Disiplini Kabul Ederek İtaati Öğren
SANKİ gerçekten dünyanın tepesinde olduğun duygusuyla dolu şekilde, yüksek bir dağda sarp bir kayanın üzerinde durduğunu gözünde bir canlandır. Ne sevinçli bir özgürlük duygusu!
Bununla beraber, senin özgürlüğün aslında oldukça sınırlıdır. Yerçekimi kanunu her hareketini ciddi biçimde kısıtlar; bir tek yanlış adım felaketle sonuçlanabilir. Öte yandan, aynı yerçekimi kanununun uzaya çaresizce sürüklenmeni engellediğini de bilmek ne denli hoşnutluk yaratır. Bu nedenle, bu kanunun senin iyiliğine olduğu açıktır. Yerçekimi kanununun bulunduğun bu sivri kayanın üzerindeki hareketlerine koyduğu sınırlamaları kabul etmek, yararlı, hatta hayat kurtarıcıdır.
Evet, kanunlar ve onlara gösterilen itaat zaman zaman özgürlüğümüzü kısıtlayabilir, fakat bu husus itaati arzu edilmeyen bir nitelik haline mi getirir?
Tanrı’nın İtaate Bakışı
Yehova, “Büyük Yaratıcı” olarak “hayatın kaynağı”dır. Bu nedenle tüm yaratıkları haklı olarak O’na itaat borçludurlar. Mezmur yazarı, bu uygun tutumu göstererek şöyle yazdı: “Gelin secde kılalım, ve iğilelim; bizi Yaratan RABBİN (Yehova’nın) önünde diz çökelim. Çünkü o Allahımızdır ve biz kendi otlağının kavmı ve elinin koyunlarıyız.”—Vaiz 12:2; Mezmur 36:9; 95:6, 7.
Yehova, yaratıklarından ta başlangıçtan beri itaat istedi. Âdem ve Havva’nın cennette bulunmaya devam etmeleri itaate bağlıydı. (Tekvin 2:16, 17) İnsanlardan daha üstün bir yaşamları olan meleklerden bile, benzer şekilde itaat beklenirdi. Bu ruh olan yaratıklardan bazıları, “Nuhun günlerinde . . . . Allahın sabrı beklediği zaman, itaatsiz” olduklarından dolayı, “hüküm için hıfzolunmak üzre . . . . karanlık zincirlerine teslim” edilerek cezalandırıldı.—I. Petrus 3:20; II. Petrus 2:4.
Açıkçası Tanrı, itaate, Kendisinin tasvibini kazanmak açısından zorunlu bir nitelik olarak bakar. Şöyle okuyoruz: “RAB (Yehova) kendi sözünün dinlenmesinden hoşlandığı kadar yakılan takdimelerden ve kurbanlardan hoşlanır mı? İşte, itaat etmek kurbandan, ve dinlemek koçların iç yağından daha iyidir.”—I. Samuel 15:22.
İtaat Öğrenilmelidir—Neden ve Nasıl?
İtaat, Tanrı ile iyi bir ilişkimizin olmasını sağlar bu nedenle bu niteliği öğrenmemiz ne kadar zorunludur! Tıpkı yabancı bir dil öğrenmek gibi, itaat etme alışkanlığı da küçükken öğrenilebilir. Bu nedenle, Mukaddes Kitap, çocukların bebekliğinden beri yetiştirilmesini ısrarla söyler.—Yeşu 8:35.
Bazı modern kişiler, çocuklardan itaat talep etmenin, zihinsel bir tecavüze eşit olduğunu söyleyerek Mukaddes Kitabın görüşüyle çelişirler. Çocukların, yetişkinlerin dışarıdan müdahalesi olmaksızın, kendi kişisel fikir ve standartlarını geliştirip buna göre yaşamalarına izin verilmesi gerektiğini ileri sürerler.
Fakat, birçok ana-babanın bu görüşü kabul edip onayladıkları 1960 yıllarında konuşmacı, yazar ve psikoloji profesörü olan Wilhelm Hansen aynı fikirde değildi. Hansen şöyle yazdı: “Gelişiminin ilk evresinde olan bir çocuk için, ana-babasıyla ilişkisinin kararlarında belirleyici olduğu dönemde ‘kötü,’ ana-babanın yasakladığı, ‘iyi’ de onların ona tavsiye ettikleri veya övdükleri şeydir. Bu nedenle, çocuğa ahlak yolunda ve ahlaksal düzenle olan ilişkisinin dayandığı başlıca erdemler konusunda rehberlik eden şey, yalnızca itaattir.”—Süleymanın Meselleri 22:15 ile karşılaştırın.
Tanrı’nın Sözü, itaat öğrenmenin gerekli olduğunu ısrarla söyler. Şöyle okuyoruz: “Ya RAB, bilirim ki, insanın yolu kendi elinde değildir; adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir.” (Yeremya 10:23) Tarih, kendi yaşam tarzlarını kişisel standartlara göre belirleyen ve böyle yaptıklarından dolayı ciddi güçlüklerle karşılaşan insanların örnekleriyle doludur. Acaba bu neden o kadar sık oluyor? Çünkü insanlar, kendi yaşam tarzlarını yardım görmeksizin planlamak üzere yeterli bilgi, hikmet ve anlayışa sahip değildir. Bundan daha da kötüsü, yanlış kararlar verme yönünde kalıtımsal eğilimleri vardır. Yehova, Tufandan hemen sonra, insan için şunları söyledi: “Adamın yüreğinin tasavvuru gençliğinden beri kötüdür.”—Tekvin 8:21.
Bundan dolayı, hiç kimse Yehova’ya itaat etme eğilimini miras almaz. İtaati çocuklarımızın içine tekrar tekrar yerleştirmeli ve tüm yaşamımızda onu öğrenmeye devam etmeliyiz. Her birimizin, şöyle yazan Kral Davud’un yürek durumunu geliştirmeye ihtiyacı var: “Ya RAB, yollarını bana bildir; tariklerini bana öğret. Bana hakikatinde yol göster, ve bana öğret; çünkü sen kurtuluşumun Allahısın; bütün gün seni bekliyorum.”—Mezmur 25:4, 5.
İtaatli Olmakla İtaati Öğret
İsa’nın anası ve üvey babası Yusuf, İsa’nın doğumuyla birlikte gelişen olayları çok iyi biliyorlardı. Bu nedenle, onlar, İsa’nın, Yehova’nın amacının gerçekleşmesinde önemli bir payı olacağını anladılar. (Luka 1:35, 46, 47 ile karşılaştırın.) Onların durumunda, “İşte, çocuklar RABDEN (Yehova’dan) mirastır” sözlerinin eşsiz bir anlamı vardı. (Mezmur 127:3) Onlar, büyük sorumluluklarını tamamen kabul ettiler ve böylece Mısır’dan kaçmaları veya daha sonra Galile’ye gitmeleri söylendiğinde olduğu gibi, Tanrısal talimatlara hemen itaat etmeye hazırdılar.—Matta 2:1-23.
İsa’nın ana-babası da, disiplinle ilgili sorumluluklarını kabul etti. İsa’nın, insan olarak yeryüzüne gelmeden önceki varlığı boyunca daima itaatli olduğu doğrudur. Fakat o, yeryüzünde iken tamamen yeni koşullar altında itaatli olmayı öğrendi. İlk başta, nakâmil bir ana-babaya itaat etmeliydi; çünkü kâmil bir çocuğun bile eğitim ve öğretim şeklindeki disipline ihtiyacı vardır. Ana-babası ona bunu sağladı. Öte yandan, ceza türündeki disiplin gereksizdi. İsa daima itaat etti; hiçbir zaman bir şeyin kendisine iki kez söylenmesine gerek kalmadı. Şöyle okuyoruz: “Onlarla [ana-babasıyla] beraber indi, Nâsıraya geldi ve onlara itaatli oldu.”—Luka 2:51.
Yusuf ve Meryem, kendi verdikleri örnek yoluyla da İsa’ya öğreteceklerini biliyorlardı. Örneğin, “anası babası her yıl Fısıh bayramında Yeruşalime giderlerdi” diye okuyoruz. (Luka 2:41) Yusuf, ailesini beraberinde götürmeyi düzenlemekle, onların ruhi sağlığıyla ilgilendiğini ve Yehova’ya tapınmayı ciddiye aldığını gösterdi. Bugün, benzer yollarla ana-babalar, tapınma konusunda gösterdikleri itaatle çocuklarına itaat öğretebilirler.
Yusuf ve Meryem tarafından adalet yolunda iyi disiplin edildiği için “İsa hikmette ve kamette, Allah ve insanlar indinde inayette terakki ediyordu.” Bugün İsa’nın takipçisi olan ana-babaların ders alması için ne güzel bir örnek!—Luka 2:52.
“Her Şeyde . . . . İtaat Edin”
“Ey çocuklar, her şeyde ana babalarınıza itaat edin, çünkü bu Rabde makbuldur.” (Koloseliler 3:20) İsa, ana-babasına her konuda itaatli olabildi; çünkü onların Yehova’ya olan itaatleri İsa’dan—veya onun üvey kardeş ve kızkardeşlerinden—Yehova’nın iradesine aykırı herhangi bir şey istemelerini imkânsız kıldı.
Bugün de birçok ana-baba, çocuklarına her konuda itaatli olmayı başarılı biçimde öğretiyorlar. Çocuk yetiştirdikleri yılları geride bırakmış ve şimdi Teşkilatın bir bürosunda çalışmakta olan üç babanın neler söylediğine bir bakın.
Theo, kendisi ve karısının, beş oğullarını nasıl yetiştirdiklerinden söz ediyor. Şöyle diyor: “Çocuklara, biz yetişkinlerin de hatalar yaptığını en başından bildirmek çok önemlidir. Üzücüdür ki, bu hataları tekrar tekrar bile yaparız ve sürekli olarak gökteki Babamızdan af ve yardım dilemek zorundayız. Çocuklarımızın, tıpkı kendilerinin gençlik kaygılarıyla mücadele ettiği gibi, bizim de, yetişkinlere özgü kaygılarla mücadele ettiğimizi görmelerine özellikle izin verdik.”
Şayet bir çocuğun itaat öğrenmesi isteniyorsa, ana-babasıyla arasında sevgi dolu bir ilişkinin olması hayatidir. Hermann karısı hakkında şöyle diyor: “O çocukların sadece annesi değil aynı zamanda dostu idi.” Sonra, çocuk-ana-baba ilişkisinin nasıl geliştirilebileceğine dair pratik bir öğüt ekleyerek şöyle diyor: “Bulaşıkların elle yıkanıp kurulanması için, birkaç yıl özellikle bulaşık makinesi almadık. Bulaşık kurulama işini oğullarımız arasında sıraya koyduk. Resmi olmayan rahat bir iletişim için daha uygun bir zaman yoktu.”
Sevgi dolu bir ana-baba-çocuk ilişkisi, İsa’nın bir takipçisinin Yehova ile olması gereken ilişkisine bir örnektir. Rudolf, kendisi ve karısının, iki oğullarının böyle bir ilişki kurmalarına nasıl yardım ettiklerini şöyle anlatıyor: “Temelimiz, sürekli olarak yapılan bir aile tetkikiydi. Çocuklara, araştırıp bulmaları için birçok uygun konu verdik. Mukaddes Kitap okumamızı da birlikte yaptık ve sonra malzeme üzerinde konuştuk. Oğullarımız, Yehova’nın, yalnız çocuklardan değil, ana-babalardan da itaat beklediğini görebildiler.”
İsa’nın takipçisi olan ana-babalar, “terbiye azarlamaları hayat yoludur” şeklindeki ilham edilmiş ayetin çocuklarına olduğu kadar kendilerine de uygulandığını anlarlar. Bu nedenle, çocukların her konuda ana-babalarına itaatli olma zorunluluğu varken, ana-babalar da Yehova’nın kendilerinden talep ettiği her konuda itaatli olmalıdırlar. Ana-baba-çocuk ilişkisinin yanı sıra, ana-babalar ve çocuklar, Tanrı ile olan ilişkilerini güçlendirmek isteyecekler.—Süleymanın Meselleri 6:24.
İtaate Olumlu Bak
Çocuk yetiştirme konusunda Tanrı’nın Sözünün böyle pratik öğütler sağlamasına ne kadar minnettar olmalıyız! (Çerçeveye bakın.) Onları adalet yolunda disiplin eden ana-babalarından itaati öğrenen çocuklar, İsa’nın takipçilerinden oluşan kardeşlik toplumu için gerçek bir sevinç kaynağıdır.
Tanrı’ya itaat hayat demek olduğuna göre, Tanrı’nın emirlerinin kişisel özgürlüğümüze koyduğu sınırlamaları—bir an bile—arka plana atma fikriyle oyalanmaktan sakınmalıyız. Örneğin, yerçekimi kanununu bir süre için askıya alabildiğimizi varsayalım. Hiçbir engelle karşılaşmadan, özgürce, bir dağın tepesinden uçup gökyüzünde süzülmek bize ne büyük bir çoşku verirdi! Fakat durum normale dönünce ne olacaktır? Bizi bekleyen düşüşü bir düşün!
Disiplini kabul ederek itaati öğrenmek, dengeli bir kişiliğin gelişmesine ve sınırlarımızı bilmemize yardım eder. Çok şey talep eden biri olmaktan sakınmamıza ve başkalarının hak ve ihtiyaçlarına karşı duygusuz olmamamıza yardım eder. Ayrıca kararsız olmaktan sakınmamıza yardım eder. Kısacası, mutluluk kazandırır.
Şu halde, ister bir yetişkin veya bir çocuk ol, disiplini kabul ederek itaati öğren; “ta ki sana iyilik olsun, ve dünyada uzun ömürlü olasın.” (Efesoslular 6:1-3) Disiplini kabul etmeyerek itaati öğrenmekte başarısız olup ebediyen yaşama ümidini tehlikeye sokmayı kim ister?—Yuhanna 11:26.
[Sayfa 31’deki çerçeve]
ANA-BABALAR, ADALET YOLUNDA DİSİPLİN EDEREK İTAATİ ÖĞRETİN
1. Kutsal Yazıların kanun ve prensiplerine dayanarak disiplin edin.
2. Sadece itaat isteyerek disiplin etmeyin; fakat itaatin, hikmetin yolu olduğunu açıklayarak disiplin edin.—Matta 11:19b.
3. Ne öfke içinde, ne de bağırarak disiplin edin.—Efesoslular 4:31, 32.
4. Sevgi dolu ve derin ilgi yansıtan bir ilişkinin sıcaklığıyla disiplin edin.—Koloseliler 3:21; I. Selânikliler 2:7, 8; İbraniler 12:5-8.
5. Çocukları bebeklikten itibaren disiplin edin.—II. Timoteos 3:14, 15.
6. Tekrar tekrar ve tutarlı şekilde disiplin edin.—Tesniye 6:6-9; I. Selânikliler 2:11, 12.
7. İlk önce kendinizi disiplin edin ve böylece örneğinizle öğretin.—Yuhanna 13:15; Matta 23:2, 3 ile karşılaştırın.
8. Duada O’nun yardımını dileyip, tamamen Yehova’ya güvenerek disiplin edin.—Hâkimler 13:8-10.
[Sayfa 30’daki resim]
“Terbiye azarlamaları hayat yoludur”