Kalıcı Dostluklar Kurabilirsiniz
DOSTLUKLARA engel olan etkenler var. Aslında, Mukaddes Kitap bu “son günlerde” sevgi, doğal şefkat ve vefanın eksileceğini önceden bildirdi. (II. Timoteos 3:1-5; Matta 24:12) Bu durumlar hiç görülmemiş bir yalnızlık salgınını da beraberinde getirdi. Bir kadın şunları söyledi: “Çevremdeki durum Nuh’un gemisindeki gibi. Evli bir çift değilseniz, gemiye binemezsiniz.” Yalnızlık tamamıyla, yalnız kalan kişinin suçu değildir. Dünyanın bazı yerlerinde, insanların daha sık taşınması, ailelerin parçalanması, soğuk ve tehlikeli kentler ve insanların boş vakitlerinin göze çarpar biçimde azalması gibi durumlar kalıcı dostlukları engeller.
Günümüzde kentte oturan biri bir haftada, 18. yüzyılda yaşayan bir köylünün yıl boyu hatta yaşamı boyunca gördüğünden daha fazla kişiyle görüşebilir! Bununla birlikte, bugün insanlar arasındaki ilişkiler genelde yüzeyseldir. Birçok kişi kendini tamamıyla hoşça vakit geçirmeye ve eğlenmeye kaptırıyor. Ancak, kötü seçilmiş arkadaşlarla amaçsızca eğlenmenin, yakıt olarak çalı çırpı kullanmaya benzediğini kabul etmeliyiz. Vaiz 7:5, 6 şunları söylüyor: “Bir adam için akılsızların türküsünü işitmektense, hikmetlinin azarlamasını işitmek iyidir. Çünkü kazan altında çalıların çatırtısı nasılsa, akılsızın gülmesi de öyledir; bu da boş.” Çalılar kısa bir süre için parlak ve gürültülü bir ateş sağlar, oysa bu ateş bizi ısıtacak ölçüde güçlü değildir. Benzer şekilde, şamatacı arkadaşlar geçici olarak zihnimizi başka şeylere yöneltebilir, fakat yalnızlığımızı bütünüyle ortadan kaldırmaz ve gerçek dostlara duyduğumuz ihtiyacı gidermezler.
Tek başına kalmak yalnızlıktan farklıdır. Bazen tek başına kalmamız kendimizi yenilememiz ve böylece bir dost olarak daha fazlasını verebilmemiz için gereklidir. Yalnız kaldıklarında, birçokları hemen elektronik eğlence türlerinden herhangi birine yöneliyor. Bir araştırma, yalnızlığa gösterilen en yaygın tepkinin televizyon izlemek olduğunu ortaya çıkardı. Bununla birlikte araştırmacılar, uzun süre televizyon izlemenin, yalnız kaldığımızda yapılacak en kötü şeylerden biri olduğu sonucuna vardılar. Televizyon, pasifliği, can sıkıntısını ve hayal gücünü artırdığından, insanlar arasındaki karşılıklı etkileşimi yaratmaktan uzak bir alternatif oluyor.
Aslında, zamanımızı yapıcı biçimde kullandığımızda tek başına kalmamız çok faydalı olabilir. Zamanımızı okuyarak, mektup yazarak, bir şeyler üreterek ve dinlenerek değerlendirebiliriz. Yapıcı şekilde tek başına kalmanın kapsamına Tanrı’ya dua etmek, Mukaddes Kitabı inceleyip üzerinde derin düşünmek de girer. (Mezmur 63:5) Bunlar, en büyük Dostumuz Yehova Tanrı’ya yakınlaşmanın yollarıdır.
Mukaddes Kitaptaki Dostluk Örnekleri
Birçok kişiyle dostça bir ilişkiye sahip olmak güzel olduğu halde Mukaddes Kitap bize, “kardeşten daha yakın dost vardır” diye hatırlatır. (Süleymanın Meselleri 18:24) Hepimizin bizimle gerçekten ilgilenecek ve dostlukları bize sevinç, güç ve huzur verecek birkaç yakın dosta ihtiyacı var. Böyle gerçek dostluklar bugün ender görülüyorsa da, Mukaddes Kitapta bazı eski örneklere özellikle yer veriliyor. Örneğin, Davud ve Yonatan arasında göze çarpar bir dostluk vardı. Bundan ne öğrenebiliriz? Onların dostluğu neden kalıcı oldu?
Her şeyden önce, Davud ve Yonatan’ın ilgi duydukları önemli ortak konular vardı. En önemlisi, Yehova Tanrı’ya duyulan derin bir Tanrısal bağlılığı paylaşıyorlardı. Davud’un Yehova’ya imanını ve O’nun kavmini savunmak için yaptıklarını fark ettiği zaman, “Yonatanın canı Davudun canına bağlandı, ve Yonatan onu canı gibi sevdi.” (I. Samuel 18:1) O halde karşılıklı Tanrı sevgisi, dostları birbirine bağlar.
Yonatan ve Davud, Tanrısal ilkelere uygun şekilde yaşayan güçlü kişilerdi. Bu nedenle de birbirlerine saygı duyabiliyorlardı. (I. Samuel 19:1-7; 20:9-14; 24:6) Hayatına Kutsal Yazılardaki ilkelerle yön veren, Tanrı’ya bağlı dostlarımız olduğundan gerçekten nimetlendirilmiş durumdayız.
Davud ve Yonatan’ın dostluğuna başka etkenler de katkıda bulundu. Onların arkadaşlıklarında dürüstlük ve açık sözlülük vardı ve her biri diğerinin güvenine sığınıyordu. Yonatan vefakâr biçimde Davud’un çıkarını kendininkinden üstün tuttu. Davud krallık vaadini aldığı için onu kıskanmadı; tersine, Yonatan onu duygusal ve ruhi bakımdan destekledi. Davud da onun yardımını kabul etti. (I. Samuel 23:16-18) Kutsal Yazılara uygun bir şekilde, Davud ve Yonatan birbirleri için hissettiklerini dile getirdiler. Tanrı’ya bağlı dostlukları gerçek takdire ve sevgiye dayanıyordu. (I. Samuel 20:41; II. Samuel 1:26) Bozulmaz bir dostlukları vardı, çünkü her ikisi de Tanrı’ya sadık kaldı. Böyle ilkeleri uygulamak gerçek dostluklar edinip onları korumaya yardım eder.
Dostluklar Geliştirmenin Yolları
Gerçek dostlar arıyor musunuz? Belki de uzakta aramanız gerekmez. Düzenli olarak görüştüğünüz kişilerden bazıları dostlarınız olabilir; belki sizin dostluğunuza ihtiyaçları vardır. Özellikle iman kardeşlerinizle ilişkilerinizde Pavlus’un ‘genişlemekle’ ilgili öğüdünü uygulamanız hikmetliliktir. (II. Korintoslular 6:11-13) Bununla birlikte, bir dost edinmek üzere yaptığınız her girişim derin bağlarla sonuçlanmadığında üzülmeyin. Bir dostluğu geliştirmek genelde zaman alır ve her ilişki eşit oranda derin olmaz. (Vaiz 11:1, 2, 6) Kuşkusuz gerçek dostluklara sahip olmak için bencil olmayıp, İsa’nın şu öğüdünü izlemeliyiz: “İnsanların size her ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın.”—Matta 7:12.
Dostluğunuza kimin ihtiyacı var? Sizin yaşınızda olanlardan başka, sizden daha genç ya da yaşlı kişiler için ne denebilir? Davud ve Yonatan, Rut ve Naomi, Pavlus ve Timoteos; onların hepsinin dostluğunda yaş farkı söz konusuydu. (Rut 1:16, 17; I. Korintoslular 4:17) Dostluğunuzu dulları ve evlenmemiş kişileri kapsayacak kadar genişletebilir misiniz? Çevrenizde yeni olanları da düşünün. Taşındıkları için ya da yaşam tarzlarını değiştirdiklerinden, dostlarının çoğuyla belki de hepsiyle ilişkileri kopmuş olabilir. Başkalarının sizi aramasını beklemeyin. İsa’nın bir takipçisiyseniz, Pavlus’un şu öğüdünü uygulayarak kalıcı dostluklar edinin: “Kardeş sevgisinde birbirinize karşı müşfik sevginiz olsun. Birbirinize onur vermekte önde gidin.”—Romalılar 12:10.
Dostluğu, vermenin bir yolu olarak görebiliriz. İsa, vermeyi alışkanlık edindiğimizde insanların da bize vereceğini söyledi. Ayrıca vermenin almaktan daha mutlu olduğunu da belirtti. (Luka 6:38; Resullerin İşleri 20:35) Farklı geçmişleri olan insanlarla karşılaştınız mı? Yehova’nın Şahitlerinin uluslararası toplantıları, çeşitli kültürlerden gelen insanların, Tanrı’ya birlikte tapındıklarında gerçek ve kalıcı dostluklar kurabileceğini kanıtladı.
Dostlukları Bozulmadan Korumak
Dost olarak görünen kimselerin bazen birbirlerinine acı vermesi üzücüdür. Zararlı dedikodu, güvene ihanet edilmesi ve takdir eksikliği gerçek bir dost olduğunu düşündüğünüz kişiden geldiğinde çok acı verir. Böyle durumlarda ne yapılabilir?
İyi bir örnek olun. Gereksiz acıları önlemek üzere yapabileceğiniz her şeyi yapın. Bazı yörelerde, dostların birbirlerinin hatalarıyla alay etmesi yaygındır. Oysa sert davranışlar ya da kandırmak sözde ‘şaka’ amacıyla yapılsa da, dostları birbirine yaklaştırmaz.—Süleymanın Meselleri 26:18, 19.
Dostluğu sürdürmek için çok çaba harcayın. Bazen dostlar birbirlerinden çok şey beklediklerinde de yanlış anlamalar olur. Rahatsız olan ya da ciddi bir sorunla uğraşan dostunuz, büyük olasılıkla size her zamanki sıcaklığı gösteremeyecektir. O halde böyle zamanlarda, anlayışlı olmaya ve destek vermeye çalışın.
Sorunları hemen ve nazikçe halledin. Mümkünse bunu aranızda kalacak şekilde yapın. (Matta 5:23, 24; 18:15) İyi bir ilişkiyi korumak istediğinizi, dostunuzun bilmesini sağlayın. Samimi dostlar birbirlerini bağışlar. (Koloseliler 3:12) Siz de kardeşten daha yakın bir dost olacak mısınız?
Dostluklar hakkında okumak ve düşünmek sadece bir başlangıçtır. Yalnızlık çekiyorsak uygun şekilde davranalım, böylece uzun süre yalnız kalmayacağız. Uğraşırsak gerçek dostlar edinebiliriz. Onlardan bazılarıyla özel bağlar geliştirebiliriz. Fakat hiç kimse en büyük Dostumuz olan Tanrı’nın yerini alamaz. Sadece Yehova, bizi bütünüyle tanıyıp anlayabilir ve destekleyebilir. (Mezmur 139:1-4, 23, 24) Üstelik Sözü, gelecek için şahane bir ümit, sonsuza dek gerçek dostlara sahip olabileceğimiz yeni bir dünya sunuyor.—II. Petrus 3:13.
[Sayfa 5’teki resimler]
Davud ve Yonatan gerçek bir dostluğa sahipti; biz de olabiliriz