‘Her Türlü İyiliği’ Meydana Getirmek

‘Işığın meyvesi her türlü iyilikten oluşmaktadır.’—EFESOSLULAR 5:9.

1, 2. Eski zamanlardan beri hangi iki grup vardır ve durumları bugün nasıl birbirinden farklıdır?

İNSANLIK, yaklaşık altı bin yıl önce Aden’deki isyandan sonra iki gruba veya teşkilata bölündü; aynı durum Nuh’un günlerindeki Tufan’dan sonra, bir kez daha görüldü. Bu teşkilatlardan biri Yehova’ya hizmet etmeye çalışanlardan, diğeri Şeytan’ı izleyenlerden oluşmaktaydı. Acaba bu iki teşkilat hâlâ var mıdır? Kesinlikle evet! İşaya peygamber bu iki gruptan söz ederek onların bizim zamanımızdaki durumunu önceden bildirdi: “İşte, dünyayı karanlık, ve ümmetleri koyu karanlık örtecek; fakat senin üzerine RAB (Yehova) doğacak, ve izzeti senin üzerinde görünecek.”—İşaya 60:2.

² Evet, söz konusu iki teşkilat arasındaki fark, karanlıkla ışık arasındaki kadar büyüktür. Bir ışık demetinin karanlıkta yolunu kaybetmiş olan bir adamı çekmesi gibi, Yehova’dan gelip bu karanlık dünyada parlayan ışık da doğru yürekli milyonlarca insanı çekip Tanrı’nın teşkilatına sevk etmiştir. Durum İşaya’nın devamen söylediği gibidir: “Senin ışığına milletler [başka koyunlar], ve sana doğan günün parlaklığına kırallar [Krallığın meshedilmiş mirasçıları] gelecekler.”—İşaya 60:3.

3. İsa’nın takipçileri Yehova’nın izzetini nasıl yansıtmaktadırlar?

³ Acaba Yehova’nın kavmi O’nun izzetini nasıl yansıtıyor? Tanrı’nın kurulmuş semavi Krallığının iyi haberini vaaz ediyorlar. (Markos 13:10) Ayrıca, iyiliğin başlıca örneği olan Yehova’ya uymaya çalışarak davranışlarıyla yumuşak huylu insanları ışığa çekiyorlar. (Efesoslular 5:1) Pavlus şöyle dedi: “Bir vakitler karanlık idiniz, fakat şimdi, Rabde nursunuz (ışıksınız) . . . . nurun (ışığın) çocukları gibi yürüyün.” Şunları da söyledi: “Nurun (ışığın) meyvası bütün iyilik ve salâh ve hakikattedir, Rabbe makbul olan şey nedir, onu temyiz ederek . . . . karanlığın semeresiz işlerine iştirak etmeyin.” (Efesoslular 5:8-11) Pavlus “bütün” veya “her türlü iyilik” ile ne kastetti?

4. İyilik nedir ve İsa’nın takipçilerinde nasıl görülmektedir?

⁴ Önceki makalemizin gösterdiği gibi, iyilik, ahlaksal mükemmellik, erdemlilik niteliği veya durumudur. İsa, yalnız Yehova’nın mutlak anlamda iyi olduğunu söyledi. (Markos 10:18) Bununla beraber İsa’nın bir takipçisi iyiliği ruhun bir meyvesi olarak geliştirmekle Yehova’ya uyabilir. (Galatyalılar 5:22) “İyi” için kullanılan Yunanca sözcük agathos hakkında Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words şöyle diyor: “[Bu sözcük] karakterinde veya doğasında iyi ve etkisinde yararlı olanı tanımlar.” Dolayısıyla iyiliği geliştiren İsa’nın bir takipçisi, hem iyi olacak, hem de iyi olanı yapacaktır. (Tesniye 12:28 ile karşılaştır.) O aynı zamanda iyiliğe zıt olan “karanlığın semeresiz işlerin”den de kaçınacaktır. Pavlus’un sözünü ettiği ‘her türlü iyilik’, İsa’nın bir takipçisinin davranışlarıyla iyilik niteliğini gösterebileceği değişik yolları kasteder. Bunlardan bazıları hangileridir?

“İyi Olanı Yap”

5. İyiliğin bir türü nedir ve İsa’nın takipçileri bunu neden geliştirmelidirler?

⁵ Bunlardan birinden Pavlus, Romalılara yazdığı mektupta söz etti. “Üstün otoriteler”e tabiiyet hakkında konuşurken şöyle dedi: “Hükûmetten korkmamak ister misin? iyi olanı yap, ve onun tarafından metholunursun.” Onun değindiği “iyi olan” şey, dünyevi otoritelerin kanun ve düzenlemelerine itaattir. İsa’nın takipçileri bunlara niçin tabi olsun? Cezalandırılma riski ile otoritelerle gereksiz yere çatışmaktan kaçınmak ve—daha önemlisi—Tanrı’nın önünde temiz bir vicdanı korumak için. (Romalılar 13:1-7) İsa’nın bir takipçisi ilk başta Yehova’ya itaat ederken, aynı zamanda ‘krala hürmet’ ederek, Yehova Tanrı’nın varlığına izin verdiği otoritelere baş kaldırmaz. (I. Petrus 2:13-17) Bu şekilde İsa’nın takipçileri iyi komşu, iyi yurttaş ve iyi örneklerdir.

Başkalarına Karşı Düşünceli Olmak

6. (a) İyiliğin başka bir yönü nedir? (b) Mukaddes Kitapta sözü edilen kimler bizden düşünceli davranışı hak ederler?

⁶ Yehova iyiliğini yerin tüm sakinlerine “gökten yağmurlar ve semereli mevsimler vererek” göstermektedir. Sonuç olarak ‘bol yemek ve sevincin’ varlığı ve Tanrı’nın gerçekten düşünceli olduğu görülmektedir. (Resullerin İşleri 14:17) Başkalarına karşı küçük ve büyük şeylerde düşüncelilik göstermekle O’nu bu yönden örnek alabiliriz. Özellikle kimlere böyle davranalım? Pavlus özel olarak ‘aranızda çok çalışan ve Rabde size reislik edip nasihat eden’ ihtiyarlara değinmekte ve İsa’nın takipçilerini “onların işinden ötürü, ziyadesile severek kendilerine hürmet” etmeye önemle teşvik etmektedir. (I. Selânikliler 5:12, 13) Bunu nasıl yapabiliriz? Onlarla tam bir işbirliği yaparak—örneğin, İbadet Salonunda yapılması gereken işlere katılmakla. Gerektiği zaman yardım için ihtiyarlara yaklaşmakta kendimizi daima serbest hissederken, istemekte aşırıya gitmemeliyiz. Bunun yerine, mümkün olan her zaman, bu çok çalışan çobanların yükünü hafifletmeye çalışmalıyız; çünkü onların birçoğunun cemaat görevlerinden başka aile sorumlulukları da vardır.

7. Yaşlılara nasıl düşünceli davranabiliriz?

⁷ Yaşlıları da düşünmeliyiz. Musa Kanununun kesin bir emri şöyle idi: “Ak saçlının önünde ayağa kalkacaksın, ve kocamış olana hürmet edeceksin, ve Allahından korkacaksın; ben RAB’İM (Yehova’yım).” (Levililer 19:32) Bu konuda nasıl düşünceli davranılabilir? Gençler alışverişte veya başka işlerde onlara yardım etmeye gönüllü olabilirler. İhtiyarlar, herhangi bir yaşlı kişinin ibadetlere katılmak için yardıma muhtaç olup olmadığını düşünceli davranarak saptayabilirler. Büyük ibadetlerde genç, güçlü bireyler, bir an önce geçmek için sabırsızlanarak daha yavaş hareket eden yaşlıları itmekten kaçınacak ve yaşlı biri oturmakta veya yemek almakta biraz yavaş hareket ettiği zaman sabırla davranacaklardır.

8. Mukaddes Kitapta sözü edilen başka hangi grup da bizden düşünceli davranışı hak eder?

⁸ Mezmur yazarı düşünceli davranmayı gerektiren başka bir gruptan söz eder: “Ne mutludur o adam ki, düşkünlere bakar.” (Mezmur 41:1) İleri gelenlere veya zenginlere karşı düşünceli olmak kolay olabilir, fakat düşkünler veya fakirler için ne denilmelidir? Mukaddes Kitap yazarı Yakub onlara karşı aynı derecede düşünceli olmanın, adaletimizin ve İsa’nın bir takipçisi olarak sevgimizin bir sınavı olduğunu gösterdi. Koşullar ne olursa olsun, herkese karşı düşünceli olmakla bu sınavdan geçelim.—Filipililer 2:3, 4; Yakub 2:2-4, 8, 9.

“Merhametli Ol”

9, 10. İsa’nın takipçileri neden merhametli olmalıdırlar ve iyiliğin bu türü nasıl gösterilebilir?

⁹ İyiliğin başka bir türü İsa’nın bazı mesellerinde görülmektedir. Bunlardan birinde İsa, soyulup fena halde dövüldükten sonra yolda bırakılan birisiyle karşılaşan bir Samiriyeli’den söz etti. Levili biri ve bir kâhin yaralı adamın yanından geçtikleri halde ona yardım etmek istemediler. Samiriyeli adam ise, durup yardım elini uzatarak beklenebilenden daha fazlasını yaptı. Bu öykü genellikle İyi Samiriyeli meseli olarak adlandırılır. Samiriyeli adam hangi iyilik türünü gösterdi? Merhameti. İsa yaralı adamın komşusunun kim olduğunu söylemesini istediği zaman, dinleyicisinin verdiği cevap doğruydu: “Ona acıyan.”—Luka 10:37.

¹⁰ İsa’nın merhametli takipçileri Musa’nın İsraillilere hakkında şunları söylediği Yehova’yı örnek alıyorlar: “Allahın RAB (Yehova) çok acıyan Allahtır; seni bırakmaz, ve seni helâk etmez, ve atalarına and ettiği onlarla olan ahdini unutmaz.” (Tesniye 4:31) İsa, Tanrı’nın merhametinin bizi nasıl etkilemesi gerektiğini şöyle gösterdi: “Babanız nasıl merhametli ise, siz de merhametli olun.” (Luka 6:36) Nasıl merhamet gösterebiliriz? İsa’nın meselinde belirtmiş olduğu gibi, bunu göstermenin bir yolu, risk veya zahmet söz konusu olsa bile komşumuza yardım etmeye hazır olmaktır. İyi bir kişi bir şeyler yapabilecek durumdaysa, kardeşinin ıstırabını görmezlikten gelmez.—Yakub 2:15, 16.

11, 12. İsa’nın köleler meseline göre merhamet neyi kapsar ve bunu bugün nasıl gösterebiliriz?

¹¹ İsa’nın başka bir meseli, merhamet dolu iyiliğin diğer kişileri bağışlamaya hazır olmayı kapsadığını gösterdi. İsa, efendisine on bin talant borçlu olan bir köleden söz etti. Köle bunu ödeyemeyince, merhamet gösterilmesini diledi ve efendisi onun 60.000.000 dinarlık muazzam borcunu lütufla bağışladı. Oysa söz konusu köle gidip kendisine sadece yüz dinar borcu olan başka bir köleyi buldu. Borcu bağışlanan köle, borçlu olanı borcunu ödeyinceye kadar merhametsizce zindana attırdı. Açıkçası, merhametsiz köle iyi bir adam değildi ve efendisi olup bitenleri öğrendiği zaman onu hesap vermeye çağırdı.—Matta 18:23-35.

¹² Biz, borcu bağışlanan köleye benzer bir durumda bulunuyoruz. İsa’nın kurbanlığı temeline dayanarak Yehova bizim hesabımızda bulunan muazzam bir günah borcunu bağışlamıştır. Öyle ise, biz de muhakkak ki başka kişileri bağışlamaya hazır olmalıyız. İsa bizim sınırsızca, “yetmiş kere yediye kadar” bağışlamaya hazır olmamız gerektiğini söyledi. (Matta 5:7; 6:12, 14, 15; 18:21, 22) Dolayısıyla, İsa’nın merhametli bir takipçisi kin tutmaz. Bir iman kardeşine küsüp içerlemez ve onunla konuşmaktan vazgeçmez. Böyle bir merhamet eksikliği, İsa’nın takipçilerine özgü iyiliğin bir belirtisi değildir.

Cömert ve Konuksever Olmak

13. İyilik neyi de içine almaktadır?

¹³ İyilik, cömert ve konuksever olarak da gösterilmektedir. Bir keresinde genç bir adam öğüt için İsa’ya geldi. Şöyle dedi: “Ey muallim, ebedî hayatım olsun diye ne iyilik yapayım?” İsa ona Tanrı’nın emirlerini devamlı yerine getirmesini söyledi. Evet, Yehova’nın emirlerine itaat iyiliğin bir yönüdür. Genç adam bunu elinden geldiğince zaten yapmakta olduğunu düşündü. Belli ki, kendisi komşularının gözünde zaten iyi bir kişi idi, oysa İsa, bir şeylerin eksik olduğunu hissetti. Bu nedenle şöyle dedi: “Eğer kâmil olmak istersen, git, nen varsa sat, ve fakirlere ver, göklerde hazinen olacaktır; ve gel, benim ardımca yürü.” (Matta 19:16-22) Genç adam oradan üzüntülü ayrıldı. Çok zengindi. İsa’nın öğüdünü izleseydi, maddeci olmadığını göstermiş olacaktı. Gerçekten de özveriyle cömertliklerde bulunarak iyilik göstermiş olacaktı.

14. Hem Yehova, hem de İsa cömertlikle ilgili hangi güzel öğütleri verdiler?

¹⁴ Yehova, İsraillileri cömert olmaya önemle teşvik etti. Örneğin şöyle okuyoruz: “Ona [fakir düşen komşuna] mutlaka vereceksin, ve ona verdiğin zaman yüreğin kederlenmiyecek; çünkü bütün işlerinde, ve el attığın her şeyde, Allahın RAB seni bunun için mubarek kılacaktır.” (Tesniye 15:10; Süleymanın Meselleri 11:25) İsa Mesih cömertlik göstermenin önemini şöyle belirtti: “Verin, size de verilecektir; sizin kucağınıza güzelce basılmış, ve silkelenmiş, taşkın, iyi ölçekle verilecektir.” (Luka 6:38) Üstelik, İsa, kişi olarak da çok cömertti. Bir keresinde biraz dinlenmeye vakit ayırmıştı. Onun nerede olduğunu öğrenen kalabalıklar ona geldi. İsa dinlenmeyi bir kenara bırakarak kalabalık uğruna cömertçe kendinden verdi. Daha sonra, söz konusu büyük kalabalık için yiyecek sağlamakla göze çarpar şekilde konukseverlik de gösterdi.—Markos 6:30-44.

15. İsa’nın şakirtleri cömertlik göstermekte nasıl mükemmel bir örnek verdiler?

¹⁵ Yehova’nın ve İsa’nın öğüdünü sadakatle tutan İsa’nın birçok şakirdi dikkate değer biçimde cömert ve konukseverdi. Hıristiyan cemaatinin ilk günlerinde, M.S. 33’te Pentikost’u kutlamaya gelenlerden çok sayıda kişi resullerin vaazını duyup iman etti. Bayramdan sonra daha fazla bilgi edinmek üzere orada kaldıklarında yiyecek maddelerinin azaldığını gördüler. Bu nedenle yerli imanlılar, yeni kardeşlerinin imanda daha iyi temellenebilmeleri için ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla mal ve mülklerini satarak paralarını verdiler. Bu ne büyük cömertlikti!—Resullerin İşleri 4:32-35; Resullerin İşleri 16:15; Romalılar 15:26’ya da bak.

16. Bugün konukseverlik ve cömertlik gösterebileceğimiz bazı yolları sayın.

¹⁶ Bugün İsa’nın takipçileri yöresel cemaatler ve dünya çapındaki vaaz etme işi için vakit ve para verdikleri zaman, Mesih’inkine benzer bir cömertlik göstermektedirler. Bu, doğal felaketler veya savaş nedeniyle sıkıntı çeken kardeşlerinin yardımına koştukları zaman kanıtlanmaktadır. Düzenli ziyaretleri boyunca çevre nazırının ihtiyaçları karşılandığı zaman da gösterilmektedir. Veya “öksüzler” dinlenme etkinlikleri ve ailece yapılan Mukaddes Kitap tetkikleri için iman kardeşlerinin evlerine cömertçe davet edildiklerinde, bu da İsa’nın takipçilerine özgü iyiliğinin bir belirtisi olarak konukseverliktir.—Mezmur 68:5.

Hakikati Söylemek

17. Hakikati söylemek bugün neden aşılması gereken bir engel teşkil eder?

¹⁷ Pavlus ışığın meyvesini tanımladığı zaman iyiliği adalete ve hakikate bağladı; dolayısıyla hakikati söylemeyi, iyiliğin başka bir türü olarak açıklamak doğru olur. İyi kişiler yalan söylemez. Bununla beraber, hakikat veya gerçeği söylemek yalancılığın hüküm sürdüğü bugünlerde özellikle zor olabilir. Birçok kişi vergi beyannamelerini doldururken yalan söyler. İşçiler yaptıkları işler hakkında yalan söylerler. Öğrenciler ders ve sınavlarında yalana başvurarak kopya çekerler. İş adamları anlaşmalar yaparken yalan söylerler. Çocuklar cezadan kaçınmak için yalana başvururlar. Kötü niyetli dedikoducular başka kişilerin iyi namını yalan söyleyerek bozarlar.

18. Yehova yalancılara hangi gözle bakar?

¹⁸ Yehova yalandan iğrenir. O’nun nefret ettiği “yedi şey” arasında “yalancı dil” ve “yalan soluyan yalancı şahit” bulunmaktadır. (Süleymanın Meselleri 6:16-19) Tanrı’nın yeni dünyasında yer almayacak olan korkaklar, katiller ve zaniler arasında “bütün yalancılar” da vardır. (Vahiy 21:8) Ayrıca bir mesel bize şöyle der: “Doğruluğunda yürüyen adam RABDEN (Yehova’dan) korkar; fakat yollarında iğri olan onu hor görür.” (Süleymanın Meselleri 14:2) Yalancı kişi yollarında sapıktır. Dolayısıyla yalancı biri Yehova’yı hor gördüğünü gösterir. Bu ne korkunç bir düşüncedir! Her zaman gerçeği söyleyelim, cezalandırılmamıza veya parasal yönden kayba uğramamıza yol açsa bile. (Süleymanın Meselleri 16:6; Efesoslular 4:25) Gerçeği söyleyenler “hakikat Allahı” olan Yehova’ya uyanlardır.—Mezmur 31:5.

İyiliği Geliştirmek

19. Dünyada bazen Yaratıcı’ya şeref verecek neler görülmektedir?

¹⁹ Yukarıdakiler, İsa’nın takipçilerinin geliştirmeleri gereken iyilik ‘türlerinden’ sadece birkaç tanesidir. Gerçi dünyada insanlar belirli bir ölçüde iyilik gösterirler. Örneğin, bazıları konukseverdir ve başkaları merhametlidirler. Gerçekte, İyi Samiriyeli meselinin en çok göze çarpan yönlerinden biri İsa’nın, Yahudi cemaatindeki ihtiyarlar merhamet göstermezken Yahudi olmayan birinin bunu yaptığından söz etmesiydi. Anlaşıldığı gibi, insanın nakâmillikten düşmesinin üzerinden altı bin yıl geçtikten sonra bile bazı kişilerin bu özellikleri doğal olarak göstermesi, insanın Yaratıcısına şeref getirir.

20, 21. (a) İsa’nın takipçilerine özgü iyilik neden dünyanın insanlarında görebileceğimiz iyilikten farklıdır? (b) İsa’nın takipçileri iyiliği nasıl geliştirebilirler? Bunu neden gayretle yapmalıyız?

²⁰ Fakat İsa’nın takipçileri için iyilik, sahip olacakları veya olamayacakları, sadece bir nitelik olmaktan daha fazlasını kapsar. Tanrı’yı örnek almaları gerektiğine göre, bu niteliği her yönüyle geliştirmelidirler. Bu nasıl mümkündür? Mukaddes Kitap bize iyiliği öğrenebileceğimizi söyler. Mezmur yazarı Tanrı’ya dua ederken: ‘Bana iyiliği öğret,’ dedi. Nasıl? Şöyle devam etti: “Çünkü emirlerine inandım.” Şunları ekledi: “Sen iyisin, ve iyilik eylersin; kanunlarını bana öğret.”—Mezmur 119:66, 68.

²¹ Evet, Yehova’nın emirlerini öğrenip onlara itaat edersek, iyiliği geliştireceğiz. İyiliğin, ruhun bir meyvesi olduğunu daima hatırlayalım. Dua, ibadetler ve Mukaddes Kitabın tetkiki vasıtasıyla Yehova’nın ruhunu ararsak, muhakkak ki bu niteliği geliştirmek üzere yardım göreceğiz. Üstelik, iyilik güçlüdür. Kötülüğü bile yenebilir. (Romalılar 12:21) Öyle ise, özellikle iman kardeşlerimize olmak üzere herkese iyilik yapmamız çok önemlidir. (Galatyalılar 6:10) Bunu yaparsak, “iyilik işliyen her adama“ vaat edilen “izzet, hürmet ve barış”a sahip olanlar arasında bulunacağız.—Romalılar 2:6-11.

Cevaplayabilir misin?

◻ Üstün otoritelerle ilgili olarak iyilik yapmaya nasıl devam edebiliriz?

◻ Başkaları arasında kimler bizden düşünceli davranışlar görmeyi hak ederler?

◻ Merhamet kendisini hangi yollarla gösterir?

◻ İsa’nın takipçileri bugün nasıl cömertlik ve konukseverlik gösterirler?

◻ İyilik nasıl geliştirilebilir?