O Tanrısal Yönlendirmeyi Kabul Etti
KÂMİL bir çocuğun bakımının size bırakıldığını ve onu uygun bir şekilde yetiştirmenizin beklenildiğini düşünün. Ne güç bir iş! Nakâmil bir insan bunu nasıl yapabilir? Sadece, Tanrısal yönlendirmeyi kabul edip günlük yaşamda uygulayarak.
İsa’nın üvey babası Yusuf’un yaptığı şey tam buydu. Yusuf hakkında birçok ayrıntı içeren apokrif geleneklerin tersine, Mukaddes Kitap onun, İsa’nın yaşamının ilk yıllarındaki mütevazı rolü hakkında az şey söyler. Yusuf ve karısı Meryem’in, İsa’dan başka dört erkek çocukları ve ayrıca kızları olduğunu biliyoruz.—Markos 6:3.
Yusuf, Süleyman’ın soy hattı vasıtasıyla İsrail Kralı Davud’dan geldi. O, Yakub’un oğlu ve Heli’nin damadı idi. (Matta 1:16; Luka 3:23) Galile’nin Nasıra şehrinde bir marangoz olan Yusuf’un maddi olanakları kısıtlıydı. (Matta 13:55; Luka 2:4, 24 Levililer 12:8 ile karşılaştırın.) Fakat ruhi açıdan zengindi. (Süleymanın Meselleri 10:22) Bu muhakkak Tanrısal yönlendirmeyi kabul ettiğinden böyle idi.
Yusuf kuşkusuz Tanrı’ya imanı olan ve doğru olanı yapmayı arzulayan yumuşak huylu ve alçakgönüllü bir Yahudiydi. Yaşamındaki birkaç olay Kutsal Yazılarda kayıtlıdır; bu olaylar Yehova’nın emirlerine daima itaat ettiğini gösterir. Emirler ister Kanunda bulunsun, isterse de doğrudan doğruya melekler aracılığıyla almış olsun, onlara itaat ederdi.
Sorunlar İçinde Olan Adil Bir Adam
Tanrı’dan korkar bir kişi büyük bir sorunla karşı karşıya kaldığı zaman acaba ne yapmalı? ‘Yükünü Yehova’ya bırakmalı’ ve Tanrısal yönlendirmeyi takip etmelidir! (Mezmur 55:22) İşte Yusuf’un yaptığı şey buydu. O, Meryem ile nişanlı iken, Meryem’in “buluşmalarından önce Ruhülkudüsten gebe olduğu anlaşıldı.” Yusuf “salih bir adam olup onu âleme rüsvay etmek istemiyerek, gizlice boşamak niyetinde idi.” Yusuf bunun üzerinde düşündükten sonra, Yehova’nın meleği rüyada kendisine görünüp şöyle dedi: “Sen, Davud oğlu Yusuf, Meryemi kendine karı olarak almaktan korkma; çünkü kendisinde doğmuş olan Ruhülkudüstendir. Ve bir oğul doğuracaktır; ve onun adını İsa koyacaksın; çünkü kavmını günahlarından kurtaracak olan odur.” Yusuf uykudan uyandığında “Rabbin meleğinin kendisine buyurduğu gibi yaptı; ve karısını yanına alıp bir oğul doğuruncıya kadar onu bilmedi; ve çocuğun adını İsa koydu.” (Matta 1:18-25) Yusuf Tanrısal yönlendirmeyi kabul etti.
Kayser Avgustus herkesin doğduğu şehirde nüfus kütüğüne yazılmasını emretti. Yusuf ve Meryem itaat ederek Yahudiye’nin Beytlehem şehrine gitti. Meryem, İsa’yı orada doğurdu ve başka uygun bir yer bulunmadığından onu bir yemliğe yatırdı. O gece bu özel doğumla ilgili meleklerin yaptığı duyuruyu işiten çobanlar bebeği görmek için geldi. Yaklaşık 40 gün sonra Yusuf ve Meryem Kanuna uyarak yanlarında bir takdime getirip İsa’yı Yeruşalim’deki mabette sundular. İkisi de yaşlı Şimeon’un İsa’nın yapacağı büyük şeylerle ilgili peygamberlik niteliğindeki sözlerini işittiklerinde şaştılar.—Luka 2:1-33; Levililer 12:2-4, 6-8 ile karşılaştırın.
Her ne kadar Luka 2:39 ayetinden, Yusuf ve Meryem’in İsa’nın mabette sunuluşundan hemen sonra Nasıra’ya gitmiş olduğu izlenimi uyanıyorsa da, bu metin özetlenmiş bir kayıttır. Mabette sunuluşundan uzun bir süre sonra Doğulu astrologların (büyücülerin) Meryem ve İsa’yı Beytlehem’de bir evde ziyaret ettikleri anlaşılıyor. Tanrısal müdahale bu ziyaretin İsa’ya ölüm getirmesini önledi. Büyücüler gittikten sonra Yehova’nın meleği Yusuf’a rüyada göründü ve şöyle dedi: “Hirodes çocuğu yok etmek için onu arıyacaktır.” Yusuf her zamanki gibi Tanrısal yönlendirmeye önem vererek ailesini Mısır’a götürdü.—Matta 2:1-14.
Hirodes ölünce Mısır’da Yusuf’a rüyada bir melek görünüp şöyle dedi: “Kalk, çocuğu ve anasını al, ve İsrail diyarına git.” Yusuf, Arhelaos’un, babası Hirodes’in yerine hüküm sürdüğünü öğrenince Yahudiye’ye dönmeye korktu. Rüyada verilen Tanrısal uyarıyı dinleyip Galile bölgesine gitti ve Nasıra şehrine yerleşti.—Matta 2:15-23.
Ruhi Düşünüşlü Bir Adam
Yusuf ailesinin Tanrısal kanuna itaat etmesini ve ruhen beslenmiş durumda olmasını sağladı. Her yıl kendisiyle birlikte tüm ailesini Yeruşalim’de Fısıh bayramını kutlamaya götürdü. Bir keresinde Yusuf ve Meryem Nasıra’ya dönüyordu; Yeruşalim’den bir günlük yol kadar uzaklaştıktan sonra 12 yaşındaki İsa’nın kendileriyle birlikte olmadığını fark ettiler. Yeruşalim’e dönerek onu aramaya giriştiler ve sonunda mabette öğretmenlere sorular sorup dinlerken buldular.—Luka 2:41-50.
Yusuf’un bazı şeyleri karısının inisiyatifine bıraktığı görülür. Örneğin, Yeruşalim’e döndükleri ve İsa’yı mabette buldukları zaman bu konuda genç oğullarıyla konuşan Meryem idi. (Luka 2:48-49) İsa “dülgerin oğlu” olarak büyürken ruhi eğitim aldı. Yusuf aynı zamanda ona marangozluğu öğretti; çünkü İsa, ‘marangoz ve Meryemin oğlu’ olarak da adlandırıldı. (Matta 13:55; Markos 6:3) Bugün Tanrı’dan korkar ana-babalar çocuklarını yetiştirmek, özellikle ruhi eğitim vermek üzere benzer fırsatları tam anlamıyla değerlendirmelidirler.—Efesoslular 6:4; II. Timoteos 1:5; 3:14-16.
Yusuf’un Beklentisi
Kutsal Yazılar Yusuf’un ölümü hakkında bilgi vermez. Fakat Markos 6:3’te İsa’nın Yusuf’un oğlu değil, “Meryemin oğlu” olarak adlandırılması dikkate değerdir. Bu, Yusuf’un o zaman ölmüş olduğunu ima eder. Ayrıca, Yusuf MS 33 yılına dek yaşamış olsaydı, direğe çivilenmiş olan İsa herhalde Meryem’i bakması için resul Yuhanna’ya emanet etmezdi.—Yuhanna 19:26, 27.
O halde Yusuf, İnsanoğlunun sesini işitip diriltilecek olan ölülerin arasında bulunacak. (Yuhanna 5:28, 29) Yusuf, tıpkı 1900 yıl önce Tanrısal yönlendirmeye dikkat ettiği gibi, Yehova’nın ebedi hayatla ilgili sağladığı şeyleri öğrenirken bunları kuşkusuz hoşnutlukla benimseyecek ve gökteki büyük Kral İsa Mesih’in itaatli bir tebaası olacaktır.
[Sayfa 31’deki resim]
Yusuf İsa’ya ruhi eğitim verdi, aynı zamanda marangozluğu öğretti