Daha İyi Günler Önümüzde
“BİZ bir-sıfır-bir’iz;” bir kadın böyle söylüyor.
Arkadaşı, “benimki daha da kötü” diye cevap veriyor. “Ben sıfır-sıfır-bir’im.”
Batı Afrika’nın bazı yerlerinde böyle kısa bir sohbetle ilgili açıklama yapma gereği duyulmaz. Bir-sıfır-bir olan kişi, günde üç öğün yemek yerine (bir-bir-bir), bir kez sabah, bir kez de akşam olmak üzere sadece iki öğün yemek yiyebiliyor. Sıfır-sıfır-bir olan genç bir adam şöyle açıklıyor: “Günde bir öğün yemek yiyorum. Buzdolabımı suyla dolduruyorum. Geceleri yatmadan önce gari (manyok) yiyorum. Böyle idare ediyorum.”
Böylesine kötü durumda olan insanların sayısı bugün giderek artıyor. Fiyatlar yükseliyor ve paranın alım gücü azalıyor.
Önceden Bildirilen Gıda Sıkıntısı
Resul Yuhanna’ya verilen bir dizi rüyette Tanrı, bugün birçok insanın karşı karşıya kaldığı zor koşulları önceden bildirdi. Bunların arasında gıda sıkıntısı da olacaktı. Yuhanna şunları anlatıyor: “Gördüm, ve işte, yağız bir at, ve onun üzerine binmiş olanın elinde bir terazi vardı.” (Vahiy 6:5) Felaket habercisi olan bu at ve binicisi açlığı tasvir ediyor; yiyecek o kadar az bulunacaktı ki, tartılıp vesikayla dağıtılacaktı.
Resul Yuhanna daha sonra şunları söylüyor: “Bir sesin: Bir ölçek buğday bir dinara, ve üç ölçek arpa bir dinara; . . . . dediğini işittim.” Yuhanna’nın günlerinde bir ölçek buğday, bir askerin günlük tayınıydı; bir dinar ise, bir günlük çalışma karşılığında ödenen ücretti. Bu nedenle Richard Weymouth, ayeti şöyle tercüme ediyor: “Bir tam günlük ücrete bir somun ekmek, bir tam günlük ücrete üç arpa ekmeği.”—Vahiy 6:6.
Bugün tam günlük çalışma için gündelik olarak ne ödeniyor? State of World Population, 1994 şu gözlemde bulunuyor: “Yaklaşık 1.1 milyar insan, gelişen dünya nüfusunun hemen hemen yüzde 30’u, günde yaklaşık 1 Amerikan doları ile yaşıyor.” Böylece dünyadaki yoksul insanlar gerçekten gündelikleriyle yaklaşık bir somun ekmek satın alabilirler.
Bunun, çok yoksul olanlar için şaşırtıcı olmadığı muhakkaktır. Bir adam şöyle haykırdı: “Ekmek mi! Kim ekmek yiyebiliyor? Bugünlerde ekmek lüks yiyecek oldu!”
Garip olan, gıda sıkıntısı diye bir şeyin aslında olmamasıdır. Birleşmiş Milletler kaynaklarına göre, geçen on yılda dünya gıda üretimi yüzde 24 arttı; bu oran, dünya nüfusundaki büyümeden daha fazlaydı. Böyle olmakla birlikte bu gıda artışından herkes yararlanmadı. Örneğin, Afrika’da nüfus yüzde 34 oranında artış gösterirken gıda üretimi gerçekte yüzde 5 azaldı. Böylece küresel çapta bir gıda bolluğu olmasına rağmen, birçok ülkede gıda sıkıntısı devam ediyor.
Gıda sıkıntısı, daha yüksek fiyatlar anlamına gelir. İşsizlik, düşük ücretler ve artan enflasyon, var olan şeyleri satın alacak parayı elde etmeyi daha da zorlaştırıyor. Human Development Report 1994 şunları söylüyor: “İnsanlar yiyecek olmadığından değil, bunu satın alacak paraları olmadığından aç kalıyorlar.”
Giderek artan bir ümitsizlik, düş kırıklığı ve çaresizlik var. Batı Afrika’da yaşayan Glory adlı bir kadın şunları söyledi: “İnsanlar bugünün kötü olduğu, yarının ise daha da kötü olacağı duygusunu taşıyor.” Başka bir kadın da şöyle dedi: “İnsanlar bir felakete yaklaştıklarını hissediyor. Çarşıda hiçbir şeyin kalmayacağı günün geleceğini hissediyorlar.”
Yehova Geçmişte Hizmetçileriyle İlgilendi
Tanrı’nın hizmetçileri, Yehova’nın, Kendisine sadık olanları, ihtiyaçlarını karşılayarak ve zor durumlarla başa çıkmaları için güç vererek ödüllendirdiğini biliyor. Tanrı’nın bunu sağlama gücüne sahip olduğuna böylesine güven duymaları, aslında imanlarının önemli bir kısmıdır. Resul Pavlus şunları yazdı: “Allaha yaklaşan, onun var olduğuna, ve kendisini arıyanlara mükâfat edici olduğuna iman etmelidir.”—İbraniler 11:6.
Yehova sadık hizmetçilerine her zaman özen gösterdi. Üç buçuk yıllık kuraklık süresince Yehova, peygamber İlya’ya yiyecek sağladı. Başlangıçta Tanrı, İlya’ya ekmek ve et getirmeleri için kargalara emretti. (I. Kırallar 17:2-6) Daha sonra Yehova, İlya’ya yiyecek sağlayan dul bir kadının evindeki un ve yağ stokunun tükenmesini mucizevi şekilde önledi. (I. Kırallar 17:8-16) Aynı açlık sırasında, Yehova peygamberlerinin de kötü Kraliçe İzebel tarafından yapılan yoğun dinsel zulme rağmen ekmeksiz ve susuz kalmamalarını sağladı.—I. Kırallar 18:13.
Daha sonra Babil kralı irtidat eden Yeruşalim’i kuşattığı zaman insanlar ‘korku içinde tartı ile ekmek yemek’ zorunda kaldı. (Hezekiel 4:16) Durum o kadar ümitsizleşti ki, bazı kadınlar kendi çocuklarını yediler. (Yeremyanın Mersiyeleri 2:20) Oysa, peygamber Yeremya vaaz ettiğinden dolayı hapsedildiğinde bile, Yehova, “şehirden ekmeğin ardı bütün bütüne kesilinciye kadar, kendisine fırıncılar sokağından her gün bir somun” verilmesini sağladı.—Yeremya 37:21.
Yehova ekmek tükendiğinde Yeremya’yı unuttu mu? Unutmadığı açıktır, çünkü şehir Babilliler tarafından düşürüldüğünde Yeremya’ya “azık ve hediye” verildi ve ‘kendisini salıverdiler.’—Yeremya 40:5, 6; ayrıca Mezmur 37:25’e bakın.
Tanrı Bugün Hizmetçilerini Destekliyor
Tanrı geçmiş nesillerde hizmetçilerini desteklediği gibi, bugün de hem maddi hem de ruhi bakımdan onlara özen gösterip destek oluyor. Örneğin, Batı Afrika’da yaşayan Lamitunde’nin tecrübesini ele alalım. Şunları anlatıyor: “Oldukça büyük bir tavuk çiftliğim vardı. Bir gün silahlı soyguncular çiftliğe geldi ve tavukların çoğunu, yedek jeneratörü ve paramızı çaldı. Bu olaydan kısa süre sonra da, kalan birkaç tavuk hastalanıp öldü. Tavukçuluk işim böylece battı. İki yıl iş bulmaya çalıştım, ama boşunaydı. Durum gerçekten çok zordu, fakat Yehova bizi destekledi.
Zor günlere göğüs germeme yardım eden, Yehova’nın, bizi arındırmak amacıyla bu şeylerin olmasına izin verdiğini kabul etmemdi. Karım ve ben her zamanki gibi aile Mukaddes Kitap tetkikimizi yapmaya devam ettik ve bu bize gerçekten yardım etti. Dua da büyük bir güç kaynağıydı. Bazen dua etmek istemediğimi düşünürdüm, fakat dua edince kendimi daha iyi hissederdim.
Bu zor dönemde, Kutsal Yazılar üzerinde derin düşünmenin değerini öğrendim. Yehova’dan Çobanımız olarak söz eden 23. Mezmur üzerinde çok düşünürdüm. Beni cesaretlendiren bir başka ayet, ‘Tanrı’nın her anlayışın çok üstünde olan barışına’ değinen Filipililer 4:6, 7’ydi. Beni kuvvetlendiren diğer bir kısım da, I. Petrus 5:6, 7’deki sözlerdi: ‘İmdi vaktinde sizi yükseltsin diye, Allahın kudretli eli altında nefsinizi alçaltın; bütün kaygınızı onun üzerine atın, çünkü o sizi kayırır.’ Tüm bu ayetler, zor günler boyunca bana yardım etti. Derin düşünürseniz depresyona yol açan düşüncelerinizin yerine başka şeyler koyabiliyorsunuz.
Şimdi tekrar bir işe başladım, fakat dürüst olmak gerekirse durum hâlâ kolay değil. Mukaddes Kitabın II. Timoteos 3:1-5’te önceden bildirdiği gibi, ‘başa çıkılması güç olan kritik zamanlarla’ işaretlenen ‘son günlerde’ yaşıyoruz. Ayetin söylediklerini değiştiremeyiz. Bu nedenle yaşam koşullarının kolay olmasını beklemiyorum. Yine de, Yehova’nın ruhunun sorunlarla başa çıkmama yardım ettiğini hissediyorum.”
İçinde yaşadığımız kritik zamanlara rağmen, Yehova’ya ve Kral Oğlu Mesih İsa’ya güvenenler düş kırıklığına uğramayacak. (Romalılar 10:11) Bizzat İsa bize şu güvenceyi veriyor: “Bunun için size diyorum: Ne yiyeceksiniz, yahut ne içeceksiniz diye hayatınız için, ne giyeceksiniz diye bedeniniz için de kaygı çekmeyin. Hayat yiyecekten ve beden giyecekten daha üstün değil midir? Gökün kuşlarına bakın, onlar ne ekerler, ne biçerler, ne de ambarlara toplarlar; ve semavî Babanız onları besler. Siz onlardan daha değerli değil misiniz? Ve sizden kim kaygı çekmekle boyunun ölçüsüne bir arşın katabilir? Ve niçin esvaptan ötürü kaygı çekiyorsunuz?”—Matta 6:25-28.
Bunlar muhakkak, bu kritik zamanlarda insanın yüreğinde neler olduğunu araştırmasına yol açan sorulardır. Fakat İsa güven veren şu sözlerle devam etti: “Kır zambaklarının nasıl büyüdüklerine iyi bakın; ne çalışırlar, ne de iplik eğirirler; size derim: Süleyman bile, bütün izzetinde bunlardan biri gibi giyinmiş değildi. Fakat bugün mevcut olup yarın fırına atılan kır otunu Allah böyle giydirirse, sizi daha çok giydirmez mi, ey az imanlılar? İmdi: Ne yiyeceğiz? yahut: Ne içeceğiz? yahut: Ne giyeceğiz? diye kaygı çekmeyin. Çünkü Milletler bütün bu şeyleri ararlar; çünkü semavî Babanız bütün bu şeylere muhtaç olduğunuzu bilir. Fakat, önce onun melekûtunu [krallığını] ve salâhını (adaletini) arayın; ve bütün bu şeyler size artırılacaktır.”—Matta 6:28-33.
Daha İyi Günler Önümüzde
Dünyanın birçok yerinde, bozulan ekonomik ve sosyal koşullardaki kötüleşmenin süreceğine ilişkin tüm belirtiler görülmektedir. Bununla birlikte, Tanrı’nın kavmi bu durumları geçici olarak kabul ediyor. Kral Süleyman’ın izzetli yönetimi, Süleyman’dan daha büyük bir Kralın, tüm yeryüzünü yönetecek adil hükümdarlığını temsil etti. (Matta 12:42) O, “Kıralların Kıralı ve Rablerin Rabbi” olan Mesih İsa’dır.—Vahiy 19:16.
İlk olarak Kral Süleyman ile ilgili gerçekleşen 72. Mezmur, İsa Mesih’in görkemli yönetimini tarif eder. Gelecekte Kral Mesih’in idaresindeki yeryüzüyle ilgili önceden bildirilen harikulade şeylerden bazılarını düşünün.
Dünya Çapında Barış Dolu Koşullar: “Onun günlerinde salih çiçeklensin, ve ay yok oluncıya kadar, selâmet (barış) bolluğu bulunsun. Denizden denize kadar, ve lrmaktan yerin uçlarına kadar saltanat sürsün.”—Mezmur 72:7, 8.
Yoksullara Özen: “İmdada çağırınca, fakiri, ve yardımcısı olmıyan hakiri kurtarır. Yoksula ve düşküne acır; ve fakirlerin canlarını kurtarır. Canlarını hileden ve zorbalıktan kurtarır, ve gözünde onların kanı değerli olur.”—Mezmur 72:12-14.
Yiyecek Bolluğu: “Yerde, dağlar başında, buğday bolluğu olsun.”—Mezmur 72:16.
Yehova’nın Yeryüzünü Dolduran İzzeti: “RAB Allah, İsrailin Allahı, mubarek olsun; şaşılacak işler yapan ancak odur; ve izzetli ismi ebediyen mubarek olsun; ve bütün yeryüzü onun izzetile dolsun.”—Mezmur 72:18, 19.
Öyleyse önümüzde gerçekten daha iyi günler var.