‘Ruhu Kırılmış’ Olanlara Teselli

BUGÜN, Şeytan’ın dünyası ‘her ahlaki hissi kaybetmiş’ duruma geldi. (Efesoslular 4:19; I. Yuhanna 5:19) Zina ve fuhuş yaygındır. Birçok ülkede evliliklerin yüzde ellisi ya da daha da fazlası boşanmayla sonuçlanıyor. Eşcinsellik geniş çapta kabul görüyor. Cinsel şiddet, yani tecavüz sık sık haberlere konu oluyor. Pornografi bir milyar dolarlık bir endüstridir.—Romalılar 1:26, 27.

En iğrenç sapıklıklardan biri de, masum çocukların cinsel istismarıdır. Şeytan’ın dünyasının hikmeti gibi, çocukların cinsel yönden istismar edilmesi de “nefsanî (hayvani), şeytanî” dir. (Yakub 3:15) Time dergisi, sadece Amerika Birleşik Devletlerinde, “her yıl gerçekliği kanıtlanabilir 400.000’den fazla cinsel saldırının öğretmenler ve doktorlar tarafından yetkililere bildirildiğini” söylüyor. Bu kurbanlardan birçoğu yetişkinliğe adım attığında hâlâ acı veren yaralar taşıyor olur ve bu yaralar gerçektir! Mukaddes Kitap şöyle diyor: “İnsanın ruhu [zihinsel eğilimi, iç duyguları ve düşünceleri] onun hastalığını taşır; fakat kırılmış [yaralı, ıstırap çeken] ruh—kim onu kaldırabilir?”—Süleymanın Meselleri 18:14.

Tanrı’nın Gökteki Krallığının iyi haberi, “yüreği kırık” ve ‘ruhen çökmüş’ olanlar da dahil, her çeşit insana çekici geliyor. (İşaya 61:1-4) Duygusal acı içinde olan birçoklarının şu davete karşılık vermesi şaşırtıcı değildir: “Susayan gelsin; istiyen meccanen [ücretsiz] hayat suyu alsın.” (Vahiy 22:17) İsa’nın takipçilerinin cemaati bu kişiler için teselli yeri olabilir. Onlar, acı çekmenin yakında geçmişe ait bir şey olacağını öğrenmekten sevinç duyuyorlar. (İşaya 65:17) Bununla birlikte, o zamana kadar, ‘teselli edilmeye’ ve yaralarının ‘sarılmasına’ ihtiyaçları olabilir. Pavlus, İsa’nın takipçilerine yerinde olarak şu öğüdü verdi: “Yüreksizleri teselli edin, zayıflara destek olun, bütün insanlara karşı tahammül edin.”—I. Selânikliler 5:14.

“Bastırılmış Anılar”

Son yıllarda bazı kişilerin, başkalarının anlamakta güçlük çektiği nedenlerle ‘yürekleri kırıktı.’ Bu kişiler, “bastırılmış anılar” tanımına giren düşüncelere dayanarak çocukken cinsel istismara uğradıklarını söyleyen yetişkinlerdir.a Bazılarının, çocukken bir yetişkin (ya da yetişkinler) tarafından tacize uğradığıyla ilgili görüntüler ve “anılar” beklenmedik şekilde zihinlerine gelene kadar, cinsel istismara uğradıklarına ilişkin hiçbir düşünceleri yoktu. İsa’nın takipçilerinin cemaatinde böyle rahatsız edici düşünceleri olan kişiler var mı? Evet, birkaç ülkede var ve vakfolmuş bu kişiler derin sıkıntı, öfke, suçluluk, utanç veya yalnızlık duyguları içinde olabilirler. Davud gibi onlar da Tanrı ile aralarında uzaklık hissedip şöyle feryat edebilirler: “Ya RAB, niçin uzakta duruyorsun, sıkıntı zamanlarında niçin gizleniyorsun?”—Mezmur 10:1.

Bu “anıların” birçok yönü, ruh sağlığı uzmanları tarafından tam olarak anlaşılmamaktadır. Bununla birlikte, bu tür “anılar” İsa’nın vakfolmuş takipçilerinin ruhi düşünüşünü etkileyebilir. Bu nedenle, bunlarla başa çıkmamızı sağlayacak bir rehber olarak Tanrı’nın Sözüne güveniriz. Mukaddes Kitap, ‘her şeyde anlayış’ verir. (II. Timoteos 2:7; 3:16) Aynı zamanda, herkesin “bizi her sıkıntımızda teselli eden, her tesellinin Allahı ve rahmetlerin Babası” Yehova’ya iman etmesine yardım eder.—II. Korintoslular 1:4.

Gerçekten Oldu mu?

Bu “anıların” ne olduğu ve gerçekten olanları ne ölçüde yansıttığı dünyada büyük bir tartışma konusudur. Yehova’nın Şahitleri ‘dünyanın bir kısmı değildir’ ve bu tartışmalara katılmazlar. (Yuhanna 17:16) Yayımlanan raporlara göre, “anılar” bazen doğru çıkıyor. Örneğin, sigorta eksperi Frank Fitzpatrick’in, bir papaz tarafından cinsel yönden istismar edildiğini “hatırlamasının” ardından, yaklaşık yüz kişi daha aynı papaz tarafından cinsel istismara uğradığını ileri sürdü. Bildirildiğine göre, papaz, bunu kabul etti.

Bununla birlikte, birçok kişinin “anılarının” doğruluğunu kanıtlayamaması dikkate değer. Bu tür bir rahatsızlık duyan bazıları, istismar olayına ilişkin belirli bir kişiyle ya da belirli bir yerle ilgili canlı anılara sahiptir. Bununla birlikte tersini gösteren meşru deliller, bu “hatırlanan” ayrıntıların doğru olamayacağını göstermiştir.

Bir Sığınak Sağlamak

Yine de, bu “anılar” yüzünden “ruhu kırılmış” olanlar nasıl teselli edilebilir? İsa’nın merhametli Samiriyeli meselini hatırlayın. Soyguncular bir adama saldırıp dövmüşler, üstündekilerini çalmışlardı. Samiriyeli olay yerine geldiğinde yaralı adama acıdı. Ne yaptı? Saldırıyla ilgili tüm ayrıntıları ısrarla öğrenmeye mi çalıştı? Ya da soyguncuların eşkalini alıp, yakalamak üzere hemen arkalarından mı koştu? Hayır. Adam yaralıydı! Bu nedenle, Samiriyeli adamın yaralarını şefkatle sardı ve sevgi dolu bir şekilde, onu yakındaki iyileşebileceği güvenli bir hana taşıdı.—Luka 10:30-37.

Fiziksel yaralarla çocukluktaki gerçek bir cinsel istismarın neden olduğu ‘kırılmış bir ruh’ arasında fark olduğu doğrudur. Fakat ikisi de büyük acıya neden olur. Bu yüzden, Samiriyelinin yaralı Yahudi için yaptıkları, acı çeken bir iman kardeşine yardım etmek üzere neler yapılabileceğini gösterir. Öncelikle yapılması gereken, sevgiyle teselli edip iyileşmesine yardım etmektir.

İblis, herhalde duygusal ya da fiziksel acının Eyub’un bütünlüğünü bozacağından emindi ki ona acı çektirdi. (Eyub 1:11; 2:5) O zamandan beri Şeytan, Tanrı’nın hizmetçilerinin imanını zayıflatmak üzere sık sık, ya doğrudan ya da dolaylı olarak kendisinin neden olduğu acıları kullanmayı denedi. (II. Korintoslular 12:7-9 ile karşılaştırın.) İblis’in şimdi İsa’nın takipçilerinin imanını zayıflatmaya çalışmak üzere, çocuklukta yaşanan cinsel istismar olayından ve bundan acı çeken (ya da çekilen acıyla ilgili “anılardan” rahatsızlık duyan) birçok yetişkinin ‘ruhunun kırılmasından’ yararlandığından kuşku duyabilir miyiz? İsa’nın acı çeken fakat bütünlüğünün bozulmasına cesaretle karşı koyan bir takipçisi, yine İsa’nın Şeytan’ın saldırısı altındayken söylediği gibi şöyle der: “Çekil, Şeytan.”—Matta 4:10.

Ruhen Güçlü Kal

“Sadık ve basiretli köle,” çocuklukta yaşanan cinsel istismarın neden olduğu ruhsal ve duygusal incinmeyle başa çıkmaya yardım etmek üzere bilgiler sağladı. (Matta 24:45-47) Deneyimler, acı çeken kişinin, “Allahın bütün silâhlarını” kuşanarak ‘Rabbe ve onun kuvvetinin kudretine’ güvenebildiğinde yardım gördüğünü gösteriyor. (Efesoslular 6:10-17) Bu silahlar, Şeytan’ı en büyük düşman olarak açığa vuran, onun ve sadık destekleyicilerinin işlerini yürüttükleri karanlığı dağıtan Mukaddes Kitap “hakikati”ni içerir. (Yuhanna 3:19) Sonra, “adalet zırhı” var. Acı çeken kişi adil standartları tutmak üzere çaba göstermelidir. Örneğin bazıları, kendilerine zarar vermek ya da ahlaksızlık yapmak üzere güçlü dürtülere sahiptir. Bu dürtüleri reddettikleri her keresinde bir zafer kazanırlar!

Ruhi silahlar, “selâmet (barış ) incili”ni de içerir. Yehova’nın amaçları hakkında başkalarıyla konuşmak, hem konuşan kişiyi hem de dinleyeni kuvvetlendirir. (I. Timoteos 4:16) Eğer siz ‘ruhu kırılmış’ olanlardansanız ve bu, iyi haber hakkında başkalarıyla konuşmanızı zorlaştırıyorsa, bu hayati işi yapan İsa’nın başka bir takipçisine eşlik edin. “İman kalkanını” unutmayın. Yehova’nın sizi sevdiğine ve yitirdiğiniz her şeyi geri vereceğine iman edin. İsa’nın da sizi sevdiğine ve bunu sizin için ölerek kanıtladığına hiçbir kuşkuya yer bırakmadan inanın. (Yuhanna 3:16) Şeytan her zaman, Yehova’nın Kendi hizmetçilerine özen göstermediğine ilişkin asılsız bir iddia ileri sürmüştür. Bu onun tiksindirici, kötü amaçlı yalanlarından sadece biridir.—Yuhanna 8:44; ayrıca Eyub 4:1, 15-18; 42:10-15 ile karşılaştırın.

Eğer yürek acısı, Yehova’nın sizinle ilgilendiğine inanmanızı zorlaştırıyorsa, O’nun bunu yaptığına güçlü bir iman besleyenlerle arkadaşlık edin. (Mezmur 119:107, 111; Süleymanın Meselleri 18:1; İbraniler 10:22-25) Şeytan’ın, yaşam ödülünü elinizden almasına izin vermeyin. “Kurtarış miğferi”nin ve “ruhun kılıcı”nın da silahların bir kısmı olduğunu unutmayın. Mukaddes Kitap, Şeytan’ın mağlup edemeyeceği mukaddes ruh tarafından ilham edilmiştir. (II. Timoteos 3:16; İbraniler 4:12) Onun iyileştirici sözleri duygusal acıyı hafifletebilir.—Mezmur 107:20 ve II. Korintoslular 10:4, 5 ile karşılaştırın.

Son olarak, dayanma gücü için devamlı dua edin. (Romalılar 12:12; Efesoslular 6:18) İsa’ya, yoğun duygusal acı içindeyken yürekten yaptığı dua güç verdi; bu size de yardım edebilir. (Luka 22:41-43) Dua etmek zor mu geliyor? Başkalarından sizinle ve sizin için dua etmelerini isteyin. (Koloseliler 1:4; Yakub 5:14) Mukaddes ruh dualarınızı destekleyecektir. (Romalılar 8:26, 27 ile karşılaştırın.) Acı veren fiziksel bir hastalığı olanların durumunda olduğu gibi, derin duygusal yaraları olan bazılarının da tamamen iyileşmesi bu ortamda gerçekleşmeyebilir. Fakat Yehova’nın yardımıyla dayanabiliriz ve İsa’nın durumunda olduğu gibi, dayanmak zafer demektir. (Yuhanna 16:33) “Ey kavm, her vakit ona [Yehova’ya] güvenin; yüreğinizi onun önüne dökün; Allah bize sığınacak yerdir.”—Mezmur 62:8.

İstismarda Bulunduğu İddia Edilen Kişi İçin Ne Denebilir?

Bir çocuğu cinsel yönden gerçekten istismar eden kişi, bir tecavüzcüdür ve böyle görülmelidir. Bu şekilde mağdur edilen herkesin, kendisini istismar eden kişiyi suçlamaya hakkı vardır. Bununla birlikte, suçlama sadece istismarın “bastırılmış anılar”ına dayanıyorsa acele edilmemelidir. Bu durumda acı çeken için en önemli şey bir dereceye kadar duygusal istikrar kazanmaktır. Bir süre sonra kişi, “anıları” değerlendirmek ve eğer onlarla ilgili yapmak istedikleri varsa bu konuda karar vermek bakımından daha iyi bir durumda olabilir.

Donna’nın durumunu düşünelim. Söylendiğine göre onun yeme bozukluğu vardı ve bu nedenle—göründüğü kadarıyla yeterliği kuşkulu—bir danışmana gitti. Çok geçmeden babasını ensest ilişkiyle suçlamaya başladı ve babası hakkında dava açıldı. Jüri bir karara varamadı; bu nedenle baba cezaevine girmedi, fakat 100.000 dolar tutan mahkeme masraflarını ödemek zorunda kaldı. Bütün bunlardan sonra, Donna, ana-babasına, istismar olayının olduğuna artık inanmadığını söyledi!

Süleyman, hikmetle şöyle dedi: “Acele ile davaya atılma.” (Süleymanın Meselleri 25:8) Eğer istismarda bulunduğu “hatırlanan” kişinin hâlâ çocukları istismar ettiğinden kuşkulanmak için geçerli nedenler varsa, bir uyarı yapılması gerekebilir. Cemaat ihtiyarları böyle bir durumda yardım edebilir. Bunun dışında, aceleci olmayın. Sonunda meselenin peşini bırakmaya da karar verebilirsiniz. Bununla birlikte, (olası cevaplar hakkında ne hissedeceğinizi hesapladıktan sonra) istismarda bulunduğu iddia edilen kişiyle yüzleşmek isterseniz, buna hakkınız vardır.

“Anıları” yaşayan kişinin iyileşme sürecinde, sıkıntılı durumlar ortaya çıkabilir. Örneğin, bir kişinin zihninde, her gün gördüğü bir kimse tarafından cinsel yönden taciz edildiğiyle ilgili canlı görüntüler olabilir. Bunun nasıl ele alınacağıyla ilgili kesin kurallar verilemez. “Herkes kendi yükünü taşıyacaktır.” (Galatyalılar 6:5) Bazen kişi bir akrabanın ya da en yakın aile üyelerinden birinin olaya karıştığını hissedebilir. Fail olduğu sanılan kişiyi teşhis etmeye sıra geldiğinde, bazı “bastırılmış anıların,” özünde belirsiz olduğunu unutmayın. Böyle bir durumda, mesele kesin biçimde açıklığa kavuşmadığı sürece, kişinin ailesiyle en azından ara sıra yapılan ziyaretlerle, mektupla ya da telefonla bağlantısını sürdürmesi, Mukaddes Yazılardaki ilkeleri izlemeye çalıştığını gösterir.—Efesoslular 6:1-3.

İhtiyarlar Ne Yapabilir?

Çocuklukta yaşanan istismarın zihne gelen görüntülerini ya da “bastırılmış anılar”ını yaşayan bir cemaat mensubu ihtiyarlara yaklaşırsa, kendisine yardım etmesi için genellikle iki ihtiyar tayin edilir. Bu ihtiyarlar, acı çeken kişinin o sırada duygusal acıyla başa çıkmasını sağlamak üzere onu nezaketle teşvik etmeliler. İstismarda bulunduğu “hatırlanan” kişilerin isimleri kesinlikle gizli tutulmalıdır.

İhtiyarların başlıca görevi, bir çoban olarak hareket etmektir. (İşaya 32:1, 2; I. Petrus 5:2, 3) Onlar özellikle, “merhamet yüreğini, iyiliği, alçak gönüllülüğü, hilmi, tahammülü . . . . giy”meye özen göstermeliler. (Koloseliler 3:13, 14) Nezaketle dinleyip Mukaddes Yazıların iyileştirici sözlerini kullanmalıdırlar. (Süleymanın Meselleri 12:18) Acı veren “anılar” yüzünden rahatsızlık duyan bazıları, durumlarını izlemek üzere düzenli aralıklarla ziyaret eden hatta telefon eden ihtiyarlara karşı takdirlerini belirtmişlerdir. Bu türden temasların çok zaman alması gerekmez; fakat, Yehova’nın teşkilatının özen gösterdiğini ortaya koyar. Rahatsızlık duyan kişi, iman kardeşlerinin kendisini gerçekten sevdiğini anladığında, duygusal dengesine büyük ölçüde kavuşmasına yardım edilebilir.

Ya istismara uğrayan kişi suçlamada bulunmaya karar verirse?b Bu durumda iki ihtiyar Matta 18:15’deki ilkeyle uyumlu olarak, mesele hakkında suçluya kişisel olarak yaklaşması gerektiği yönünde kişiye öğüt verebilir. Eğer suçlayan bunu duygusal nedenlerle yüz yüze yapamıyorsa, telefonla ya da mektupla yapabilir. Bu şekilde, suçlanan kişiye suçlamaya verdiği cevaplarla Yehova’nın önünde ciddi bir ifade verme fırsatı verilmiş olur. Hatta istismarda bulunmuş olamayacağına ilişkin deliller bile sunabilir. Ya da belki suçlanan kişi itirafta bulunacak ve barışmaları sağlanacak. Bu ne büyük bir nimet olur! Eğer itiraf gerçekleşirse, iki ihtiyar meseleyi Mukaddes Yazılardaki ilkelerle uyumlu şekilde ele alabilirler.

Suçlama reddedilirse, ihtiyarlar suçlayana, adli yönden daha fazla hiçbir şey yapılamayacağını açıklamalılar. Cemaat suçlanan kişiyi masum biri olarak görmeye devam edecektir. Mukaddes Kitap, adli yönden harekete geçilebilmesi için iki ya da üç tanığın bulunması gerektiğini söylüyor. (II. Korintoslular 13:1; I. Timoteos 5:19) Birden fazla kimse aynı kişi tarafından istismara uğramış olduğunu “hatırlasa” bile, diğer destekleyici kanıtlar olmadan, böyle anımsamalar, adli karara dayanak olması bakımından fazla belirsiz niteliktedir. Bu, böyle “anıların” asılsız olarak düşünüldüğü (ya da doğru olarak düşünüldüğü) anlamına gelmez. Fakat meselenin adli olarak saptanmasında Mukaddes Kitap ilkeleri izlenmelidir.

Bununla birlikte suçlanan, suçu inkâr ettiği halde, ya gerçekten suçluysa? Deyim yerindeyse, “paçayı kurtarır” mı? Kesinlikle hayır! Suçluluğu ya da masumiyeti güvenle Yehova’nın ellerine bırakılabilir. “Bazı adamların günahları bellidir, önce hükme giderler; fakat başkalarına gelince onların günahları daha sonra belli olur.” (I. Timoteos 5:24; Romalılar 12:19; 14:12) Süleymanın Mesellerinde şunlar söyleniyor: “Salihlerin ümidi sevinçtir, fakat kötülerin bekleyişi (ümidi) boşa çıkar.” “Kötü adam öldüğü zaman bekleyişi boşa çıkar.” (Süleymanın Meselleri 10:28; 11:7) Eninde sonunda, Yehova Tanrı ve İsa Mesih sonsuza dek geçerli olacak hükmü adaletle verecektir.—I. Korintoslular 4:5.

İblis’e Karşı Koymak

Vakfolmuş kişilerin büyük fiziksel ya da duygusal acı karşısında dayanmaları, iç kuvvete sahip olduklarının ve Yehova’ya karşı sevgilerinin çok güzel bir kanıtıdır! Bu, onları kuvvetlendiren Yehova’nın ruhunun gücüne ilişkin büyük bir kanıttır!—II. Korintoslular 4:7 ile karşılaştırın.

Petrus’un şu sözleri böyle kişiler için geçerlidir: “Ona [Şeytan’a] karşı imanda sabit durun.” (I. Petrus 5:9) Bunu yapmak kolay olmayabilir. Hatta bazı zamanlar net ve mantıklı düşünmek bile zor olabilir. Fakat cesaretiniz kırılmasın! Kısa bir süre sonra İblis ve onun hileli işleri artık var olmayacak. Gerçekten, ‘Tanrı’nın, gözlerden bütün gözyaşlarını sileceği, artık ölümün olmayacağı, artık matem, ağlayış ve acının da olmayacağı; önceki şeylerin geçeceği’ zamanı özlemle bekliyoruz.—Vahiy 21:3, 4.

[Dipnotlar]