Yehova’ya Tapınmanın Yaşamımızdaki Haklı Yeri

“Seni hergün takdis eylerim; ve senin ismine daima ve ebediyen hamdeylerim.”—MEZMUR 145:2.

1. Yehova tapınma konusunda ne bekler?

“BEN, senin Tanrın Yehova, münhasır bağlılık talep eden, . . . . bir Tanrı’yım.” (Çıkış 20:5, 6) Musa bu sözleri Yehova’dan aldı ve daha sonra İsrail milletine hitap ederken bunu tekrarladı. (Tesniye 5:9, 10) Musa’nın zihninde, Yehova Tanrı’nın, hizmetçilerinden yalnızca Kendisine tapınmalarını beklediği konusunda hiçbir kuşku yoktu.

2, 3. (a) Sina Dağı yakınında olanların olağanüstülüğünü İsraillilere kuvvetle kanıtlayan neydi? (b) İsraillilerin ve Tanrı’nın bugünkü hizmetçilerinin tapınması hakkındaki hangi soruları inceleyeceğiz?

² Sina Dağı yakınında karargâh kuran İsrailliler ve onlarla beraber Mısır’ı terk etmiş olan “karışık çok halk,” olağanüstü bir olaya tanık oldular. (Çıkış 12:38) Bu, üzerlerine inen on darbe ya da belayla artık alçaltılmış durumda olan Mısır’ın tanrılarına sunulan tapınmaya hiç benzemiyordu. Yehova, Musa’ya varlığını gösterirken korku verici olağandışı olaylar gerçekleşti: gök gürlemeleri, şimşekler ve çok kuvvetli bir boru sesi tüm karargâhı titretti. Bunu bütün dağın sarsılmasıyla birlikte ateş ve duman takip etti. (Çıkış 19:16-20; İbraniler 12:18-21) Bir İsrailli, olağandışı şeyler olduğuna dair daha da fazla kanıta gerek duyduysa, onlar da hemen ardından geliyordu. Çok geçmeden Musa, Tanrı’nın kanunlarının ikinci bir kopyasını aldıktan sonra dağdan indi. İlhamla yazılmış kayda göre, Musa’nın “yüzünün derisi parlıyordu, ve [kavimdekiler] ona yaklaşmağa korktular.” Gerçekten unutulmaz, insanüstü bir deneyim!—Çıkış 34:30.

³ Tanrı’nın tipik milleti için Yehova’ya tapınmanın yaşamlarındaki yeri hakkında hiçbir şüphe kalmadı. O, Kurtarıcılarıydı. Hayatlarını O’na borçluydular. O aynı zamanda Kanun Vericileriydi. Fakat acaba onlar Yehova’ya tapınmayı ön planda tuttular mı? Ya Tanrı’nın çağdaş hizmetçileri için ne denebilir? Yehova’ya tapınma onların yaşamında nasıl bir yer tutuyor?—Romalılar 15:4.

İsraillilerin Yehova’ya Tapınması

4. İsrailliler çölde konakladığında karargâhları nasıl düzenlendi ve karargâhın merkezinde ne bulunuyordu?

⁴ İsraillilerin çöldeki karargâhına kuşbakışı bakmış olsaydınız ne görürdünüz? Kuzey, güney, doğu ve batıda üçer sıptlık bölükler halinde kümelenen, üç milyon ya da daha da fazla insanın konakladığı düzenli ve uzun çadır dizileri. Daha da yakından bakıldığında, karargâhın merkezine yakın bir yerde konaklamış başka bir grup da dikkatinizi çekerdi. Bu daha küçük dört çadır grubunda Levi sıptının aileleri konaklıyordu. Karargâhın tam merkezinde, örtü şeklinde bir bölmeyle ayrılmış bir alanda eşsiz bir yapı yer alıyordu. Bu, “hikmetli” İsraillilerin Yehova’nın verdiği plana göre inşa etmiş oldukları “mesken,” yani toplanma çadırıydı.—Sayılar 1:52, 53; 2:3, 10, 17, 18, 25; Çıkış 35:11, 12.

5. Toplanma çadırı İsrail’de hangi amaca hizmet ediyordu?

⁵ İsrailliler çöldeki göçleri sırasında konakladıkları 40 kadar yerin her birinde toplanma çadırını kurdular ve bu çadır karargâhlarının odak noktası haline geldi. (Sayılar 33. bap) Mukaddes Kitap yerinde olarak, Yehova’nın, kavminin arasında, karargâhın tam merkezinde oturduğunu söylüyor. O’nun izzeti toplanma çadırını doldurdu. (Çıkış 29:43-46; Sayılar 5:3; 11:20; 16:3) Our Living Bible kitabı şu yorumda bulunur: “Bu taşınabilir tapınak sıptlar için dini bir toplanma merkezi oluşturduğundan son derece önemliydi. Çölde dolaştıkları uzun yıllar boyunca onları birleşmiş durumda tutuyor ve birlikte hareket etmelerini mümkün kılıyordu.” Bunun da ötesinde, toplanma çadırı, İsraillilere, Yaratıcılarına tapınmalarının yaşamlarının odak noktası olması konusunda sürekli bir hatırlatıcı da oluyordu.

6, 7. Tapınmak için yapılan hangi yapı toplanma çadırının yerini aldı ve İsrail milletine nasıl hizmet etti?

⁶ İsraillilerin Vaat Edilen Diyara girmesinden sonra da bu çadır İsrail’in tapınmasının merkezi olmaya devam etti. (Yeşu 18:1; I. Samuel 1:3) Zamanla, Kral Davud sabit bir yapı inşa etmeye niyetlendi. Bu daha sonra onun oğlu tarafından inşa edilen bir mabetti. (II. Samuel 7:1-10) Mabedin açılış töreninde Yehova’nın yapıyı onayladığını göstermek üzere bir bulut onun içini doldurdu. Süleyman duasında: “Oturmak için sana bir ev, ebediyen mesken tutacağın bir yer yaptım” dedi. (I. Kırallar 8:12, 13; II. Tarihler 6:2) Yeni inşa edilen mabet artık bu milletin tapınma merkezi oldu.

⁷ İsrailli tüm erkekler, Tanrı’nın bereketine duydukları takdiri göstermek amacıyla mabette yapılan sevinçli kutlamalara katılmak üzere yılda üç kez Yeruşalim’e gidiyorlardı. Yerinde olarak bu toplantılar, dikkati Tanrı’ya tapınma üzerinde toplayan ‘Yehova’nın belirli vakitlerdeki bayramları’ diye adlandırılıyordu. (Levililer 23:2, 4) Kendilerini Tanrı’ya vakfetmiş Dindar kadınlar da ailelerinin diğer fertleriyle birlikte bu bayramlara katılıyordu. —I. Samuel 1:3-7; Luka 2:41-44.

8. Mezmur 84:1-12 Yehova’ya tapınmanın önemini nasıl doğrular?

⁸ İlham altındaki mezmur yazarı, bu tapınmanın yaşamlarında ne denli önemli sayılması gerektiğini belagatle doğruladı. Korah oğulları, “Ey orduların RABBİ, meskenlerin ne sevimlidir” diye ilahi söylediler. Onlar kuşkusuz sırf bir yapıyı övüyor değillerdi. Bunun yerine: “Yüreğim ve bedenim hay Allahı sevinçle terennüm ediyor” diyerek Yehova Tanrı’yı övmek üzere seslerini yükselttiler. Levililerin yaptığı hizmet onlara büyük sevinç veriyordu. “Senin evinde oturanlar ne mutludur!” diye haykırdılar. “Daima sana hamdederler.” Aslında bütün İsrailliler şu ilahiyi söyleyebildiler: “Kuvveti sende olan adam ne mutludur! Sion yolları onun yüreğindedir. . . . . Gittikçe kuvvetlenirler; her biri Sionda Allahın önünde görünür.” Bir İsraillinin Yeruşalim’e yolculuğu uzun ve yorucu olabildiyse de, başkente yaklaşırken kuvveti yenileniyordu. Yehova’ya tapınma imtiyazını överken yüreği sevinçle doluyordu. “Çünkü avlularında bir gün, bin günden iyidir. Kötülük çadırlarında oturmaktansa, Allahın evinde eşikte durmak benim için iyidir. . . . . Ey orduların RABBİ, sana güvenen adam ne mutludur!” Bu gibi ifadeler İsraillilerin Yehova’ya tapınmaya verdikleri önceliği ortaya koyuyor.—Mezmur 84:1-12.

9. Yehova’ya tapınmayı ön planda tutmadığında, İsrail milletinin başına ne geldi?

⁹ Ne yazık ki, İsrailliler hakiki tapınmayı ön planda tutmadılar. Sahte tanrılara bağlılığın Yehova için gösterdikleri şevki baltalamasına izin verdiler. Bunun sonucunda, Yehova onları düşmanlarının eline terk edip Babil’e sürgüne götürülmelerine izin verdi. 70 yıl sonra anayurtlarına geri getirildiklerinde, Yehova, İsraillilere canlandırıcı tembihlerde bulunan sadık peygamberler Haggay, Zekarya ve Malaki’yi gönderdi. Kâhin Ezra ve Vali Nehemya Tanrı’nın kavmini mabedi yeniden inşa etmek ve orada hakiki tapınmayı yeniden başlatmak üzere harekete geçirdiler. Fakat yüzyıllar geçtikçe, milletin gözünde hakiki tapınmanın taşıdığı öncelik yeniden azalmaya başladı.

Birinci Yüzyılda Hakiki Tapınma Uğrunda Gösterilen Şevk

10, 11. İsa yeryüzündeyken, Yehova’ya tapınma sadık kimselerin yaşamında nasıl bir yer tutuyordu?

¹⁰ Yehova’nın tayin ettiği zamanda Mesih ortaya çıktı. Sadık kişiler kurtuluş için Yehova’ya bakıyorlardı. (Luka 2:25; 3:15) Luka’nın İncil kaydı, bu kişiler arasında, ‘mabetten hiç ayrılmayan, gece gündüz oruç tutup dua ederek ibadet eden’ Anna isminde 84 yaşındaki dul kadına özel olarak dikkat çeker.—Luka 2:37.

¹¹ İsa “benim yemeğim beni gönderenin iradesini yapmak, ve onun işini başarmaktır” dedi. (Yuhanna 4:34) İsa’nın mabette para bozanlarla karşılaştığında gösterdiği tepkiyi hatırlayın. Masalarını ve güvercin satanların tezgâhlarını devirdi. Markos şunları anlatır: “[İsa] bırakmıyordu ki, kimse mabedin içinden bir kap geçirsin. Ve öğretip onlara diyordu: ‘Bütün milletler için benim evime dua evi denilecek’ diye yazılmış değil midir? fakat siz onu ‘haydut ini’ ettiniz.” (Markos 11:15-17) Evet, İsa, kentin başka kısmına bir şey götüren birinin kestirme yol olarak mabedin avlusundan geçmesine bile izin vermiyordu. Davranışları, daha önceden verdiği “önce krallığı ve O’nun adaletini aramaya devam edin” öğüdünü pekiştiriyordu. (Markos Matta 6:33) İsa Yehova’ya münhasır bağlılık göstermekte bize şahane bir örnek bıraktı. O gerçekten vaaz ettiklerini hayatında uyguladı.—Yuhanna 4:34; I. Petrus 2:21.

12. İsa’nın şakirtleri Yehova’ya tapınmaya öncelik verdiklerini nasıl gösterdiler?

¹² İsa ezilmiş, fakat sadık olan Yahudileri sahte dinsel alışkanlıkların yüklerinden kurtarmak üzere kendisine verilen görevi yerine getirme tarzıyla da şakirtlerine izleyecekleri bir örnek bıraktı. (Luka 4:18) İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçileri, onun verdiği şakirt ve vaftiz etme emrine itaat ederek, diriltilen Rablerine ilişkin Yehova’nın iradesini korkusuzca ilan ettiler. Kendisine tapınmaya öncelik vermeleri Yehova’yı çok memnun etti. Bu nedenle, Tanrı’nın meleği resul Petrus ve Yuhanna’yı hapishaneden bir mucizeyle kurtarıp onlara, “gidin, ve mabette durup bu Hayatın bütün sözlerini kavma söyleyin” emrini verdi. Onlar yeniden güçlenip emre itaat ettiler. Her gün hem Yeruşalim’deki mabette hem de evden eve “öğretmekten ve İsa Mesihi müjdelemekten vazgeçmiyorlardı.”—Resullerin İşleri 1:8; 4:29, 30; 5:20, 42; Matta 28:19, 20.

13, 14. (a) Şeytan, İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçilerinin günlerinden beri Tanrı’nın hizmetçilerine ne yapmaya çalışıyor? (b) Tanrı’nın sadık hizmetçileri ne yapmaya devam ettiler?

¹³ Vaaz etme işlerine karşı muhalefet arttıkça, Tanrı sadık hizmetçilerini zamanlaması uygun öğütler yazmaları için yönlendirdi. Petrus MS 60 yılından kısa zaman sonra şunları yazdı: “Bütün kaygınızı onun [Yehova’nın] üzerine atın, çünkü o sizi kayırır. Ayık olun, uyanık olun; hasmınız İblis kimi yutacağını arıyarak gümürdenen aslan gibi dolaşıyor; dünyada olan kardeşlerinize de ayni elemlerin çektirildiğini bilerek ona karşı imanda sabit durun.” İsa’nın birinci yüzyıldaki takipçileri bu sözlerde kuşkusuz güvence buldular. Tanrı’nın kısa bir süre elem çektikten sonra eğitimlerini tamamlayacağını biliyorlardı. (I. Petrus 5:7-10) Yahudi şeyler sisteminin o son günleri sırasında, İsa’nın hakiki takipçileri Yehova’ya sunulan sevgi dolu tapınmayı daha da yükselttiler.—Koloseliler 1:23.

¹⁴ Resul Pavlus’un önceden bildirdiği gibi, irtidat, yani hakiki tapınmadan bir sapma meydana geldi. (Resullerin İşleri 20:29, 30; II. Selânikliler 2:3, 4) Birinci yüzyılın son yıllarında biriken deliller bunun bir kanıtıydı. (I. Yuhanna 2:18, 19) Şeytan İsa’nın hakiki takipçilerinin arasına sahte Hıristiyanları başarıyla ekip bu ‘delicelerin’ İsa’nın buğdaya benzeyen takipçilerinden ayırt edilmesini zorlaştırmıştı. Buna karşın, geçen yüzyıllar boyunca bazı kişiler, hayatları pahasına da olsa, Tanrı’ya tapınmayı yaşamlarında ön plana koydular. Fakat ‘milletlerin tayin edilmiş zamanlarının’ son yıllarına dek, Tanrı hizmetçilerini hakiki tapınmayı yükseltmeleri için yeniden biraraya getirmedi.—Matta 13:24-30, 36-43; Luka 21:24.

Yehova’ya Tapınma Bugün Yükseltilmiştir

15. İşaya 2:2-4 ve Mika 4:1-4’deki peygamberlikler 1919’dan beri nasıl yerine geliyor?

¹⁵ Yehova 1919 yılında, meshedilmiş artakalana, dünya çapında hakiki Tanrı’ya tapınmayı yücelten cesur bir şahitlik kampanyası başlatması için yetki verdi. 1935’ten bu yana sembolik ‘başka koyunların’ akın edişiyle, ruhi bakımdan ‘RAB evinin dağına’ çıkan insan seli büyüdükçe büyüdü. 1993 hizmet yılı sırasında, 4.709.889 Şahidi, başkalarını da Yehova’ya sunulan yükseltilmiş tapınmaya katılmaya davet ederek O’nu izzetlendirdi. Bu, sahte dinin dünya imparatorluğunun, özellikle Hıristiyan âleminin ruhen alçaltılmış durumdaki mezhep ‘tepeleriyle’ ne büyük bir tezat oluşturuyor!—Yuhanna 10:16; İşaya 2:2-4; Mika 4:1-4.

16. İşaya 2:10-22’de önceden bildirilenler karşısında Tanrı’nın tüm hizmetçileri ne yapmalıdırlar?

¹⁶ Sahte dine bağlı olanlar, kiliselere, katedrallere, hatta din adamlarına görkemli unvanlar takarak onur verip onları kendi gözlerinde ‘ululaştırırlar.’ Fakat İşaya’nın önceden bildirdiklerine dikkat edin: “Adamın yüksek bakışları alçaltılacak, ve insanların gururu iğdirilecek, ve o günde yalnız RAB (Yehova) yükselecek.” Bu ne zaman olacak? Hızla yaklaşan büyük sıkıntıda ‘putlar bütün bütün ortadan kalktığında.’ Korku veren bu zamanın hızla yaklaşması karşısında, Tanrı’nın tüm hizmetçileri Yehova’ya tapınmanın yaşamlarında nasıl bir yer tuttuğunu ciddi olarak incelemelidirler.—İşaya 2:10-22.

17. Yehova’nın hizmetçileri bugün Yehova’ya tapınmaya öncelik verdiklerini nasıl gösteriyorlar?

¹⁷ Yehova’nın Şahitleri uluslararası bir kardeşlik topluluğu olarak Gökteki Krallığı şevkle vaaz etmeleriyle tanınırlar. Onların tapınması, haftada bir iki saatin ayrıldığı formalite şeklinde bir din değildir. Hayır, bu onların tüm yaşam tarzıdır. (Mezmur 145:2) Gerçekten de, geçen yıl 620.000’den fazla Şahit Tanrı’ya sunulan hizmete dolgun vakitle katılmak üzere işini ayarladı. Geri kalanlar da kuşkusuz Yehova’ya tapınma konusunda ihmalci davranmıyorlar. Aile sorumlulukları dünyevi işte çok çalışmalarını gerektiriyorsa da, hem günlük sohbetlerinde hem de aleni vaaz etme faaliyetlerinde tapınmalarının önemli bir yer tuttuğu görülüyor.

18, 19. Şahitlerin yaşam öykülerini okumaktan edindiğiniz teşvik edici örnekleri anlatın.

¹⁸ Yehova’nın Şahitlerinin Kule dergilerinde yayımlanan yaşam öyküleri, bize değişik birader ve hemşirelerin Yehova’ya tapınmayı yaşamlarında nasıl ilk planda tuttuklarına ilişkin anlayış veriyor. Altı yaşındayken hayatını Yehova’ya vakfeden genç bir hemşire dolgun vakitli vaizlik hizmetini kendine hedef edindi. Siz genç birader ve hemşireler, Yehova’ya tapınmayı yaşamınızda ön planda tutmanıza yardım edecek hangi hedefleri edinebilirsiniz?

¹⁹ Yehova’ya tapınmayı yaşamda haklı yerine koymak konusunda başka mükemmel bir örnek yaşlı bir dul hemşire tarafından verildi. Hakikati öğrenmelerine yardım etmiş olduğu kimselerden dayanabilmek konusunda büyük teşvik aldı. Onlar onun “ailesi” idiler. (Markos 3:31-35) Eğer siz de kendinizi benzer durumda buluyorsanız, cemaatinizdeki yaşça daha genç olanların desteğini ve yardımını kabul edecek misiniz? Siz dolgun vakitli hizmetçiler, tayin edildiğiniz yerde alçakgönüllülükle hizmet ederek ve teokratik yönlendirmeye istekle tabi olarak Yehova’ya tapınmanın gerçekten yaşamınızda ilk planda geldiğini gösterin. Yehova’ya tapınmaya öncelik verdiğimizde O’nun bizi gözeteceğine ilişkin güvenceye sahip olduğumuzu unutmayalım. Hayati ihtiyaçlarımızın nasıl karşılanacağı konusunda kaygı çekmemize gerek yok.

20. Hangi yoklayıcı soruları şimdi kendimize sormalıyız?

²⁰ Öyle ise, bireysel olarak kendimize bazı yoklayıcı sorular sormamız gerekmez mi? Yehova’ya tapınma yaşamımda nasıl bir yer tutuyor? Elimden geldiğince Tanrı’nın iradesini yapmak üzere vakfıma uygun yaşıyor muyum? Yaşamın hangi alanlarında gelişmem gerekiyor? Gelecek makaleyi dikkatle incelemek, olanaklarımızı, hayatta öncelik vermeyi yeğlediğimiz şeyle—sevgi dolu Babamız Egemen Rab Yehova’ya tapınmayla—uyumlu olarak nasıl kullandığımızı düşünmemize fırsat verecektir.—Vaiz 12:13; II. Korintoslular 13:5.

Tekrarlama

◻ Yehova tapınma konusunda ne bekler?

◻ Toplanma çadırı, nasıl hatırlatıcı olarak hizmet etti?

◻ MS birinci yüzyılda kimler hakiki tapınma konusunda şevk göstermekte göze çarpar örnekler oldular ve nasıl?

◻ Yehova’ya tapınma 1919’dan beri nasıl yükseltiliyor?