Neden Tereddüt Edesiniz? Dinleyin ve İtaat Edin!
BİR atasözü “tereddüt eden kaybeder” der. Bu deyim, Yaratıcımız Yehova Tanrı’nın bizden talep ettikleriyle ilgili olarak da doğrudur.
Mukaddes Kitap, Tanrı’ya itaat etmekte tereddüt eden veya O’nunla bağımlı olmayan yolu seçenlerin durumuna uyan birçok örnek verir. Bu örneklerden öğrenebileceğimiz ders, günlerimizde büyük önem taşımaktadır.
LÛT VE KARISI
Bu örneklerden biri yaklaşık 3900 yıl önce yaşayan Lût ile karısıdır. Lût ile amcası İbrahim, Kenan diyarında yabancılar olarak göçebe idiler. Otlağın yetersiz olması, çobanların kavga etmesine yol açmaktaydı. İbrahim ile Lût bu problemin yeniden çıkmasını önlemek için, ayrılmağa karar verdiler. İbrahim bencil davranmayarak diyarın seçimini Lût’a bıraktı. Yeğeni Lût, suyu bol olan Erden Havzası ile Ölü Deniz bölgesini seçti. Sonunda çadırını Sodom ve Gomorra şehirlerinin yakınına kurdu. Bu seçim, görünüşte iyi idi. Oysa yaptığı seçim, ruhi açıdan bundan daha kötü olamazdı.
Lût’un Sodom’daki komşuları “RABBE karşı çok günahkârdılar.” Onlar “gençten ihtiyara kadar” sapık homoseksüellerdi. (Tekvin 13:13; 19:4) Lût bu durum karşısında acaba ne düşünüyordu? Resul Petrus bu sorunun cevabını şöyle veriyor: “O salih, aralarında otururken, görüp işiterek onların haksız işlerile günden güne salih canına eziyet ederdi.” Onların sapıklıkları çok büyüktü. Mukaddes Kitabın kaydı bunu şöyle açıklar: “Sodom ve Gomorranın feryadı büyük, ve onların günahı çok ağır”dı. Günahları o kadar ağırdı ki, Yehova, o şehri sapık sakinleriyle birlikte yok etmeye karar verdi. Böylece Lût’un oturduğu yer, sulak bir yer olmasına rağmen artık çekiciliğini yitirmişti.—II. Petrus 2:6-8; Tekvin 18:20, 21.
Lût ile ailesi, gelmek üzere olan felaketten acaba nasıl kurtulabileceklerdi? O şehirlerin üzerinde Tanrısal hükmü infaz edecek olan melekler gereken bilgiyi vermek için Lût’a gönderildiler. Acaba Lût ve ailesi ne yapmalıydı? Gecikmeden şehri terk etmeliydi!
KARARSIZLIK ZARARLIDIR
Acaba Lût ve ailesi bu açık talimata nasıl tepki gösterdi? Gelecek harabiyeti ciddiye almayan damatları kendisini reddedince, Lût kararsızlıkla ağır davrandı. Hemen kaçması için verilen Tanrı’nın emrine itaat etmek yerine, gecikti. Fakat melekler tereddüt etmediler. Kendilerine verilen talimata itaat ettiler. “RAB onlara merhametli olarak, adamlar [beden almış melekler] onun elinden, ve karısının elinden tuttular; ve onu çıkarıp şehrin dışarısına koydular.”—Tekvin 19:15, 16.
Lût ile ailesi bundan sonra, emredildiği gibi acaba dağlık bölgeye kaçtı mı? Bunu hemen yapmadı. Karısının bu hususta Lût’u etkileyip etkilemediğini bilmiyoruz, fakat o, Yehova’nın meleğinden, yakın bir şehre sığınmasına izin verilmesini rica etti. Onun ricası kabul edildi ve böylece Lût Tsoar’a kaçtı. (Tekvin 19:18-22) Lût’un karısı bu ani ve köklü değişikliğe acaba nasıl bir tepki gösterdi? Anlaşıldığı gibi o, Yehova’nın görüşün benimsemedi. Kocası gibi kararsızdı, ancak kocası sonunda itaat etti, fakat karısı bunu yapmadı. “Karısı onun [Lût’un] arkasından geriye baktı, ve bir tuz direği oldu.” (Tekvin 19:26) Lût’un karısı tereddüt etti ve hayatını kaybetti.
İLK HIRİSTİYANLAR ACABA İTAAT ETTİLER Mİ?
Lût ve ailesine gecikmeden komşularından kaçmaları emredildiği gibi, İsa Mesih de benzer şekilde, kendi neslindekileri uyarmıştı. Onlara, Yeruşalim’in daha sonra ordularla kuşatılacağını ve tek kaçış yolunun dağlara doğru olacağını söylemişti. (Luka 21:20, 21) İsa, tereddüt etmenin veya gecikmenin tehlikesine dair şöyle uyarmıştı: “Damda olan evinden eşya almağa inmesin; ve tarlada olan abasını almak için geri dönmesin.”—Matta 24:17, 18.
Roma orduları, MS 66 yılında Yeruşalim’i kuşattıktan sonra, geçici olarak geri çekilince, ilk Hıristiyanlar, İsa’nın verdiği uyarıyı hatırladılar. Onlar bu uyarıya itaat ettiler. Gecikmeden Yahudiye’yi terk edip, Erden’in doğusundaki dağlık bölgeye kaçtılar. İman etmeyen Yahudiler ve şüphe eden Hıristiyanlar, görünüşte Tanrı tarafından korunan kutsal şehirde kaldılar. Romalılar dört yıl sonra öç almak üzere yeniden döndüler ve Yeruşalim’i kuşatarak bir milyondan fazla Yahudiyi öldürdüler. Şehri viraneye çevirdiler. Dağlara kaçan Tanrı’nın itaatli hizmetçileri, Yeruşalim’in harabiyetinin haberini alınca, kendilerini muhakkak ne kadar rahat ve mutlu hissettiler! Böylece tereddüt etmeksizin gösterdikleri itaatleri mükâfatlandırıldı.
ÇAĞDAŞ BİR PARALELİ VAR MI?
Sodom ve Gomorra ile Yeruşalim’in harabiyetiyle ilgili bu etkin tasvirlerden acaba neler öğrenebiliriz? İsa Mesih, bu şehirlerin yok edilişiyle “İnsanoğlunun göründüğü gün” arasında bir paralelin olduğunu gösterdi. (Luka 17:28-30; 21:5-36) Mukaddes Kitabı dikkatle inceleyenler için 1914’ten beri süregelen olaylar, Tanrısal hükmü icra etme vaktinin hızla yaklaştığına dair kanıtlardır. Yakında Yehova ve İsa Mesih, yeryüzünün tüm korkunç günahkârlardan temizlemek üzere harekete geçeceklerdir.—Vahiy 19:11-21.
Bu bilgi sizi nasıl etkilemeli? Örneğin, Tanrı’nın bir hizmetçisi olmak üzere vaftiz edilmeyi düşünürken, bu hayati önemi taşıyan adımı atmak konusunda tereddütte kalmanız acaba doğru mu? Bu karar size bir dağı aşmak gibi zor mu görünüyor? Eğer İsa Mesih’in emrine kulak verip itaat ederseniz, böyle olması gerekmez. (Matta 28:19, 20) Yehova ve gökteki Krallığı hakkında bilgi edindikten sonra, vaftiz edilerek, İsa Mesih vasıtasıyla Yehova ile kuracağınız ilişkiye değer verdiğinizi gösterebilirsiniz. Bu, Tanrı’ya yaptığınız samimi vakfın aleni bir ikrarı olacak.—Matta 10:32, 33.
Şu anda vaftiz edilmiş olan Tanrı’nın diğer hizmetçilerinin de, durumlarını incelemeleri gerekir. Neden acaba? Lût’un karısının tutumunu düşünelim, zira o, bütün yüreğiyle Tanrı’ya güvenmediği için hayatını kaybetmişti. Tam güvenle hedefe doğru yürümemişti. (Luka 17:31, 32) Günlerimizde belki bazıları, durumları uygun olduğu halde, dolgun şekilde Tanrısal hizmete katılmıyorlar. Örneğin, bazıları, daimi öncü veya öncü yardımcısı olarak hizmetten doğabilecek nimetleri lütfen düşün!—Vahiy 3:8.
Bugün Tanrı’nın hizmetçileri için tereddüt etme vakti değildir. Şu andaki bozuk şeyler sistemi mahkûm edilmiştir. O halde neden tereddüt ederek geriye bakalım? Hedefe doğru bakıp Yehova’ya güven. Resul Pavlus’un değindiği gibi, tereddüt etmeden itaat eden İbrahim gibi ol: “Allahın vadine bakarak imansızlıkla tereddüt etmedi, fakat Allaha hamdederek onun vadettiğini yapmağa da kadir olduğuna tamamile kani olarak imanla kuvvetlendi.”—Romalılar 4:20, 21.