Yehova’nın Gayretli Şahitleri İlerliyorlar!
YEHOVA’NIN ilk yüzyıldaki Şahitlerinin toplumu, cesur ve gayretli bir faaliyet gösteren bir kavimdi. Onlar, İsa’nın kendilerine verdiği şu görevi hararetle yerine getirdiler: “Gidin . . . . bütün milletlere mensup insanları şakirt edin.”—Matta 28:19, 20.
Mesih’in ilk takipçilerinin, bu görevi ciddiye aldıklarını acaba nasıl biliyoruz? Mukaddes Yazıların Resullerin İşleri kitabı, onların, Yehova’nın gayretli şahitleri olarak gerçekten ilerlediklerini gösterir!
YARARLARI VE BAŞKA ÖZELLİKLERİ
Üçüncü İncil ile Resullerin İşleri kitabı arasında dil ve üslup bakımından bulunan benzerlikler, yazarlarının aynı olduğunu gösterir: “Sevgili hekim” Luka. (Koloseliler 4:14) Eşsiz özellikleri arasında, Resullerin İşlerinde kaydedilip korunan sohbetler ve dualar vardır. Kitabın takriben yüzde 20’si hakiki imanı savunmak için Petrus ve Pavlus tarafından verilen konuşmalardan ibarettir.
Resullerin İşleri kitabı yaklaşık olarak MS 61’de Roma’da yazıldı. Herhalde bu nedenledir ki, kayıtta, Pavlus’un Sezar’ın önüne çıkmasından veya Neron’un MS 64’te Hıristiyanlara karşı giriştiği zulümlerden söz edilmez.—II. Timoteos 4:11.
Luka’nın İncili gibi, Teofilos’a seslenen Resullerin İşleri kitabı, imanı desteklemek ve Hıristiyanlığın yayılışını anlatmak için kaydedildi. (Luka 1:1-4; Resullerin İşleri 1:1, 2) Bu kitap, Yehova’nın elinin, vefakâr hizmetçileriyle beraber olduğunu ispat eder. O’nun ruhunun gücünü fark etmemizi sağlar ve Tanrısal ilhamla yazılan peygamberliklere karşı güvenimizi kuvvetlendirir. Resullerin İşleri kaydı zulme dayanmamıza yardım edip, bizi Yehova’nın fedakâr şakirtleri olmaya sevk eder ve Krallık ümidine karşı imanımızı bina eder.
TARİHSEL DOĞRULUK
Pavlus’un arkadaşı olan Luka, onların seyahatlerini kaydeder. Aynı zamanda görgü şahitleriyle konuşur. Bu etkenler ve onun özenle yaptığı araştırmalar, yazılarını tarihsel doğruluk açısından birer şaheser durumuna getirir.
Bu nedenle bir bilim adamı olan William Ramsay şöyle diyebilir: “Luka birinci sınıf bir tarihçidir: Onun kaydettiği gerçekler, sadece güvenilir olmakla kalmaz, kendisi de gerçek tarih duygusuna sahiptir . . . . Bu yazar, en büyük tarihçilerin arasına konulmalıdır.”
PETRUS—SADIK BİR ŞAHİT
İyi haberi ilan etmek üzere Tanrı’nın verdiği iş, sadece Yehova’nın mukaddes ruhunun gücüyle yerine getirilebilir. Böylece İsa’nın takipçileri mukaddes ruhu alınca, Yeruşalim, Yahudiye, Samiriye ve “dünyanın en uzak yerine kadar” onun şahitleri olacaklardı. MS 33’te, Pentikost’ta mukaddes ruhla doldular. Bu olay, sabah saat dokuz sıralarında olduğuna göre, bazılarının zannettiği gibi, onlar sarhoş değillerdi. Petrus, heyecan veren bir şahadette bulundu ve 3.000 kişi vaftiz edildi. Dinsel muhalifler, krallığı vaaz edenleri susturmaya çalıştılar, fakat duaya cevap veren Tanrı, şahitlerinin cesaretle konuşmalarını mümkün kıldı. Tekrar tehdit edilince şöyle cevap verdiler: “İnsanlardan ziyade Allaha itaat etmek gerektir.” Onlar, evden eve vaaz etmeye devam ederken, bu iş yerine getirildi.—1:1-5:42.
Yehova’nın ruhunun desteği, şahitlerinin zulme tahammül etmesini mümkün kıldı. Dolayısıyla, sadık İstefanos taşlanıp öldürüldükten sonra, İsa’nın takipçileri dağıldılar, oysa bu, sözün yayılmasını sağladı. İncil vaizi Filipus, Samiriye’de öncülük yaptı. Şaşırtıcı bir gerçek olarak, şakirtlere şiddetle zulmeden Tarsuslu Saul, Hıristiyanlığı kabul etti. Resul Pavlus olarak Şam’dayken zulme maruz kaldı, fakat Yahudilerin suikast teşebbüsünden kurtuldu. Kısa bir süre, Pavlus, Yeruşalim’de resullerle birlikte bulundu ve daha sonra krallık hizmetine devam etti.—6:1-9:31.
Resullerin İşleri kitabında gösterildiği gibi, Yehova’nın eli şahitleriyle birlikteydi. Petrus, Ceylan’ı (Tabita) ölülerden kaldırdı. Bir çağrıya cevaben, iyi haberi Kayseriye’de bulunan Kornelius ile ev halkı ve dostlarına ilan etti. Onlar, İsa’nın şakirtleri olmak üzere milletlerden ilk gelenlerdir. Böylece MS 36 yılında “yetmiş hafta” sona erdi. (Daniel 9:24) Bundan kısa bir süre sonra, I. Hirodes Agrippa, resul Yakub’u idam ettirdi ve Petrus’u da tutuklattı. Resul, bir melek tarafından hapishaneden kurtarıldı. ‘Yehova’nın sözü büyüyüp yayılmaya devam etti.’—9:32–12:25.
PAVLUS’UN ÜÇ MİSYONERLİK TURU
Pavlus gibi, kendilerini Tanrı’nın hizmetine adayanlara bereketler yağdı. Pavlus’un ilk misyonerlik turu Antakya’da başladı. Kıbrıs adasında vali Sercius Pavlus ve başka birçok kişi iman etti. Pamfilya Pergasında, Yuhanna Markos Yeruşalim’e gitmek üzere onlardan ayrıldı; fakat Pavlus ve Barnabas Pisidya Antakyasına doğru yollarına devam ettiler. Listra’da Yahudiler zulme başladılar. Pavlus dövülüp, öldü zannedilerek terk edildikten sonra Pavlus, kendine geldi ve krallık hizmetine devam etti. Son olarak, Barnabas ile birlikte Antakya’ya döndü. Böylece ilk tur bitti.—13:1–14:28.
İlk yüzyıldaki gibi, bugün Yönetim Kurulu da, baş gösteren sorunları mukaddes ruhun rehberliği altında çözmektedir. “Putlara kurban edilen şeylerden, kandan, ve boğulmuş olanlardan, ve zinadan çekin”meyi kapsayan “icap eden şu şeyler” arasında sünnet yoktur. (15:28, 29) Pavlus, ikinci tura Silas ile birlikte başladı, daha sonra da Timoteos onlara katıldı. Makedonya’ya geçmek üzere yapılan bir davete hemen karşılık verdiler. Filipi’de yapılan bir şahadet, halkın ayaklanmasıyla ve hapsedilmeleriyle sonuçlandı. Pavlus ve Silas, bir deprem sonucu salıverildikten sonra, zindancı ve ev halkına vaaz ettiler. Onlar da iman ettiler.—15:1–16:40.
Yehova’nın hizmetçileri, O’nun Sözünü gayretle incelemelidirler. Verialılar, Mukaddes Yazıları böyle incelediler. Pavlus da aynısını yaptı. Atina’da Ariopagos’tayken, Pavlus, Yehova’nın yaratıcılığı hakkında şahadette bulundu ve bazıları iman ettiler. Korintos’ta öylesine çok ilgi gösterildi ki, bu şehirde 18 ay kaldı. Buradayken, Selâniklilere birinci ve ikinci mektupları yazdı. Silas ve Timoteos’tan ayrıldıktan sonra, resul, Pavlus, Efesos’a doğru yelken açtı. Daha sonra Kayseriye’ye doğru yola çıktı ve devamen Yeruşalim’e gitti. Antakya’ya dönünce, ikinci misyonerlik turu sona ermiş oldu.—17:1-18:22.
Pavlus’un gösterdiği gibi, evden eve yapılan şahadet, krallık hizmetinin hayati bir kısmıdır. Resulün üçüncü turu (M.S. 52-56) büyük ölçüde ikinci seyahatini izledi. Pavlus’un hizmeti Efesos’ta muhalefet uyandırdı. Buradayken, I. Korintoslular kitabını yazdı. II. Korintoslular kitabını da Makedonya’dayken kaleme aldı. Korintos’ta bulunurken de Romalılara yazdı. Militos’ta, Pavlus, Efesos’un ihtiyarlarıyla buluştu ve onlara, nasıl alenen ve evden eve giderek öğretim verdiğinden söz etti. Yeruşalim’e geldikten sonra, üçüncü turu bitmiş oldu.—18:23–21:14.
ZULÜMLER ETKİSİZ KALDI
Yapılan zulümler, Yehova’nın sadık şahitlerinin dudaklarını kapatamadı. Böylece, Yeruşalim’deki mabette bir ayaktakımı Pavlus’a karşı şiddet kullandıysa da, o, öfkeyle ayaklanan bu kişilere cesaretle şahadette bulundu. Askeri muhafızlarla Kayseriye’deki vali Feliks’e gönderilince, Pavlus’u öldürmek üzere kurulan bir tertip başarısız kaldı. Feliks, hiçbir zaman alamadığı bir rüşveti beklerken, Pavlus, iki yıl süreyle hapiste kaldı. Feliks’in halefi Festus, Pavlus’un, davasını Sezar’a arz ettiğini işitti. Roma için yola çıkmadan önce, resul, kral Agrippa’nın önünde etkileyici bir savunma yaptı.—21:15–26:32.
Denemelerden yılmayan Yehova’nın hizmetçileri, vaaz etmeye devam ettiler. Pavlus da asla yılmadı. Sezar’a başvurduğu için, Pavlus, MS 58 yılı civarında Luka ile birlikte Roma’ya gitmek için yola çıktı. Likya’nın Mira şehrinde başka bir gemiye bindiler. Gemi battı ve onlar Malta adasına geldiler, daha sonra başka bir gemi onları İtalya’ya götürdü. Roma’da, askerler tarafından gözaltında tutulurken bile, Pavlus, insanları çağırdı ve onlara iyi haberi ilan etti. Hapiste kaldığı sürece, Efesoslulara, Filipililere, Koloselilere, Filimon’a ve İbranilere birer mektup yazdı.—27:1–28:31.
HEP İLERLEDİLER
Resullerin İşleri kitabı, Tanrı’nın Oğlunun başlattığı işin, Yehova’nın ilk yüzyıldaki şahitleri tarafından sadakatle yerine getirildiğini göstermektedir. Evet, Tanrı’nın mukaddes ruhunun gücü altında gayretle şahadette bulundular.
İsa’nın ilk takipçileri, dua ederek Tanrı’ya güvendiklerinden dolayı, O’nun eli onlarla birlikteydi. Binlerce kişi iman etti ve ‘gök altındaki bütün yaratılışa iyi haber vaaz edildi.’ (Koloseliler 1:23) Gerçekte, İsa’nın hakiki takipçileri, hem o zaman, hem de şimdi, Yehova’nın gayretle ilerleyen Şahitleri olduklarını ispat ettiler!