En Büyük İki Sevgi Eylemi

“Zira Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki ona iman eden her adam[ın] . . . . ebedi hayatı olsun.”—Yuhanna 3:16.

1. “Allah sevgidir” ifadesinin anlamı nedir?

“ALLAH sevgidir.” Resul Yuhanna bunu iki kez söyledi. (I. Yuhanna 4:8, 16) Fakat Yehova Tanrı, sadece hikmet, adalet ve kudret gösterdiği gibi, sevgi göstermekle kalmıyor; O BİZZAT sevgidir. Evet, O, sevginin kişileşmesidir. Belki kendine şöyle sorabilirsin: ‘Ben bunun gerçek olduğunu biliyor muyum? O’nun sevgi olduğunu, örnek ve delillerle açık bir şekilde kanıtlayabilir miyim? Bunun, hayatım ve faaliyetlerim üzerinde ne gibi bir etkisi var?’

2. Tanrı, sevgisini hangi işleriyle gösterdi?

² Yehova, yeryüzünde yarattığı insanlara ne kadar çok sevgi gösterdi! Gözlerimizin mükemmel güzelliği ve fonksiyonunu, kuvvetli kemiklerimizin ilginç yapısını, adalelerimizin kuvveti ve parmaklarımızın duyarlığını lütfen düşün. O halde Mezmur yazarının şu duygularını biz de dile getirebiliriz: “Sana şükreylerim; çünkü heybetli ve şaşılacak surette yaratılmışım.” Muhteşem dağları, berrak suların sakinliğini, ilkbaharın çiçek dolu tarlalarını ve güneşin görkemli batışını lütfen düşün. “Ya RAB, işlerin ne çoktur! Onların hepsini hikmetle yaptın; yer senin servetinle dolu.”—Mezmur 139:14; 104:24.

3, 4. İbranice Mukaddes Yazılar, Tanrı’nın sevgisini göstermesi konusunda hangi örnekleri verir?

³ İlk insan çifti isyan ettiğinde, Tanrı’nın sevgisi sona ermedi. Örneğin, Yehova, “zürriyeti” vasıtasıyla sağlayacağı nimetten yararlanacak çocuklar dünyaya getirmelerine izin vermekle bu çifte sevgi gösterdi. (Tekvin 3:15) Daha sonra, insan ırkının ve diğer yaratıkların korunması için, Nuh’a bir gemi yapmasını emretti. (Tekvin 6:13-21) Sonra da, bizzat dostu olarak tanınan İbrahim’e karşı büyük sevgi gösterdi. (Tekvin 18:19; İşaya 41:8, 9) Tesniye 7. bap 8. ayette okuduğumuz gibi Tanrı, İbrahim’in soyundan olanları Mısır’ın köleliğinden kurtarmakla kendi sevgisini tekrar göstermiş oldu: “RAB sizi sevdiği . . . . için RAB sizi kudretli elle çıkardı.”

⁴ İsrailliler devamlı nankörlük ettiler ve isyan ettiler; buna rağmen Tanrı, onları kendinden hemen atmadı. Tam tersine sevgi dolu şekilde şunları söyleyerek sanki yalvardı: “Dönün, kötü yollarınızdan dönün; çünkü niçin ölesiniz, ey İsrail evi?” (Hezekiel 33:11) Yehova bizzat sevgi olmakla birlikte, adil ve hikmetlidir de. İsyankâr kavmi tahammülünün sınırını aştığı, yani şifa bulmaz duruma geldiği zaman onu Babil’e sürgüne gönderdi. (II. Tarihler 36:15, 16) Bu durumda bile O’nun sevgisi ebediyen sönmedi. Yetmiş yıllık bir süreden sonra, onların bir mütebakisini yeniden anavatanlarına geri getirdi. Lütfen 126. Mezmuru okuyup geri dönenlerin neler hissettiklerine dikkat edin.

YEHOVA EN BÜYÜK SEVGİ EYLEMİNE HAZIRLANIYOR

5. Oğlunu yeryüzüne göndermesinin, neden Tanrı’nın bir sevgi eylemi olduğunu söyleyebiliriz?

⁵ İnsan tarihi devam ederken Yehova için en büyük sevgiyi gösterme zamanı geldi. Bu, gerçek bir fedakârlık örneğiydi. Tanrı, biricik Oğlunun gökteki ruhi hayatını Yahudi bir bakirenin rahmine naklederek bu olayı hazırladı. (Matta 1:20-23; Luka 1:26-35) Lütfen, Yehova ile Oğlu arasındaki özel yakınlığı düşünün. Süleymanın Mesellerinde, sembolik bir şahıs olan hikmet olarak konuşan İsa’nın önceki hayatı hakkında şunları okuyoruz: “Yapıcı olarak onun yanında idim; ve her gün onun sevinci idim. Her vakit onun önünde sevinirdim.” (Süleymanın Meselleri 8:30, 31) Şu halde biricik Oğlunun Kendi yanından ayrılması, Yehova için fedakârlık değil midir? Ve sen bunda hemfikir değil misin?

6. Sevgi dolu bir baba olarak Yehova, İsa’nın yeryüzünde başlayan hayatıyla nasıl ilgilendi?

⁶ Oğlunun insan olarak doğmasından sonra, Yehova’nın, onun gelişmesini derin bir ilgiyle izlediğine şüphe yoktur. Gelişen cenine zarar gelmesini önlemek için Tanrı’nın ruhu, Meryem’in üzerinde gölge salıyordu. İsa’nın, Mika 5:2’deki peygamberliğe göre, Beytlehem’de doğması için, Yehova, nüfus sayımına katılmaları gerekçesiyle Yusuf ile Meryem’in oraya gitmelerini sağladı. Ayrıca kral Hirodes’in öldürme planı hakkında Yusuf’u bir melek vasıtasıyla uyardı ve böylece Yusuf ile ailesi, Hirodes ölünceye kadar orada kalmak üzere Mısır’a kaçtılar. (Matta 2:13-15) Tanrı, İsa’nın gelişmesiyle ilgilenmeye kesinlikle devam etti. 12 yaşında olan İsa’nın, mabetteki öğretmenlerin ve diğer din adamlarının sorularına verdiği cevaplarla onları hayrete düşürdüğünü görmek, Tanrı için ne kadar sevindirici olmalıydı!—Luka 2:42-47.

7. Hangi üç olayda Tanrı, İsa’nın vaaz etme faaliyetiyle ilgilendiğini kanıtladı?

⁷ Onsekiz yıl sonra, vaftiz edilmek üzere Vaftizci Yahya’nın yanına geldiği zaman da, Yehova onu izliyordu. Çünkü mukaddes ruhunu İsa’nın üzerine döküp sevinçle şunları söyledi: “Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım.” (Matta 3:17) İsa’nın takipçisi olan bir baba, İsa’nın vaaz etme faaliyetini izlerken ve onun tüm şükranını kendisine yönelttiğini görürken, Babası olan Tanrı’nın ne kadar sevindiğini kolayca tahayyül edebilir. Bir keresinde İsa, bazı şakirtlerini yüksek bir dağa götürdü. Orada Yehova, İsa’yı olağanüstü bir şekilde izzetlendirdi ve “sevgili Oğlum budur, ondan razıyım” dedi. (Matta 17:5) İsa’nın, Yehova’nın isminin taziz edilmesiyle ilgili ricasına cevaben Yehova, üçüncü kez göklerden konuştu. Şöyle dedi: “Hem taziz ettim, hem de taziz edeceğim.” Görünüse göre bu sözler, öncelikle İsa’nın yararı için söylenmişti, çünkü kendisiyle birlikte olan bazıları, bir meleğin konuştuğunu ve başkaları ise, göğün gürlediğini sandılar.—Yuhanna 12:28, 29.

8. Sen Tanrı’nın sevgisi hakkında neler hissediyorsun?

⁸ Tanrı’nın Kendi Oğluna karşı gösterdiği ilgi ve davranışıyla ilgili bu kısa tekrardan sonra, sen, hangi sonucu çıkarırdın? Yehova’nın, biricik Oğlunu derin bir şekilde sevdiğini değil mi? Bunu zihninde tutarak ve herhangi bir ana-babanın tek evladı için neler hissettiğini takdir ederek, daha sonra neler olduğunu düşün. İsa, kurban olarak öldü.

EN BÜYÜK SEVGİ EYLEMİ

9, 10. Tanrı’nın insanlığa göstermiş olduğu en büyük sevgi eylemi hangisiydi? Kutsal Yazıların hangi kayıtları bunu bize hatırlatır?

⁹ Mukaddes Kitap, semavi Babamızın empati gösterdiğini açıklar. Kavmi hakkında İşaya 63:9’da şunları okuyoruz: “Bütün onların sıkıntısında o sıkıldı ve didarının meleği onları kurtardı; sevgisinde ve acımasında onları fidye ile kurtardı; ve onları kaldırdı, ve bütün eski günlerde onları taşıdı.” İsa’nın “feryatları”nı duyması ve döktüğü “gözyaşlarını” görmesi, Yehova için ne kadar üzücü olmuştur. (İbraniler 5:7) Getsemani bahçesinde İsa acılar içinde dua etmişti. Tutuklanmış, sahte ithamlarla yargılanmış, kamçıyla dövülmüş ve başına dikenlerden örülü bir taç konmuştu. Sevgi dolu Babasının bütün bunları izlediğini unutmayalım. İsa’nın işkence direğinin ağırlığı altında sendelediğini de gördü ve sonunda direğe nasıl çivilendiğini seyretti! Tanrı’nın sevgili Oğlunu bu ezalardan kurtarabilecek kudrette olduğunu unutmayalım. Fakat her şeye rağmen Yehova, İsa’nın bu kadar büyük acılar çekmesine izin verdi. Tanrı da bizzat duygulara sahip olduğuna göre, tanık olduğu bu olayların, hissettiği ve ileride hissedeceği en büyük acılar olduğuna şüphe yoktur.

¹⁰ Bütün bunlara göre, İsa’nın Nikodimos’a söylediği sözlerin anlamını daha iyi takdir edebiliriz: “Zira Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedi hayatı olsun.” (Yuhanna 3:16) İsa’nın sevgili resulü Yuhanna’nın şu sözleri de aynı önemi taşır: “Allahın sevgisi bizde şununla izhar olundu: Onun vasıtası ile yaşıyalım diye, Allah . . . . günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu dünyaya gönderdi.”—I. Yuhanna 4:9, 10.

11. Resul Pavlus, Tanrı’nın en büyük sevgi eylemini nasıl açıklar?

¹¹ Resul Pavlus’un, Romalılar 5:6-8’deki şu sözleriyle Yehova’nın büyük sevgisini neden kuvvetle vurguladığını şimdi daha iyi anlıyoruz: “Çünkü biz henüz zayıf iken muayyen zamanında Mesih fasıklar için öldü. Zira bir kimse salih için güç ölür, fakat iyi bir adam için belki biri ölmeğe bile cesaret eder. Fakat Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.” Eza çekip, en aşağılayıcı şekilde ölmesi için biricik Oğlunu yeryüzüne göndermekle Yehova, en büyük sevgi eyleminde bulundu.

EN BÜYÜK İKİNCİ SEVGİ EYLEMİ

12, 13. (a) İsa’nın gösterdiği sevgi, hangi bakımdan eşsizdir? (b) Pavlus, İsa’nın büyük sevgisine nasıl dikkatimizi çekmektedir?

¹² Belki sen şöyle sorabilirsin: ‘İkinci en büyük sevgi eylemi hangisidir?’ İsa Mesih şöyle dedi: “Bir adamın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük sevgi kimsede yoktur.” (Yuhanna 15:13) İnsan tarihi boyunca, hayatlarını başka insanlar için feda eden bazı kişilerin yaşamış olduğu bir gerçektir. Fakat onların hayatı zaten kısaydı, yani er veya geç öleceklerdi. Fakat İsa Mesih ebediyen yaşamaya hakkı olan kâmil bir insandı ve diğer insanlar gibi miras olarak ölümü beklemiyordu; başka sözlerle kendisi izin vermedikçe kimse onun hayatına son veremezdi. (Yuhanna 10:18; İbraniler 7:26) Burada şu sözlerini hatırla: “Yahut ben Babama rica edemez miyim sanırsınız? O da bana on iki lejiyondan fazla melekleri şu anda eriştirir.”—Matta 26:53; Yuhanna 10:17, 18.

¹³ İsa’nın yaptığı şeylere şu açıdan bakarak da, göstermiş olduğu sevgiyi takdir edebiliriz: O, gökte evrenin Hükümdarı ve ebediyet Kralıyla yakın ilişkide bulunan O’nun iş arkadaşıydı ve ruhi bir yaratık olarak gökteki izzetli hayatını terk etmişti. Yine de bencil olmayan sevgisi sayesinde İsa, resul Pavlus’un açıkladığı gibi davrandı: “O Mesih ki, Allahın suretinde olduğu halde, Allaha müsavi olmağı bir ganimet saymadı; fakat kul suretini aldı, ve insanların benzeyişinde olarak, kendini hali kıldı.”—Filipililer 2:6-8.

14. Peygamber İşaya, İsa’nın sevgi eylemi hakkında nasıl şahadet eder?

¹⁴ Bu, büyük bir sevgi eylemi değil miydi? Buna hiç şüphe yoktur ve bu sevgi, semavi Babası Yehova Tanrı’nın gösterdiği sevgi eyleminden sonra gelen en büyük ikinci sevgi eylemidir. İşaya kitabının 53. babında bulunan şu peygamberane sözler İsa’nın çektiği elemlere şahadet eder: “Hor görüldü, ve insanlar tarafından bırakıldı; acıları tanımış, elemler adamı, ve insanların kendisinden yüzlerini örttükleri bir adam gibi hor görüldü, . . . . Fakat günahlarımızdan ötürü o yaralandı, fesatlarımızdan ötürü o zedelendi; selâmetimiz için olan ceza onun üzerine indi; ve onun berelerile biz şifa bulduk . . . . çünkü canını ölüme döktü.”—İşaya 53:3-5, 12.

15, 16. İsa’nın hangi sözleri verdiği kurbanlığın önemini belirtir?

¹⁵ Bizzat kendi ölümüne bağlı olan tüm şeylerden dolayı, İsa, Getsemani bahçesinde şöyle dua etmişti: “Ey Baba, eğer mümkünse, bu kâse benden geçsin; fakat benim istediğim gibi değil, senin istediğin gibi olsun.” (Matta 26:39) İsa bu sözlerle acaba Tanrı’dan ne diliyordu? “Dünyanın günahını kaldıran Allah kuzusu” olarak taşıdığı görevin kendisinden alınmasını mı diliyordu? (Yuhanna 1:29) Tabii, bunu isteyemezdi, çünkü hizmetinin başından beri o, şakirtlerine, eza çekip öleceğini, hatta ne tür bir ölümle öleceğini bile açıklamıştı. (Matta 16:21; Yuhanna 3:14) Bu şekilde dua ettiğine göre, herhalde zihninde başka bir şey bulunmalıydı.

¹⁶ İsa, Tanrı’ya küfreden bir kişi olarak suçlanacağından şüphesiz kaygılanıyordu, çünkü böyle bir suçlama bir Yahudi için çok ağırdı. Fakat asılsız olan bir suçlama konusunda neden kaygı duyuyordu? Çünkü onun bu şekildeki ölümü, semavi Babasının üzerine utanç getirebilirdi. Evet, adaleti seven, kanunsuzluktan nefret eden ve Babasının ismini yeryüzünde izzetlendirmek için gelen Tanrı’nın bu lekesiz Oğlu, artık Tanrı’nın kavmi tarafından bizzat Yehova’ya lanet eden biri olarak ölüme sevk edilmek üzereydi.—İbraniler 1:9; Yuhanna 17:4.

17. İsa’nın karşılaştığı ölüm türü, neden kendisi için bu kadar ağır bir denemeydi?

¹⁷ İsa, vaaz etme faaliyetine başlarken şöyle demişti: ‘Fakat benim vaftizleneceğim bir vaftizim var; ve bu, yerine gelinciye kadar ne derece sıkılmaktayım!” (Luka 12:50) Şimdi o, bu vaftizin doruk noktasına gelmişti. Şüphesiz bu nedenledir ki, dua ettiği zaman teri, kan damlalarına dönüşmüştü. (Luka 22:44) Bundan başka o gece, kendi omuzları üzerinde çok ağır bir yük taşıyordu. Bu, bizim takdir edemeyeceğimiz kadar ağır bir yüktü. O, sona kadar sadık kalması gerektiğini biliyordu, çünkü başarısız olduğu takdirde, bu, Yehova’nın yüzüne indirilen bir tokat gibi olacaktı. Başka sözlerle Şeytan, bizzat kendisinin haklı ve Yehova Tanrı’nın ise, haksız olduğunu iddia edecekti. Fakat İsa ölüme kadar sadık kaldığında, bu, Şeytan’ın yüzünde patlayan bir tokat gibi oldu. Böylece o, Şeytan’ın aşağılık ve korkunç bir yalancı olduğunu ispat etti.

18. İsa o gece neden bu kadar büyük bir sıkıntı altındaydı?

¹⁸ Yehova Tanrı’nın, bu Oğluna karşı büyük güveni vardı; bu güven o kadar büyüktü ki, İsa’nın sadık kalacağını Tanrı önceden bizzat bildirmişti. (İşaya 53:9-12) İsa günah işleyebilirdi; fakat, bütünlüğünü korumakla ilgili ağır yükümlülüğün kendi omuzları üzerinde olduğunu biliyordu. (Luka 12:50) O gece kendi hayatıyla birlikte tüm insanlığın hayatı söz konusuydu. Bu, ne kadar ağır ve sıkıntı veren bir yük olmalıydı! İsa zayıflayıp günah işleseydi, nakâmil yaratıklar olan bizlerin talep edebileceği gibi, o başkasının kurbanlığına dayanarak artık merhamet talep edemezdi.

19. Bencil olmayan tutumu sayesinde İsa neyi başarmış oldu?

¹⁹ İsa’nın M.S. 33 yılının 14 Nisan (kameri takvime göre) gününde gösterdiği sadakat şüphesiz Semavi Babası Yehova Tanrı’nın gösterdiği bencil olmayan sevgi eyleminden sonra gelen en büyük ikinci sevgi eylemiydi; bu tür bir ölümle bizim için harikulade şeyler başarabildi! O, ölümüyle, “dünyanın günahını kaldıran Allah kuzusu” oldu. (Yuhanna 1:29) Ardınca yürüyen ve kendisiyle birlikte gökte bin yıl hüküm sürecek olan 144.000 kral ve kâhin için yolu açmıştı. (Vahiy 20:4, 6) Buna ek olarak bugün, “başka koyunlar”dan oluşan bir “büyük kalabalık”, Mesih’in kurbanlığından yararlanıp bu eski şeyler sisteminin sonunda sağ kalmayı ümit edebilir. Bunlar, yeryüzündeki cennetin bereketlerine erişecek olan ilk kişilerdir. İsa’nın yaptıklarından yararlanmak üzere şüphesiz diriltilecek milyarlarca insan da olacaktır. Onlar da, yeryüzündeki cennette ebediyen yaşamak imtiyazına sahip olacaklar. (Vahiy 7:9-14; Yuhanna 10:16; 5:28, 29) Gerçekten “Allahın ne kadar vaitleri varsa, eveti ondadır.” Bu vaatler, şüphesiz, İsa Mesih vasıtasıyla gerçekleşecektir.—II. Korintoslular 1:20.

20. Yehova Tanrı ile İsa Mesih’in gösterdikleri en büyük sevgi eylemine nasıl karşılık verebiliriz?

²⁰ Yehova Tanrı ile İsa Mesih’in bizler için gösterdiği en büyük sevgi eylemlerini takdir etmemiz muhakkak çok yerinde olan bir davranıştır. Biz, bu konuda onlara borçluyuz ve bundan tam olarak yararlanabilmek için de, gerçek bir takdir göstermemiz şarttır. Gelecek makale bunu nasıl yapabileceğimizi gösterecektir.

HATIRLIYOR MUSUN?

□ Tüm insanlık, Tanrı’nın sevgisinin hangi eylemlerini görebilir?

□ Oğlunun acı çekmesinden dolayı Yehova’nın da acı çektiğini nasıl biliyoruz?

□ İsa’nın ölümü, hayatlarını feda etmiş olan diğer kişilerin ölümünden nasıl farklıdır?

□ Yehova ile İsa’nın bize karşı göstermiş oldukları sevgi bizleri nasıl etkilemelidir?