Bütün Dinler Tanrı’yı Memnun Eder mi?
Tüm dinlerin Tanrı’yı memnun ettiğini mi düşünüyorsunuz? Herhalde bildiğiniz her tapınma şekli, hiç değilse bir ölçüde insanları iyi davranışlara teşvik eder. Fakat bu, Tanrı’yı memnun etmek açısından yeterli midir?
BAZILARI, ‘tapınmanızda içten olun yeter, Tanrı memnun olacaktır. Her dinin iyi bir yönü vardır,’ diyorlar. Örneğin Bahai İnancı, bu görüşü, dünyadaki başlıca dokuz dini kendi inançlarının kapsamına alacak kadar benimsedi. Bu dinsel grup, bütün bu dinlerin Tanrısal kaynaklı ve tek bir hakikatin farklı yönleri olduğuna inanıyor. Bu nasıl olabilir?
Ayrıca bir din, üyelerine topluma açık yerlere birçok insanı öldürebilecek sinir gazı koymayı emrettiği zaman onun Tanrı’yı nasıl memnun edebileceğini haklı olarak merak edersiniz. Japonya’daki dinsel bir grup bu eylemle suçlandı. Ya da Tanrı, üyelerinin intihar etmesine neden olan bir dinden memnun olur mu? Bu, birkaç yıl önce dinsel lider Jim Jones’un takipçilerinin başına geldi.
Daha önceki dönemlere bakarak, 1618’den 1648’e kadar süren Otuz Yıl Savaşlarında olduğu gibi, ‘Dinler savaşı kışkırttıkları zaman Tanrı’yı memnun edebilirler mi?’ diye yerinde olarak sorabilirsiniz. The Universal History of the World kitabına göre, Katoliklerle Protestanlar arasındaki bu çatışma, “Avrupa tarihindeki en korkunç savaşlardan biri” idi.
Dinsel nitelikte olan ve 11. yüzyıldan 13. yüzyıla kadar süren Haçlı Seferleri korkunç şekilde kan dökülmesine yol açtı. Örneğin ilk Haçlı Seferine katılan sözde Hıristiyanlar, Kudüs’te oturan Müslümanlarla Yahudileri acımasızca kılıçtan geçirdiler.
On üçüncü yüzyılda başlayan ve yaklaşık 600 yıl devam eden Engizisyon süresince neler olduğunu da düşünün. Dinsel liderlerin emriyle binlerce kişi işkence gördü ve yakılarak öldürüldü. Peter de Rosa, Vicars of Christ—The Dark Side of the Papacy adlı kitabında şunları söylüyor: “[Engizisyon yargıçları], Papa’nın ismiyle tarihte insan onuruna karşı yapılan en vahşi ve süregelen saldırıdan sorumlu idiler.” De Rosa, Dominikan tarikatına bağlı İspanyol engizisyoncu Torquemada hakkında şunları söylüyor: “1483 yılında tayin edildi ve on beş yıl boyunca zalimce hüküm sürdü. Kurbanlarının sayısı 114.000’den fazlaydı ve onların 10.220’si yakılarak öldürülmüştü.”
Şüphesiz kan dökmekten suçlu olanlar yalnızca Hıristiyan âleminin dinleri değildir. Pensées adlı eserinde Fransız filozof Blaise Pascal şu gözlemde bulundu: “İnsanların hiçbir zaman dinsel inançlarından kaynaklandığında olduğu kadar dolu dolu ve keyifle kötülük yaptıkları görülmemiştir.”
Meyveleriyle Tanınırlar
Tanrı’nın bakış açısından, bir dinin kabul edilir olması yalnızca bir tek etkene dayanmaz. Bir dinin O’nun tarafından kabul edilir olması için, öğreti ve etkinlikleri yazılı hakikat Sözü olan Mukaddes Kitaba uymalıdır. (Mezmur 119:160; Yuhanna 17:17) Tanrı’nın onayladığı tapınmanın meyveleri, Yehova Tanrı’nın standartlarına uymalıdır.
İsa Mesih, Dağdaki Vaazında, Tanrı’yı temsil ettikleri şeklindeki asılsız bir iddiayla ortaya çıkacak peygamberlerin olacağını şu sözlerle belirtti: “Yalancı peygamberlerden sakının; onlar size koyun esvabında gelirler, fakat iç yüzden kapıcı kurtlardır. Onları meyvalarından tanıyacaksınız. İnsanlar dikenlerden üzüm, yahut deve dikenlerinden incir toplarlar mı? Böylece her iyi ağaç iyi meyva verir; fakat çürük ağaç kötü meyva verir. İyi ağaç kötü meyva veremez; çürük ağaç da iyi meyva veremez. İyi meyva vermiyen her ağaç kesilir ve ateşe atılır. Öyle ise, onları meyvalarından tanıyacaksınız.” (Matta 7:15-20) Bu sözler, ruhen uyanık olmamız gerektiğini gösteriyor. Belki bir dinsel liderin ya da grubun Tanrı ve Mesih tarafından kabul edildiğini düşünürüz, fakat yanılabiliriz.
İhtiyatlı Olma Gereği
Bir din, Tanrı’nın onayına sahip olduğunu iddia etse ve vaizleri Mukaddes Kitaptan bazı bölümler okusa da bu, onun Tanrı’yı memnun eden bir tapınma biçimi olduğu anlamına gelmez. Bu dinin liderleri, Tanrı’nın, sanki onlar aracılığıyla etkileyici şeyler yaptığı izlenimi uyandırıyor olabilir. Bununla birlikte bu din, Tanrı tarafından kabul edilir meyveler oluşturmadığından yine de sahte olabilir. Musa’nın günlerindeki Mısırlı büyücü kâhinler etkileyici şeyler yapabiliyorlardı, oysa kesinlikle Tanrı’nın onayına sahip değillerdi.—Çıkış 7:8-22.
Geçmişte olduğu gibi bugün de birçok din, Tanrı’nın hakikat olarak bildirdiğine bağlanmak yerine insan fikir ve felsefelerini destekliyor. O halde Mukaddes Kitaptaki şu uyarı özellikle uygundur: “Sakının, Mesihe göre değil, insanların ananesine, dünyanın iptidaîliğine göre, felsefe ve boş hile ile kimse sizi yağma etmesin.”—Koloseliler 2:8.
İsa Mesih iyi ve kötü meyve hakkında konuştuktan sonra şunları söyledi: “Bana: Ya Rab, ya Rab, diyen her adam göklerin melekûtuna [krallığına] girecek değildir; ancak göklerde olan Babamın iradesini yapan girer. O günde bir çokları bana: Ya Rab, ya Rab, biz senin isminle peygamberlik etmedik mi? ve senin isminle cinleri çıkarmadık mı? ve senin isminle çok kudretli işler yapmadık mı? diyecekler. Ve o zaman ben onlara açıkça söyliyeceğim: Ben sizi hiç tanımadım, yanımdan gidin, fesat işliyenler!”—Matta 7:21-23.
Meyvelerini Gözden Geçirin
O halde bir dinin Tanrı tarafından kabul edildiği sonucuna varmadan önce meyvelerine bakmak gerektiği anlaşılıyor. Örneğin, bir din siyasete karışıyor mu? Karışıyorsa Yakub 4:4’te yazılı şu sözlere dikkat edin: “Kim dünyaya dost olmak isterse, kendini Allaha düşman eder.” Üstelik İsa hakiki takipçileri hakkında şunları söyledi: “Ben dünyadan olmadığım gibi, onlar da dünyadan değildirler.” (Yuhanna 17:16) Tanrı’nın gözünde doğru olan din, görünmez bir ruhi varlık olan İblis Şeytan’ın, yani ‘kötü olanın elinde bulunan’ bu dünyanın siyasetine karışmaz. (I. Yuhanna 5:19) Bunun yerine, Tanrı’nın onayladığı din, O’nun İsa Mesih’in yönetimindeki Krallığını vefa ile savunur ve göklerdeki bu hükümetle ilgili iyi haberi ilan eder.—Markos 13:10.
Bir dinin taraftarları yönetime karşı direnişi desteklediği zaman bu din Tanrı tarafından kabul edilir mi? Resul Pavlus’un öğüdünü dikkate aldığımızda cevap açıktır: “Reislere ve hükûmetlere tâbi olmağı, itaat etmeği, her iyi iş için hazır olmağı . . . . onlara ihtar et.” (Titus 3:1, 2) Şüphesiz, İsa takipçilerinin ‘Kayserin şeylerini Kaysere, Allahın şeylerini Allaha ödemeleri’ gerektiğini gösterdi.—Markos 12:17.
Bir dinin, milletlerin yaptıkları savaşlara katılmayı teşvik ettiğini düşünün. Birinci Petrus 3:11, bizi ‘iyilik etmeye’ ve ‘barışı arayıp onun ardınca koşmaya’ teşvik ediyor. Üyeleri, savaş sırasında başka bir ülkedeki din kardeşlerini öldürmeye hazır olan bir din Tanrı’yı nasıl memnun edebilir? Tanrı’nın onayına sahip olan dinin üyeleri O’nun başlıca niteliği olan sevgiyi yansıtırlar. İsa şunu söyledi: “Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:35) Bu sevginin, milletlerin savaşlarında beslenen şiddetli nefretle hiçbir ortak yönü yoktur.
Hakiki din savaşçı insanları barışsever insanlar haline getirir. Bu, şu sözlerle önceden bildirildi: “Kılıçlarını sapan demirleri, ve mızraklarını bağcı bıçakları yapacaklar; millet millete karşı kılıç kaldırmıyacak, ve artık cengi öğrenmiyecekler.” (İşaya 2:4) Hakiki tapınmayı uygulayanlar, nefret sözleri savurmak yerine şu emre itaat ederler: “Komşunu kendin gibi seveceksin.”—Matta 22:39.
Hakiki dini uygulayanlar, ahlaksız yaşam biçimlerini benimsemeyi reddedip Yehova Tanrı’nın yüksek standartlarına göre yaşamaya çalışırlar. Tanrı’nın Sözü şunları söyler: “Ne! Adaletsiz olanların Tanrı’nın krallığını miras almayacaklarını bilmez misiniz? Aldanmayın. Ne fuhuş işleyenler, ne putperestler, ne zina işleyenler, ne doğaya aykırı amaçlarla kullanılan erkekler, ne erkekle yatan erkekler, ne hırsızlar, ne açgözlüler, ne ayyaşlar, ne sövücüler, ne gasıplar Tanrı’nın krallığını miras alacaklardır. Oysa sizden bazıları böyle idiniz. Fakat yıkanıp temizlendiniz, fakat takdis edildiniz; fakat Rabbimiz İsa Mesih’in ismi ve Tanrımızın ruhu ile adil beyan edildiniz.”—I. Korintoslular 6:9-11.
Kararlılıkla Harekete Geçme Zamanı
Sahte tapınma ile hakiki din arasındaki farkı ayırt etmek çok önemlidir. Kutsal Yazıların Vahiy kitabında sahte dinin dünya imparatorluğunun kimliği, kendisiyle ‘yerin krallarının zina ettikleri’ sembolik bir fahişe olan “Büyük Babil” olarak tanıtılır. Kan dökmekten suçludur ve elinde, “kendi zinasının mekruh şeylerile dolu” olan bir altın kâse tutmaktadır. (Vahiy 17:1-6) Onun, Tanrı tarafından kabul edilir hiçbir yanı yoktur.
Şimdi, kararlılıkla harekete geçme zamanıdır. Sevgi dolu Yaratıcımız hâlâ Büyük Babilin içinde bulunan samimi insanlara şu çağrıyı yapıyor: “Ey kavmım, onun günahlarına şerik olmıyasınız, ve onun belâlarından hisse almıyasınız diye, ondan çıkın.”—Vahiy 18:4.
Tanrı’yı memnun eden dini uygulamak istiyorsanız neden Yehova’nın Şahitleri hakkında daha fazla bilgi almayasınız? Önceki sayfalarda verilen liste, onların inançlarından bazılarını Kutsal Yazılardaki nedenlerle birlikte sıralar. Şahitlerin inançlarının Tanrı’nın Sözüne uyup uymadığını Mukaddes Kitabınızdan kontrol ederek görün. Dinlerinin hakiki tapınmadan beklediğiniz türde meyveler oluşturup oluşturmadığını araştırın. Oluşturduğunu fark ederseniz, Tanrı’yı memnun eden dini bulmuş olacaksınız.
[Sayfa 5’teki çerçeve]
YEHOVA’NIN ŞAHİTLERİNİN İNANÇLARI
İNANÇ MUKADDES KİTAPTAKİ TEMELİ
Tanrı’nın ismi Yehova’dır Çıkış 6:3; İşaya 42:8
Mukaddes Kitap Yuhanna 17:17;
Tanrı’nın Sözüdür II. Timoteos 3:16, 17
İsa Mesih Tanrı’nın Oğludur Matta 3:16, 17; Yuhanna 14:28
İnsanlık evrim Tekvin 1:27; 2:7
geçirmedi, yaratıldı
İnsanın ölümü ilk insanın Romalılar 5:12
günahı yüzündendir
Can ölüm anında yok olur Vaiz 9:5, 10; Hezekiel 18:4
Cehennem denen yer insanlığın Eyub 14:13; Vahiy 20:13
ortak mezarıdır
Ölüler için ümit dirilmedir Yuhanna 5:28, 29; 11:25;
Mesih yerdeki hayatını itaatli Matta 20:28; I. Petrus 2:24;
insanlar için bir fidye olarak I. Yuhanna 2:1, 2
verdi
Dualar, Mesih aracılığıyla yalnızca Matta 6:9;
Yehova’ya yöneltilmelidir Yuhanna 14:6, 13, 14
Mukaddes Kitaptaki ahlak I. Korintoslular 6:9, 10
kurallarına itaat edilmelidir
Tapınmada suretler Çıkış 20:4-6;
kullanılmamalıdır I. Korintoslular 10:14
Ruhçuluktan kaçınılmalıdır Tesniye 18:10-12;
Kan alınmamalıdır Tekvin 9:3, 4;
İsa’nın hakiki takipçileri Yuhanna 15:19; 17:16;
dünyadan ayrı kalırlar Yakub 1:27; 4:4
İsa’nın takipçileri, iyi haberi İşaya 43:10-12;
ilan ederek şahitlik ederler Matta 24:14; 28:19, 20
Tamamen suya batırılarak yapılan Markos 1:9, 10; Yuhanna 3:22;
vaftiz Tanrı’ya olan vakfı simgeler Resullerin İşleri 19:4, 5
Dinsel unvanlar Kutsal Yazılara Eyub 32:21, 22; Matta 23:8-12
dayanmaz
‘Sonun vaktinde’ yaşıyoruz Daniel 12:4; Matta 24:3-14;
Mesih’in hazır bulunuşu Matta 24:3; Yuhanna 14:19;
görünmezdir I. Petrus 3:18
Şeytan bu dünyanın görünmez Yuhanna 12:31;
yöneticisidir I. Yuhanna 5:19
Tanrı şimdiki kötü ortamı Daniel 2:44;
yok edecektir Vahiy 16:14, 16; 18:1-8
Mesih’in yönetimindeki İşaya 9:6, 7;
Tanrı’nın Gökteki Krallığı Daniel 7:13, 14;
yeryüzünü adaletle yönetecektir Matta 6:10
Bir “küçük sürü,” Mesih ile Luka 12:32;
gökte hüküm sürecek Vahiy 14:1-4; 20:4
Tanrı’nın onayladığı diğer Luka 23:43; Yuhanna 3:16;
kişiler yeryüzü cennetinde Vahiy 21:1-4
sonsuz yaşam alacaklar
[Sayfa 4’teki resim]
Engizisyon süresince binlerce kişi öldürüldü
[Sayfa 6’daki resim]
Haçlı Seferleri korkunç şekilde kan dökülmesine yol açtı
[Sayfa 7’deki resim]
Hakiki din iyi meyveleriyle tanınır
[Sayfa 2’deki resim tanıtım notu]
Kapak: Garo Nalbandian