“Son Düşman” Yenilgiye Uğratılacaktır
ÇOCUKKEN, karanlıktan korkmuş olabilirsiniz. Dehşet uyandıran hikâyeler ve hatta bazı peri masalları sizi tedirgin etmiş olabilir. Anne veya babanızın siz uyumaya çalışırken ışığı açık bırakması ne kadar güven verici olmuştur!
Benzer şekilde ölüm de birçoklarını korkutmaktadır. Fakat ölümün aslında ne olduğu anlaşıldığında korkuya neden kalmaz.
Düşmanınızı Tanıyın
Eski İsrail’in hikmetli kralı Süleyman şunu bildirdi: “Yaşıyanlar biliyorlar ki, öleceklerdir; fakat ölüler bir şey bilmezler.” (Vaiz 9:5) Mukaddes Kitapta sizin de okuyabileceğiniz, Tanrısal ilhamla yazılmış bu düşünceye göre, ölüm basit olarak hayatın tam tersidir. Ölülerin bilinçli bir mevcudiyeti yoktur.
İsa’nın takipçisi olan resul Pavlus ölüme bir benzetme kullanarak değinir ve şöyle yazar: “Ey ölüm, senin zaferin nerede? Ey ölüm, senin dikenin nerede?” Ölüm oluşturan diken nedir? Pavlus şöyle söyler: “Ölümün dikeni günahtır.” (I. Korintoslular 15:55, 56; Hoşea 13:14) O halde, bu öldürücü dikenin kaynağı nedir? Kutsal Yazıların başka bir kısmında Pavlus şöyle bildirir: “Günah bir adam vasıtası ile, ve ölüm günah vasıtası ile dünyaya girdiyse, böylece ölüm de bütün insanlara geçti; çünkü hepsi günah işlediler.” (Romalılar 5:12) Resul şunları söylerken “bir adam”ın kimliği hakkında şüpheye yer bırakmaz: ‘Cümlesi Âdemde ölüyorlar.’ (I. Korintoslular 15:22) Evet, ilk atamız Âdem’in itaatsizliği nedeniyle hepimiz ölüm dikeninin etkisiyle karşı karşıyayız.—Tekvin 3:1-19.
Hoş bir çevrede ve sevgi dolu bir aile ortamında yaşayan ve sağlığı iyi olan hiç kimse ölümü tercih etmeyecektir. Ancak Mukaddes Kitabın gösterdiği gibi ‘vakit ve beklenmedik olaylar’ hayatımızı yitirmemize neden olabilir. (Vaiz 9:11) Aslında hayatımızın yarın nasıl olacağını bilmiyoruz. (Yakub 4:14) Fakat bir şey kesindir—hepimiz günah ve ölümü miras aldık. Bu nedenle ölüm bir düşman gibi bize sinsice yaklaşıp darbesini indirir.
Sevilen Bir Kişinin Ölümüne Katlanmak
Ölüm özellikle sevdiğimiz birini aldığı zaman bir düşmandır. Ölümcül bir hastalığı olan kadın, ölümü düşünürken kocasına, “senin için daha zor olacak” dedi. Neden böyle söyleyebildi? Çünkü Mukaddes Kitap şöyle der: “İşlemek için elinin bulduğu her ne ise, onu kuvvetinle işle; çünkü gitmekte olduğun ölüler diyarında [insanların müşterek mezarı] iş ve düşünce, bilgi ve hikmet yoktur.” (Vaiz 9:10) Ölüler acı çekmez. Acıyı yüklenenler geride kalan akraba ve dostlardır. Böyle bir acıyı hafifletmek üzere herhangi bir şey yapılabilir mi?
Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitabın sayfaları birçok teselli sözü içerir. Örneğin Mezmurları okumak ve onların üzerinde derin düşünmek bir teselli kaynağıdır. Şuna benzer sözleri okumak gerçekten teselli verir: “Her gün yükümüzü taşıyan Rab, kurtuluşumuz olan Allah, mubarek olsun.”—Mezmur 68:19.
Başka bir teselli kaynağı İsa’nın takipçilerinin cemaatidir. MS ilk yüzyılda resul Pavlus şöyle yazdı: “Gerçekten dul olan dul kadınlara hürmet et. Fakat bir dul kadının [ona maddi bakımdan bakabilen] çocukları yahut torunları varsa, onlar evvelâ kendi evlerine takva göstermeği, ve kendi atalarına karşılık ödemeği öğrensinler; çünkü Allahın indinde bu makbuldür. İyi işler için hakkında şehadet olunan, bir erkeğin karısı olup altmış yaşından aşağı olmıyan dul kadın, eğer çocuklar büyütmüş, eğer misafir kabul etmiş, eğer mukaddeslerin ayaklarını yıkamış, eğer sıkıntıda olanlara yardım etmiş, eğer her iyi işin ardınca gitmişse, kaydolunsun.” (I. Timoteos 5:3, 4, 9, 10) Benzer şekilde Yehova’nın Şahitleri bugün, bu durumdaki iman kardeşlerine yardım edip onları teselli etmektedirler.
Geride kalan kişi için, genelde en zor olan şey bu duruma duygusal açıdan alışmaktır. Eşi iki yıl önce ölen bir erkek, “karımı çok seviyordum” dedi ve şöyle ekledi: “Hayatımdaki en üzücü olaydı; buna katlanmak zor geliyor.” Evliliği yaşamış bir kişi, insan ilişkileri arasında olabilecek en yakın birlikteliği eşiyle paylaşmıştır. Hayat arkadaşı öldüğünde ise geride kalan eş doğal olarak büyük bir kayıp hisseder. Bu kişi yardım almak üzere kime yönelebilir?
Böyle durumlarda İsa’nın takipçilerinin sıcak ve yapıcı dostluğu faydalı olabilir. Hikmetli bir mesel şöyle demektedir: “(Gerçek) dost her vakit sever; ve sıkıntı için kardeş doğmuştur.” (Süleymanın Meselleri 17:17) Dul bir kadın veya erkeğin yardıma—gerçekten destek olan arkadaşlara—ihtiyacı vardır. Hikmetli dostlar kederli kişiyi, bunu yapmak ağlamasına sebep olsa bile, konuşmaya teşvik ederler. İsa’nın takipçilerinden, belki eşini kaybetmenin yol açtığı ıstırabı ve yürek acısını kendisi de çekmiş olan biri, bu durumda olana şefkatle yardım önerebilir. Mukaddes Kitap “yüreksizleri teselli edin” diye öğüt verir. (I. Selânikliler 5:14) Ancak, dul bir kadın veya erkeğin, eşinin eksikliğini duyduğunu unutmayın. Bu nedenle geride kalan eş, sadece herkesin iffetli davranış tarzını korumasının mümkün olduğu bir ortamda başkalarına içini dökmelidir.—I. Petrus 2:12.
Ölümün verdiği acıya karşı en iyi panzehir, başkalarına yardım etmekle meşgul olmaktır—bu, aslında kendilerinin yardıma ihtiyacı olduğuna inanan kişiler için kolay bir iş değildir! İşte burada, bencil olmayan bir tutum rol oynar. Bencil olmayan tarzda başkaları için bir şeyler yapmak keder ve acıyı uzaklaştırmaya yardım eder, çünkü İsa şöyle dedi: “Vermek almaktan daha mutludur.”—Resullerin İşleri 20:35.
Ölüme Karşı Zafer
Bir arının iğnesi çok acı verebilir, hatta öldürücü olabilir. Ancak genellikle, derinize batmış olan iğnenin çıkarılması rahatlamanıza yardım edecektir. Fakat ölüm oluşturan dikenden kurtulmak üzere hangi ümit var?
Günahın ölüm oluşturan diken olduğunu belirttikten sonra, Pavlus şunları söyler: “Rabbimiz İsa Mesih vasıtası ile bize zafer ihsan eden Allaha şükrolsun.” (I. Korintoslular 15:57) Ölüme karşı zafer kazanmanın Mesih ile bağlantısı nedir? İsa şu sözlerle meseleyle bağlantısını gösterdi: “İnsanoğlu kendisine hizmet edilmeğe değil, ancak hizmet etmeğe ve bir çokları için canını fidye vermeğe geldi.” (Matta 20:28) Evet, Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih’e ve Yehova’nın onun vasıtasıyla sağladığı fidye kurbanlığına iman gösterenler için, Âdem’den miras alınan ölüm, sürekli mevcut olmama durumuyla sonuçlanmayacaktır.—Yuhanna 3:16.
İsa’nın şu sözleri gerçekten cesaret vericidir: “Saat geliyor, o saatte kabirlerde (anma mezarlarında) olanların hepsi onun sesini işitecekler; iyilik işliyenler hayat kıyametine [dirilmesine], ve kötülük işliyenler hüküm kıyametine çıkacaklardır.”—Yuhanna 5:28, 29.
Yüzyıllar önce, Tanrı’nın peygamberi İşaya şöyle bildirdi: “Ölümü ebediyen yuttu; ve RAB Yehova bütün yüzlerden gözyaşlarını silecek.” (İşaya 25:8) Tekrar, Vahiy 21:4’te Mukaddes Kitap bu harikulade ümidi şöyle sunar: “[Tanrı] gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler.” Ölüm uykusunda olanlarla ilgili Mukaddes Kitaba dayanan bu ümitten kuvvet bulan kişilerin ‘ümidi olmayan başkaları gibi mahzun olmalarına’ gerek yok.—I. Selânikliler 4:13.
Mukaddes Kitapta açıklanan, Tanrı’nın insanlık için ilerde yapacağı şeyleri gözünüzün önünde canlandırın. Yakın olan “büyük sıkıntı” şimdiki şeyler sistemi için hüküm anlamına gelecek. (Vahiy 7:14) Sahte dini uygulayanlar yok ediliyor. Açlık ve savaşa katkıda bulunan açgözlü siyasal ve ticari unsurlar, artık yok. Onca insanın ölümüne neden olan İblis Şeytan İsa Mesih tarafından uçuruma atılmış durumda. Sonra, Mesih kendi Milenyum Yönetimine başlıyor ve bu süre içinde fidye kurbanlığının değerini insanlığa uyguluyor. Ölüler uzun zamandır ümitle beklenen dirilme sayesinde hayata geri getiriliyor ve Tanrı’nın Sözünün ışığı o kadar muhteşem bir şekilde parlıyor ki, insanlığın düşmanı olan ölüm hakkındaki batıl itikata dayalı görüşler bir daha ortaya çıkamıyor. O zaman hayatta kalanların tümü, Tanrı’nın yollarını öğrenme ve O’nun adil standartlarına uygun yaşama fırsatına kavuşuyor.—Süleymanın Meselleri 4:18; Resullerin İşleri 24:15; İbraniler 2:14, 15; Vahiy 18:4-8; 19:19-21; 20:1-3.
Pavlus şöyle diyor: ‘Sonra, Mesih İsa krallığı Tanrısına ve Babasına teslim ettiği zaman, son olur. Çünkü bütün düşmanlarını kendi ayaklarının altına koyuncıya kadar saltanat sürer. İptal olunan son düşman ölümdür.’ (I. Korintoslular 15:24-26) Âdem’in günahından kaynaklanan her zayıflık geçip gitmiştir. Son bir deneme olur ve Tanrı’yı sevenler bundan sadakatle geçer. (Vahiy 20:4-10) Kâmil duruma gelmiş olan bu itaatli insanlar, artık sadece yetmiş, hatta yüz on yıl değil, ebediyen yaşarlar. Tanrı’dan, sevgili Oğlu vasıtasıyla gelen ne harika bir hediye!—Romalılar 6:23.
O halde ne kadar uzun yaşayabilirsiniz? Ömrünüz tüm sonsuzluk boyunca uzayabilir. Bu dünyanın ‘sonunun vaktinde’ yaşadığınızdan artık hiç ölmeyebilirsiniz. (Daniel 12:4; Yuhanna 11:25, 26; 17:3) Tanrısal iradeyi yerine getirirseniz, Tanrı’nın vaat ettiği yeni dünyasına sağ olarak geçebilirsiniz.—II. Petrus 3:13.
Bununla beraber eğer çok yaşlıysanız, ölme olasılığını gerçekçi bir şekilde düşünmeniz gerekebilir. Şüphesiz, dirilme ümidi sevinç verecektir. Ancak Yehova’nın, o yeni şeyler sisteminde aile hayatını nasıl düzenleyeceğini merak edebilirsiniz. Böyle meselelerin sizi kaygılandırmasına izin vermeyin, çünkü Yehova, Kendisine her zaman sadık kalan kişilerin ebedi mutluluğunu düşünecektir.
Şeytanın bu kötü sisteminin kritik “son günler”i sona doğru ilerlerken, ölüm korkusunun, sizi özellikle şimdi Yehova’ya hizmet etmenin büyük imtiyazından alıkoymasına izin vermeyin. (II. Timoteos 3:1) Eğer sevdiğiniz bir kişiyi kaybederseniz, ölümün kudretinin sadece geçici olduğunu düşünerek kendinizi teselli edin. (Vahiy 20:13, 14) Dirilme ümidine güvenin. Yeni dünyaya girme fırsatına ister büyük sıkıntıdan sağ geçerek, ister dirilme yoluyla erişecek olun, o zaman son düşman ölümün iptal edileceğine ilişkin ilham altında verilen güvenceden şimdi emin olun.—Vahiy 7:9, 14.
[Sayfa 5’teki resim]
İsa’nın takipçilerinin sıcak dostluğu yalnız kalan kişi için ruhen yapıcı olabilir
[Sayfa 7’deki resim]
Başkalarına yardım etmekle meşgul olmak, sevilen bir kişinin ölümünün yol açtığı acıyı azaltır