Gökteki Krallığın Müjdecilerinden Haberler

Gençler İyi Haberi Afrika’da İlan Ediyor

İSA’NIN diriltilmesinden kısa bir süre sonra, Afrikalı bir adam Yeruşalim’i ziyaret etti. Mukaddes Kitap onun adını vermiyor. Sadece “Habeşlerin [Etiyopyalıların] kıraliçası Kandakinin veziri, bütün hazineleri üzerine müdür olan bir hadım” olduğu biliniyor. Mukaddes Kitap neden ondan söz eder? Çünkü bir melek, İsa’nın takipçisi olan İncil vaizi Filipus’u, ona ‘İsa hakkındaki iyi haberi’ ilan etmeye yöneltmişti. Bu Etiyopyalı adam, İsa’nın takipçilerinin cemaatinin bir üyesi olarak kayıtlarda yer alan ilk Afrikalıdır.—Resullerin İşleri 8:26-39.

Bugün Afrika’da Yehova’nın yüzbinlerce Şahidi var. Onlar, İsa hakkındaki iyi haberi başkalarıyla paylaşmak amacıyla her fırsatı değerlendiriyorlar. Aşağıdaki tecrübeler, Afrika’da çocukların bile bu konuda önemli bir rol oynadıklarını göstermektedir.

□ Sandy ve Priya, 11 yaşlarında, Nairobi’de (Kenya) yaşayan iki komşu kızdı. Onlar, birlikte oynamaktan ve hikâye kitaplarını değiş tokuş etmekten hoşlanıyorlardı. Priya’nın ana-babası, Yehova’nın Şahitleriyle Mukaddes Kitabı tetkik etmeye başladı. Priya o zaman, kitaplığına koymak üzere yeni kitaplar seçti; özellikle bir tanesi, Yehova’nın Şahitleri tarafından yayımlanan Listening to the Great Teacher, onun en sevdiği kitap oldu. Great Teacher kitabını arkadaşı Sandy ile ortaklaşa kullandı ve iki kız kitabı devamlı şekilde incelemeye başladılar.

Bununla birlikte, Sandy’nin annesi Una, Anglikan Kilisesi’ne gidiyordu ve kızının Yehova’nın Şahitlerinin kitaplarını okumasını istemedi. O ise, annesi karşı çıktığı halde, incelemeye devam etti. Bir gün Sandy, annesine sadece bir kez sohbetlerini dinlemesi için yalvardı. O gün kızların okuduğu bölümün başlığı “Doğum Günleri Kutlayan İki Adam” idi. Una dinledi ve çok etkilendi. Zihninde Mukaddes Kitap hakkında pek çok soruyla hemen Priya’nın annesine yaklaştı.

Priya’nın annesi, bir Şahidin Una ile Mukaddes Kitabı incelemesi için bir düzenleme yaptı. Çok geçmeden Una, öğrendiklerini iş arkadaşı Dolly ile paylaşmaya başladı. Bu arada 11 yaşındaki Priya ilerlemeye devam etti ve Yehova Tanrı’ya vakfını, Yehova’nın Şahitlerinin bir bölge toplantısında su vaftiziyle sembolize etmeye karar verdi. Una ve Dolly’nin de aynı bölge toplantısında vaftiz edilmeleri, Priya’yı daha da sevindirdi.

□ Bazı Afrika ülkelerinde, Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetleri yasal olarak tanınmıyor. Böyle ülkelerden birinde Şahitlerin inançlarına ve dinsel faaliyetlerine karşı genel bir hoşgörü havası hâkimdir. O ülkedeki bir okulda, ana-babası Şahit olan 7 yaşındaki bir çocuğun ve 6 yaşındaki erkek kardeşinin dinsel dualar yapıldığı sırada dışarı çıkmalarına izin verildi.

Bir gün yeni bir öğretmen, çocukların diğerleriyle birlikte dua etmelerini istedi. Büyük çocuk bunu reddedince öğretmeni tarafından dövüldü. 6 yaşındaki kardeşi Shadrack, ısrarla okul müdürünün odasına gidip onu görmek istedi. Müdür ve yeni öğretmen ona, neden diğerlerine katılmak istemediğini sordu. Ona, ana-babası tarafından dövülmekten korkup korkmadığını sordular. Çocuk çok düzgün bir Arapçayla, “Hayır, benim tapındığım Tanrı karışıklık değil, düzen Tanrısı. Evde Yehova’nın bir Şahidi, okulda başka dinde biri olamam!” diye cevap verdi. Sonuç olarak, muaf tutuldu.

Resullerin İşleri kitabında sözü geçen Etiyopyalı, vaftiz edildikten sonra “sevinerek yoluna gitti.” (Resullerin İşleri 8:39) Benzer şekilde, bugün de Gökteki Krallığın müjdecileri uçsuz bucaksız Afrika kıtasında ‘İsa hakkındaki iyi haberi ilan etme’ imtiyazlarından dolayı seviniyorlar.—Resullerin İşleri 8:35.