Dünyada Fakat Dünyanın Bir Kısmı Değil

“Mademki, dünyadan (dünyanın bir kısmı) değilsiniz, . . . . bunun için dünya sizden nefret ediyor.”—YUHANNA 15:19.

1. İsa’nın takipçilerinin dünyayla nasıl bir ilişkileri var, fakat dünya onlara ne gözle bakıyor?

İSA öğrencileriyle birlikte olduğu son gece, onlara “dünyanın bir kısmı değilsiniz” dedi. Hangi dünyadan söz ediyordu? Bir keresinde, “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun” dememiş miydi? (Yuhanna 3:16) Öğrencileri sonsuz yaşam için İsa’ya iman eden ilk kişiler olduklarından, o dünyanın bir kısmı oldukları açıktı. Öyleyse, İsa şimdi neden öğrencilerinin dünyadan ayrı olduklarını söylüyordu? Ayrıca neden “mademki, dünyadan (dünyanın bir kısmı) değilsiniz, . . . . bunun için dünya sizden nefret ediyor” dedi?—Yuhanna 15:19.

2, 3. (a) İsa’nın takipçileri hangi “dünyanın” bir kısmı değillerdi? (b) Mukaddes Kitap, İsa’nın takipçilerinin bir kısmı olmadıkları dünya hakkında ne der?

² Yanıt, Mukaddes Kitabın “dünya” sözcüğünü (Yunanca koʹsmos) farklı anlamlarda kullanmasındadır. Önceki makalede açıklandığı gibi, bazen Mukaddes Kitapta “dünya” ifadesi genel olarak insanlığa değinir. Tanrı’nın sevdiği ve İsa’nın uğrunda öldüğü dünya budur. Bununla birlikte, The Oxford History of Christianity, “İsa’nın takipçileri için, ‘dünyanın’ Tanrı’ya yabancılaşmış ve O’na düşman olmuş bir şey için de kullanılan bir terim” olduğunu belirtir. Bunun doğruluğundan nasıl emin olabiliriz? Katolik yazar Roland Minnerath, Les chrétiens et le monde (Hıristiyanlar ve Dünya) adlı kitabında şu açıklamada bulunur: “Aşağılayıcı bir anlamda ele alınınca, dünyanın . . . . Tanrı’ya düşman güçlerin etkinliklerini sürdürdükleri ve Mesih’in zafer kazanmış hükümdarlığına muhalefetiyle Şeytan’ın kontrolü altında düşman bir imparatorluk oluşturan bir ülke olduğu görülür.” Bu “dünya” Tanrı’dan uzaklaşmış insan topluluğudur. İsa’nın hakiki takipçileri bu dünyanın bir kısmı değildirler ve dünya onlardan nefret eder.

³ Yuhanna, birinci yüzyılın sonuna doğru şunları yazarken aklında bu dünya vardı: “Dünyayı ve dünyada olan şeyleri sevmeyin. Eğer bir kimse dünyayı severse, onda Babanın sevgisi yoktur. Çünkü dünyada olan her şey, bedenin şehveti, ve gözlerin şehveti, ve hayat gururu, Babadan değil, fakat dünyadandır.” (I. Yuhanna 2:15, 16) Ayrıca şunları da yazdı: “Biliriz ki, biz Tanrı’danız ve bütün dünya kötü olanın elinde bulunmaktadır.” (I. Yuhanna 5:19) İsa ise Şeytan’ı “bu dünyanın reisi” olarak adlandırdı.—Yuhanna 12:31; 16:11.

Dünya Kudretlerinin Gelişimi

4. Dünya kudretleri nasıl var oldular?

⁴ Şimdi var olan, Tanrı’ya yabancılaşmış insanlık dünyası, Nuh’un günlerindeki Tufan’dan kısa bir süre sonra, onun soyundan gelenlerden birçoğunun Yehova Tanrı’ya tapınmaktan vazgeçmesiyle kendini göstermeye başladı. O ilk günlerde göze çarpan biri, bir kent kurucusu ve ‘Yehova’ya muhalif kudretli bir avcı’ olan Nimrod’du. (Tekvin 10:8-12) O yıllarda, bu dünyanın büyük bir kısmı, zaman zaman güçlerini birleştirerek aralarında savaşan küçük kent devletleri halinde teşkilatlanmıştı. (Tekvin 14:1-9) Bazı kent devletleri, bölgesel birer güç durumuna gelerek diğerlerinin üzerinde egemenlik kurdular. Bazı bölgesel güçler de büyüyüp sonunda büyük birer dünya kudreti haline geldiler.

5, 6. (a) Mukaddes Kitap tarihindeki yedi dünya kudreti hangileridir? (b) Bu dünya kudretleri neyle simgelenir ve güçleri nereden gelir?

⁵ Dünya kudretlerinin yöneticileri, zalim ve şiddet dolu işlerinden anlaşıldığı gibi Yehova’ya tapınmak yerine Nimrod’un izinden gittiler. Kutsal Yazılarda bu dünya kudretleri vahşi hayvanlarla simgelenir ve Yehova’nın kavmi üzerinde güçlü bir etkisi olan bu kudretlerden altısı yüzlerce yıllık bir dönem boyunca Mukaddes Kitap tarafından tanıtılmıştır. Bunlar Mısır, Asur, Babil, Med-Pers, Yunan ve Roma’dır. Roma’dan sonra yedinci bir dünya kudretinin ortaya çıkacağı peygamberlik şeklinde bildirildi. (Daniel 7:3-7; 8:3-7, 20, 21; Vahiy 17:9, 10) Bunun, Britanya İmparatorluğu ile güç açısından sonunda onu gölgede bırakan müttefiki Amerika Birleşik Devletlerinden oluşan Anglo-Amerikan Dünya Kudreti olduğu ortaya çıktı. Britanya İmparatorluğu, Roma İmparatorluğunun son izlerinin nihayet ortadan kalkmasından sonra gelişmeye başladı.a

⁶ Birbiri ardınca gelen yedi dünya kudreti, Vahiy kitabında, sakin durmayan insanlık denizinden çıkan yedi başlı canavarın her bir başıyla simgelenir. (İşaya 17:12, 13; 57:20, 21; Vahiy 13:1) Hüküm süren bu canavar gücünü kimden alır? Mukaddes Kitap bunu, “ejder ona kendi kudretini ve tahtını ve büyük salâhiyet verdi” diyerek yanıtlar. (Vahiy 13:2) Ejder, İblis Şeytan’dan başkası değildir.—Luka 4:5, 6; Vahiy 12:9.

Tanrı’nın Gökteki Krallığının Yaklaşan Hükümdarlığı

7. İsa’nın takipçileri neyi ümit eder ve bu onların dünya hükümetleriyle ilişkilerini nasıl etkiler?

⁷ İsa’nın takipçileri yaklaşık 2.000 yıldır, “melekûtun [krallığın] gelsin; gökte olduğu gibi yerde de senin iraden olsun” diye dua ediyorlar. (Matta 6:10) Yehova’nın Şahitleri yeryüzüne gerçek barışı yalnızca Tanrı’nın Gökteki Krallığının getirebileceğini biliyorlar. Mukaddes Kitap peygamberliğini yakından inceleyen kimseler olarak onlar, bu duanın yakında cevaplandırılacağından ve Gökteki Krallığın kısa bir süre sonra yeryüzünün sorumluluğunu üstleneceğinden emindirler. (Daniel 2:44) Bu Krallığa olan bağlılıkları, onları bu dünyanın hükümetlerinin işleri konusunda tarafsız kılar.

8. Mezmur 2’de önceden bildirilmiş olduğu gibi, hükümetler Tanrı’nın Gökteki Krallığının yönetimine nasıl tepki gösterirler?

⁸ Bazı uluslar dinsel ilkelere uyduklarını iddia ederler. Oysa uygulamada, Yehova’nın Evrensel Egemen olduğunu ve İsa’yı gökte Kral olarak tahta geçirerek ona Yer üzerinde yetki verdiğini görmezlikten gelirler. (Daniel 4:17; Vahiy 11:15) Peygamberlik niteliği taşıyan bir mezmur şunları der: “Dünyanın kıralları kalkıyor, ve hükümdarlar RABBE karşı ve mesihine [İsa’ya] karşı, birbirile öğütleşiyorlar: Onların bağlarını koparalım, ve iplerini kendimizden atalım, diyorlar.” (Mezmur 2:2, 3) Hükümetler, ulusal egemenliklerini kısıtlayacak Tanrısal “bağların” ya da “iplerin” hiçbirini kabul etmezler. Bu nedenle Yehova, seçtiği Kral İsa’ya, “iste benden, ve miras olarak sana milletleri, mülkün olarak yeryüzünün uçlarını da vereceğim. Onları demir çomakla kıracaksın; bir çömlekçi kabı gibi onları parçalıyacaksın” der. (Mezmur 2:8, 9) Bununla birlikte, İsa’nın uğrunda öldüğü insanlık dünyası tamamen ‘kırılmayacak.’—Yuhanna 3:17.

‘Canavarın Damgasından’ Kaçınmak

9, 10. (a) Vahiy kitabında hangi konuda uyarılıyoruz? (b) ‘Canavarın damgasının’ alınması neyi simgeler? (c) Tanrı’nın hizmetçileri hangi işaretleri kabul ederler?

⁹ Resul Yuhanna’nın aldığı Vahiy, Tanrı’ya yabancılaşmış insanlık dünyasının kendi sonu gelmeden kısa süre önce dayatmalarını giderek artıracağına ve ‘küçüklerin ve büyüklerin ve zenginlerin ve fakirlerin, ve hürlerin ve kulların hepsinin, sağ elleri yahut alınları üzerine, onlara damga vurduracağına ve canavarın adı, yahut adının sayısı damgası kendisinde olmazsa, kimseye alış veriş ettirmeyeceğine’ ilişkin uyarıda bulundu. (Vahiy 13:16, 17) Bu ne anlama gelir? Sağ el üzerindeki damga, etkin desteğin uygun bir simgesidir. Ya alındaki damga? The Expositor’s Greek Testament şunları belirtir: “Bu çok mecazi ima, askerleri ve köleleri dikkat çeken bir dövme ya da markayla damgalama alışkanlığına . . . . ; veya daha da iyisi, bir tanrının ismini uğur takısı olarak takmak gibi dinsel bir âdete işaret eder.” Birçok insan hareketleri ve sözleriyle, kendilerini “canavarın” ‘askeri’ ya da ‘kölesi’ olarak tanıtan bu sembolik damgayı taşır. (Vahiy 13:3, 4) Onların gelecekleri konusunda, Theological Dictionary of the New Testament şunları der: “Tanrı’nın düşmanları, canavarın [damgasının], başka sözlerle onun ismini içeren gizemli sayının alınları ve bir elleri üzerine vurulmasına izin verirler. Bu onlara büyük ekonomik ve ticari avantaj sağlarsa da, onları Tanrı’nın gazabına uğratır ve bin yıllık krallığı altında yaşamaktan alıkoyar, Vah. 13:16; 14:9; 20:4.”

¹⁰ ‘Damgayı’ alma yönünde gösterilen baskılara karşı koymak giderek daha çok cesaret ve tahammül ister. (Vahiy 14:9-12) Bununla birlikte, Tanrı’nın hizmetçilerinde bunu yapacak güç vardır ve bundan dolayı da sık sık nefret ve çirkin eleştirilerle karşılaşmaktadırlar. (Yuhanna 15:18-20; 17:14, 15) Canavarın damgasını taşıyacakları yerde, İşaya onların sembolik olarak ellerine “Yehova kuluyum” diye yazacaklarını söyledi. (İşaya 44:5) Üstelik, irtidat eden dinin yaptığı iğrenç işlerden ötürü ‘inleyip figan ettiklerinden,’ alınları üzerine, Yehova’nın hükümleri infaz edilirken onları esirgenmeye değer olarak tanıtacak sembolik bir işaret de alırlar.—Hezekiel 9:1-7.

11. Kim, insan hükümetlerinin Tanrı’nın Gökteki Krallığı yeryüzünün yönetimini üstleneceği zamana dek hüküm sürmesine izin verir?

¹¹ Tanrı, Mesih’in gökteki Krallığının bu yeryüzünün yönetimini tamamen üstleneceği zamana dek insan hükümetlerinin hüküm sürmesine izin verir. Profesör Oscar Cullmann The State in the New Testament kitabında siyasal devletlere karşı bu Tanrısal toleransa değinir. Şunları yazar: “İlk Hıristiyanların devlete karşı tutumunun tutarlı değil de, tam tersine tutarsız görünmesinin nedeni devletin ‘geçici’ karakteriyle ilgili kavram karmaşasıdır. Ben böyle göründüğünü vurguluyorum. Bu konuda sadece, ‘herkes üzerinde olan güçlere tabiiyette olsun . . . . . ’ diyen Romalılar 13:1’in yanı sıra, Vahiy 13’te devletin, uçurumdan çıkan canavar olarak gösterilmesine değinmemiz yeterlidir.”

“Canavar” ve “Kayser”

12. Yehova’nın Şahitleri insan hükümetlerine karşı hangi dengeli görüşe sahiptirler?

¹² Yönetme yetkisi olan her insanın Şeytan’ın aleti olduğu sonucuna varmak yanlış olur. Birçokları, Mukaddes Kitapta “anlayışlı bir adam” olarak gösterilen vali Sercius Pavlus gibi prensip sahibi insanlar olduklarını gösterdiler. (Resullerin İşleri 13:7) Bazı yöneticiler Yehova’yı ve amaçlarını bilmeseler bile, Tanrı vergisi vicdanlarının sesini dinleyip cesaretle azınlıkların haklarını savundular. (Romalılar 2:14, 15) Mukaddes Kitabın “dünya” sözcüğünü iki karşıt anlamda kullandığını unutmayın: Tanrı’nın sevdiği ve bizim sevmemiz gereken insanlık dünyası ile Şeytan’ın tanrısı olduğu ve bizim uzak durmamız gereken Yehova’ya yabancılaşmış insanların dünyası. (Yuhanna 1:9, 10; 17:14; II. Korintoslular 4:4; Yakub 4:4) Böylece, Yehova’nın hizmetçileri insan yönetimine karşı dengeli bir tutuma sahiptirler. Biz Tanrı’nın Gökteki Krallığının elçi ya da temsilcileri olarak hizmet ettiğimizden ve yaşamımızı Tanrı’ya vakfettiğimizden, siyasal meselelerde tarafsız kalıyoruz. (II. Korintoslular 5:20) Diğer taraftan, otorite sahibi olanlara vicdanlı biçimde tabiiyet gösteriyoruz.

13. (a) Yehova insan hükümetlerine ne gözle bakıyor? (b) İsa’nın takipçileri insan hükümetlerine ne ölçüde tabiiyet gösterirler?

¹³ Bu dengeli yaklaşım, bizzat Yehova Tanrı’nın görüşünü yansıtır. Dünya kudretleri, hatta küçük devletler bile otoritelerini kötüye kullanır, halkını ezer ya da Tanrı’ya tapınanlara zulmederlerse, peygamberlikteki gibi yırtıcı canavarlar olarak tanıtılmayı kuşkusuz hak ederler. (Daniel 7:19-21; Vahiy 11:7) Bununla birlikte, ulusal hükümetler kanun ve düzenin adil bir şekilde korunup sürdürülmesinde Tanrı’nın amacına hizmet ederlerse, Tanrı da onları “hizmetçileri” olarak görür. (Romalılar 13:6) Yehova kavminden insan hükümetlerine saygı göstermesini ve tabi olmasını bekler, fakat onların tabiiyeti sınırsız değildir. İnsanlar, Tanrı’nın hizmetçilerinden Tanrı’nın kanununun yasakladığı şeyleri yapmalarını isterlerse ya da Tanrı’nın, hizmetçilerinden yapmalarını istediği işleri yasaklarlarsa, onlar “insanlardan ziyade Allaha itaat etmek gerektir” diyerek resullerin tavrını alırlar.—Resullerin İşleri 5:29.

14. Takipçilerinin insan hükümetlerine tabiiyetini İsa nasıl açıklar? Pavlus nasıl açıklar?

¹⁴ İsa “öyle ise, Kayserin şeylerini Kaysere, ve Allahın şeylerini Allaha ödeyin” dediğinde, takipçilerinin hem hükümetlere hem de Tanrı’ya karşı sorumlulukları olduğunu belirtti. (Matta 22:21) Resul Pavlus ilham altında şunları yazdı: “Herkes, üzerinde olan hükûmetlere tâbi olsun . . . . Fakat kötü olanı yaparsan, kork; çünkü kılıcı boş yere taşımıyor; çünkü Allahın hizmetçisidir, kötülük yapana gazap için intikamcıdır. Bunun için yalnız o gazaptan ötürü değil, fakat vicdandan ötürü de tâbi olmak lâzımdır. Çünkü bunun için de vergiler eda edersiniz.” (Romalılar 13:1, 4-6) MS birinci yüzyıldan bugüne dek, İsa’nın takipçileri, devletin istemleri üzerinde düşünmek zorunda kaldılar. Bu istemlere uygun hareket etmenin tapınmaları konusunda uzlaşmaya yol açıp açmayacağını ya da böyle istemlerin yasal olup olmadığını ve titizlikle karşılanıp karşılanamayacağını ayırt etmeleri gerekti.

Vicdanlı Yurttaşlar

15. Yehova’nın Şahitleri, Kaysere hakkını nasıl titizlikle öderler?

¹⁵ Siyasal ‘üstün otoriteler,’ “kötülük işliyenlerin cezası, ve iyilik işliyenlerin methi için” otorite kullanmayı da içeren, Tanrı’nın onayladığı rollerini yerine getirirlerse Tanrı’nın “hizmetçisi” olmuş olurlar. (I. Petrus 2: 13, 14) Yehova’nın hizmetçileri, Kaysere vergi ödeme konusunda yasal olarak istenen miktarı titizlikle öderler ve Mukaddes Kitapla eğitilmiş vicdanlarının elverdiği ölçüde ‘reislere ve hükümetlere itaat edip her iyi iş için hazır olurlar.’ (Titus 3:1) “İyi iş,” doğal felaketler yaşandığı zamanlarda olduğu gibi, başkalarına yardım etmeyi de içerir. Birçokları, Yehova’nın Şahitlerinin bu durumlarda hemcinslerine iyilik yaptığına tanıklık etmiştir.—Galatyalılar 6:10.

16. Yehova’nın Şahitleri, hükümetler ve hemcinsleri için hangi iyi işleri titizlikle yaparlar?

¹⁶ Yehova’nın Şahitleri hemcinslerini severler ve onlar için yapabilecekleri en büyük iyiliğin, onların, Tanrı’nın adil “yeni gökler ve yeni yer” getirme amacı hakkında tam bilgi edinmelerine yardım etmek olduğunu düşünürler. (II. Petrus 3:13) Mukaddes Kitabın yüksek ahlak ilkelerini öğretip uygulayarak, birçok kimseyi suç işlemekten kurtardıklarından insan toplumu için bir servettirler. Yehova’nın hizmetçileri, yasaları tutan ve “hürmet hakkı olana” hürmet eden, hükümet adamlarına, memurlara, hâkimlere ve yerel otoritelere saygılı kimselerdir. (Romalılar 13:7) Şahit ana-babalar çocuklarının öğretmenleriyle istekle işbirliği yaparlar ve onların ileride topluma yük olmayıp geçimlerini sağlayabilecek duruma gelebilmeleri için derslerini çalışmalarına yardım ederler. (I. Selânikliler 4:11, 12) Şahitler cemaatlerinde, ırksal önyargılara ve sınıf ayrımına karşı koyarlar ve aile yaşamını kuvvetlendirmeye büyük önem verirler. (Resullerin İşleri 10:34, 35; Koloseliler 3:18-21) Bu nedenle, davranışlarıyla, aile düşmanı oldukları ya da topluma yardım etmedikleri yönündeki suçlamaların yalan olduğunu gösterirler. Böylece, resul Petrus’un şu sözleri doğrulanmış olur: “Allahın iradesi böyledir . . . . iyilik işliyerek akılsız adamların cehaletini susturun.”—I. Petrus 2:15, 16.

17. İsa’nın takipçileri ‘dışarda olanlara karşı hikmetle yürümeye’ nasıl devam edebilirler?

¹⁷ Mesih’in hakiki takipçileri, ‘dünyanın bir kısmı değillerse’ de, hâlâ insanlık dünyasında bulunuyorlar ve ‘dışarda olanlara karşı hikmetle yürümeye’ devam etmelidirler. (Yuhanna 17:16; Koloseliler 4:5) Yehova üstün otoritelerin, hizmetçileri olarak çalışmasına izin verdiği sürece, onlara uygun saygıyı göstereceğiz. (Romalılar 13:1-4) Politik konularda tarafsız kalıyorsak da, özellikle tapınma özgürlüğünü etkileyebilecek kararlar vermeleri gerektiğinde “krallar ve yüksek mevkide olanların hepsi hakkında” dua ediyoruz. ‘Her çeşit insanın kurtulması’ ve “tam Tanrısal bağlılık ve ciddiyetle sakin ve huzurlu bir hayat yaşamaya” devam edebilmemiz için bunu yapmayı sürdüreceğiz.—I. Timoteos 2:1-4.

[Dipnot]

Tekrarlama Soruları

◻ İsa’nın takipçileri hangi “dünyanın” bir kısmıdırlar, fakat hangi “dünyanın” bir kısmı olamazlar?

◻ Bir insanın eli ve alnı üzerine aldığı ‘canavarın damgası’ neyi simgeliyor ve Yehova’nın sadık hizmetçileri hangi işaretlere sahiptirler?

◻ İsa’nın hakiki takipçileri insan hükümetlerine karşı hangi dengeli görüşe sahiptirler?

◻ Yehova’nın Şahitleri hangi yollarla insan toplumunun refahına katkıda bulunurlar?

[Sayfa 16’daki resimler]

Mukaddes Kitap, insan hükümetlerini hem Tanrı’nın hizmetçisi hem de canavar olarak tanıtır

[Sayfa 17’deki resim]

Yehova’nın Şahitleri başkalarına sevgi dolu ilgi gösterdiklerinden yaşadıkları toplum için bir servettirler