Eşlerden Biri Sadakatsizlik Gösterince
KADININ geçirdiği şok korkunçtu. Bu çiftin küçük bir çocuğu vardı ve genç kadın ikinci çocuğunu bekliyordu. Fakat şimdi kocasının, kendisini aldattığını öğrenmişti. Eşi zina etmişti. Genç kadın, acı bir şekilde incinmiş, zihni karışmıştı ve şimdi ne yapacağını düşünüyordu.
Maalesef bu az rastlanan bir sorun değildir. Çeşitli ülkelerden alınan haberler, birçok evli kişinin eşine karşı sadakatsizlik gösterdiğini ve evliliğinde şiddetli buhranlara yol açtığını gösteriyor. O halde, eşinin kendisine karşı sadakatsizlik gösterdiğini öğrenen İsa’nın bir takipçisi nasıl davranmalıdır?
Böyle bir durumda, İsa’nın bu konuyla ilgili sözleri dikkate alınmalıdır: “Ben size derim: Kim fuhuştan (YD) ötürü olmayıp karısını boşar ve başkası ile evlenirse, zina eder.” (Matta 19:9) Bu sözler acaba ne anlama gelir? Burada sözü geçen fuhuş (Mukaddes Kitaptaki anlamına göre, zina ve homoseksüellik gibi tüm cinsel ahlaksızlıkları içine alır) evliliği sona erdirebilecek bir nedendir. Mukaddes Kitaba göre, masum eş, suçlu tarafı boşama ve Tanrı’nın gözünde suçsuz olarak yeniden evlenme hakkına sahiptir.a
Fakat masum eş acaba nasıl hareket etmelidir?
TANRI’NIN ÖRNEĞİ
Eski İsrail’de geçen bir olay bu soruya cevap vermemize yardım eder. Tanrı’nın peygamberi Hoşea, Gomer isminde bir kadınla evlendi ve ondan bir oğlu oldu. Daha sonra, Gomer kocasına karşı sadakatsizlik gösterdi ve başka erkeklerden de iki çocuğu oldu. O zaman kocasını terk edip sevgililerine gitti. Tüm bunlara rağmen, Hoşea, büyük bir merhamet gösterdi. Bir zaman sonra Gomer’i geri aldı; hatta bunun için para ödemesi bile gerekiyordu. (İhtimal, Gomer sevgilileri tarafından terk edilmiş, yoksulluğa düşmüş ve köle olmuştu.) Böylece Hoşea, karısına karış katı kurallar uygulamadı, aksine, ona merhamet gösterdi.
Hoşea’nın gösterdiği bu merhamet, Mukaddes Kitapta, günahkâr bir zevceye karşı gösterilen çok daha büyük bir merhameti açıklamak için kullanılmıştı. Yehova Tanrı, İsrail ile arasındaki ilişkiyi, bir kocanın karısıyla olan ilişkisine benzetmiştir. Bir defasında şöyle demişti: “Onların kocası (YD) olduğum halde . . . . ” (Yeremya 31:32) Tıpkı Hoşea’nın karısı gibi İsrailliler de sadakatsizlik gösterdiler. Sık sık sahte tanrılara tapındılar ve böylece ruhi yönden zina etmiş oldular. (Hoşea 6:10; 7:4) Tanrı kendi kanununa göre onları boşayabilirdi ve reddedebilirdi. Acaba Tanrı öyle mi yaptı?
Tıpkı Hoşea gibi, ahlaksızlığını terk ettiği takdirde, günahkâr zevcesini geri almaya istekli olduğunu gösterdi. Yehova, Hoşea 3:5’de belirtilen şu zamanı bekledi: “İsrail oğulları dönüp kendilerinin Tanrısı Yehova’yı (YD) ve kıralları Davud’u arayacaklar ve son günlerde korkarak Yehova’ya (YD) ve onun iyiliğine dönecekler.”
Acaba İsa’nın ardınca giden bir kimse de, günahkâr eşine karşı buna benzer sevgi dolu bir bağışlama gösterebilir mi?
NEDEN MERHAMET GÖSTERMELİ?
Evet, gerçekten birçok kişi böyle davrandı. Zina etmiş olan evli kişiler, geleceklerini masum eşlerinin ellerine bıraktılar. Masum olanlar çoğu kez, bütün yürekle affedici olmayı arzu ettiler. Acaba neden böyle davrandılar?
Bu davranışın nedenlerinden biri, evliliğin Tanrı tarafından verilen bir hediye olduğunu ve onu kolayca bozmamak gerektiğini hatırlamalarıydı. Onlar, aynı zamanda Tanrı’nın hepimize göstermiş olduğu büyük merhametini de düşünerek başkasına karşı merhamet gösterdiğimizde, bunun Tanrı’yı ne kadar memnun ettiğini de hatırladılar. İsa şöyle demişti: “Ne mutlu merhametli olanlara; çünkü onlara merhamet edilecek.”—Matta 5:7.
Özellikle suç işleyen kişi derin bir suçluluk duygusu taşıyıp yaptığı hatadan dolayı içten pişmanlık duyuyorsa, ona karşı merhamet göstermek mümkündür. Böyle bir durumda, masum eş, duyduğu acı ve incinme duygusuyla mücadele etmeyi ve günahkâr olanın değişmesi için sevgiyle yardım etmeyi, zahmete değer bulabilir. Seven bir eşten gelen bu tür bir bağışlama, pişmanlık duyan günahkâr eşin, evliliğinin değerli bir hazine olduğunu her zamankinden daha iyi anlamasına ve evliliğini bir daha tehlikeye atmama konusunda kararlı davranmasına yardım edebilir.
Aynı zamanda şunu da hatırlayalım, bazen—elbette her zaman değil—zina, evdeki mutsuz bir ortamın sonucudur. Acaba bu, işlenen zina suçu için bir mazeret oluşturur mu? Kesinlikle hayır. Fakat zinadan önce böyle bir ortamın varlığını fark etmek, masum olanın günahkâr eşinin tekrar aynı suçu işlememesi için neler yapabileceğini anlamasına yardım edebilir.
Örneğin, bir koca, işine veya değerli bir uğraşına uzun saatler verebilir. O bundan şahsen tam bir mutluluk ve tatmin duyabilir. Fakat ya evde arkadaşlığından yoksun bıraktığı karısı hakkında ne denilebilir?
Veya işinden yorgun argın gelip evde kimseyi bulamayan, hazırlanmış yemek yerine, yerde bir yığın kirli çamaşır bulan bir kocanın durumunu da düşünelim. Karısı, dışarıda belki iyi ve önemli şeylerle vakit geçiriyordu, fakat sonuç olarak, kocasının, kendisini ihmal edilen ve istenmeyen biri durumunda görmesine neden oldu. Bu nedenle ilgisini başka bir kadına yöneltti. İlişkisi ortaya çıkınca, bağışlanmayı diledi ve bu günahı tekararlamayacağına dair söz verdi. Fakat karısı meseleyi ileriye götürerek boşanmayı düşündü; şüphesiz buna hakkı vardı, çünkü kocası çok ağır bir günah işlemişti. Fakat bu zevce, eşini ahlaksızlığa götüren bu kötü evlilik ortamında işlenen suçta acaba kendisinin tamamıyla masum olduğunu söyleyebilir mi?
Böylece İsa’nın bir takipçisi, Tanrı’yı örnek alıp şu veya bu nedenle, günahkâr eşini affetmeğe karar verebilir. Eğer böyle davranırsa, büyük nimetler elde edebilir. Bunlar ne gibi nimetlerdir?
MERHAMET GÖSTERMENİN ELDE ETTİĞİ NİMETLER
İlk olarak, kendilerine karşı sadakatsizlik göstermiş ve daha sonra pişmanlık duyarak tövbe etmiş olan eşlerini bağışlayan birçok kişi, evliliklerini yeniden iyi duruma getirebilmiştir. Karı, koca ve çocuklar tekrar mutlu bir ev hayatına kavuşabilmişlerdir. Şüphesiz bu sonuç, uğruna çaba harcamaya değer bir hedeftir.
Affedilen eş, çoğu kez merhamet gösteren masum eşine daha çok değer vermeğe başlar. Özellikle eşini ne kadar güç duruma soktuğunu anladığından, o zamana kadar varlığını pek veya hiç fark etmediği eşinin yumuşak huyluluk ve sevgi niteliklerini tanıyabilir.
Bu makalenin başında sözü geçen ailede de yukarıda anlatılan şeyler oldu. Şüphesiz, genç zevce kocasının kendisini aldattığını öğrendiğinde çok incindi. Mukaddes Kitaba göre kocasından boşanmak ve evliliğine son vermek hakkına sahipti. Fakat bu tutum, babasız bir aile ve dul bir kadının yanlızlığıyla sonuçlanacaktı.
Böyle yapmak yerine, küçük çocuğunu ve doğacak bebeğini düşündü. Aynı zamanda kocasının derin üzüntüsünü de göz önüne alıp, bir zamanlar sahip oldukları sevgiyi hatırladı. Bundan dolayı, Yehova Tanrı’yı örnek alıp tövbekâr kocasını bağışlamaya karar verdi. Kocası bundan çok etkilendi. Karısının sevgi dolu yardımı sayesinde tekrar dengesini, ailesinin ve arkadaşlarının saygısını kazandı. O problemleri şimdi geçmişte kaldı. Bu aile, şu anda birlik içinde ve beraber olacakları bir gelecek için çalışmaktadır.
DUAYLA VERİLEN KARAR
Tanrı’nın kanununu bozan bir davranış hiçbir şekilde önemsiz görülemez. Eşlerine karşı sadakatsizlik gösterenler, evliliğin kurucusu olan Yehova Tanrı’nın önünde suçlu olurlar. Bu kişiler ailelerini kaybedecek olurlarsa, bu durumun kendi günahlarının direkt bir sonucu olduğunu kabul etmek zorundadırlar. Tanrı ile olan ilişkilerini yeniden kurmak ve bizlere vaat ettiği şeyleri güvenle beklemek istiyorlarsa, eşleri onları bağışlasın veya bağışlamasın, tövbe edip düşüncelerini ve ahlaksız yaşamlarını tamamıyla değiştirmelidirler.
Bunların yanısıra, boşanmak otomatikman oluşan bir durum gibi görülmemelidir. Tıpkı Hoşea’nın Gomer’i ve Yehova’nın geçmişte ruhi yönden zina etmiş olan İsraillileri affettikleri gibi, masum eşler de evlilik bağını korumanın mümkün olabileceğini en azından dua ederek düşünmelidirler. Bu, evliliğin kurucusuna karşı saygı göstermenin, aynı zamanda belki de çiftin evliliklerinden yeniden mutluluk duyabilmesinin bir yolu olabilir.
[Dipnotlar]
[Sayfa 30’daki pasaj]
İsa cevap verip dedi: Başlangıçtan yaratan onları erkek ve dişi yarattığını, ve “Bunun için insan babasını ve anasını bırakacak, ve karısına yapışacaktır; ve ikisi bir dene olacaktır,” dediğini okumadınız mı?—Matta 19:4, 5.