Okuyucuların Soruları

◼ Bir erkeğin cemaatte bir hizmet-yardımcısı olarak tavsiye edilebilmesi için asgari bir yaş var mı?

Hayır, Mukaddes Kitap herhangi bir yaş haddi koymuyor.

Eski İsrail’de Tanrı bazı durumlarda kesin yaş hadleri talep etti. Askere alınan erkekler 20 yaşında olmalıydı; bugün de görüldüğü gibi, daha küçük olanlar savaşa gönderilmezlerdi. Levililer için de yaş belirleyici bir etkendi. Çadırda hizmet eden Kohat oğulları 30-50 yaşları arasında olmalıydı. Neden? Bu yaş sınırı, ‘hizmet işi ve toplanma çadırında yükler taşımak işi’ ile ilgili olarak belirlendi. (Sayılar 4:3, 47) Anlaşıldığına göre, Levililer 25 yaşında iken daha hafif görevleri yerine getirmeye başladılar, fakat çadırı sökmek, taşımak ve kurmakla ilgili daha ağır ve sorumlu görevlere katılmadan önce 30 yaşında olmalıydılar. (Sayılar 8:24-26) Bu ağır işlere daha sonra mabette gerek duyulmadığından dolayı, Levililer o zaman 20 yaşında iken hizmet etmeye başladılar.—I. Tarihler 23:24.

Oysa Yehova artık bedeni İsrail’den vazgeçip, ruhi İsrail’i kullanmaya başlayınca, cemaatte hizmet yardımcıları (diyakonoslar) için bir asgari yaş haddi koydu mu?

Daha sonraki yüzyıllarda yapılanların kaydına dayanarak, bir kimse böyle düşünebilir. Roma Katolik Kilisesinde bir diyakonos “Kilisede Tanrı’nın tesis ettiği hiyerarşik mertebelerde papaz rütbesinin hemen altında bulunan memur edilmiş bir hizmetçi”dir. Bingham’ın Antiquities of the Christian Church (Hıristiyan Kilisesinin Eski Çağları) adlı eseri şöyle diyor: “Piskoposla presbiterler [ihtiyarlar] . . . . genel olarak 30 yaşından önce memur edilemezler; ama diyakonosların 25 yaşındayken memur edilmesine izin verilirdi, fakat daha önce değil. Bu hem medeni kanun, hem de kilise kanunu tarafından saptanan bir sınırdır. . . . Tüm kilise tarihi boyunca 25 yaşından önce memur edilen birinin örneğine hemen hemen hiç rastlayamayız.”

Mukaddes Kitap ise, hangi şartları koşmaktadır? Sadece I. Timoteos 3:8-10, 12, 13’te bunlardan söz edilmektedir: “Ayni suretle şemmaslar (hizmet-yardımcıları), iki sözlü, çok şaraba meyyal, yakışıksız kazanca haris değil, temiz vicdanda iman sırrına sahip olarak vekarlı olsunlar. Ve bunlar önce tecrübe edilsinler; kusursuz iseler, sonra şemmaslık (hizmet-yardımcıları olarak hizmet) etsinler. Şemmaslar (hizmet-yardımcıları) bir kadın kocası, çocuklarına ve kendi evlerine iyi reislik eden adamlar olsunlar. Çünkü iyi şemmaslık (hizmet) etmiş olanlar kendileri için iyi bir mevki, ve Mesih İsa’da olan imanda çok cesaret kazanırlar.”

Burada bir hizmet-yardımcısının tayini için asgari bir yaşın konulmadığını görebiliriz. Böylece ihtiyarlar, cemaatteki erkeklerin yeterliklerini ele almak için buluştukları zaman, Mukaddes Kitapta bir erkeğin tavsiye edilip hizmet etmesinden önce 20, 25 veya 30 yaşlarında olmasını gerektiren bir temelin bulunmadığını zihinlerinde tutabilirler. Mukaddes Kitap bu mevkide bulunanlardan ‘hizmet edenler’ olarak söz etmektedir. Dolayısıyla onların erinlik çağına yeni girmiş veya bunun ortasında bulunan gençler olmasını herhalde bekleyemeyiz. Bunu göstererek, Mukaddes Kitap, böyle hizmet yardımcılarının evli ve çocuk sahibi olabileceklerini söylüyor.

Ayrıca, hizmet yardımcısı olarak tavsiye edilen erkekler, ‘önce tecrübe edilmelidirler.’ Böylece bir sorumluluk duygusuna sahip olduklarını gösterebilirler. Bu söz, onların belirli bir zaman boyunca staj görecekleri anlamına gelmez. Bunun yerine, onlar, akla yakın bir zaman boyunca (hiç olmazsa bir yıl vaftiz edilmiş olarak) Hıristiyan olgunluğunu göstermiş, kendilerine verilen işleri istekle ve yetenekle yerine getirmiş olmalıdırlar. Eğer “vekarlı” bir genç erkek bu nitelikleri gösteriyor ve alçakgönüllü olup koşulan diğer şartları karşılıyorsa, daha 20 yaşında olmadığı halde, tayin edilmesi için ihtiyarlar tarafından tavsiye edilebilir. Başka erkekler ise, ‘kendileri için iyi bir durum ve çok konuşma cesaretini kazanarak hizmet etmek için’ koşulan şartları karşıladıklarını açıkça gösterdikleri anda çok daha yaşlı olabilirler.

[Sayfa 32’deki pasaj]

RAB korkusu bilginin başlangıcıdır; Sefihler ise hikmet ve terbiyeyi hor görürler. Oğlum, babanın talimini dinle, Ve ananın öğrettiğini bırakma; Çünkü onlar senin başına sevimli bir çelenk, Ve boynuna gerdanlık olacaklar.—Süleymanın Meselleri 1:7-9