Okuyucuların Soruları

Luka 1:62’den, vaftizci Yahya’nın babası Zekeriya’nın hem dilsiz hem de sağır duruma getirildiği mi anlaşılmalı?

Bazıları Zekeriya’nın aynı zamanda sağır olduğu sonucuna vardı. Mukaddes Kitap kaydında şöyle okuyoruz: “[Çocuğun] adını, babasının adına göre, Zekeriya koyuyorlardı. Anası cevap verip dedi: Yok, fakat adı Yahya olacak. Ona dediler: Akrabandan bu adda kimse yoktur. Ve: Ne ad konulmasını istersin? diye babasından işaretle sordular. O, bir levha istedi: Adı Yahyadır, diye yazdı.”—Luka 1:59-63.

Bununla beraber, bu kayıt Zekeriya’nın bir müddet boyunca duyamadığını özel olarak belirtmiyor.

Bundan önce melek Cebrail, Zekeriya’ya, Yahya adında bir oğlunun olacağını bildirmişti. Bu habere inanmak yaşlı Zekeriya’ya zor geldi. Melek şöyle karşılık verdi: “İşte, dilin tutulacak, ve bu şeyler oluncıya kadar, söz söyliyemiyeceksin; çünkü vaktinde yerine gelecek olan sözlerime inanmadın.” (Luka 1:13, 18-20) Melek, Zekeriya’nın duyma değil, konuşma yetisinin etkileneceğini söyledi.

Kayıt devamen şöyle diyor: “Zekeriya ise, [mabetten] çıktığı zaman, [bekleşen insanlarla] konuşamadı; onlar da mabette bir rüyet gördüğünü anladılar; ve Zekeriya onlara işaretler edip dilsiz kaldı.” (Luka 1:22) Burada “dilsiz” olarak tercüme edilen Yunanca kelime, konuşma veya duyma ya da her iki yeti ile ilgili körelme fikrini taşıyor. (Luka 7:22) Zekeriya ne durumdaydı? İyileşince ne olduğuna bir bakalım: “Onun ağzı hemen açıldı, dili çözüldü, Allaha hamdederek söz söyledi.” (Luka 1:64) Bu, akla uygun olarak Zekeriya’nın sadece konuşma yetisinin etkilendiği sonucuna varmamıza yol açar.

Öyle ise, başkaları Zekeriya’ya neden çocuğa ‘ne ad konulmasını istediğini işaretlerle sordular?’ Hatta bazı tercümanlar bunu “işaretler diliyle” veya “işaret dilini kullanarak” şeklinde tercüme eder.

Meleğin ilanından beri dilsiz olan Zekeriya, derdini anlatabilmek için, bir tür işaret dili olan jestleri sık sık kullanmak zorundaydı. Örneğin, mabettekilere “işaretler edip” durdu. (Luka 1:21, 22) Daha sonra bir levha istediği zaman, işaretler veya jestler kullanmış olmalıydı. (Luka 1:63) Büyük ihtimalle, dilsiz olduğu süre boyunca etrafındakiler de onunla işaretlerle anlaşmaya çalıştılar.

Bununla beraber Luka 1:62’de sözü geçen işaretler için daha olası bir açıklama vardır. Elisabet oğlunun ismi hakkında kendi fikrini az önce söylemişti. Bu nedenle, sonraki adımda yerinde olarak, ona karşı çıkmadan kocasının kararını öğrenmek istediler. Belki de bunu, sadece bir baş hareketiyle veya bir jestle yaptılar. Zekeriya’ya soruları yazmamış olmaları, onun, karısının sözlerini duymuş olduğunu anlamına gelebilir. Dolayısıyla bir baş hareketi veya benzer bir işaret, Zekeriya için, ‘İşte, hepimiz (sen dahil Zekeriya) karının önerisini duyduk, ancak çocuğun ismi hakkında senin son kararın nedir?’ anlamını taşıyabilirdi.

Bundan hemen sonra gerçekleşen başka bir mucize, durumu tersine çevirdi. “Onun ağzı hemen açıldı, dili çözüldü.” (Luka 1:64) Eğer duyma yetisi etkilenmediyse bundan ayrıca söz edilmesine de gerek yoktu.