Vefa Ne Pahasına?

“Vefakâr olana vefa ile davranacaksın.”—MEZMUR 18:25.

1, 2. (a) Vefa nedir ve farklı yönleri yaşamımızı nasıl etkiler? (b) Dikkatimizi göze çarpan bir örnek olan Yehova’ya vermek neden yararımızadır?

SADAKAT, görev, sorumluluk, sevgi, yükümlülük ve bağlılık. Acaba bu sözcüklerin ortak özelliği nedir? Hepsi de vefanın farklı yönlerini yansıtır. Vefa, yüreğin derinliklerinde duyulan bağlılıktan kaynaklanan Tanrı vergisi bir niteliktir. Ne var ki bugün pek çok insan için vefa fazla bir şey ifade etmiyor. Evli olduğu eşine karşı sadakat, ailenin yaşlı üyelerine karşı yükümlülükler ve işçinin işverenine bağlılığı, pek dikkate alınmayan ve çok defa kolayca vazgeçilen niteliklerdir. Hele vefalar çatıştığında neler olabildiğini biliyor musunuz? Yakın geçmişte, İngiltere’de bir muhasebeci, çalıştığı şirketin mali durumuyla ilgili hakikati vergi müfettişlerine anlattığı için, işinden kovuldu.

² Vefadan söz etmek kolaydır, ama hakiki vefa ancak korku karşısında da taviz vermeyen bir davranışla desteklenirse var olabilir. Böyle olmakla birlikte, nakâmil insanlar olarak hakiki vefayı göstermekte çok defa yetersiz kalıyoruz. Öyleyse, vefası inkâr edilemeyecek bir örneği, bizzat Yehova Tanrı’nın örneğini gözden geçirmek yararımıza olacak.

Tanrısal Vefa Örneği

3. Yehova, Tekvin 3:15’de bildirdiği amacına nasıl sadık kaldı?

³ Yehova, Adem’in günah işlemesi üzerine henüz doğmamış olan insan ailesini fidye vererek kurtarmakla ilgili amacını açıkça belirtti. Bu davranışı, yarattığı insan türüne karşı beslediği sevgiden kaynaklanıyordu. (Yuhanna 3:16) Zamanı gelince, Tekvin 3:15’de önceden bildirilen vaat edilen zürriyet İsa Mesih’in, insanlığı kurtaracak fidye kurbanı olduğu anlaşıldı ve çok önceden belirttiği amaçla ilgili olarak Yehova’nın sözünden dönmesi düşünülemezdi. İsa’nın fidye kurbanlığını kabul edersek, imanımız bizi hayal kırıklığına uğratmayacak.—Romalılar 9:33.

4. Yehova, İsa’ya vefasını nasıl ispat etti ve hangi sonuçla?

⁴ Yehova’nın, Oğlu İsa’ya karşı beslediği vefa, yeryüzünde bulunduğu sırada onu çok kuvvetlendirdi. İsa, ölümle yüzyüze gelmesi gerektiğini bildiği halde, Tanrısına sonuna kadar sadık kalmakta kararlıydı. Vaftiz edilip mukaddes ruhla meshedildiğinde, kendisine, insan öncesi varlığıyla ilgili daha çok bilgi verildi. Ele verildiği gece, semavi babasına ve ‛dünyada var olmadan önce Yehova’nın yanında sahip olduğu izzete’ yeniden kavuşmak için dua etti. (Yuhanna 17:5) Bu nasıl mümkün olabilirdi? Ancak Yehova’nın vefakâr Oğlunu mezarında çürümeye terk etmemesiyle. Yehova onu ölümden diriltip ona ölmezlik vermekle, Mezmur 16:10’da kayıtlı olan şu peygamberlik sözünü vefa ile yerine getirdi: “Sen canımı ölüler diyarına terketmezsin.”—Resullerin İşleri 2:24-31; Vahiy 1:18.

5. Başka hangi vefakâr davranışları, Yehova’nın İsa’ya verdiği sözleri yerine getirmesiyle ilgilidir?

⁵ Diriltilmesini takiben, İsa, Yehova’nın ‛düşmanlarını ayakları altına basamak olarak koyacağına’ dair verdiği söze de güvenebileceğinden emindi. (Mezmur 110:1) MS 1914’te “milletlere tayin edilen zaman”ın sonunda, Tanrı’nın Krallığının göklerde kurulmasıyla, bu sözün yerine getirilme zamanı gelmiş oldu. İsa’nın düşmanları üzerindeki vaat edilen yükselişi, Şeytan ve cinlerinin gökten atılmasıyla başladı ve onların bin yıllık bir süre için uçuruma atılıp “dünya kralları ve onların orduları”nın imha edilmesiyle doruğa ulaşacaktır.—Luka 21:24; Vahiy 12:7-12; 20:1-3.

6. Tanrı bize hangi teminatlandırılmış ümidi veriyor ve buna karşı takdirimizi nasıl gösterebiliriz?

⁶ Mezmur yazarı bizi şöyle teşvik etti: “RABBİ (ümitle) bekle, ve onun yolunu tut, ve yeri miras almak için seni yükseltecektir.” (Mezmur 37:34) Yehova’nın, sözünü tutmaya devam edeceğinden ve bu kötü dünyanın sonuna kadar Kendi ‛yollarını tutan’ erkek, kadın ve çocukları kurtaracağından emin olabiliriz. Orijinal İbranice metindeki “Yehova’nın yolunu tut” ifadesi, Yehova’ya gayret ve vefa ile hizmet etme fikrini taşır. Öyleyse şimdi bıkkınlık, bezginlik ve sahip olduğumuz hizmet imtiyazlarını bırakma zamanı değildir. Tam tersine, Tanrımıza ve O’nun Kralllığına vefa ile hizmet etmek üzere canla başla gayret gösterme zamanıdır. (İşaya 35:3, 4) Aslında bu konuda teşvik bulabileceğimiz mükemmel örnekler var. Şimdi bunlardan bazılarını ele alalım.

Ataların Vefakâr Örneği

7, 8. (a) Yehova, Nuh ve ailesine hangi görevleri verdi? (b) Nuh’un ev halkı, küre çapındaki tufanda Tanrı’nın korumasına lâyık olduğunu nasıl gösterdi?

⁷ Yehova, kötü bir insanlık toplumunu bir sular tufanı vasıtası ile yok etmeye karar verdiği zaman, ataerkil bir aile reisi olan Nuh ile ailesinin hayatta kalması ve üzerinde yaşadığımız yeryüzünde hayatın devam edebilmesi için bir ahit kesti. (Tekvin 6:18) Gelmek üzere olan harabiyette Tanrı tarafından korunma ümidine sahip olduğu için Nuh, muhakkak müteşekkirdi, ama bu yeterli değildi, hem kendisi, hem de ailesi buna lâyık olduklarını ispat etmeliydiler. Ama bunu nasıl yapacaklardı? Yehova’nın emirlerini yerine getirmekle. Her şeyden önce, karşılarına bir gemi inşa etmek gibi müthiş bir iş çıktı. Bu iş tamamlandığında, Nuh, hayvanlar aleminin her türünden alacağı hayvanlarla gemiyi doldurmalıydı; hem de çok uzun süre yetecek kadar yiyecekle birlikte. Bu kadarla da kalmadı. Nuh, gemiyi hazırlarken geçen uzun zaman boyunca benzeri görülmemiş bir vaaz etme, yani Tanrı’nın getireceği hüküm hakkında uyarıda bulunma işinde canla başla çalıştı.—Tekvin 6 ve 7 baplar; II. Petrus 2:5.

⁸ Mukaddes Kitapta kaydedildiğine göre, “Nuh Allahın kendisine emrettiği her şeye göre yaptı; öyle yaptı.” (Tekvin 6:22; 7:5) Nuh ve ailesi, kendilerine verilen görevleri yerine getirmekte vefakâr olduklarını ispat ettiler. Sahip oldukları özveri ruhu, vakitlerini yararlı şekilde değerlendirmelerini gerektiriyordu; fakat bunu yapmak hiç de kolay olmadı, üstelik vaaz etme işi de zor bir işti. Tufandan önce çocuk yapmamaları sayesinde, Nuh’un oğulları ve onların eşleri, dikkatlerini ve enerjilerini kendilerine verilmiş olan acil iş üzerinde toplayabildiler ve yine bu sayede faaliyetlerini bir düzen içinde yürütebildiler. O yok edici müthiş Tufan, kötü bir dünyaya adil bir nokta koydu. Sadece Nuh, karısı, onların üç oğlu ve gelinleri hayatta kaldılar. Onların Tanrı’ya ve O’nun talimatlarına vefa ile bağlı kalmalarından yerinde olarak gurur duyabiliriz, çünkü her birimiz, ya Sam ya Ham ya da Yafet aracılığıyla Nuh’un soy hattından geliyoruz.—Tekvin 5:32; I. Petrus 3:20.

9. (a) Yehova’nın İbrahim’i denemesi, hangi yönden bir vefa sınavıydı? (b) Bu olayda İshak vefasını nasıl sergiledi?

⁹ İbrahim, İshak’ı kurban olarak takdim etmeye hazırlamakla, Yehova’nın emrine vefakâr bir itaat gösterdi. Ne müthiş bir vefa denemesi! Ama Yehova İbrahim’in elini durdurup şöyle dedi: “Şimdi bildim ki, sen Allahtan korkuyorsun, ve kendi biricik oğlunu benden esirgemedin.” Bundan daha önce cereyan eden olaylar üzerinde durup düşünelim. Moriya Dağı’na yaptığı üç günlük yolculuk boyunca, İbrahim, durumları tartıp değerlendirerek fikrini değiştirebilecek zamana şüphesiz sahipti. Ya İshak için ne denilebilir? Kurban için gereken odunu taşımakla kalmayıp, el ve ayaklarının bağlanmasına da müsaade etti. Fikren bocalayarak babası İbrahim’e olan bağlılığının sarsılmasına izin vermedi; vefasının hayatına malolacağını görmesine rağmen, üzerine düşen role itiraz edip eleştirmedi.—Tekvin 22:1-18; İbraniler 11:17.

İsa’nın Takipçilerinin Gösterdiği Vefa

10, 11. İlk Hıristiyanlar ne gibi vefa örnekleri sergilediler?

¹⁰ Yehova, daima hakiki vefa ile davranmıştır. Resul Pavlus bunun için İsa’nın takipçilerini ‛Tanrı’yı örnek almaya’ teşvik etti. (Efesoslular 5:1, 2) İsa’nın takipçileri de vefakâr atalarımız gibi davranmalıydılar. İlk Hıristiyanlar vefakâr tapınma açısından mükemmel örnekler sergilediler. Aşağıdaki tecrübe bununla ilgili güzel bir misaldir.

¹¹ İmparator Konstantin’in babası olan Roma imparatoru I. Konstantin’in, İsa’nın takipçilerine karşı derin bir saygı duyduğu söylenir. O, kendi sarayında hizmet eden Hıristiyanların vefalarını denemek için onlara ancak putlara kurban kesmeyi kabul ederlerse, kendisine hizmet etmeye devam edebileceklerini, aksi halde işten atılmakla kalmayıp cezalandırılacaklarını söylermiş. Aslında bu basit hileyle vefalarını asla bozmayacak olanları saptamaya çalışırmış. Tanrı’ya ve O’nun prensiplerine karşı vefalarını ispat edenler, imparatorun hizmetinde tutulur, hatta bazıları danışmanlık kademesine bile getirilirmiş. Tanrı’nın emirlerine karşı vefasızlık edenler ise, alçaltıcı bir muamele ile işten atılırmış.

12. Hıristiyan cemaatine önderlik eden nazırlar nasıl örnek bir vefa sergileyebilirler? Bu, cemaatin refahı için neden şarttır?

¹² Vefa, İsa’nın tüm takipçilerinin hayatında önemli bir yer tutmalıysa da, Titus 1:8 ayetinde özellikle cemaatte nazır olmaya ehliyetli erkeklerde aranan nitelikler arasında sayılmaktadır. William Barclay’a göre, burada “vefa” (Türkçe Kitabı Mukaddeste ise, “mukaddes”) olarak tercüme edilen Yunanca hosios sözcüğü, “daima insan kanunlarından önce gelmesi gereken ebedi kanunlara itaat eden bir adamı” tarif etmektedir. İhtiyarların, Tanrı’nın kanunlarına karşı böylesine vefakâr bir itaat sergilemeleri şarttır. Böyle doğru bir örnek, bir cemaatin büyümesine ve gerek cemaati, gerekse cemaatin üyelerini ferden tehdit eden deneme ve baskılara başarıyla göğüs gerebilecek kadar güçlenmelerine katkıda bulunacaktır. (I. Petrus 5:3) Cemaatte tayin edilmiş ihtiyarlar, Yehova’ya karşı vefalarını asla bozmamak üzere cemaat önünde büyük bir sorumluluk taşırlar, çünkü cemaat, onların ‛imanlarını örnek almaya’ teşvik ediliyor.—İbraniler 13:7.

Vefa—Ne Pahasına?

13. “Herkesin muhakkak bir bedeli vardır” sözü ne anlama geliyor ve hangi örnekler bunu doğruluyor?

¹³ 18. yüzyıl Britanyasının başbakanlarından olan Sir Robert Walpole’a atfedilen “herkesin muhakkak bir bedeli vardır” sözü, tarihi bir gerçektir. Bu ifade, tarih boyunca bencil çıkarlar uğruna çok defa vefanın para ile değiş tokuş edildiği gerçeğini kısa ve öz bir biçimde ortaya koyuyor. Henry Phillips hakkında yanılıp onu vefakâr bir arkadaş olarak bağrına basan Mukades Kitap tercümanı William Tyndale’in başından geçen tecrübeyi düşünün. 1535 yılında Phillips, Tyndale’i vefasız bir davranışla düşmanlarının eline vererek onun derhal hapsedilip vakitsiz bir ölüme kurban gitmesine sebep oldu. Bir tarihçi, büyük ihtimalle İngiliz Kralı veya İngiliz Katoliklerinin bir ajanı olan Phillips’in, “bu Yahuda-işi için iyi ücret aldı”ğını söyler. Tarihçi, burada elbette İsa Mesih’i ele vermenin pahası olarak 30 parça gümüş parayı kabul eden Yahuda İskaryot’u kastediyordu. Bununla birlikte, bu örneklerden hareket ederek vefasızlığın “paha”sının daima para olduğu sonucuna varmamalıyız. Bu, doğru olmaz.

14. Yusuf’un Yehova’ya karşı vefası nasıl denendi ve hangi sonuçla?

¹⁴ Potifar’ın karısı, Yusuf’a sırnaşık bir tavırla “benimle yat” teklifinde bulunduğu zaman, Yusuf’un Yehova’ya karşı vefası bir deneme ile karşı karşıya geldi. Acaba Yusuf ne yapacaktı? Yehova’nın prensipleri konusunda net bir görüşe sahip olduğundan Yusuf, asla ‛bu büyük kötülüğü yapamayacağı ve Allaha karşı suç edemeyeceğine’ karar vererek derhal evden kaçtı. Cinsel ilişkiden zevk alma arzusu, Yusuf’un, Tanrısı Yehova’ya olan vefasına yenik düşmüştü.—Tekvin 39:7-9.

15. Abşalom nasıl vefasızlık gösterdi ve hangi sonuçla?

¹⁵ Tehlikeler bu kadarla sınırlı değil; açgözlü hırs da vefa için bir tuzak olabilir. Abşalom’un, babası Kral Davud’a isyan etmesinin ardında işte böyle bir hırs vardı. Abşalom, bir entrika kurarak kendisini halka sevdirmeyi planladı. Sonunda, babasının vefakâr adamlarına karşı savaşmak üzere bir ordu yetiştirdi. Abşalom’un, babası Davud’a karşı vefasız hareket tarzı Yoab’ın elinde hayatını kaybetmesiyle noktalandı. Teokratik bir düzenlemeyi bozmaya cüret etmenin karşılığı ne muazzam bir bedel!—II. Samuel 15:1-12; 18:6-17.

Paha Biçilmez Vefa

16. II. Korintoslular 11:3, Şeytan’ın içinde beslediği hangi iddiayı açığa vuruyor?

¹⁶ Her ne kadar Şeytan herkesin bir bedeli olduğunu iddia ettiyse ve Abşalom da bunu doğruladıysa da, Yusuf’un ve Yehova’nın diğer vefakâr tapıcılarının durumunda bu böyle olmadı. Ne var ki Şeytan, Yaratıcımıza karşı vefamızı bozmak için her türlü teklifi yapmaktan geri durmayacaktır. Resul Pavlus sahip olduğu korkuyu ve “Yılan Havva’yı kurnazlığı ile aldattığı gibi” bizim de zihnimizi bozup, Yehova’ya ve O’na arz edilen tapınmaya karşı vefasızlık yapmamıza yol açacağına dair endişesini dile getirdi.—II. Korintoslular 11:3.

17. Bazıları paha biçilmez hizmet imtiyazlarına neyi tercih ettiler?

¹⁷ Kendimize şunu sormamız yerinde olur: ‛Acaba Yaratıcıma vefa ile tapınma imtiyazımı değişebileceğim bir bedel var mı? Üzücüdür ki, Yehova’nın vaftiz edilmiş hizmetçilerinden de bazıları, Yusuf’un aksine çok küçük bir bedele razı oldular. Hatta bazı ihtiyarlar bile, paha biçilmez kutsal imtiyazlarını, geçici ahlâksız cinsel şehvetlere değiştiler. İhtiyar olsun ya da olmasın, bunu yapanların pek çoğu aile birliğini, cemaatin sevgi ve saygısını ve Yehova’nın, evet, vefayı koruyabilecek ve Şeytan’ın iğvalarına karşı direnme gücünü verebilecek olan yegâne Kişi’nin tasvibini bir daha ele geçmeyecek tarzda kaybettiler.—İşaya 12:2; Filipililer 4:13.

18. I. Timoteos 6:9, 10’daki uyarıya dikkat etmek neden önemlidir?

¹⁸ Başkaları da, Mukaddes Kitabın açık uyarılarına rağmen, dünyevi hedefler peşinde ilerleme hırsıyla “bir çok eziyetlerle kendilerine işkence ettiler.” (I. Timoteos 6:9, 10) Pavlus’un sözünü ettiği Dimas isimli bir Hıristiyan, bu konuda ya geçici ya da kesin bir yenilgiye uğradı. (II. Timoteos 4:10) Yehova’ya vefasızlık, mutlaka felâketle sonuçlanır. “Allah istihza edilmez (alay edilmez); çünkü bir adam ne ekerse, onu biçer.”—Galatyalılar 6:7.

19, 20. (a) Aşırı televizyon izlemenin bazı tehlikeleri nelerdir? (b) Yehova’nın Şahidi olan bir aile nasıl bir örnek sergiledi?

¹⁹ Bazen, pazarlığa konu olan bedel, çok sinsi bir şekilde karşımıza çıkabilir. Örneğin, Amerika Birleşik Devletlerinden gelen bir rapora göre, pek çok aile vaktinin yarısını evde televizyon başında harcamaktadır; özellikle de gençler televizyon bağımlısı olmaktadır. Şayet İsa’nın bir takipçisi, zihnini öncelikle seks ve şiddeti konu alan televizyon programlarıyla beslerse, Tanrısal prensipleri kısa sürede kökten zedelemiş olur. Bu, onun vefasız bir hareket tarzı izleyip, Yehova’dan kolayca uzaklaşmasına yol açabilir. Böyle kötü bir beraberlik, iyi alışkanlıkları gerçekten yok eder. (I. Korintoslular 15:33) Mukaddes Yazıların, Yehova’nın Sözünü tetkik edip üzerinde derin düşünmeye zaman ayırmamızı teşvik ettiğini asla unutmamalıyız. Bir televizyon ekranı karşısında, dinlenmek için harcanan aşırı zaman, Yehova’nın vefakâr hizmetçisi olarak ebedi hayata vasıta olan bilgilerin elde edilmesinde kullanılabilecek zaman kadar değerli sayılabilir mi? Bugün hakikat bilgisini benimseyen pek çok kişi, bu konuda düşünüş tarzlarında büyük değişiklikler yapma gereğini duydular.—I. Timoteos 4:15, 16; II. Timoteos 2:15.

²⁰ İngiltere’de yaşayan bir Japon iş adamı olan Takashi, çoğu akşam ailesiyle birlikte televizyon seyretmek için üç ya da dört saat harcıyordu. Üç yıl önce kendisi ve karısı vaftiz edildiği zaman, Mukaddes Kitabı şahsen ve ailece tetkik etmeyi ön plana almaya karar verdi. Televizyon seyretme süresini günde ortalama 15 ilâ 30 dakikaya indirerek, ailesine mükemmel şekilde önderlik etti. Takashi, biri İngilizce ve diğeri Japonca olmak üzere iki Mukaddes Kitabı birlikte kullanarak tetkik yapmasına rağmen, ruhen çabuk olgunlaştı ve şimdi İngilizce konuşan bir cemaatte hizmet-yardımcısı olarak hizmet ediyor. Takashi şöyle diyor: “Her iki oğlumuzun da ruhi düşünüşlerini korumak için, seyretmelerine izin verdiğimiz televizyon programlarını karım ve ben özel bir dikkatle kontrol ediyoruz.” Böyle bir disiplin çok mükâfatlandırıcıdır.

21. Şeytan’ın taktikleri hakkında neler biliyoruz ve kendimizi nasıl koruyabiliriz?

²¹ Bir şeyden emin olabilirsiniz: Şeytan bizim zayıf olduğumuz yönleri belki bizden daha iyi biliyor. Yehova’ya karşı bağlılığımızı bozmaya veya zayıflatmaya çalışırken, Şeytan sınır tanımayacaktır. (Matta 4:8, 9 ile karşılaştır.) Öyle ise, kendimizi nasıl koruyabiliriz? Her zaman vakfımıza bağlı kalıp, başkalarının ruhi ihtiyaçları için hizmet ederken maharetlerimizi geliştirmenin zevkine erişerek. Yehova’nın vefakâr hizmetçileri olarak daima O’nun hizmetiyle meşgul olmalı ve O’nun Sözünün rehberliğine tabi olmalıyız. Böylelikle, Şeytan’ın sunacağı hiçbir pahanın bizi Tanrı’ya olan vefamızdan döndüremeyeceği kararlılığında olabileceğiz.—Mezmur 119:14-16.

Nasıl Cevaplayacaksın?

◻ Yehova ile İsa vefalarını nasıl gösterdiler?

◻ Mukaddes Kitapta vefa ile ilgili örneklerden bazıları hangileridir?

◻ Şeytan bize hangi şeyi sunabilir veya ne yapmaya çalışabilir?

◻ Yehova’ya tapınmada vefamızı koruyabilmemiz için kendimizi nasıl güçlendirebiliriz?