İçki Konusunda Tanrısal Bir Görüşe Sahip misiniz?

YAKLAŞIK yirmi yıl önce arkeologlar İran’ın Urumiye şehri yakınlarındaki kazılarda kil tuğladan eski bir bina ortaya çıkardılar. Burada, yaşı ilk yerleşim birimlerinin kurulmasına kadar giden binlerce senelik bir seramik kap buldular. Yakın zamanda bu kabın analizi için en yeni teknolojiler kullanıldı. İçinde şarap üretimiyle ilgili en eski kimyasal delillerin bulunması bilginleri oldukça şaşırttı.

Mukaddes Kitap eski zamanlardan beri şarap, bira ve diğer içkilerin kullanıldığını açıkça doğrular. (Tekvin 27:25; Vaiz 9:7; Nahum 1:10) Yehova, diğer yiyeceklerle ilgili olduğu gibi, içki içip içmeme konusunda da kararı bireyler olarak bize bırakmıştır. İsa sık sık yemekte şarap içmişti. Vaftizci Yahya ise alkolden uzak durmuştu.—Matta 11:18, 19.

Mukaddes Kitap içkiye düşkünlüğü yasaklar. Sarhoşluk Tanrı’ya karşı bir günahtır. (I. Korintoslular 6:9-11) Buna uyumlu olarak, Yehova’nın Şahitleri tövbe etmeyen bir ayyaş haline gelen kişinin İsa’nın takipçilerinin cemaatinde kalmasına izin vermez. İçki içmeye karar veren cemaat mensuplarının bunu ölçülü olarak yapmaları gerekir.—Titus 2:2, 3.

Tanrısal Olmayan Bir Görüş

Bugün birçokları içkiyle ilgili Tanrısal görüşe sahip değildir. Bu eski ürünün kötüye kullanımını Şeytan’ın desteklediği kolayca anlaşılabilir. Örneğin, Büyük Okyanus’un güneyindeki bazı adalarda erkeklerin toplanıp büyük miktarlarda ev yapısı mayalı içkiler içmesi âdettir. Bu buluşmalar sık sık tekrarlanır ve saatler sürebilir—birçok erkek buna her gün katılır. Bazıları bunu kültürün bir kısmı olarak kabul eder. Zaman, zaman ev yapısı içkilerin yerine—ya da yanında—bira ve sert içkiler tüketilir. Sonuç çoğu kez sarhoşluktur.

Büyük Okyanus’ta bulunan başka bir ülkede erkeklerin ölçülü içki içtiği neredeyse hiç duyulmamıştır. Genellikle yalnızca sarhoş olmak için içilir. Maaş aldıkları gün bir grup erkeğin her biri 24 şişelik birkaç kasa bira satın almaları alışılmış bir durumdur. İçmeyi ancak biraları tükenince bırakırlar. Sonuç olarak aleni sarhoşluk çok yaygındır.

Palmiye şarabı ve diğer mayalı yerel içkiler Afrika ülkelerinde geleneksel olarak kullanılır. Bazı ülkelerin gelenekleri misafirlere hoşça vakit geçirtmek için içki çıkarılmasını emreder. Konuksever biri geleneksel olarak misafirinin tüketeceğinden daha çok içki çıkarır. Bir bölgede âdet her misafirin önüne 12 şişe bira konulmasıdır.

Birçok Japon firması personeli için otobüs turları düzenler. Büyük miktarlarda içkiler de beraber götürülür ve sarhoşluğa hoşgörüyle bakılır. Bu şirket gezilerinin bazıları iki, üç gün sürer. Asiaweek dergisine göre Japonya’da, “pirinç eken köylüden zengin politikacıya kadar, kişinin erkekliği midesine indirdiği içki miktarıyla ölçülür.” Benzer modalar başka Asya ülkelerinde de izlenmiştir. Asiaweek dergisi “Güney Korelilerin şimdi dünyanın herhangi bir yerindeki içkicilerden çok daha fazla içki içtiğini” söylüyor.

Amerika Birleşik Devletlerinde fon dip partileri kolej kampuslarında yaygın bir uygulama olmaya başladı. The Journal of the American Medical Association’a göre, “fon dip partilerine katılanların çoğu kendilerini içki sorunu olan kimseler olarak görmemektedirler.”a Bu şaşırtıcı olmamalı, çünkü birçok ülkede medya içmeyi bir macera, moda, bir görgü gibi gösterip promosyonunu yapıyor. Bu propoganda çok defa gençleri hedef alıyor.

İngiltere’de 20 yıl içinde bira tüketimi iki misline ve sert içkilerin tüketimi üç misline çıktı. İçkiye daha genç yaşlarda başlanıyor ve içki içen kadınların sayısı artıyor. Benzer eğilimler Doğu Avrupa ve Latin Amerika ülkelerinde de gözleniyor. Alkolizmin ve alkole bağlı trafik kazaları kurbanlarının bununla orantılı artışı bu duruma dikkat çekiyor. Dünya çapında içkinin kötüye kullanımının göze çarpar şekilde arttığı apaçıktır.

Ne Kadarı Fazla Sayılır?

Mukaddes kitabın içkiyle ilgili görüşü dengelidir. Kutsal Yazılar bir yandan “insanın yüreğini sevindiren” şarabın Tanrı tarafından verilen bir hediye olduğunu söyler. (Mezmur 104:1, 15) Diğer yandan Mukaddes Kitap aşırı düşkünlüğü kınayarak “sarhoşluk,” ‘maskaralıklar, içki âlemleri,’ ‘çok şaraba meyyal olmak,’ ‘çok şaraba esir olmak’ gibi ifadeler kullanıyor. (Luka 21:34; I. Petrus 4:3; I. Timoteos 3:8; Titus 2:3) Fakat acaba ne kadar şarap ‘çoktur’? Acaba İsa’nın bir takipçisi içkilerle ilgili Tanrısal görüşün temel taşlarını nasıl saptayabilir?

Sarhoşluk halini fark etmek zor değildir. Getirdiği sonuçlar Mukaddes Kitapta şu sözlerle anlatılmıştır: “Ah kimin? vah kimin? çekişmeler kimindir? şikâyet kimin? boşuna yaralar kimindir? gözlerin kızarması kimindir? şarabın başında oturup gecikenlerin, karıştırılmış şarabı aramağa gidenlerindir. . . . . Gözlerin garip şeyler görecek, yüreğin sapık şeyler söyliyecek.”—Süleymanın Meselleri 23:29-33.

Aşırı alkol şaşkınlık, sanrı, bilinç kaybı ve daha başka zihinsel ya da bedensel bozukluklara neden olabilir. Alkolün etkisi altında olan biri davranışları üzerindeki denetimi kaybedip kendine ya da başkasına zarar verebilir. Sarhoşların gülünç, saldırgan ve ahlaksız davranışlarda bulundukları bilinen bir şeydir.

Yukarıda anlatılan sonuçlarla sarhoşluk noktasına kadar içmek kesinlikle fazla içmek demektir. Ancak, kişi sarhoşluğun bütün tipik işaretlerini göstermeden de ölçülülük konusunda eksik davranabilir. Bu nedenle, birinin çok içmiş olup olmadığı sık sık tartışmaya açık kalır. Acaba ölçülülükle düşkünlük arasındaki çizgi nedir?

Düşünme Yetinizi Koruyun

Mukaddes Kitap kandaki alkol oranı ya da başka ölçüler vererek sınırlar koymuyor. Alkole dayanıklılık insandan insana değişir. Yine de, Mukaddes Kitap ilkeleri İsa’nın tüm takipçileri için geçerlidir ve bizim içkiyle ilgili Tanrısal bir görüş geliştirmemize yardımcı olabilir.

Birinci emir İsa’nın söylediği gibi şudur: “Allahın Rabbi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün fikrinle seveceksin.” (Matta 22:37, 38) İçki zihni doğrudan etkiler ve ölçüsüz içmek tüm emirlerin en büyüğü olan bu emre itaat etmenize engel olacaktır. Yargı yetisinin iyi kullanımını, sorunları çözme yeteneğini, özdenetimin uygulanmasını ve zihnin diğer fonksiyonlarının çalışmasını ciddiyetle engelleyebilir. Kutsal Yazılar bizi şöyle teşvik ediyor: “Sağlam öğüdü ve basireti tut; böylece onlar senin canın için hayat, ve boynun için süs olacaklar.”—Süleymanın Meselleri 3:21, 22.

Resul Pavlus İsa’nın takipçilerine “bedenlerinizi diri, kutsal, Tanrı’ya makbul bir kurban olarak sunun; akıl yetinizle olan kutsal hizmetiniz budur” diye rica ediyor. (Romalılar 12:1) Acaba İsa’nın bir takipçisi “akıl yetisini” kaybetme noktasına kadar içip yine de “Tanrı’ya makbul” olabilir mi? Genellikle ölçülü içmeyen biri, zamanla alkole karşı belli bir dayanıklılık kazanır. Çok içmesinin—kendisi için—sarhoşluk düzeyinin altında olduğunu düşünebilir. Yine de, alkole karşı sağlıksız bir bağımlılık geliştirmekte olabilir. Böyle biri bedenini ‘diri, kutsal bir kurban’ olarak sunabilir mi?

İsa’nın bir takipçisi olarak düşünme yetinizi ve pratik hikmetinizi azaltan herhangi bir alkol miktarı sizin için çoktur.

Sizin İçkiyle İlgili Görüşünüzü Şekillendiren Nedir?

İsa’nın bir takipçisi içkiyle ilgili tutumunu o anda moda olan eğilimler veya geleneklerin şekillendirip şekillendirmediğini değerlendirmelidir. İçki konusunda seçimlerinizi kuşkusuz içinde yaşadığınız kültüre özgü eğilimleri ya da medya propagandasını temel alarak yapmak istemezsiniz. Tutumunuzu değerlendirirken kendinize şunu sorun: ‘Toplumca kabul edilir olanların etkisi altında mıyım? Yoksa içki içmemi yönlendiren Mukaddes Kitap ilkeleri mi?

Her ne kadar Yehova’nın Şahitleri, içinde yaşadıkları kültüre karşı değillerse de, onlar Tanrı’nın bugün geniş şekilde kabul edilmiş birçok uygulamadan nefret ettiğinin bilincindedirler. Bazı toplumlar kürtaj, kan nakli, eşcinsellik ve çokeşliliği hoş görürler. Oysa İsa’nın takipçileri, bu şeylerle ilgili Tanrı’nın görüşüyle uyumlu davranırlar. Evet, Tanrısal görüş İsa’nın bir takipçisini kültürel olarak kabul edilse de edilmese de, bu şeylerden nefret etmeye yöneltecektir.—Mezmur 97:10.

Mukaddes Kitap “sarhoşluklar” ve ‘içki âlemlerini’ kapsayan ‘milletlerin muradından’ söz ediyor. ‘İçki âlemleri’ terimi akla yalnızca büyük miktarlarda içki tüketmek amacıyla düzenlenmiş buluşmaları getiriyor. Mukaddes Kitap devirlerinde bazılarının içkiye diğerlerinden daha dayanıklı olmaktan gurur duyduğu ya da kimin daha fazla içebileceğini görmeye çalıştığı anlaşılıyor. Resul Petrus bu tarz davranışları “sefahat çukuru” olarak niteledi; orada İsa’nın tövbe etmiş takipçilerine yer yoktur.—I. Petrus 4:3, 4.

Acaba İsa’nın bir takipçisinin sarhoş olmadığı sürece, nerede, ne zaman ya da ne kadar içtiğinin fark etmeyeceği görüşünü kabullenmek makul olur mu? Gelin soralım, bu Tanrısal bir görüş müdür? Mukaddes Kitap “İmdi gerek yer, gerek içer, ve her ne yaparsanız, her şeyi Allahın izzeti için yapın” diyor. (I. Korintoslular 10:31) Bir grup erkek başkalarının önünde büyük miktarlarda alkol almak için biraraya geldiğinde belki bunların hepsi sarhoş olmayabilir, ama acaba onların davranışları Yehova’yı yüceltir mi? Mukaddes Kitap şöyle uyarıyor: “Bu ortama uymaktan vazgeçin, fakat Tanrı’nın iyi, makbul ve kusursuz iradesi ne olduğunu kendinize kanıtlayabilmeniz için zihninizi yenilemekle değişilmiş olun.”—Romalılar 12:2.

Başkalarını Sürçtürmekten Kaçının

İçki düşkünlüğüne hoşgörüyle bakılan kültürlerde, çok içen birinin Allah adamı olduğunu savunmasına olumlu bakılmaması ilginçtir. Büyük Okyanus’un güneyindeki küçük bir toplulukta bir gözlemci şunları söyledi: “Sizinkilere hayranım. Hakikati vaaz ediyorsunuz. Fakat sizde gördüğümüz sorun erkeklerinizin çok içki içmesi.” Bildirildiğine göre sarhoş olan kimse yoktu, fakat bu, o küçük topluluktakilerden birçoğunun açıkça görebildiği bir ayrıntı değildi. Olayı izleyenler içki içmek için toplanan diğer erkeklerin çoğu gibi, Yehova’nın Şahitlerinin de sarhoş oldukları sonucuna kolaylıkla varabilirler. Acaba uzun süren böyle buluşmalara katılan bir müjdeci hem iyi namını koruyabilir hem de aleni şahitlik işini konuşma serbestliği içinde yerine getirebilir mi?—Resullerin İşleri 28:31.

Bir Avrupa ülkesinden gelen haberler, zaman zaman bazı kardeşlerin İbadet Salonuna ağızları belirgin şekilde içki kokarak geldiklerini gösteriyor. Bu durum diğerlerinin vicdanını rahatsız etmektedir. Mukaddes Kitap şöyle uyarıyor: “Et yememek, şarap içmemek ve kardeşinin onunla sürçeceği bir şeyi yapmamak iyidir.” (Romalılar 14:21) İçkiyle ilgili Tanrısal bir görüş, İsa’nın olgun bir takipçisini, bazı koşullar altında içkiden tamamen vazgeçmek anlamına da gelse, başkalarının vicdanına karşı duyarlı olmaya yöneltecektir.

İsa’nın Takipçileri Kesinlikle Farklıdırlar

Üzücüdür ki bu dünya, içki de içinde olmak üzere, insanlığa verdiği iyi şeyleri kötüye kullanarak Yehova’yı gücendirmek için çok şeyler yapmıştır. İsa’nın vakfolmuş her takipçisi Tanrısal olmayan yaygın görüşlerden kaçınmaya uğraşmalıdır. Şöyle ki, insanlar “salihle kötü arasında, ve Allaha kulluk edenle ona kulluk etmiyen arasında ayırt” edebilsinler.—Malaki 3:18.

İçki konusunda, Yehova’nın Şahitleri ile dünyanın arasındaki ‘fark’ apaçık olmalıdır. İçki İsa’nın hakiki takipçilerinin yaşamının odak noktası değildir. Ne sarhoşluğun sınırlarına tehlikeli derecede yaklaşarak ne kadar içki kaldırabildiklerini denerler, ne de içkilerin Tanrı’ya tüm benlik ve açık bir zihinle sundukları hizmeti bozmasına ya da herhangi bir şekilde engellemesine izin verirler.

Bir grup olarak Yehova’nın Şahitleri içkiyle ilgili Tanrısal bir görüşe sahiptirler. Siz ne durumdasınız? Eğer Mukaddes Kitabın şu öğüdünü tutarsak her birimiz Tanrı’nın bereketini bekleyebiliriz: “Fıskı ve dünya arzularını inkâr edip . . . . şimdiki dünyada temkin ve salâh ve takva üzre yaşıyalım.”—Titus 2:12, 13.

[Dipnot]

[Sayfa 28’deki çerçeve/resim]

Sevdiklerinizin Sözünü Dinleyin

Ölçüsüz içen biri genellikle kendisinin bu konuda bir sorunu olduğunu fark eden en son kişidir. Akrabalar, arkadaşlar ve İsa’nın takipçisi olan ihtiyarlar ölçülülük konusunda eksikliği olan sevdiklerine yardım sunmakta duraksamamalıdırlar. Öte yandan, sevdiğiniz kişiler içki alışkanlıklarınızdan rahatsız olduklarını belirtiyorlarsa, herhalde bu konuda haklı nedenleri vardır. Onların dediklerini dikkate alın.—Süleymanın Meselleri 19:20; 27:6.