Toprağa Dönmek—Nasıl?
“TOPRAKSIN, ve toprağa döneceksin.” İlk insan Âdem bu sözleri işittiğinde ne olacağını biliyordu. O, yerin toprağından yaratılmıştı ve döneceği yer de toprak olacaktı. Ölecekti, çünkü Yaratıcısı Yehova Tanrı’ya itaat etmemişti.—Tekvin 2:7, 15-17; 3:17-19.
Mukaddes Kitap insanların topraktan yaratıldığını gösteriyor. Ayrıca şunu da söylüyor: “Suç işliyen can, ölecek olan odur.” (Hezekiel 18:4; Mezmur 103:14) Ölüm, milyonlarca insanı kedere boğdu ve insan cesedinin ortadan kaldırmasıyla ilgili sürekli sorular sorulmasına neden oldu.
Geçmişteki ve Şimdiki Uygulamalar
Tanrı’nın eski kavminde insan cesedi nasıl ortadan kaldırılıyordu? Mukaddes Kitabın ilk bölümünde, ölülerle ilgili olarak, toprağa gömmek de dahil değişik uygulamalardan söz edilir. (Tekvin 35:8) Hem ata İbrahim ve eşi Sara, hem de oğulları İshak ve torunları Yakub Makpela mağarasına gömüldüler. (Tekvin 23:2, 19; 25:9; 49:30, 31; 50:13) İsrailli hâkimler Gideon ve Şimşon ‘babalarının kabrine’ gömüldüler. (Hâkimler 8:32; 16:31) Bu, Tanrı’nın eski kavminde aile mezarlıklarının tercih edildiğini akla getiriyor. İsa Mesih MS birinci yüzyılda öldüğünde cesedi kaya içine oyulmuş yeni bir kabre koyuldu. (Matta 27:57-60) O halde, insan cesedi genelde ya toprağa gömülür ya da oyulmuş kabre konurdu. Bu uygulama dünyanın çoğu yerinde hâlâ geçerlidir.
Bununla birlikte, bugün dünyanın bazı bölgelerinde ciddi bir yer sıkıntısı ve toprak pahalılığı, gömecek yer bulmayı giderek zorlaştırıyor. Bu nedenle bazıları insan cesedini ortadan kaldırmak için başka yollar arıyor.
Ölüyü yakma töreninden sonra küllerini serpmek oldukça yaygın hale geliyor. İngiltere’de ölülerin yaklaşık yüzde kırkı bu yolla ortadan kaldırılıyor. Kentsel bölgelerde ölenlerin yüzde 80’inden fazlasının yakıldığı İsveç’te, küllerin serpilmesi için belirli ağaçlık yerler seçilir. Şanghay ve Çin’in başka sahil şehirlerinde, yerel yönetimler yılda birkaç kez deniz üzerine küllerin topluca serpilmesinin masraflarını karşılıyor.
Küller nereye serpilebilir? Rasgele bir yere değil. Bazıları bu küllerin belki çevreye zarar vermesinden çekinir. Aslında ölünün bu şekilde yakılmasıyla herhangi bir salgın hastalık riski ortadan kalkar. İngiltere’de bazı mezarlıklarda ve Amerika Birleşik Devletlerinde anıt parklarda, yeşil alanlar ya da çiçek bahçeleri küllerin serpilmesi amacıyla ayrılır. Kuşkusuz, İsa’nın takipçileri ölü yakma töreni ve küllerinin serpilmesiyle ilgili olarak özellikle Kutsal Yazıların görüşüyle ilgilenir.
Kutsal Yazıların Görüşü Nedir?
Peygamber İşaya ‘Babil kıralına’ seslendiği bir bildiride şöyle söyledi: ‘Sen kabirden dışarı uzağa atıldın.’ (İşaya 14:4, 19) Küllerin dağıtılması, bu gibi aşağılayıcı bir duruma mı benzetilmeli? Hayır, çünkü orada ölü yakma töreni ve kalan küllerin saklanması veya serpilmesinden söz edilmiyor.
İsa Mesih şunları söylerken Binyıllık Hükümdarlığı sırasında gerçekleşecek olan, ölülerin yeryüzündeki dirilmesi hakkında konuştu: ‘Hatırlanma mezarlarında olan herkes sesimi işitip çıkacaklardır.’ (Yuhanna 5:28, 29) Bununla birlikte, dirilmeyi anlatan başka bir peygamberlikte de doğrulandığı gibi bir kimsenin dirilmesi için özel bir mezar şart değildir. Vahiy 20:13 şöyle bildiriyor: “Deniz kendisinde olan ölüleri verdi; ve ölüm ve ölüler diyarı kendilerinde olan ölüleri verdiler.” Bu nedenle, önemli olan, bir kimsenin nerede veya nasıl ‘toprağa döneceği’ değildir. Bunun yerine, Tanrı tarafından hatırlanıp hatırlanmaması ve diriltilip diriltilmemesi önemlidir. (Eyub 14:13-15 ayrıca Luka 23:42, 43 ile karşılaştırın.) Yehova’nın, insanları hatırlamasına yardımcı olacak görkemli kabirlere kesinlikle ihtiyacı yoktur. Ölünün yakılması bir kimsenin diriltilmesine engel değildir. Ayrıca küllerin serpilmesi uygun bir sebeple yapılırsa ve sahte dinsel törenlere dayanmazsa Kutsal Yazılara aykırı olmaz.
Küllerin serpilmesi yönünde karar verenler ülke kanununu dikkate almak zorundadır. Aynı zamanda yakınlarının ve başkalarının da duygularını hesaba katmaları uygundur. Yehova’nın hizmetçilerinin, bu konuda Kutsal Yazılara dayanan özgürlüklerini kullanmanın İsa’nın takipçileri olarak taşıdığımız iyi isme leke getirmemesine dikkat etmeleri iyi olur. Bu, ölüyü yakmanın ve küllerini serpmenin yasal olduğu fakat toplum tarafından tamamen kabul edilmediği ülkelerde özellikle önemlidir. Tabii ki, İsa’nın bir takipçisi, insan canının ölmezliği inancına dayanan tören ve geleneklerden kaçınacaktır.
Mezardan Tamamen Kurtulmak!
Küllerin serpilmesini savunan bazıları bunun mezara gömülmekten kurtulmak anlamına geldiğini söylüyor. Buna rağmen en büyük kurtuluş, Mukaddes Kitabın “iptal olunacak son düşman ölümdür” vaadinin gerçekleşmesiyle gelecek.—I. Korintoslular 15:24-28.
Bu, mezarların, oyulmuş kabirlerin hatta ölüyü yakıp küllerini serpmenin geçmişte kalacağı anlamına gelir. Evet, artık ölüm olmayacak. Tanrısal ilham altında resul Yuhanna şunları yazdı: “Tahttan büyük bir ses işittim: İşte, Allahın çadırı insanlarla beraberdir, ve kendisi onlarla beraber oturacaktır, ve onlar kendi kavmları olacaklar, ve Allah kendisi onlarla olacaktır; ve gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler, dedi.”—Vahiy 21:3, 4.
Âdem’in günahından kaynaklanan insan ölümü, Tanrı’nın Gökteki Krallığı altında tümüyle ortadan kaldırıldığında bütün bunlar gerçekleşecek. O zaman itaatli insanlık toprağa döneceği günü beklemek durumunda kalmayacak.
[Sayfa 29’daki resimler]
İnsan cesedi kaldırmanın genel yöntemleri
[Sayfa 31’deki resim]
Sagami Körfezinde (Japonya) küllerin serpilmesi
[Tanıtım notu]
Koueisha’nın izniyle, Tokyo