Işıkta ve Sevgide Yürümeye Devam Edin

Birinci Yuhanna’dan Önemli Noktalar

YEHOVA ışık ve sevginin kaynağıdır. Ruhi ışık için Tanrı’ya bakmamız gerekir. (Mezmur 43:3) Sevgi de O’nun mukaddes ruhunun meyveleri arasındadır.—Galatyalılar 5:22, 23.

Resul Yuhanna, M.S. yaklaşık olarak 98 yılında Efesos veya civarında ilham altında kaleme aldığı birinci mektubunda ışık, sevgi ve başka konuları ele aldı. Mektubu yazmasının önemli bir nedeni, ilk Hıristiyanları irtidattan koruyup ışıkta yürümeye devam etmelerine yardım etmekti. Bugün bizim de sevgi, iman ve hakikate karşı bütünlüğümüze meydan okunduğundan, bu mektubu ele almamız mutlaka faydalı olur.

‘Işıkta Yürüyün’

Yuhanna, İsa’nın sadık takipçilerinin ruhi ışıkta yürümesi gerektiğini açıkladı. (1:1-2:29) Şöyle dedi: “Allah nurdur ve onda hiç karanlık [kötülük, ahlaksızlık, hakiki veya mukaddes olmayan bir şey] yoktur.” İsa’nın ruhla meshedilmiş takipçileri ‘ışıkta yürüdükleri’ için, onların, Tanrı, Mesih ve birbirleriyle “müşareketi” olur. İsa’nın kanı tarafından da günahtan temizlenmişlerdir.

İster semavi ümide sahip olan İsa’nın meshedilmiş bir takipçisi olalım, isterse de yeryüzünde ebediyen yaşama ümidimiz olsun, dünyayı değil kardeşlerimizi seversek, İsa’nın kurbanlığından yararlanmaya devam edeceğiz. Hem Baba’yı, hem Oğul’u inkâr eden ”Mesih muhalif”i gibi irtidat edenlerden etkilenmekten kaçınmalıyız. Sadece hakikate sarılıp adalet işleyenlerin ebedi hayat alacaklarını unutmayalım.

Tanrı’nın Çocukları Sevgi Gösterir

Yuhanna bundan sonra Tanrı’nın çocuklarını tanımlar. (3:1-4:21) Bir kere, onlar adil olanı yaparlar. Yehova Tanrı’nın ‘Oğlu İsa Mesih’in ismine inanmak ve birbirlerini sevmek’ şeklindeki emrine de itaat ederler.

‘Tanrı bilgisi’ olan bir kişi Yehova’nın maksadını ve sevgisinin nasıl ifade edildiğini bilir. Bu bilgi, kişinin sevgi göstermesine yardım etmelidir. Aslında “sevmiyen adam Allahı bilmez, çünkü Allah sevgidir.” Tanrı, “günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi”ği zaman sevgisini gösterdi. Yehova bizi o denli sevdiyse, biz de birbirimizi sevmekle yükümlüyüz. Evet, Tanrı’yı sevdiğini iddia eden herhangi bir kişi ruhi kardeşini de sevmelidir.

İman ‘Dünyayı Yener’

Tanrı’nın çocukları sevgiden dolayı O’nun emirlerini tutar, oysa iman vasıtasıyla ’dünyayı yenerler.’ (5:1-21) Tanrı’ya, Sözüne ve Oğluna olan imanımız, dünyanın yanlış düşünüş ve yollarını reddedip Yehova’nın emirlerini tutmakla ‘dünyayı yenmemizi’ mümkün kılar. Tanrı ‘dünyayı yenenlere’ ebediyen yaşama ümidini verir ve iradesiyle uyumlu olan dualarını dinler. ‘Tanrı’dan doğmuş olan’ bir kimse günah işlemeyi adet haline getirmediğinden, Şeytan ona ‘dokunmaz.’ Bununla beraber, hem meshedilmiş olanlar, hem de Yehova’nın yeryüzünde yaşama ümidini besleyen hizmetçileri ‘bütün dünyanın o kötünün kudretinde’ olduğunu unutmamalıdırlar.

[Sayfa 20’deki çerçeve/resim]

Kefaret Eden Bir Kurbanlık: İsa, “günahlarımıza, ve yalnız bizim [meshedilmiş takipçileri] günahlarımıza değil, fakat bütün dünyaya [diğer insanlar] kefarettir.” (I. Yuhanna 2:2) İsa’nın ölümü bir “kefaret”ti (Yunanca, hilasmos kelimesi, “yatıştırma aracı”, “barışma” anlamına gelir). Fakat bu kefaret, incitilmiş duygularını yatıştırmak üzere, Tanrı için verilmedi. İsa’nın kurbanlığı, kâmil Tanrısal adaletin taleplerini yatıştırdı veya karşıladı. Nasıl? Tanrı “âdil olsun, ve İsaya iman edeni [günahı miras almış olanı] salih say”abilsin diye, günahın affedilebilmesi için doğru ve adil temeli sağlamakla. (Romalılar 3:23-26; 5:12) İsa’nın kurbanlığı, insanın günahlarının bağışlanabilmesi için konulan talepleri tümüyle karşılayan aracıyı sağlamakla, onun Yehova ile yeniden doğru bir ilişki durumunu arayıp bulabilmesi için uygun bir ortam yarattı. (Efesoslular 1:8; İbraniler 2:17) Hepimiz bunun için ne kadar müteşekkir olmalıyız!