Yehova’nın Rehberliğine Güvenerek Yürüyün

“Kuvvetli olun ve yürekli olun, korkmayın, ve onların yüzlerinden yılmayın; çünkü seninle beraber yürüyen Allahın RABDİR (Yehova’dır); seni yalnız bırakmaz ve seni terk etmez.”—Tesniye 31:6.

1. Yehova, İsraillilerin eşsiz rehberi olduğunu nasıl kanıtladı?

YEHOVA, Mısır’da esarette bulunan İsraillileri kölelikten kurtarmakla eşsiz bir rehber olduğunu kanıtladı. Onlara sadece çölde rehberlik etmekle kalmadı, yiyecek ve içeceklerini de sağlayıp kusursuz talimatlar verdi. Böylece, Nehemya’nın günlerinde Levililer, yerinde olarak şunları söyleyebildiler: “Sen [Yehova Tanrı] çok merhametlerinden ötürü onları çölde bırakmadın; onlara yol göstermek için gündüzün bulut direği, ve kendilerine ışık ve yürüyecekleri yolu göstermek için geceleyin ateş direği onların üzerinden ayrılmadı. Ve öğretmek için onlara iyi Ruhunu verdin, ve onların ağzından manı esirgemedin, ve susayınca onlara su verdin. Ve kırk yıl onları çölde besledin, ve hiç eksikleri yoktu; esvapları eskimedi, ve ayakları kabarmadı.”—Nehemya 9:19-21.

2. Musa, neden “kuvvetli” ve “yürekli” olmak üzere İsraillileri teşvik edebildi?

² Bir baba gibi şefkatle verdiği disiplin sayesinde Tanrı, bir Öğretmen olarak, İsraillilere, doğru ve adil olmanın ne anlama geldiğini öğretti. Yaptığı her şey onların yararı içindi. İsraillilerin söylenip isyan ettikleri zaman bile, O, tahammül göstererek kendilerini terk etmedi. Özellikle de İsrailliler düşman ordularıyla yüz yüze geldiklerinde, O, saldırganları yenilgiye uğratarak öç alırken, hünerli bir rehber olduğunu da kanıtladı. Musa, İsraillilere şu sözlerle cesaret verirken gerçekleri söylüyordu: “Kuvvetli olun ve yürekli olun, korkmayın, ve onların yüzlerinden yılmayın; çünkü seninle beraber yürüyen Allahın RABDİR (Yehova’dır); seni yalnız bırakmaz ve seni terk etmez.” (Tesniye 31:1, 6) İman gösterdikleri takdirde, Tanrı, onlarla birlikte ‘yürüyecekti’. Bu sözler, Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürümemiz için büyük bir teşvik kaynağıdır!

GEÇMİŞTEKİ UYARICI ÖRNEKLER

3. İsrail kavmi, Mısır’daki kölelikten kurtarıldıktan az sonra, Yehova’ya karşı nasıl nankörlük edip güvensizlik gösterdi?

³ Böylece, İsraillilerin başından geçen tecrübeler bizler için birer uyarı niteliğindedir. Mısır’daki köleliklerinden kurtulmalarından kısa bir süre sonra bile, onlar, görünmeyen Rehberlerine karşı defalarca günah işlediler. Sina Dağında Musa Kanun ahdini almak üzereyken, Tanrı’nın kendileri için yaptıklarına karşı nankörlük ettiler. Altından bir buzağı yapmasını Harun’a kabul ettirip, onun Yehova’ya atfen düzenlediği bir “bayram”da buzağıya tapındılar. (Çıkış 32:1-6) Kenan diyarını çaşıtlamak üzere gönderilen 12 casustan 10’u sadakatsiz çıktı; sadece Yeşu ile Kaleb, bu diyara girip onu ele geçirmek üzere kavmi teşvik ettiler. Fakat İsrail kavmi Tanrı’ya karşı iman noksanlığı gösterdi. Yehova, bunun üzerine Levi sıptından olanlarla vefakâr bir tutum gösteren Kaleb ve Yeşu’nun dışında, “yirmi yaşında ve ondan yukarı olan” tüm erkekleri, 40 yıllık bir süre içinde çölde ölüme mahkûm etti. (Sayılar 13:1–14:38; Tesniye 1:19-40) Böylece bütün bunlar, Yehova’nın rehberliğine karşı benzer bir nankörlük ve güvensizlik göstermemek yönünden bizleri uyarmalıdır.

4. İsrail’in tarihi, MÖ  607’de Yahuda, Yeruşalim ve mabedinin başına gelen felaketi nasıl haklı çıkarmaktadır?

⁴ İsrailliler, 40 yıl boyunca çölde dolaşırlarken, Yehova yine onları terk etmedi. Onlar için savaşmağa devam etti. Musa ve Yeşu’nun ölümünden sonra, kavmini ezici düşmanlarının elinden kurtarmak için hâkimler çıkardı. Ancak İsrail kavmi o zaman da kendi gözünde doğru olanı yaptı ve kavim arasında Tanrı’nın kanunlarına ters düşen şiddet hareketleri, cinsel ahlaksızlık ve putperestlik gibi olaylar giderek çoğaldı. (Hâkimler 17:6–19:30) Daha sonraları, çevredeki milletler gibi olmak için görünür bir kral istediklerinde, Yehova, bu dileklerini yerine getirmekle birlikte olumsuz sonuçlarına karşı da onları uyardı. (I. Samuel 8:10-18) Nitekim, Davud’un krallık hanedanı bile kavmi tatmin etmedi ve Yeroboam’ın günlerinde İsrail’in on sıptı baş kaldırdı. (I. Kırallar 11:26–12:19) Tanrı’nın kendilerine rehberlik etmesiyle ilgili düşünceleri gitgide zayıfladı. MÖ  607 yılında Yeruşalim’in ve mabedinin Babilliler tarafından harap edilmesi ve Yahuda krallığının düşürülmesi, Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürümeyi başaramayan bir kavmin gerçekten hak ettiği bir hükümdü. Bu, bizler için ne büyük uyarıdır!

YEHOVA YENİ BİR KAVME REHBERLİK EDİYOR

5. Yehova, İsa’nın şahsında neyi tedarik etti? İsa ne yapacaktı?

⁵ Eski günlerdeki İsrailliler gibi Yehova’nın daha sonraki hizmetçileri de değişen şartlar altında yaşadılar, fakat Yehova onlara yanılmaz şekilde rehberlik etti. Nasıralı İsa, MS 29 yılında vaftiz edilmek üzere kendini arz ettiğinde, Yehova Tanrı, Musa’dan daha büyük olan bir Peygamberi ve Rehberi tedarik etmiş oldu. Maşiah veya Mesih olarak, insanlara rehberlik ederek, Şeytan’ın elindeki bu kötü dünyadan onları çıkaracaktı. (Matta 3:13-17; Daniel 9:25; Tesniye 18:18, 19; Resullerin İşleri 3:19-23; I. Yuhanna 5:19) Fakat acaba hangi insanları çıkaracaktı? Şüphesiz Yahudi olsun veya olmasın, büyük semavi Rehber Yehova Tanrı’nın sağladığı Mesih’e iman eden herkesi.

6. (a) İsa’nın takipçileri neden vaaz etmekte ve büyüyen bir teşkilatı idare etmekte yetenekliydiler? (b) Daha sonraları neden Mukaddes Kitap hakikatinin ışığı sönmüş gibi göründü?

⁶ İsa Mesih, takipçilerine Tanrı’nın mükemmel hakikatini öğretip, hizmet etmeleri için gereken talimatı verdi. (Luka 10:1-16) Böylece İsa Mesih, yerdeki hizmetini tamamlayıp günahkâr insanlık uğruna bir kurban olarak hayatını takdim ettiği zaman, vaaz etme işini devam ettirmek ve kendisine iman edenlerden oluşan ve gitgide büyüyen bir teşkilatın işlerini idare etmek üzere eğitilmiş olan bazı takipçiler bıraktı. Resullerin hizmet ettiği dönemde şiddetli bir zulüm başgösterdi. Fakat Yehova’nın eli kavmi ile beraberdi; iman edenlerin hayret verecek şekilde artan sayısı, onların çektiği sıkıntıyı unutturdu. (Resullerin İşleri 5:41, 42; 8:4-8; 11:19-21) İsa’nın resulleri ve iş arkadaşları öldükten sonra, Mesih’in takipçileri zalim ve gururlu din adamlarının ve kralların yönetimi altına girdiler. (Resullerin İşleri 20:28-30) Bu durum 15. yüzyıl boyunca devam etti ve sanki Mukaddes Kitabın hakikatinin ışığı sönmüş gibi göründü.

7. Yehova, iyi bir rehber olduğunu bir kez daha ne zaman ve nasıl kanıtladı? Günlerimizdeki hizmetçilerine neler açıkladı?

⁷ Fakat nihayet, ‘çölde çağıran bir ses’ gibi şu ilan yapıldı: ‘Krallık yakındır.’ (İşaya 40:3-5; Luka 3:3-6 ve Matta 10:7 ile karşılaştır.) 19. yüzyılın ikinci yarısında, Yehova, rehber olduğunu bir kez daha kanıtladı ve Kendisine gerçekten tapınanları bu kötü dünyadan ve onun Babili dinsel sisteminden çıkmağa davet etti. (Vahiy 18:1-5) Yehova Tanrı, Kendi yazılı Sözü ve mukaddes ruhu vasıtasıyla, günümüzdeki hizmetçilerine, 1914 yılının Milletlerin aralıksız hükümdarlığının sonunu ve aynı zamanda Kendisinin tüm insanlık üzerine Kral olarak tayin ettiği izzetlendirilmiş İsa Mesih’in semavi tahtına oturtuluşunu işaretlediğini açıkladı.—Luka 21:24.

8. (a) Sonuç olarak hangi toplum teşkilatlandırıldı? (b) İsa’nın meshedilmiş takipçilerine kimler katıldı? Tanrı ve Mesih’in rehberliği nasıl belli oldu?

⁸ Bu açıklamalarla, Tanrı’nın maksatları hakkında daha aydınlatılmış ve hizmet için tam olarak eğitilmiş olan ruhi İsrail’in mütebakisinden oluşan teşkilatlandırılmış yeni bir kavim doğdu. Daha sonra, yerde yaşama ümidini taşıyan çok sayıda iman eden kişi Mesih’in meshedilmiş takipçilerine katıldı. Şimdi ise, Yehova’nın bu şahitlerinin tümü birlik içinde dünyanın uçlarına kadar sevinçle O’nun ismini ve gökteki Krallığını ilan etmektedirler. (İşaya 66:7, 8; Galatyalılar 6:16; Vahiy 7:4, 9, 10) Yehova’nın ve kral olan Oğlunun rehberliği, Şahitlerin teşkilatlandırılmış faaliyetinde ve özellikle de gökteki Krallık hükümetinin sabit taraftarları olan milyonlarca samimi yürekli insanın gösterdiği olumlu tepkide açıkça görülmektedir. Acaba sen de Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürüyen bu mutlu kalabalığın içinde misin?—Mika 4:1, 2, 5.

9. Hangi küresel birlik oluştu? Bu birliği meydana getirenler, Tanrı’nın rehberliğine ve O’nun yönetimine karşı nasıl bir tutuma sahiptirler?

⁹ Nihayet, İsa’nın takipçileri, “dünyanın en uzak yerine kadar” onun şahitleri olmalıydılar. (Resullerin İşleri 1:6-8; Markos 13:10) Buna uygun olarak Yehova’nın Şahitleri, gökteki Krallığın iyi haberini şimdi dünya çapında ilan etmekte ve “ebedi hayata takdir olunanlar” ise, sevinçli bir yürekle hakikati benimsemektedirler. Böylece onlar, sevinçle Tanrı’nın rehberliğini kabul edip, Tanrısal yönetime tabi olan ruhi kardeşlerden oluşan küresel bir topluma katılmaktadırlar. (Resullerin İşleri 13:48; I. Petrus 2:17) Onlar gibi, acaba sen de gökteki Krallığı vaaz edenlerden oluşan bu teşkilatı, Yehova Tanrı’nın ve O’nun Kral olan Oğlu İsa Mesih’in idare ettiğine tam olarak güveniyor musun?

GÜVENİNİZİ KAYBETMEKTEN SAKININ!

10. Hangi uyarı, Mesih’in tüm takipçilerini büyük bir dikkatle kendilerini yoklamağa sevk etmelidir?

¹⁰ Yehova’nın rehberliğinin sağladığı tüm bereketlere sahip olan kişiler, acaba imanlarını ve güvenlerini kaybedebilirler mi? Evet, zira şöyle uyarılıyoruz: “Ey kardeşler, dikkat edin; bir suretle sizden birinde hay olan (yaşayan) Allahtan irtidat etmekte imansızlığın kötü yüreği bulunmasın; fakat: Bugün, denildikçe, içinizden biri günahın aldatması ile katılaşmasın diye biribirinizi günden güne teşvik edin.” (İbraniler 3:12, 13) Öyle ise, Mesih’in ardınca giden herkes büyük bir dikkatle kendini yoklamalıdır.

11. (a) Bir kimsenin vicdanı hangi yönden katılaşabilir? (b) M.S. birinci yüzyılda bazı kişilere ne oldu?

¹¹ Bir kimsenin vicdanı o kadar katılaşabilir ki, kişi artık İsa Mesih’in öğretilerine ve Yehova’ya karşı iman ve güven noksanlığını belirten herhangi bir hareket tarzının yanlış olmadığını düşünebilir. Örneğin, bazı kişiler, maddi şeyleri ve bedeni zevkleri Tanrısal hizmetle eşdeğer, hatta ondan daha da üstün tutma tuzağına düşebilirler. Başkaları ise, ahlaken bozulabilir, ya da cemaatte sorumlu mevkide olan biraderleri tenkit edebilirler. MS 1. yüzyılda, cemaatin içine sızan bazı “fasıklar” (Tanrıtanımaz kişiler) “bedeni murdar ediyor”, “hâkimiyeti hiçe sayıyor” ve cemaatte sorumluluk yüklenen “izzetlere (izzetli kişilere) sövüyorlar”dı. (Yahuda 4-8, 16) Mesih’in ardınca giden bu sahte tapıcılar, Yehova’ya ve rehberliğine karşı gerçek imanı kaybetmişlerdi. Böyle bir şey bizden uzak olsun!

12. (a) Bağımsız ve isyankâr bir ruh, hangi şeyi görmezlikten gelir? (b) Korah ile Davud arasında nasıl bir tezat var?

¹² ‘Hâkimiyeti hiçe sayma’ eylemi, çoğu kez Yehova’nın Kendi teşkilatını yönettiği gerçeğini görmezlikten gelen bağımsız ve isyankâr bir ruhla birlikte ortaya çıkar. Bu ruh, Tanrı tarafından Musa ve Harun’a verilen otoriteye meydan okuyan Korah ve onu destekleyenlerin korkunç bir şekilde yok olmalarına neden oldu. (Sayılar 16:1-35) Fakat Davud’un tutumu buna ne kadar zıttı! Tanrı’nın hataları düzeltmesini beklemeyi uygun gören Davud, tehlikeli düşmanı olan Kral Saul’u, “Yehova’nın mesihi” olduğu için öldürmedi. (I. Samuel 24:2-7) Evet, Yehova, Musa, Harun, Saul, Davud, İsa Mesih ve diğer kişileri tayin etti. Benzer şekilde, günlerimizde de, Tanrı’nın teşkilatındaki hizmet tayinleri Mukaddes Yazılardaki şartlarla uyumlu olarak ve Yehova’nın mukaddes ruhunun rehberliği altında yapılmaktadır.—I. Timoteos 3:1-13; Titus 1:5-9; Resullerin İşleri 20:28.

13. (a) Yehova’nın rehberliğine karşı neden minnettarlık duymalıyız? (b) Kimler gibi yürümemiz gerekiyor? Nasıl bir tutumla?

¹³ ‘Adımlarını doğrultmak insanın elinde olmadığına’ göre, Yehova’nın rehberliğini minnettarlıkla kabul etmeliyiz. (Yeremya 10:23) İbrahim ve vefakâr karısı Sara, Tanrı’ya itaat edip, imanla hareket ettiler. Boaz ve Rut, Tanrısal düzenlemelerle uyumlu hareket ettiler. Evet, daha birçok vefakâr erkek ve kadın, sevinçle Yehova’nın rehberliğini kabul etti. (İbraniler 11:4-38; Rut 3:1–4:17) Tanrı’nın eski günlerdeki hizmetçileri gibi, bizler de bağımsızlık ruhundan kaçıp Tanrı’nın teşkilatı ile sevinçle işbirliği yapmalı ve tamamen Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürümeliyiz.

GÜVENLE “YÜKÜNÜ YEHOVA’YA BIRAK”

14. İsyankâr bir ruh geliştirmekten kaçınmamıza neler yardım edebilir?

¹⁴ Yehova’nın vefakâr şahitleri olan bizlerin, isyankâr bir ruh geliştirmekten kaçınmamıza acaba neler yardım edebilir? Her şeyden önce isyankâr bir tutuma düşmenin ve Tanrı’nın rehberliğini kasten reddetmenin yanlış bir davranış olduğunu kabul etmeliyiz. (Nehemya 9:16, 28-31; Süleymanın Meselleri 11:2) Davud’un yaptığı gibi bizler de, semavi Babamıza şu şekilde dua edebiliriz: “Kulunu kasdî günahlardan da koru; onlar üzerime krallık etmesin. O zaman kâmil olurum ve büyük isyandan beri olurum.” (Mezmur 19:13) Yehova’nın bize karşı ne kadar büyük bir sevgi gösterdiğini hatırlamak da, böyle bir ruhtan kaçınmamıza yardımcı olacaktır. Bu, bizim O’na karşı sevgimizi artırmalı ve her zaman bizi O’nun rehberliğini kabul etmeğe sevk etmelidir.—Yuhanna 3:16; Luka 10:27.

15. İhtiyarların kendisine karşı özel bir tavır takındıklarından dolayı hizmet yardımcılığına ya da nazırlığa tayin edilmediğini düşünen bir biraderin nasıl hareket etmesi tavsiye ediliyor?

¹⁵ Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürümek her zaman kolay değilse de, Tanrı’nın, Kendi teşkilatına rehberlik ettiği gerçeğini asla gözden kaçırmamalıyız. Bunu bir örnekle açıklayalım: Bir birader, ihtiyarların, şahsına karşı özel bir tavır takındıklarından dolayı, hizmet yardımcılığına ya da nazırlığa tayin edilmediğini düşünebilir. Cemaatin huzurunu bozacak şekilde davranmaktansa, bizzat Yehova’nın teşkilatını yönettiğini hatırlamalıdır. Bundan dolayı birader, alçakgönüllü ve uysal bir tavırla durumuna bir açıklama bulmağa çalışmalıdır. (İbraniler 12:14) Dikkatine sunulan zayıflıklarını kabul edip dua ile birlikte bunları düzeltmeğe çalışması, büyük hikmetlilik olacaktır! Daha sonra meseleyi Tanrı’nın ellerine bırakmakla da şu sözleri tuttuğunu gösterebilir: “Yükünü Yehova’ya bırak.” (Mezmur 55:22) Zamanla ruhen geliştikçe, Yehova, muhakkak kendi hizmetinde bize de çok iş verecektir.—I. Korintoslular 15:58 ile karşılaştır.

16. Cemaatin içinde ciddi bir haksızlığa uğramış olsak bile, hangi yolu izlememeliyiz? Neden?

¹⁶ Bir birader veya hemşireden ciddi bir haksızlık görmüş olsak bile, acaba bu, cemaatle ilişkimizi kesmek için haklı bir neden midir? Bu nedenle Yehova’ya kutsal hizmet arz etmeyi bırakmakta haklı olabilir miyiz? Hayır, zira böyle bir davranış, bizzat Tanrı’ya karşı sadakatsizlik ve rehberliğine karşı da nankörlük olur. Aynı zamanda, dünya çapında hizmet eden vefakâr ruhi kardeşlerimizi sevmediğimizi de gösterir. (Matta 22:36-40; I. Yuhanna 4:7, 8) Üstelik, Yehova’ya karşı bütünlüğümüzü bozduğumuz takdirde, Tanrı ile alay etmesi için Şeytan’a da fırsat vermiş olacağız; bu ise, şüphesiz arzu etmediğimiz bir şeydir!—Süleymanın Meselleri 27:11.

17. (a) Yehova’nın, kendi teşkilatı için sağladığı rehberliğe karşı duyduğumuz güvenimizi korumamıza neler yardım edecektir? (b) Yehova’nın rehberliğine güvenerek yürümeğe devam edenler, nasıl bir hayata sahip olacaklar?

¹⁷ Öyle ise, bize inayet ve merhamet tacını giydiren Yehova’yı takdis edelim ve ‘tüm iyiliklerinden hiç birini unutmayalım’. (Mezmur 103:2-4) Sevgi dolu Tanrımızı daima hatırımızda tutup Sözü ile uyumlu şekilde hareket ettiğimiz takdirde, O’nun yanılmaz rehberliğine karşı duyduğumuz güçlü güveni koruyacağız. (Süleymanın Meselleri 22:19) Yehova ve O’nun teşkilatına sırt çevirirsek, yani Mukaddes Kitabı bağımsız bir şekilde okuyup açıklamağa çalışarak “sadık ve basiretli köle”nin yönlendirmesini hor görüp reddedersek, çorak arazide tek başına kalan bir ağaç gibi olacağız. Oysa Büyük Rehber Yehova’ya güvenen, mutlaka “suların yanına dikilmiş ağaç gibi olacak”tır. ‘Irmak kenarında köklerini salacak, sıcak gelince korkmayacak ve yaprağı yeşil olacaktır.’ Üstelik “kuraklık yılında kaygı çekme”yecek ve Tanrı’nın izzeti için “meyva vermekten geri kalma”yacaktır. (Matta 24:45-47; Yeremya 17:8) Yehova’nın rehberliğine güvenerek azimle yürümeğe devam ettiğin takdirde, senin de bereketlenen bir hayatın olabilir.

ŞU SORULARI CEVAPLANDIRABİLİR MİSİN?

● Yehova İsraillilerin eşsiz rehberi olduğunu neler yapmakla kanıtladı?

● Eski İsrail’in tarihinde Tanrı’nın rehberliği ile ilgili ne gibi uyarıcı örnekler buluyoruz?

● Yehova bugün kime rehberlik ediyor?

● Yehova’nın rehberliğine karşı duyduğumuz güvenimizi kaybetmememize neler yardım edebilir?

● Cemaat içinde bazı haksızlıklara uğrasak bile, Yehova’nın rehberliğine karşı nasıl bir tutuma sahip olmalıyız?