Yalçın Kayalıkların Cambazları
LÛT DENİZİNİN batı kıyısı boyunca yer alan eski kent ve bunu çevreleyen yaban alan, En-gedi diye adlandırılırdı. Bu bölgenin kayalık geçitleri ve sarp uçurumları, yukarıda görülenlere benzeyen, Vaat Edilen Diyarın dağ keçileri için ideal bir yuva oluşturur.
Şaşmaz adımlar atabilen bu yaratık, hayvanlar dünyasının harikalarından biridir. Şimdi Mukaddes Kitaplarımızı açıp bu büyüleyici hayvana daha yakından bakalım.
“Yüksek Dağlar Dağ Keçileri İçindir”
Mezmur yazarı ilahisinde yukarıdaki sözleri söyledi. (Mezmur 104:18) Dağ keçilerinin, yüksek yerlerde yaşayabilmelerini sağlayan mükemmel bir donanımları vardır! Engebeli arazi üzerinde büyük bir güven ve hızla hareket ederken, müthiş kıvraktırlar. Bu bir ölçüde, toynak yapılarından kaynaklanmaktadır. Tırnak aralığı, keçinin ağırlığına bağlı olarak açılabilir ve bu özelliği, dar kaya çıkıntıları üzerinde durur ya da hareket ederken bu hayvana zemini sıkıca kavrama yeteneği sağlar.
Dağ keçileri aynı zamanda olağanüstü bir denge yeteneğine de sahiptir. Çok uzun mesafelere sıçrayıp, dört ayağını zar zor sığdırabileceği genişlikte bir çıkıntıya inebilir. Biyolog Douglas Chadwick bir keresinde, kendi etrafında dönemeyeceği kadar dar bir çıkıntıda kısılıp kalmaktan kurtulmak için denge yeteneğini kullanan bir başka tür dağ keçisi gözlemledi. Şöyle diyor: “Yüz yirmi metre kadar aşağılarda bulunan bir sonraki kaya çıkıntısına şöyle bir baktıktan sonra, keçi ön ayaklarını yere sıkıca yerleştirdi ve arka ayaklarını usul usul kayanın yan yüzeyi boyunca yürütmeye başlayıp, sanki yavaş bir yan perende atarmış gibi arka ayaklarını başının üzerinden geçirdi. Ve ben nefesimi tutup kalmışken, arka ayaklarını yere indirip yüzü tümüyle geliş yönüne bakıncaya dek bu hareketi sürdürdü.” (National Geographic) Dağ keçilerine, neden “yalçın kayalıkların cambazları” dendiğine şaşırmamak gerek!
“Dağ Keçilerinin Doğurduğu Vakti Bilir misin?”
Dağ keçileri çok ürkek hayvanlardır. İnsanlardan uzak yerlerde yaşamayı tercih ederler. Tabii, insanların onlara doğal ortamlarında gözleyebilecekleri kadar yaklaşmaları da oldukça zordur. Bu nedenle, ‘binlerce dağda yaşayan sığırların’ Sahibi, Eyub’a haklı olarak şöyle sorabildi: “Dağ keçilerinin doğurduğu vakti bilir misin?”—Mezmur 50:10; Eyub 39:1.
Tanrı’nın verdiği içgüdü, dişi dağ keçisine doğurma vaktinin geldiğini bildirir. Güvenli bir yer araştırdıktan sonra, genellikle mayıs sonu veya haziranda bir ya da iki yavru doğurur. Yeni doğmuş yavrular da yalnızca birkaç gün içinde adımlarını hiç şaşırmadan atmaya başlarlar.
“Sevimli Geyik ve Lâtif Ceylan”
Hikmetli Kral Süleyman kocaları önemle şöyle uyardı: “Gençliğinin karısı ile sevin. Sevimli geyik ve lâtif ceylan (dağ keçisi) gibi.” (Süleymanın Meselleri 5:18, 19) Bu sözler kadınları küçültmez. Belli ki Süleyman’ın kastettiği bu hayvanların güzelliği, zerafeti ve göze çarpar diğer nitelikleriydi.
Dağ keçileri, Yaratıcı’nın hikmeti konusunda karşı konulamaz bir tanıklıkta bulunan sayısız “canlı mahlûk” arasındadır. (Tekvin 1:24, 25) Tanrı’nın çevremizi böylesine büyüleyici varlıklarla doldurmuş olması bize mutluluk vermiyor mu?
[Sayfa 24’teki resim tanıtım notu]
Atina Üniversitesinin izniyle