İsa’nın Öğrettiği Gibi Öğretiyor musunuz?

“Halk onun öğretişine çok şaştılar. Çünkü İsa onlara kendi yazıcıları gibi değil, hâkimiyet sahibi biri gibi öğretiyordu.”—MATTA 7:28, 29.

1. Galile’de öğretirken İsa’yı kimler takip etti ve onun tepkisi neydi?

İSA her nereye gittiyse, kalabalıklar onun çevresine toplandılar. “Ve İsa, havralarında öğreterek ve melekûtun [krallığın] müjdesini vâzedip, halk arasındaki her türlü hastalığı ve her türlü zayıflığı iyi ederek, bütün Galilede dolaşıyordu.” İsa’nın faaliyetleriyle ilgili haber yayıldıkça, “Galileden, Dekapolisten, Yeruşalimden, Yahudiyeden ve Erden ötesinden büyük kalabalıklar onun ardınca gittiler.” (Matta 4:23, 25) Onları görünce, “İsa onlara acıdı; zira çobanı olmıyan koyunlar gibi şaşırmış ve dağılmış idiler.” O öğretirken insanlar onun kendileri için hissettiği acıma duygusunu veya şefkatli sevgiyi sezebildiler; bu, kendilerini ona çeken, yaraları üzerine sürülen yatıştırıcı bir merhem gibiydi.—Matta 9:35, 36.

2. İsa’nın mucizelerine ek olarak, büyük kalabalıkları çeken neydi?

² İsa cüzamlıları temizlemekle, sağırın işitmesini, körün görmesini, topalların yürümesini sağlamakla ve ölüleri hayata geri getirmekle ne mucizevi fiziksel tedaviler yaptı! İsa vasıtasıyla işleyen Yehova’nın kudretini gösteren bu harikulade olaylar büyük sayıdaki kalabalıkları elbette çekecekti! Fakat onları çeken şeyler sadece mucizeler değildi; büyük kalabalıklar, İsa öğretirken sağladığı ruhi tedavi için de geldiler. Örneğin, meşhur Dağdaki Vaazını işittikten sonra onların nasıl tepki gösterdiğine dikkat edin: “İsa bu sözleri bitirince, halk onun öğretişine çok şaştılar. Çünkü İsa onlara kendi yazıcıları gibi değil, hâkimiyet sahibi biri gibi öğretiyordu.” (Matta 7:28, 29) Onların hahamları, otoriteleri olarak eski hahamlardan sözlü gelenekler aktardılar. İsa, Tanrı’nın otoritesi ile onlara öğretti: “Söylediğim şeyleri Babam bana nasıl dedi ise, öyle söyliyorum.”—Yuhanna 12:50.

Onun Öğretişi Yüreğe Erişti

3. İsa’nın, mesajını iletiş şekli yazıcı ve Ferisilerinkinden nasıl farklıydı?

³ İsa’nın öğretişi ile yazıcı ve Ferisilerin öğretişi sadece içerik açısından değil—insanların yük niteliğindeki sözlü geleneklerine karşın Tanrı’dan gelen hakikatlerdi—aynı zamanda veriliş tarzı açısından da farklıydı. Yazıcılar ve Ferisiler kibirli ve sert kişilerdi; gururlu bir şekilde yüceltici unvanlar talep edip kalabalıklara “lanetli insanlar” diye dudak bükerek onları ciddiye almadılar. Oysa İsa alçakgönüllü, yumuşak huylu, şefkatli, halden anlayan ve çoğu zaman esnek ve onlara acıyan biriydi. İsa sadece doğru sözlerle değil, aynı zamanda yürekten gelen çekici sözlerle de öğretti, ki bunlar doğrudan dinleyicilerinin yüreğine işledi. Onun sevindirici mesajı insanları ona çekti, onu işitmek için onları sabah erkenden mabede gelmeye yöneltti, onun peşine takılmalarına ve onu sevinçle dinlemelerine neden oldu. İnsanlar topluluklar halinde onu dinlemeye gelip, şunu ifade ettiler: “Kimse asla böyle söylememiştir.”—Yuhanna 7:46-49; Markos 12:37; Luka 4:22; 19:48; 21:38.

4. İsa’nın vaazındaki hangi şey insanları özellikle çekti?

⁴ Kuşkusuz, onun öğretişinin insanları çekmiş olmasının nedenlerinden biri tasvirler kullanmasıydı. İsa başkalarının da görmüş olduğu şeyleri gördü, fakat onların hiçbir zaman akıllarına gelmeyen şeyleri düşündü. Kırlarda büyüyen zambaklar, yuva yapan kuşlar, tohum eken insanlar, kaybolmuş kuzularını getiren çobanlar, eski giysileri yamayan kadınlar, çarşı meydanında oynayan çocuklar, ağ çeken balıkçılar; herkesin görebildiği bu sıradan şeyler İsa’nın gözünde hiçbir zaman sıradan değildi. Baktığı her yerde, Tanrı’yı ve O’nun Gökteki Krallığını göz önünde canlandırmak veya çevresindeki insan toplumu hakkında bir şey açıklamak üzere kullanabileceği şeyler gördü.

5. İsa tasvirlerini neye dayandırdı ve onun mesellerini etkili kılan şey neydi?

⁵ İsa’nın tasvirleri insanların defalarca gördüğü günlük şeylere dayanıyordu ve bu bilinen şeylerle hakikat arasında bağlantı kurulduğunda tüm bunlar dinleyenlerin zihninde çabucak ve derin şekilde yer ediyordu. Bu gibi hakikatler ancak işitilmekle kalmadı, zihinde canlandırıldı ve sonradan kolaylıkla hatırlandı. İsa’nın mesellerini farklı kılan özellik yalınlıktır; bu meseller dinleyicilerin hakikatleri anlamalarını engelleyecek konu dışı malzemeyle doldurulmadı. Örneğin, merhametli Samiriyeli meselini bir düşünün. İyi bir komşunun nasıl olduğunu canlı bir şekilde görüyorsunuz. (Luka 10:29-37) Ayrıca iki oğulla ilgili olanı var; biri bağda çalışacağını söyledi ama çalışmadı, diğeri ise çalışmayacağını söyledi ama çalıştı. Gerçek itaatin aslında ne demek olduğunu çabucak anlıyorsunuz: verilen görevi yerine getirmek. (Matta 21:28-31) İsa canlı şekilde öğretirken hiçbir zihin uyuklamıyor veya başıboş gezinmiyordu. Dinleyiciler hem işitmek, hem de görmekle fazlasıyla meşguldüler.

Sevgi Bunu Gerektirdiğinde İsa Esnekti

6. Makul veya esnek biri olmak özellikle ne zaman yardımcıdır?

⁶ Mukaddes Kitabın makul olmak konusundan söz ettiği birçok yerde, bir dipnot bunun, esnek olmak anlamına geldiğini gösterir. Tanrı’dan gelen hikmet, hafifletici durumlar varsa esnektir. Bazı zamanlar, makul veya esnek olmalıyız. Sevgi bunu gerektirdiğinde ve tövbe onu hak ettiğinde, ihtiyarlar esnek davranmaya hazır olmalıdırlar. (I. Timoteos 3:3; Yakub 3:17) İsa, merhamet ve şefkat talep edildiğinde, genel kurallara istisnalar getirerek esnek davranmakla ilgili mükemmel örnekler bıraktı.

7. İsa’nın esnek biri olduğunu gösteren bazı örnekler nelerdir?

⁷ Bir keresinde İsa şunları söyledi: “Kim beni insanlar önünde inkâr ederse, ben de onu göklerde olan Babamın önünde inkâr ederim.” Fakat o, Petrus onu üç kez inkâr ettiği halde, Petrus’u reddetmedi. Açıkça, İsa’nın dikkate aldığı hafifletici durumlar vardı. (Matta 10:33; Luka 22:54-62) Kan akıntısı olan murdar kadın Musa Kanununu bozup kalabalıklar arasına girdiğinde de hafifletici durumlar vardı. İsa onu da kınamadı. Onun çaresizliğini anladı. (Markos 1:40-42; 5:25-34; ayrıca Luka 5:12, 13’e de bakın.) İsa, resullerine kendisini Mesih olarak tanıtmamalarını söyledi, yine de, kuyu başında Samiriyeli bir kadına kendisini böyle tanıtırken bu kurala katı bir şekilde bağlı kalmadı. (Matta 16:20; Yuhanna 4:25, 26) Bütün bu durumlarda, sevgi, merhamet ve şefkat bu esnekliği uygun kıldı.—Yakub 2:13.

8. Yazıcılar ve Ferisiler kuralları ne zaman yumuşatıyor, ne zaman yumuşatmıyorlardı?

⁸ Esnek olmayan yazıcılar ve Ferisiler ile ilgili durum farklıydı. Kendilerine gelince, boğalarını su içirmeye götürmek için kendi Sebt geleneklerini bozarlardı. Boğaları ya da oğulları bir kuyuya düştüğü takdirde, onu oradan çıkarmak için Sebt’i bozarlardı. Oysa avamdan insanlar için, zerre kadar esnek değillerdi! Onlar “kendilerinin parmağı ile onları [talepleri] kımıldatmak istemezler”di. (Matta 23:4; Luka 14:5) İsa için insanlar, çoğu kuraldan daha önemliydi; Ferisiler için ise, kurallar insanlardan daha önemliydi.

Bir “Emir Oğlu” Durumuna Gelmek

9, 10. Yeruşalim’e döndükten sonra, İsa’nın ana-babası onu nerede buldu ve İsa’nın sorular sormasının önemi neydi?

⁹ Kimileri İsa’nın çocukluk dönemiyle ilgili sadece bir olayın kayıtlı olmasından yakınırlar. Fakat birçokları bu olayın büyük önemini kavrayamıyorlar. Bu bizim için Luka 2:46, 47’de kaydedilmiştir: “Üç gün sonra onu mabette, muallimlerin arasında oturmakta, onları dinlemekte, onlara sualler sormakta buldular; onu dinliyenlerin hepsi anlayışına ve cevaplarına şaşıyorlardı.” Kittel’in Theological Dictionary of the New Testament’ı, bu olayda “sualler sormak” için kullanılan Yunanca sözcüğün yalnızca çocuksu bir merak olmadığı düşüncesini veriyor. Bu sözcük, adli soruşturmada kullanılan sorulara, araştırmaya, çapraz sorgulamaya, hatta Markos 10:2 ve 12:18-23’te sözü edilenler gibi “Ferisi ve Sadukiler’in deneyici ve aldatıcı sorularına” bile işaret edebilirdi.

¹⁰ Aynı sözlük devam ederek şunları diyor: “Bu kullanımı göz önünde tutarak . . . . [Luka] 2:46’nın, çocuğun sorular sorma merakından fazla, Onun başarıyla sürdürdüğü tartışmaya işaret edip etmediği sorulabilir. 47. [ayet] bu görüşle çok daha uyumlu olurdu.”a Rotherham’ın 47. ayetle ilgili tercümesi bu olayı çarpıcı bir karşılaşma olarak sunar: “Şimdi onu işitenlerin hepsi, anlayışı ve cevaplarından dolayı kendilerinden geçtiler.” Robertson’un Word Pictures in the New Testament’ı, onların sürekli şaşkınlığının, “sanki gözleri yerinden fırlamış gibi kendilerinden geçmiş oldukları” anlamına geldiğini söyler.

11. Gördükleri ve işittikleri şeyler hakkında Meryem ve Yusuf’un tepkisi neydi, dinsel bir sözlük neyi öne sürüyor?

¹¹ İsa’nın ana-babası nihayet olay yerine gelince, “şaştılar.” (Luka 2:48) Robertson, bu ifadedeki Yunanca sözcüğün “çarpmak, bir yumrukla saf dışı etmek” anlamına geldiğini söylüyor. Kendisi Yusuf ve Meryem’in, görmüş ve işitmiş oldukları şeyler nedeniyle “çarpılmış olduklarını” sözlerine ekliyor. Bir anlamda, İsa o zaman bile şaşkınlık uyandıran bir öğretmendi. Ve mabette gerçekleşen bu olay karşısında, Kittel’in eseri “İsa, en sonunda hasımlarının teslim olmalarını gerektiren mücadeleye zaten çocukluğunda başlıyor” diye iddia ediyor.

12. İsa’nın daha sonra dinsel liderlerle yaptığı müzakereleri işaretleyen nokta neydi?

¹² Ve onlar hem de nasıl teslim oldular! Yıllar sonra, İsa bir dizi soruyla karşılaştığı buna benzer bir olayda Ferisileri yenilgiye uğrattı, öyle ki “o günden sonra artık kimse kendisinden sormağa da cesaret etmedi.” (Matta 22:41-46) Benzer şekilde Sadukilerin de dirilme konusuyla ilgili olarak ağızları kapatıldı ve “artık ona hiç sual sormağa cesaret etmiyorlardı.” (Luka 20:27-40) Yazıcıların durumu onlardan daha iyi değildi. Onlardan biri İsa ile bir soru tartışmasına girdikten sonra “artık kimse ondan sormağa cesaret etmedi.”—Markos 12:28-34.

13. Mabetteki olayı İsa’nın hayatında önemli kılan neydi ve bu, başka neyin de farkında olduğuna işaret eder?

¹³ İsa’nın çocukluk hayatından nakledilmek üzere neden özellikle kendisi ile mabetteki öğretmenleri içeren bu olay seçildi? Bu, İsa’nın hayatında bir dönüm noktası oluşturuyordu. Yaklaşık 12 yaşlarındayken, Yahudilerin adlandırdığı şekilde o, emrin tüm kurallarını tutmaktan sorumlu olan bir “emir oğlu” durumuna geldi. Meryem, onun kendisine ve Yusuf’a verdiği zihinsel sıkıntı hakkında İsa’ya şikâyette bulunduğunda, oğlunun verdiği cevap, doğumunun mucizevi türden olduğunu ve Mesihî geleceğini büyük olasılıkla anladığını gösterdi. Buna, Babasının Tanrı olduğunu çok açık bir şekilde söyleyerek işaret etti: “Neden beni aradınız? bilmiyor mı idiniz ki, benim için Babamın evinde bulunmak gerektir?” Sırası gelmişken, bunlar İsa’nın Mukaddes Kitapta kayıtlı ilk sözleridir ve bunlar yeryüzüne gönderilmesiyle ilgili Yehova’nın amacının farkında olduğunu belirtir. Böylece, bu olayın tümü çok büyük bir anlam taşımaktadır.—Luka 2:48, 49.

İsa Çocukları Sever ve Anlar

14. Genç İsa’nın mabetteki kaydı gençlerin hangi ilginç noktaları anlamalarını sağlayabilir?

¹⁴ Bu kayıt özellikle gençler için heyecan verici olmalı. Bu, erkeklik çağına doğru büyürken İsa’nın nasıl gayretle tetkik etmiş olması gerektiğini gösterir. Mabetteki hahamların bu 12 yaşındaki “emir oğlu”nun hikmetinden dolayı içleri hayranlıkla dolmuştu. Yine de o, Yusuf ile birlikte dülger atölyesinde çalışmaya devam etti, ona ve Meryem’e “itaatli oldu” ve “Allah ve insanlar indinde inayette” arttı.—Luka 2:51, 52.

15. Yerdeki hizmeti sırasında İsa gençleri nasıl destekledi ve bu bugünkü gençler için ne anlama gelir?

¹⁵ İsa, yerdeki hizmeti sırasında gençleri çok destekleyen biriydi: “Fakat başkâhinler ve yazıcılar, onun yaptığı şaşılacak işleri ve mabette: Davud oğluna Osanna, diye bağıran çocukları görünce güçlerine giderek, ona dediler: Bunların ne söylediğini işitiyor musun? İsa da onlara dedi: Evet: ‘Küçük çocukların ve emzikte olanların ağzından hamdi ikmal ettin,’ sözünü hiç okumadınız mı?” (Matta 21:15, 16; Mezmur 8:2) O, bazıları hayatları pahasına bile olsa, bütünlüklerini koruyarak övgü toplayan yüz binlerce genci bugün de benzer şekilde desteklemektedir!

16. (a) İsa, bir çocuğu onların ortasında durdurarak resullerine hangi dersi verdi? (b) İsa, hayatının hangi dönüm noktasında yine de çocuklara ayıracak vakti buldu?

¹⁶ Resuller kimin en büyük olduğu hususunda tartıştıklarında, İsa 12’lere şunları söyledi: “Eğer bir kimse birinci olmak isterse, hepsinin sonuncusu, ve hepsinin hizmetçisi olacaktır. Bir çocuk alıp onu ortalarında durdurdu; ve onu kucaklıyıp onlara dedi: Her kim böyle çocuklardan birini benim namıma kabul ederse, beni kabul eder; ve her kim beni kabul ederse, beni değil, fakat beni göndereni kabul eder.” (Markos 9:35-37) Bundan başka, dehşet verici bir sıkıntı ve ölümle yüz yüze gelmek üzere son kez Yeruşalim’e doğru yol alırken, çocuklara vakit ayırdı: “Bırakın, çocuklar bana gelsinler; onlara mani olmayın; çünkü Allahın melekûtu bu gibilerindir.” Kendisi daha sonra “onları kucaklıyıp ellerini üzerlerine koyarak hayır dua etti.”—Markos 10:13-16.

17. Çocuklara anlatmak İsa için neden kolaydı ve çocuklar onun hakkında neyi hatırlamalıdır?

¹⁷ İsa, yetişkinlerin dünyasında bir çocuk olmanın ne demek olduğunu bilir. O yetişkinlerle beraber yaşadı, onlarla birlikte çalıştı, onlara tabi olma deneyimini yaşadı ve de onlar tarafından sevilmenin sıcak ve güven dolu duygusunu tattı. Çocuklar, bu aynı İsa sizin dostunuzdur; o sizin için öldü ve onun emirlerine itaat ederseniz ebediyen yaşayacaksınız.—Yuhanna 15:13, 14.

18. Özellikle baskı ve tehlike dönemleri sırasında hangi heyecan verici düşünceyi zihnimizde tutmalıyız?

¹⁸ İsa’nın emrettiği gibi davranmak göründüğü kadar zor değildir. Siz gençler, Matta 11:28-30’da okuduğumuz gibi, o size ve başka herkese yardım etmeye hazırdır: “Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ve size ben rahat veririm. Boyunduruğumu takının [veya, “Benimle birlikte boyunduruğum altına girin”], ve benden öğrenin; zira ben halim ve alçak gönüllüyüm; ve canlarınıza rahat bulursunuz. Çünkü boyunduruğum kolay, ve yüküm hafiftir.” Düşünün bir kere, Yehova’ya hizmet etmek üzere yaşam yolunda yürürken, İsa sizinle birlikte yürümekte olup boyunduruğu kolay ve yükü hafif kılmaktadır. Bu, hepimiz için heyecan verici bir düşüncedir!

19. İsa’nın öğretme yöntemleri hakkındaki hangi soruları zaman zaman gözden geçirebiliriz?

¹⁹ İsa’nın öğretme yöntemlerinden sadece birkaçını gözden geçirdikten sonra, onun öğrettiği gibi öğrettiğimizi düşünüyor muyuz? Bedenen hasta veya ruhen açlık içinde olanları görünce, onlara yardım etmek için elimizden geleni yapmak üzere acıma duygumuz bizi harekete geçiriyor mu? Başkalarına öğretirken, Tanrı’nın Sözünü mü yoksa Ferisiler gibi, kendi düşüncelerimizi mi öğretiyoruz? Çevremizdeki sıradan şeyler arasında ruhi hakikatlerle ilgili anlayışa ışık tutmak, gözlerde canlandırmak, netleştirmek ve bu konuda artmak için kullanılabilecek olanları görmek üzere uyanık mıyız? Koşullar nedeniyle sevgi ve merhamet göstermenin daha uygun olduğu zamanlarda, böyle kuralları uygulamakta esnek olarak belirli kurallara katı şekilde bağlı kalmaktan uzak duruyor muyuz? Ayrıca çocuklara karşı nasılız? Onlara, İsa’nın gösterdiği aynı nazik ilgi ve sevgi dolu inayeti gösteriyor muyuz? Çocuklarınızı, İsa’nın çocukken yaptığı şekilde tetkik etmeye teşvik ediyor musunuz? İsa’nın yaptığı gibi sabit bir şekilde hareket etmeye, fakat tavuk yavrularını kanatları altında topladığı gibi, tövbe edenleri sıcak bir biçimde kabul etmeye hazır mısınız?—Matta 23:37.

20. Tanrımıza hizmet ederken hangi hoş düşünceyle kendimizi rahatlatabiliriz?

²⁰ Eğer İsa’nın öğrettiği gibi öğretmek üzere elimizden geleni yapmaya çalışırsak, ‘onunla birlikte boyunduruğu altına girmemize’ muhakkak izin verecektir.—Matta 11:28-30.

[Dipnotlar]

Hatırlıyor Musunuz?

◻ Kalabalıklar İsa’nın etrafına neden toplandılar?

◻ İsa bazı kurallar konusunda neden bazen esnek davrandı?

◻ İsa’nın mabetteki öğretmenlere sorular sormasından ne öğrenebiliriz?

◻ İsa’nın çocuklarla ilişkisinden hangi dersleri alabiliriz?