Kendinizi Kime Vakfettiniz?

“RABBİN (Yehova’nın) bütün söylediklerini yapacağız, ve dinliyeceğiz.”—ÇIKIŞ 24:7.

1, 2. (a) Bazı insanlar kendilerini nelere adıyor? (b) Vakfolmak sadece dindar kimselere mi özgüdür?

JAPON Yatabe Hava Müfrezesine bağlı avcı uçaklarının pilotları, 1945 yılının Şubat ayında bir oditoryumda toplanmışlardı. Her birine, kamikaze saldırı kuvvetlerinin üyesi olmaya gönüllü olup olmadığını yazması için birer kâğıt verildi. O zaman orada bulunan subaylardan biri şunları söylüyor: “Ulusal bir kriz anında kendimi feda etmemin benim görevim olduğunu düşünüyordum. Emre amade olmaya duygusal olarak zorlanmış olduğumdan kendimi bu görev için sundum.” O, bir Ohka (roket taşıyan intihar uçağı) kullanıp onu düşman gemisine çarptırmak üzere eğitildi. Bununla birlikte, bunu yaparak ülkesi ve imparatoru uğruna ölmeye fırsat bulamadan, savaş sona erdi. Japonya savaşı kaybettiğinde, imparatora olan inancı yıkıldı.

² Bir zamanlar, Japonya’da birçok kimse, yaşayan bir tanrı olduğuna inandıkları imparatora kendini adamıştı. Başka ülkelerde, insanların kendilerini adadığı başka şeyler vardı ve hâlâ da vardır. Milyonlarca kişi, kendini, çoğu kez putlarla temsil edilen Meryem’e, Buda’ya veya diğer ilahlara adamıştır. TV vaizlerinin heyecan yaratan güzel sözlerle süslenmiş anlatımlarının etkisi altında kalan bazı kimseler, alın teriyle kazandıkları paraları onların ceplerine akıtarak, bu adamlara tüm içtenlikleriyle, bağlılığa denk bir destek sağlarlar. Savaştan sonra, düş kırıklığına uğramış Japonlar yaşamlarını vakfedebilecekleri yeni bir şey aradılar. İşleri bazı kimseler için böyle oldu. Doğuda veya Batıda olsun birçok kimse kendini servet edinmeye vakfetti. Gençler, yaşam biçimlerini taklit ettikleri müzisyenleri yaşamlarının odağı haline getirirler. Bugün çok sayıda kişi, kendini arzularına adayarak benliğine tapan kişiler oldular. (Filipililer 3:19; II. Timoteos 3:2) Fakat bu gibi şeyler veya kişiler, birinin tüm benliğiyle gösterdiği bağlılığa gerçekten değer mi?

3. İnsanların kendini adadığı bazı şeylerin değersizliği nasıl kanıtlandı?

³ Puta tapanlar gerçeklerle yüz yüze geldiklerinde çoğu kez hayal kırıklığına uğrarlar. Onlar, putlarının ‘insan ellerinin işinden’ başka bir şey olmadığını anladıklarında, putlara olan bağlılıkları düş kırıklığına yol açıyor. (Mezmur 115:4) Ünlü İncil vaizleriyle ilgili skandallar ortaya çıktığında, samimi insanlar kendilerini yarıyolda bırakılmış hissederler. Ekonomi “balonu” söndüğünde, işten çıkarılanların listesinde isimlerini gören işçiler zihinsel rahatsızlıklar geçirdiler. Ticari faaliyetlerde son dönemlerde görülen gerileme, Mammon’a tapanlar için şiddetli bir darbe oldu. Çok para kazanma ümidiyle alınan borçlar, geri ödenme olasılığının düşük oluşu nedeniyle de bir yük haline geldi. (Matta 6:24) Putlaştırılan rock yıldızları ve eğlence dünyasının ustaları öldüklerinde ya da gözden düştüklerinde, onlara tapanlar ortada kalırlar. Ayrıca kendi zevklerine göre yürüyenler de çoğu kez acı sonuçlarla karşılaşıyorlar.—Galatyalılar 6:7.

4. İnsanları, yaşamlarını değersiz şeylere vakfetmeye yönelten nedir?

⁴ İnsanları kendilerini böyle boş şeylere vakfetmeye yönelten nedir? Büyük ölçüde, İblis Şeytan’ın yönetimi altındaki dünyanın ruhudur. (Efesoslular 2:2, 3) Bu ruhun etkisi çeşitli yönlerde görülüyor. Bir kimse atalarından gelen aile geleneğinin etkisi altında olabilir. Aldığı eğitim ve yetişme tarzı düşünüşünü kuvvetle etkileyebilir. İşyerindeki ortam, o “şirketin cengâverlerini” kendileri için yaşamsal bir tehdit olabilen işkolikliğe itebilir. Dünyanın maddeci tutumu insanda daha fazlasını elde etme arzusu yaratır. Birçok kimsenin yüreği bozulmuştur ve bu onları, kendilerini bencil arzularına adamaya yöneltir. Onlar peşinde koştukları bu şeylerin böyle bir bağlılığa değip değmediğini pek incelemezler.

Vakfolmuş Bir Millet

5. Üç bin beş yüz yılı aşkın bir süre önce Yehova’ya nasıl bir vakf yapıldı?

⁵ Üç bin beş yüz yılı aşkın bir süre önce, bir millet bağlılık göstereceği çok daha değerli bir şey bulmuştu. Onlar kendilerini egemen Tanrı Yehova’ya vakfetmişlerdi. Sina çölünde, İsrail milleti topluca, kendini Tanrı’ya vakfettiğini resmen bildirmişti.

6. İsrailliler için Tanrı’nın ismi ne anlama geliyordu?

⁶ İsraillileri bu şekilde davranmaya yönelten neydi? Mısır’da kölelikte bulundukları sırada, Yehova, Musa’yı onları özgürlüğe kavuşturmakla görevlendirmişti. Musa, kendisini gönderen Tanrı’yı onlara nasıl tanıtacağını sorduğunda, Tanrı Kendisini, “Ben, Ben olanım” sözleriyle anlattı. Musa’ya, İsrail oğullarına, “beni size Ben im gönderdi” demesini emretmişti. (Çıkış 3:13, 14) Bu anlatım, Yehova’nın, amaçlarını yerine getirmek üzere ne gerekirse o olacağını gösterir. O, İsraillilerin atalarının hiç bilmedikleri bir biçimde, vaatlerini Yerine Getiren olduğunu açıkça gösterecekti.—Çıkış 6:2, 3.

7, 8. İsrailliler, Yehova’nın, bağlılıklarını hak eden bir Tanrı olduğuyla ilgili hangi kanıtlara sahipti?

⁷ İsrailliler, On Bela vasıtasıyla Mısır ülkesinin ve halkının başına gelen ıstıraba tanık oldular. (Mezmur 78:44-51) Sonra, onlardan, kadınlar ve çocuklar da içinde olmak üzere, ihtimal üç milyonu aşkın kişi eşyalarını toplayıp bir gecede Goşen diyarından çıktı; bu da göze çarpar bir başarıydı. (Çıkış 12:37, 38) Bunun ardından, Kızıldeniz’de Yehova, İsraillilerin geçmesi için denizi yarıp sonra artlarından gelen Mısırlıları örtecek şekilde suları birleştirerek kavmini Firavun’un askerlerinden kurtardığında, “cenk eri” olduğunu ortaya koydu. Sonuç olarak, “İsrail RABBİN Mısırlılar üzerinde yapmış olduğu büyük işini gördü, ve kavm RABDEN korktu, ve RABBE . . . . inandı.”—Çıkış 14:31; 15:3; Mezmur 136:10-15.

⁸ İsrailliler, sanki hâlâ Tanrı’nın isminin ne anlama geldiğini gösteren kanıtlar yokmuş gibi, yiyecek ve su sıkıntısı hakkında Yehova’ya ve temsilcisi Musa’ya karşı söylendiler. Yehova onlara bıldırcın gönderdi, gökten man yağdırdı ve Meriba’da bir kayadan bol su çıkarttı. (Çıkış 16:2-5, 12-15, 31; 17:2-7) Yehova, İsraillileri Amalekîlerin saldırılarından da kurtardı. (Çıkış 17:8-13) İsrailliler, Yehova’nın sonradan Musa’ya söylediği şu sözleri hiçbir şekilde inkâr edemezlerdi: “Yehova, Yehova, çok acıyan ve lûtfeden, geç öfkelenen ve inayeti ve hakikati çok olan, binlere inayetini saklıyan, haksızlığı ve günahı ve suçu bağışlıyan . . . . Allah.” (Çıkış 34:6, 7) Gerçekten de, Yehova, Kendisine gösterilen bağlılığı hak eden Biri olduğunu kanıtladı.

9. Yehova, neden İsraillilere, kendilerini O’na hizmet etmek üzere vakfettiklerini ifade etme fırsatı tanıdı ve onlar nasıl karşılık verdiler?

⁹ Yehova, İsraillileri Mısır’dan fidye ile satın aldığından onların sahibi olmaya hakkı olduğu halde, şefkatli ve merhametli bir Tanrı olarak, onlara gönüllü şekilde Kendisine hizmet etme arzularını ifade etme fırsatı verdi. (Tesniye 7:7, 8; 30:15-20) Ayrıca, Kendisi ile İsrailliler arasındaki ahdin koşullarını da koydu. (Çıkış 19:3-8; 20:1–23:33) Musa bu koşulları anlattığında, İsrailliler şunu bildirdi: “RABBİN bütün söylediklerini yapacağız, ve dinliyeceğiz.” (Çıkış 24:3-7) Onlar kendi özgür iradeleriyle, Egemen Rab Yehova’ya vakfolmuş bir millet oldular.

Takdir Vakfolmaya Yöneltir

10. Yehova’ya yaptığımız vakf neye dayanmalıdır?

¹⁰ Yaratıcı, Yehova, tüm benliğimizle sunduğumuz bağlılığı hak eden olmaya devam etmektedir. (Malaki 3:6; Matta 22:37; Vahiy 4:11) Bununla birlikte, O’na vakfımız safdilliğe, geçici duygulara ya da ana-babamız bile olsalar, başkalarının zorlamasına dayanmamalıdır. Yehova hakkındaki hakikatle ilgili tam bilgiye ve O’nun bizim için yaptıklarına duyduğumuz takdire dayanmalıdır. (Romalılar 10:2; Koloseliler 1:9, 10; I. Timoteos 2:4) Yehova İsraillilere vakflarını gönüllü olarak ifade etme fırsatı verdiği gibi, bize de kendimizi gönüllü olarak vakfetme ve bu vakfı açıkça gösterme olanağı veriyor.—I. Petrus 3:21.

11. Mukaddes Kitap üzerindeki incelememiz Yehova hakkında neler gösterdi?

¹¹ Mukaddes Kitap üzerinde yaptığımız inceleme sayesinde Tanrı’yı bir kişi olarak tanımaya başlıyoruz. Sözü, yarattığı şeylerde yansıyan niteliklerini kavramamıza yardımcı oluyor. (Mezmur 19:1-4) Sözünden, O’nun anlaşılamayan, gizemli bir Üçlük Tanrısı olmadığını anlıyoruz. O, mücadelede yenik düşmez ve bu nedenle Tanrılığından vazgeçmek zorunda kalmaz. (Çıkış 15:11; I. Korintoslular 8:5, 6; Vahiy 11:17, 18) Vaatlerini yerine getirmiştir; bu bize güzel ismi Yehova’nın ne anlama geldiğini hatırlatır. O Yüce Amaçlayıcı’dır. (Tekvin 2:4; Mezmur 83:18; İşaya 46:9-11) Mukaddes Kitabı inceleyerek, O’nun ne kadar sadık ve güvenilir olduğunu açıkça anlarız.—Tesniye 7:9; Mezmur 19:7, 9; 111:7.

12. (a) Bizi Yehova’ya çeken nedir? (b) Mukaddes Kitabın içinde kayıtlı gerçek yaşam tecrübeleri, bir kimseyi Yehova’ya hizmet etmek istemeye nasıl yöneltir? (c) Yehova’ya hizmet etmek konusunda ne düşünüyorsunuz?

¹² Bizi Yehova’ya özellikle çeken, O’nun sevgi dolu kişiliğidir. Mukaddes Kitap, O’nun insanlara karşı davranışlarında ne denli sevgi dolu, bağışlayıcı ve merhametli olduğunu gösterir. Yehova’nın, Eyub’u bütünlüğünü sadakatle koruduktan sonra nasıl refaha kavuşturduğunu bir düşünün. Eyub’un tecrübesi, ‘Yehova’nın çok acıdığını ve merhamet ettiğini’ açıkça gösterir. (Yakub 5:11; Eyub 42:12-17) Davud zina edip adam öldürttüğünde Yehova’nın ona nasıl davrandığını düşünün. Evet, günahkâr kişi O’na ‘kırılmış ve ezilmiş yürekle’ yaklaştığında, Yehova ciddi günahları bile bağışlamaya hazırdır. (Mezmur 51:3-11, 17) Tanrı’nın kavmine ilk başta kararlı şekilde zulmeden Tarsuslu Saul’a Yehova’nın nasıl davrandığını düşünün. Bu örnekler, Tanrı’nın merhametini ve tövbe eden kişileri kullanma yönündeki büyük istekliliğini gösterir. (I. Korintoslular 15:9; I. Timoteos 1:15, 16) Pavlus bu sevgi dolu Tanrı’ya hizmet etmek için hayatını bile ortaya koyabileceği görüşündeydi. (Romalılar 14:8) Siz de aynı görüşte misiniz?

13. Yehova’nın hangi büyük sevgi ifadesi, dürüst yürekli kimseleri kendilerini O’na vakfetmeye zorlar?

¹³ Yehova, İsraillilere Mısır’daki esaretten kurtuluş sağlamıştı; bize de günah ve ölümün esaretinden kurtulmamız için bir vasıta, yani İsa Mesih’in fidye kurbanlığını hazırladı. (Yuhanna 3:16) Pavlus şunları der: “Allah bize olan kendi sevgisini bununla ispat ediyor ki, biz henüz günahkârlar iken, Mesih bizim için öldü.” (Romalılar 5:8) Bu sevgi dolu düzenleme, doğru yürekli kimseleri kendilerini İsa Mesih vasıtasıyla Yehova’ya vakfetmeye zorluyor. “Çünkü Mesihin sevgisi bizi zorluyor; ve böyle hükmediyoruz ki hepsi uğruna biri öldü, öyle ise, hepsi öldüler; ve hepsi uğruna öldü, ta ki yaşıyanlar artık kendileri için değil, fakat kendileri uğruna ölen ve kıyam eden için yaşasınlar.”—II. Korintoslular 5:14, 15; Romalılar 8:35-39.

14. Yehova’nın insanlara karşı davranışı hakkında sadece bilgimizin olması, bizi hayatımızı O’na vakfetmeye yöneltmek için yeterli midir? Açıklayın.

¹⁴ Yine de, Yehova’nın kişiliği ve insanlara davranış tarzı hakkında bilgiye sahip olmamız yeterli değildir. Yehova’ya karşı kişisel takdir geliştirilmelidir. Bu nasıl yapılabilir? Tanrı’nın Sözünü yaşamımızda uygulayarak ve ondaki prensiplerin gerçekten etkili olduğunu bizzat yaşayarak. (İşaya 48:17) Yehova’nın bizi, Şeytan’ın yönetimi altındaki bu kötü dünyanın batağından çıkardığını fark etmeliyiz. (I. Korintoslular 6:11 ile karşılaştırın.) Doğruyu yapma mücadelemizde Yehova’ya dayanmayı öğreniyor ve O’nun yaşayan ve “duayı işiten” Tanrı olduğunu bizzat yaşayarak görüyoruz. (Mezmur 62:8; 65:2) Çok geçmeden kendimizi O’na çok yakın hissediyor ve en derin duygularımızı O’na açabiliyoruz. Yehova’ya karşı içimizdeki sıcak sevgi duyguları artıyor. Bu da kuşkusuz bizi yaşamımızı O’na vakfetmeye yöneltiyor.

15. Önceleri kendini işine vakfetmiş bir adamı Yehova’ya hizmet etmeye yönelten ne oldu?

¹⁵ Birçok kimse, bu sevgi dolu Tanrı Yehova’yı tanımaya başladı ve yaşamlarını O’nun hizmetine vakfetti. Örneğin, mesleğinde başarılı olmuş bir elektrikçiyi düşünün. Bazen işine sabahtan başlayıp, bütün gün ve gece çalışarak ertesi sabah saat beşte eve geliyordu. Bir saat kadar dinlendikten sonra öteki işine gidiyordu. O günleri anımsarken “kendimi işime vakfetmiştim” diyor. Karısı Mukaddes Kitabı incelemeye başladığında, o da katıldı. Şunları anlatıyor: “O zamana kadar bildiğim bütün tanrılar bize yararlı hiçbir şey yapmayıp sadece kendilerine hizmet edilmesini bekliyorlardı. Oysa Yehova ilk adımı atıp büyük bir özveride bulunarak yegane tevlit edilmiş Oğlunu yeryüzüne gönderdi.” (I. Yuhanna 4:10, 19) Bu adam on ay içinde kendini Yehova’ya vakfetti. Bundan sonra, bütün dikkatini yaşayan Tanrı’ya hizmet etmek üzerinde topladı. Dolgun vakitli hizmete başlayıp, ihtiyacın daha büyük olduğu bir yere taşındı. Resuller gibi o da, ‘her şeyi bıraktı ve İsa’nın ardınca geldi.’ (Matta 19:27) İki ay sonra, karısıyla birlikte, Yehova’nın Şahitlerinin yaşadıkları ülkede bulunan büroda hizmet etmeye davet edildi, böylece oradaki elektrik işlerine yardımcı olabilirdi. 20 yılı aşkın bir süredir bu büroda sevdiği işi yapıyor—artık kendi çıkarı için değil, Yehova için çalışıyor.

Vakfınızın Herkesçe Görülmesini Sağlayın

16. Bir kimsenin kendini Yehova’ya vakfederken atması gereken bazı adımlar nelerdir?

¹⁶ Genç olsun, yaşlı olsun, kişiler Mukaddes Kitabı bir süre inceledikten sonra, Yehova’yı ve O’nun kendileri için yaptıklarını takdir etmeye başlıyor. Bu da onları, kendilerini Tanrı’ya adamaya yöneltmeli. Onlardan biri siz olabilirsiniz. Kendinizi Yehova’ya nasıl vakfedebilirsiniz? Mukaddes Kitaptan tam bilgi edindikten sonra, bu bilgiye uygun davranmalı ve Yehova ve İsa Mesih’e olan imanınızı uygulamalısınız. (Yuhanna 17:3) Geçmişe ait herhangi bir günahkâr davranıştan tövbe edip dönmelisiniz. (Resullerin İşleri 3:19) O zaman sıra, kendinizi vakfetme ve bunu Yehova’ya duada tam bir ciddiyetle belirtme adımına gelecektir. Bu dua, Yehova ile yeni bir ilişkinin başlangıç noktası olacağından, kuşkusuz zihninizde kalıcı bir iz bırakacaktır.

17. (a) İhtiyarlar, yeni vakfolmuş kimselerle önceden hazırlanmış soruları neden gözden geçirirler? (b) Bir kimse kendini vakfettikten kısa bir süre sonra hangi önemli adımı atmalıdır ve hangi amaçla?

¹⁷ Musa İsraillilere Yehova ile bir ahit ilişkisine girmenin koşullarını açıkladığı gibi, Yehova’nın Şahitlerinin cemaatlerindeki ihtiyarlar da, kendilerini henüz vakfetmiş olanların, bunun neleri kapsadığını tam olarak incelemelerine yardım ederler. İhtiyarlar, her birinin Mukaddes Kitabın temel öğretilerini tam anlayıp anlamadığını ve Yehova’nın bir Şahidi olmanın neleri içerdiğinden haberi olup olmadığını saptamak üzere, önceden hazırlanmış soruları kullanırlar. Bundan sonra, bu vakfı herkesçe görülebilir hale getiren bir tören düzenlemek çok uygundur. Doğal olarak, yeni vakfolmuş bir kimse, Yehova ile bu imtiyazlı ilişkiye girdiğini başkalarının da bilmesini çok ister. (Yeremya 9:24 ile karşılaştırın.) Kişinin, vakfın simgesi olarak suya daldırılarak vaftiz edilmesiyle bu uygun biçimde yapılmış olur. Suya daldırılmak ve sonra sudan çıkarılmak, eski bencil yaşam biçimi açısından ölmeyi ve Tanrı’nın iradesini yapmak üzere yeni bir yaşam biçimi için yeniden doğmayı simgeler. O ne bir ayin, ne de kişinin suyla temizleneceğini varsayan Şinto dininin misogi töreni gibi kalıplaşmış bir törendir.a Bunun yerine, vaftiz, duayla zaten yapılmış olan vakfın açık bir duyurusudur.

18. Vakfımızın boşuna olmayacağından neden emin olabiliriz?

¹⁸ Bu ciddi olay, Tanrı’nın yeni hizmetçisine, şimdi Yehova ile kurduğu kalıcı ilişkiyi hatırlatan unutulmaz bir deneyimdir. Kamikaze pilotunun ülkesi ve imparatoru için yaptığı vakfın tersine, Yehova’ya yapılan bu vakf boşuna olmayacaktır; çünkü O, yapmak amacıyla başladığı her şeyi gerçekleştiren, ebedi, her şeye kadir Tanrı’dır. O, sadece O, tüm benliğimizle gösterdiğimiz bağlılığımıza layıktır.—İşaya 55:9-11.

19. Gelecek makalede hangi konu incelenecek?

¹⁹ Bununla birlikte, vakfolmanın içerdiği şeyler daha çoktur. Örneğin, vakfolmak günlük yaşamımızı nasıl etkiler? Bu konu gelecek makalede incelenecek.

[Dipnotlar]

Hatırlıyor Musunuz?

◻ Dünyada görülen türden vakflar neden düşkırıklığıyla sona eriyor?

◻ İsraillileri kendilerini Yehova’ya vakfetmeye yönelten ne oldu?

◻ Bugün bizi Yehova’ya vakfolmaya yönelten nedir?

◻ Kendimizi Tanrı’ya nasıl vakfediyoruz?

◻ Suda vaftiz edilmenin anlamı nedir?

[Sayfa 10’daki resim]

İsrail, Sina’da kendini Yehova’ya vakfediyor