Herkes Yehova’yı Yüceltsin!

“Işık diyarında Yehova’yı, . . . . yüceltmelidirler.”—İŞAYA 24:15

1. Bugün Hıristiyan âleminde görülen hangi tutuma karşıt olarak, Yehova’nın peygamberleri O’nun ismine nasıl saygı göstermişlerdi?

YEHOVA—Tanrı’nın şanlı ismi! Eskiden yaşamış sadık peygamberler bu isimle konuşmaktan büyük sevinç duydular! Onlar, ismiyle Kendisini Büyük Amaçlayan olarak tanıtan Egemen Rableri Yehova’yı sevinçle yücelttiler. (İşaya 40:5; Yeremya 10:6, 10; Hezekiel 36:23) ‘Küçük’ peygamberler denen kişiler bile Yehova’yı sık sık yücelttiler. Bunlardan biri Haggay’dı. Yalnızca 38 ayetten oluşan Haggay kitabında Tanrı’nın ismi 35 kez kullanılır. Hıristiyan âleminin çok bilmiş önderlerinin kendi Mukaddes Kitap tercümelerinde yaptığı gibi, çok değerli bir isim olan Yehova’nın yerine “Rab” unvanı kullanıldığında, bu peygamberlik canlılığını yitirir.—II. Korintoslular 11:5 ile karşılaştırın.

2, 3. (a) İsrail’in eski durumuna dönüşüyle ilgili olağanüstü bir peygamberlik nasıl yerine geldi? (b) Yahudi artakalan ve arkadaşları hangi sevinçten pay aldılar?

² İşaya 12:2’de bu ismin iki şekli kullanılır.a Peygamber şu ilanda bulunur: “İşte, Allah kurtuluşumdur; güveneceğim ve yılmıyacağım; çünkü RAB (Yah) Yehova kuvvetim ve ilâhimdir (kudretimdir); ve bana kurtuluş oldu.” (İşaya 26:4’e de bakın.) Böylece, İsrail’in Babil esaretinden kurtulmasından 200 yıl kadar önce, Yah Yehova peygamberi İşaya aracılığıyla onlara kudretli Kurtarıcıları olduğuna ilişkin güvence veriyordu. Bu esaret MÖ 607’den 537’ye dek sürecekti. İşaya şunları da yazdı: “Her şeyi yaratan, . . . . Koreş için: Çobanımdır, ve bütün muradımı yerine getirecektir, diyen, ve Yeruşalim için: Bina olunacaktır, ve mabet için: Temelin atılacaktır, diyen RAB benim.” Bu Koreş kimdi? Onun MÖ 539’da Babil’i fetheden Pers Kralı Koreş, yani Kyros olduğu dikkate değer biçimde ortaya çıktı.—İşaya 44:24, 28.

³ Yehova’nın İşaya’ya kaydettirdiği sözlerin gerçekleşmesi olarak, Koreş İsrailli tutsaklar için bir ferman çıkardı: “Onun bütün kavmından aranızda kim varsa, Allahı onunla beraber olsun, ve Yahudada olan Yeruşalime çıksın, ve İsrailin Allahı (Allah odur) Yehovanın Yeruşalimde olan evini yapsın.” Yahudilerin çok mutlu bir artakalanı İsrailli olmayan Netinim ve Süleyman’ın kullarının oğullarıyla birlikte Yeruşalim’e döndü. Onlar MÖ 537’de Çardaklar Bayramını kutlamak ve Yehova’ya mezbahında kurbanlar sunmak üzere oraya zamanında vardılar. Ertesi yılın ikinci ayında, büyük sevinç haykırışları içinde Yehova’ya yüksek sesle hamt ederek ikinci mabedin temelini attılar.—Ezra 1:1-4; 2:1, 2, 43, 55; 3:1-6, 8, 10-13.

4. İşaya’nın 35 ve 55. bapları nasıl gerçekleşti?

⁴ Yehova’nın şu onarım peygamberliği İsrail’de görkemli biçimde yerine getirilecekti: “Çöl ve kurak yer mesrur olacak; ve bozkır sevinecek, ve nergis gibi çiçeklenecek. . . . . RABBİN izzetini, Allahımızın haşmetini görecekler.” “Sevinçle çıkacaksınız, ve selâmetle götürüleceksiniz; dağlar ve tepeler önünüzde terennüme koyulacaklar . . . . ve bu şey, RABBE bir nam olsun, kesilip atılmaz ebedî alâmet olsun diye olacaktır.”—İşaya 35:1, 2; 55:12, 13.

5. İsrail’in sevinci neden kısa ömürlü oldu?

⁵ Ne var ki, bu sevinç kısa ömürlü oldu. Komşu kavimler mabedin yapımıyla ilgili dinlerarası bir anlaşma yapmak istediler. Yahudiler başta onlara boyun eğmeyip şunları dediler: “Allahımıza ev yapmakta bizimle görecek işiniz yoktur; ancak Fars kıralı Koreş kıralın bize emretmiş olduğu gibi İsrailin Allahı RABBE biz kendimiz elbirlikle yapacağız.” Bunun üzerine komşuları onların şiddetli muhalifleri durumuna geldiler. “Yahuda kavmının ellerini gevşettiler, ve bina ederken onlara sıkıntı verdiler.” Üstelik, Koreş’in ardılı olan Artakserkses’e (Artahşaşta) durumu yanlış aktardılar. Bu nedenle o mabedin yapımını yasakladı. (Ezra 4:1-24) Yapım işine 17 yıl ara verildi. Ne yazık ki, Yahudiler bu süre içinde maddeci bir yaşam tarzına kapıldılar.

“Orduların Yehova’sı” Konuşuyor

6. (a) Yehova İsrail’in durumu karşısında ne yaptı? (b) Anlaşıldığına göre, Haggay’ın isminin anlamı neden uygundur?

⁶ Böyle olmakla birlikte Yehova Yahudilere sorumluluklarını hatırlatmak üzere aralarında en göze çarpanları Haggay ve Zekarya olan peygamberler göndererek İsrail uğrunda ‘kuvvet ve kudretini’ gösterdi. Haggay’ın ismi bayramla bağlantılıdır; “Bayramda Doğan” anlamına geldiği anlaşılıyor. İsmine uygun olarak o, Yahudilerden ‘yalnızca sevinçli olmaları’ istenen Çardaklar Bayramının yapıldığı ayın ilk günü peygamberlik etmeye başladı. (Tesniye 16:15) Yehova Haggay aracılığıyla 112 günlük bir dönem boyunca dört mesaj verdi.—Haggay 1:1; 2:1, 10, 20.

7. Haggay’ın başlangıç sözleri bize nasıl cesaret vermeli?

⁷ Haggay peygamberliğine şöyle başladı: “Orduların RABBİ şöyle söyliyip diyor.” (Haggay 1:2a) Bu “ordular” kimler olabilir? Onlar Yehova’nın, Mukaddes Kitapta bazen askeri kuvvetler olarak da değinilen melek ordularıdır. (Eyub 1:6; 2:1; Mezmur 103:20, 21; Matta 26:53) Egemen Rab Yehova’nın, göklerdeki bu yenilmez kuvvetleri yeryüzünde hakiki tapınmayı yeniden kurma işimizi yönetmek üzere kullanması bize cesaret vermiyor mu?—II. Kırallar 6:15-17 ile karşılaştırın.

8. İsrailliler hangi görüşün etkisinde kaldılar ve sonuç ne oldu?

⁸ Haggay’ın birinci mesajının içeriği neydi? Kavim “vakit, RAB evini bina etmek için vakit gelmedi” demişti. Tanrı’ya tapınmanın yeniden kurulmasını temsil eden mabedin yapımı artık onların en başta ilgilendikleri konu değildi. Maddeci bir görüş Yehova’ya tapınma yönünde duydukları coşkuyu azaltmıştı. Bunun sonucunda, Yehova’nın bereketi üzerlerinden kalkmıştı. Tarlaları artık ürün vermiyordu ve sırtlarında sert kışa dayanıklı giyecekler yoktu. Gelirleri azalmıştı, parayı sanki delik keselere koyuyorlardı.—Haggay 1:2b-6.

9. Yehova hangi güçlü ve yapıcı uyarıyı verdi?

⁹ Yehova iki kez güçlü bir uyarıda bulundu: “Yollarınızı iyi düşünün.” Kayıtta görüldüğü gibi, bu uyarıya karşılık veren Yeruşalim valisi Zerubbabel ve başkâhin Yeşub cesaretle bütün kavmi “Allahları RABBİN sözünü ve kendisini Allahları RAB göndermiş olduğundan peygamber Haggayın sözlerini” dinlemeye teşvik etti “ve kavm RABBİN yüzünden korktu.” Üstelik, “RABBİN habercisi Haggay, kavma RAB elçiliği ile söyliyip dedi: Ben sizinle beraberim, RABBİN sözü.”—Haggay 1:5, 7-14.

10. Yehova, İsrail uğruna gücünü nasıl kullandı?

¹⁰ Yeruşalim’deki yaşlı kişilerden bazıları ilk mabedin izzetine oranla yeniden inşa edilen mabedin “bir hiç” olduğunu düşünmüş olabilirler. Bununla birlikte, yaklaşık 51 gün sonra Yehova Haggay’ı ikinci bir mesaj vermeye yöneltti. Şu ilanda bulundu: “Ey Zerubbabel, kuvvetlen, RABBİN sözü; ve ey büyük kâhin Yehotsadak oğlu Yeşu, kuvvetlen; diyarın bütün kavmı, siz de kuvvetlenin, RABBİN sözü, ve işleyin; çünkü . . . . ben sizinle beraberim, ordular RABBİNİN sözü; korkmayın.” Her şeye yeten gücüyle ‘göklerle yeri sarsacak’ olan Yehova, zamanı gelince, her muhalefetin, hatta imparatorun koyduğu yasağın bile üstesinden gelinmesini sağladı. Beş yıl içinde mabedin yapımı büyük bir başarıyla tamamlandı.—Haggay 2:3-6.

11. Tanrı ikinci mabedi nasıl ‘daha büyük izzetle’ doldurdu?

¹¹ O zaman olağanüstü bir vaat yerine geldi: “Bütün milletlerin değerli şeyleri gelecek; ve bu evi izzetle dolduracağım, orduların RABBİ diyor.” (Haggay 2:7) “Değerli şeyler” bu mabette tapınmaya gelen İsrailli olmayan kimselerdi ve mabet Tanrı’nın oradaki heybetli varlığının izzetini yansıtıyordu. Yeniden inşa edilen bu mabet Süleyman’ın günlerinde yapılanla nasıl karşılaştırılabilirdi? Tanrı’nın peygamberi şu bildiride bulundu: “Bu evin sonraki izzeti öncekinden büyük olacak, orduların RABBİ diyor.” (Haggay 2:9) Bu peygamberliğin ilk gerçekleşmesinde, yeniden inşa edilen mabet ilkinden daha uzun süre ayakta kaldı, Mesih MS 29’da ortaya çıktığında o hâlâ duruyordu. Üstelik, Mesih’in kendisi de MS 33’te irtidat eden düşmanları tarafından öldürülmesinden önce orada hakikati vaaz ederken mabede izzet kazandırdı.

12. İlk iki mabet hangi amaca hizmet etti?

¹² Yeruşalim’deki birinci ve ikinci mabet, Mesih’in kâhinlik hizmetinin önemli özelliklerini temsil ederek ve yeryüzünde Mesih gerçekten ortaya çıkana dek Yehova’ya sunulan pak tapınmayı canlı tutarak yaşamsal bir amaca hizmet etti.—İbraniler 10:1.

İzzetli Ruhi Mabet

13. (a) MS 29’dan 33’e kadar ruhi mabetle ilgili neler oldu? (b) Bu gelişmelerde İsa’nın fidye kurbanlığı hangi önemli rolü oynadı?

¹³ Haggay’ın onarım peygamberliği daha sonraları için özel bir anlam taşıyor mu? Kuşkusuz! Yeruşalim’de yeniden inşa edilen mabet yeryüzünde tüm hakiki tapınmanın odak noktası oldu. Fakat o çok daha izzetli bir ruhi mabedi temsil ediyordu. Bu ruhi mabet, MS 29’da Erden Nehrinde vaftiz edilen İsa’nın, üzerine mukaddes ruhun bir güvercin gibi inmesi ve Yehova tarafından Başkâhin olarak meshedilmesiyle işlevine başladı. (Matta 3:16) İsa, kurban niteliğindeki ölümüyle yeryüzündeki hizmetini tamamladıktan sonra mabedin En Mukaddes Yeri’nin temsil ettiği göğe çıkmak üzere diriltildi ve orada kurbanlığının değerini Yehova’ya sundu. Onun kurbanlığının değeri, öğrencilerinin günahlarını örten bir fidye oldu ve MS 33 yılının Pentikost günü Yehova’nın ruhi mabedinde ikincil kâhinler olarak meshedilmelerine yol açtı. Mabedin yeryüzündeki avlusunda ölüme dek sadakatle sürdürdükleri hizmet, ilerde gökte yaşamak üzere diriltilmeleriyle sonuçlanacak ve orada kâhinlik hizmetine devam edeceklerdi.

14. (a) İsa’nın ilk takipçilerinin cemaati, gayretle faaliyet gösterirken hangi sevinci duydu? (b) Bu sevinç neden kısa ömürlü oldu?

¹⁴ Tövbe eden binlerce Yahudi—sonra da diğer milletlerden olanlar—İsa’nın takipçilerinin bu cemaatine akın etti ve Tanrı’nın yeryüzüne gelecek olan Krallık yönetiminin iyi haberini ilan etme işine katıldı. 30 yıl kadar sonra, resul Pavlus iyi haberin “gök altında olan bütün hilkate” vaaz edildiğini bildirebildi. (Koloseliler 1:23) Fakat resullerin ölümünün ardından büyük bir irtidatın ortaya çıkmasıyla hakikat ışığı titreşmeye başladı. Putperest öğreti ve felsefelere dayanan Hıristiyan âleminin mezhepçiliği İsa’nın hakiki takipçiliğinin üzerine gölge düşürdü.—Resullerin İşleri 20:29, 30.

15, 16. (a) Peygamberlik 1914’te nasıl yerine geldi? (b) 19. yüzyılın sonunda ve 20. yüzyılın başında hangi toplama işi gerçekleşti?

¹⁵ Yüzyıllar geçti. Sonra 1870’lerde İsa’yı içtenlikle takip eden bir grup Mukaddes Kitabı derinlemesine incelemeye koyuldu. Onlar Kutsal Yazılardan 1914’ün ‘milletlerin tayin edilmiş zamanlarının’ sonunu işaretleyen bir yıl olduğunu saptayabildiler. O zaman, yeryüzünün Mesihi Kralı olarak ‘yasal hakka’ sahip olan Mesih İsa’nın gökte tahta oturtulmasıyla yedi sembolik “vakit” (insanların 2.520 yıllık canavarca yönetimi) son buldu. (Luka 21:24; Daniel 4:25; Hezekiel 21:26, 27) Bugün Yehova’nın Şahitleri olarak tanınan bu Mukaddes Kitap Tetkikçileri yaklaşan Krallığın iyi haberini özellikle 1919’dan sonra, gayretle tüm yeryüzüne yaymaya giriştiler. O yıl, yani 1919’da onlardan birkaç bini, Cedar Point’teki (ABD, Ohio) kongrede faaliyet için yapılan çağrıya cevap verdi. Sayıları giderek arttı ve 1935 yılında 56.153 kişi tarla hizmetini rapor etti. Aynı yıl 52.465 kişi Yehova’nın büyük ruhi mabedinin gökteki kısmında Mesih İsa ile birlikte kâhin olma ümidini simgelemek üzere İsa’nın ölümünün yıllık Anılmasında ekmek ve şarap sembollerinden aldı. Onlar Mesihi Krallığında onunla birlikte ortak krallar olarak da hizmet edeceklerdir.—Luka 22:29, 30; Romalılar 8:15-17.

¹⁶ Bununla birlikte, Vahiy 7:4-8 ve 14:1-4 İsa’nın bu meshedilmiş takipçilerinin toplam sayısının 144.000 olarak sınırlandığını gösterir ve bunların birçoğu birinci yüzyılda büyük irtidat başlamadan önce toplandı. On dokuzuncu yüzyılın sonlarından 20. yüzyıla kadar, Yehova, suya benzer Sözüyle yıkanan, İsa’nın kefaret kurbanlığına imanı sayesinde adil beyan edilen ve sonunda 144.000 sayısını oluşturmak üzere İsa’nın meshedilmiş takipçileri olarak mühürlenen bu grubun toplanmasını tamamladı.

17. (a) 1930’lardan beri hangi toplama işi yapılıyor? (b) Yuhanna 3:30 burada neden ilgi çekiyor? (Luka 7:28’e de bakın.)

¹⁷ Meshedilmiş kimselerin tümünün seçilmesini hangi olay izliyor? 1935’te, ABD Washington D.C.’de yapılan, dönüm noktası niteliğindeki büyük toplantıda Vahiy 7:9-17’de geçen “büyük kalabalık”ın, 144.000’in artakalanının toplanmasından “sonra” fark edilecek bir grup olduğu bildirildi; onların geleceği, yeryüzündeki bir cennette sonsuza dek yaşamak olarak belirlenmiştir. ‘Başka koyunlardan’ biri olarak yeryüzünde diriltilecek olan Vaftizci Yahya meshedilmiş İsa’yı açıkça tanıttıktan sonra, Mesih hakkında, “ona büyümek, bana da küçülmek gerektir” demişti. (Yuhanna 1:29; 3:30; 10:16; Matta 11:11) Vaftizci Yahya’nın Mesih’e öğrenci hazırlama işi, o sırada İsa’nın 144.000’in içinde olacak daha çok sayıda kişinin seçimini üstlenmesiyle sona ermişti. 1930’larda tersine bir durum baş gösterdi. ‘Başka koyunların’ ‘büyük kalabalığının’ sayısında büyük bir artış başlarken 144.000’den olmaya ‘çağrılmış ve seçilmiş’ olanların sayısı azaldı. Dünyanın kötü sistemi Armagedon’da sonuna yaklaşırken bu büyük kalabalık çoğalmaya devam ediyor.—Vahiy 17:14b.

18. (a) ‘Şimdi yaşayan milyonlarca kişinin hiçbir zaman ölmeyeceğini’ neden güvenle bekleyebiliriz? (b) Haggay 2:4, 5’e neden derin bir istekle kulak vermeliyiz?

¹⁸ Yehova’nın Şahitleri 1920’li yılların başlarında “Şimdi Yaşayan Milyonlarca Kişi Hiçbir Zaman Ölmeyecek” başlıklı bir umumi konuşma verdiler. Bu sözler o zamanlar aşırı iyimser gibi görünmüş olabilir. Oysa bugün bu sözler tam bir güvenle söylenebilir. Hem Mukaddes Kitap peygamberlikleri üzerinde artan ışık, hem de son nefesinde olan bu dünyadaki kargaşa, Şeytan’ın sisteminin sonunun çok, çok yakın olduğunu kuvvetle gösterir. 1996 yılında Anma Yemeğine ilişkin rapor, hazır bulunan 12.921.933 kişinin yalnızca 8.757’sinin (yüzde 0,068’inin) sembollerden alarak gökte yaşama ümidini ortaya koyduğunu gösteriyor. Hakiki tapınmanın onarımı tamamlanmak üzeredir. Fakat bu işte hiçbir zaman gevşemeyelim. Evet, Haggay 2:4, 5 şunları diyor: “Diyarın bütün kavmı, siz de kuvvetlenin, RABBİN sözü, ve işleyin; çünkü . . . . ben sizinle beraberim, ordular RABBİNİN sözü.” Hiçbir maddeci ve dünyevi eğilimin Yehova’nın işinde gösterdiğimiz gayreti azaltmasına fırsat vermemeye kararlı olalım.—I. Yuhanna 2:15-17.

19. Haggay 2:6, 7’nin gerçekleşmesinde nasıl pay alabiliriz?

¹⁹ Haggay 2:6, 7’nin çağdaş gerçekleşmesinde payımızın olması sevinç veren bir imtiyazdır. “Orduların RABBİ şöyle diyor: Bir kere daha, vakit azdır, ve ben göklerle yeri, ve denizle karayı sarsacağım; ve bütün milletleri sarsacağım; ve bütün milletlerin değerli şeyleri gelecek; ve bu evi izzetle dolduracağım, orduların RABBİ diyor.” Bu yirminci yüzyıl dünyasında açgözlülük, yolsuzluk ve nefret, dolu dizgin ilerliyor. Dünya gerçekten son günlerinde bulunuyor ve Yehova, Şahitlerine “öç alma gününü ilân” ettirerek onu zaten ‘sarsmaya’ başladı. (İşaya 61:2) Başlangıç niteliğindeki bu ‘sarsıntı’ dünyanın Armagedon’da yok edilişiyle doruğuna ulaşacak, fakat bundan önce, Yehova Kendisine hizmet etmeleri için, ‘milletlerin değerli şeylerini,’ yeryüzündeki koyun benzeri yumuşak huylu insanları topluyor. (Yuhanna 6:44) Bu “büyük kalabalık” şimdi O’na, tapınma evinin yeryüzü avlusunda “kutsal hizmet sunuyor.”—Vahiy 7:9, 15.

20. En değerli hazine nerede bulunur?

²⁰ Yehova’nın ruhi mabedinde hizmet etmenin getirdiği kazanç herhangi bir maddi hazineden daha değerlidir. (Süleymanın Meselleri 2:1-6; 3:13, 14; Matta 6:19-21) Üstelik, Haggay 2:9 şunu bildirir: “Bu evin sonraki izzeti öncekinden büyük olacak, orduların RABBİ diyor; ve bu yerde selâmet (barış) vereceğim, ordular RABBİNİN sözü.” Bugün bu sözler bizim için hangi anlama gelir? Gelecek makalemiz bunu anlatacak.

[Dipnotlar]

Tekrarlama İçin Sorular

◻ Yehova’nın ismi konusunda peygamberlerin bıraktığı hangi örneği izlemeliyiz?

◻ Yehova’nın eski durumuna dönen İsrail’e verdiği güçlü mesajdan hangi teşviki alıyoruz?

◻ Bugün hangi izzetli ruhi mabet işlevini görüyor?

◻ 19. ve 20. yüzyıllarda sırayla hangi toplanma işleri yapıldı? Toplananların önünde hangi büyük ümitler var?

[Sayfa 7’deki resimler]

Yehova’nın gökteki orduları yeryüzünde Şahitlerini yönetip destekliyor