Gençliğinin Günlerinde Seni Yaratanı Hatırla
YARATICIMIZ bize verdiği kıymetli hayat hediyesinin tadını almamızı istiyor. Mukaddes Yazıların Vaiz kitabında şöyle diyor: “Ey genç adam, tazeliğinde sevinçli ol, ve . . . . gönlünün yollarında, ve gözlerinin gördüklerinde yürü.” Bununla beraber yüreğinin ve gözlerinin isteklerini doyurmak için gençliğinde seçeceğin yol, Tanrı’nın sana nasıl hükmedeceğini etkiliyecektir. Böylece burada gençler şöyle teşvik ediliyorlar: “Kederi yüreğinden çıkar, ve kötülüğü . . . . uzaklaştır.”
Gençler nasıl kendilerinden ‘kötülüğün uzaklaştırıp’ “ebedi hayat”a dair adil bir hüküm alabilirler? (Romalılar 6:23) Gençlerin bunu nasıl yapabileceklerini şu teşvik edici sözler gösteriyor: “Kötü günler gelmeden, . . . . gençliğinin günlerinde seni Yaratanı hatırla.”
Gençlikte Yaratıcılarını hatırlamayanların, “onlardan zevk almıyorum” diyecekleri “kötü günler” acaba neyi gösterir? Vaiz kitabının yazarı, insanın bedenen zayıf düşüp, organlarının bozulmaya yüz tutup, gereği gibi çalışmamaya başladıkları ihtiyarlık günlerini kasteder. Vaiz, hayatın bu ‘kış zamanını’, yani insanın sıkıntılarının artmasını, güneş, ay ve yıldızların kararması ve dert getiren ıstırap bulutlarının belirmesine benzeterek, sembolik bir dille anlatır.
Hayatın bu devresinden aynı zamanda şöyle bahseder: “Evi bekleyenler titreyecekler, ve kuvvetliler iğilecekler, ve övütücüler azaldıkları için işten kalacaklar, ve pencerelerden bakanlar kararacaklar, ve . . . . sokağa açılan çift kapı kapanacak, . . . . ve çekirge ağır gelecek.”
Bu benzetmeyi anlıyor musunuz? Sembolik “ev” insanın vücududur. Onu “bekliyenler” veya bekçiler ihtiyarlıkta titreyen kol ve ellerdir. “Kuvvetliler” olan bacaklar, vücudu zorla taşıyarak yaşlılıktan artık eğilmiş durumdadırlar. Dişler, yani “övütücüler”, yeterince işlerini yapmıyorlar. “Azaldıkları için işten kalacaklar.”
Yaşlı kişinin gözleri hakkında ne denilebilir? Vücudun bu “pencereleri”nin görme yeteneği azaldığı için beden ‘kararmıştır.’ Ağzın “kapı”sı, evden veya vücutta ne olduğunu ifade etmek için artık fazla açılmıyor. Gerçekten, rahatsızlıklardan dolayı zorlukla yürüyen yaşlı biri, ağır hareket eden bir çekirgeye benzeyebilir.
Daha sonra, ölüm yaklaşınca, ‘gümüş tel kopacak, altın tas kırılacak ve testi çeşmede parçalanacak.’ “Gümüş tel”, herhalde omuriliği ve “altın tas” beyni temsil eder. Testi ise, hayat taşıyan kanı vücutta dolaştıran kalbi kasteder. Yaşlılık bütün bu şeyleri etkiliyor. Sonunda ise, kişi ölerek toprağa dönüyor.—Vaiz 11:9–12:7.
“Boşların boşu.” Evet, hayatını boş uğraşlarla harcayan birine yaşlılığın kötü günleri çabuk yetişir demektedir. (Vaiz 12:8) Böylece en hikmetli hareket, Yaratıcını, hâlâ kuvvetli ve dinçken hatırlamandır. Sadık hizmetinle kendini Tanrı’ya tanıt. O da, ebedi hayat demek olan lehinde verdiği hükmüyle seni hatırlayacaktır.—Matta 6:19-21; İbraniler 6:10-12; Vaiz 12:13, 14.