacaktır.

İnsanların bu yönde harcadıkları çabaların, kişilerin Tanrısal bağlılık geliştirmesine yardım etmekten doğan geniş çaptaki ve sürekli iyi sonuçları meydana getiremediği bir gerçektir; çünkü Tanrısal bağlılık “şimdiki ve gelecek hayatın vadine malik olarak her şey için faidelidir.” (I. Tim. 4:8) Evet, yararlı bir görüş açısından da, insanların hakiki Hıristiyanlar olmalarına yardım etmekle, onlara en büyük iyiliği yapabiliriz. Bunu yapmamız, onların sağlığa zararlı alışkanlıklardan kaçınmalarına yardımcı olabilir. Bulundukları yörelerde de daha yararlı olmaları için Mukaddes Kitabın prensiplerini uygulamalarına yardım edebiliriz. Ve daha da büyük bir nimet olarak, çabalarımız onların “gerçek hayatı sıkı tut”malarını mümkün kılacaktır. (I. Tim. 6:19, YD) Onların elde edecekleri yararlar, toplumsal veya yöresel girişimlerden elde edilebilenlerden çok daha büyük ve güvenilir olacaktır. Hıristiyanlara gelince, Tanrımızın bize verdiği işle uğraşmamız, Yehova’ya olan itaatimizi gösterecektir; çünkü O, “her ailenin kendisinden isim” ve gelecek sağlığı ve nimetleri “aldıkları Baba”dır.—Efes. 3:15.

● Samuel bir peygamber miydi? Birçok kişi böyle sandı, fakat Mukaddes Kitapta İbraniler 11:32’yi okurken peygamberlerin arasına girmediğini düşünüyorlar.

Evet, Samuel hem peygamber, hem de hâkimdi. İbraniler 11:32’nin bazı Mukaddes Kitaplardaki tercümesi bu noktada karışıklık yaratabilir, fakat bu ayet anlaşılır şekilde tercüme edilebilir.

Samuel henüz küçükken, Yehova, belirli beyanlarını iletmek için onu kullanmaya başladı ve tüm İsrail de Samuel’i bir peygamber olarak tanıdı. (I. Sam. 3:1-21) Kral Saul, bir peygamberin verebileceği bilgileri almak için Samuel’e başvurdu. (I. Sam. 9:6, 9; 28:11, 15) Bir zamanlar peygamber zümresi “. . . .peygamberlik etmekte, ve Samuel. . . .baş olarak üzerlerinde durmakta” idi. (I. Sam. 19:20) Samuel peygamberlik etmekle birlikte kavme de hükmediyordu.—I. Sam. 7:15-17; 12:6, 7.

Bununla beraber, birçok tercümede, İbraniler 11:32’de sözü geçen iman edenlerin listesinde Samuel’in bir peygamber olmasından şüphe gelebilir. Şu tercümeye dikkat edelim: “Gideon, Barak, Şimşon, Yeftah, Davud ve Samuel ve peygamberler hakkında anlatırsam, vaktim kâfi gelmeyecek.” (The Jerusalem Bible) Burada, tıpkı birer hâkim olan Gideon, Barak, Şimşon, Yeftah’ın ve kral Davud’un peygamberlerden ayrı tutuldukları gibi, Samuel’in de peygamber olmadığı anlamı çıkabilir.

Oysa bazı tercümeler, İbraniler 11:32’ye “diğer” sözcüğünü ekliyorlar. The Living Bible’de şöyle okuyoruz: “. . . .Yeftah ve Davud ve Samuel ve tüm diğer peygamberler.” Hıristiyan Yunanca Mukaddes Yazıların başka yerlerine açıklık kazandırmak için uygun olarak “diğer” sözcüğünün eklendiği bazı durumlara rastlarız. Örneğin Türkçe Kitabı Mukaddes’te Luka 21:29’da İsa şöyle dedi: “İncir ağacına, ve bütün ağaçlara bakın.” İncir ağacı bir ağaç olduğundan, bu ayetin anlamı mümkün olduğu kadar açık değildir. Bu nedenle Yeni Dünya Tercümesi (İng.) ve başka tercümeler, İsa’nın sözlerini şöyle çeviriyorlar: “İncir ağacına ve bütün diğer ağaçlara dikkat edin.”—Luka 13:4 ile karşılaştır.

Dolayısıyla Yeni Dünya Tercümesi, İbraniler 11:32’yi açık ve İbranice Mukaddes Yazılara uygun olarak şöyle çeviriyor: “Gideon, Barak, Şimşon, Yeftah, Davud ve Samuel ve diğer peygamberler hakkında anlatmaya devam edersem, vakit bana yetmeyecektir.