‘Yehova’yı Değerli Şeylerinizle Onurlandırın’—Nasıl?

‘DEĞERLİ şeylerinle ve bütün mahsulünün turfandasıyla Yehova’yı onurlandır.’ Yaklaşık 2.600 yıl önce ilhamla kaleme alınan bu hikmetli sözlerde Yehova’nın bereketlerini bol bol tatmanın anahtarı saklıdır, çünkü yazar şöyle devam eder: “Böylece ambarların bol bol dolar, ve teknelerin yeni şarapla taşar.”—Süleymanın Meselleri 3:9, 10.

Fakat Tanrı’yı onurlandırmak ne anlama geliyor? Yehova’yı hangi değerli şeylerle onurlandırırız? Bunu nasıl yapabiliriz?

“Yehova’yı Onurlandır”

Kutsal Yazılarda, onur için kullanılan asıl İbranice sözcük kavodʹ harfiyen “ağırlık” anlamına gelir. Bu nedenle bir kişiyi onurlandırmak onu ağırlıklı, etkileyici ya da değerli olan bir şeye eşit olarak görmek anlamına gelir. Onur için kullanılan İbranice başka bir sözcük yekarʹ da “değerli” ve “değerli şeyler” olarak tercüme edilmektedir. Benzer şekilde, Mukaddes Kitapta “onur” olarak tercüme edilen Yunanca timeʹ sözcüğü de saygınlık, değer, değerlilik anlamını taşır. Öyleyse birini onurlandıran bir kimse, ona derin saygı gösterir ve itibar eder.

Onur vermenin başka bir yönü de vardır. Sadık Yahudi Mordekay’la ilgili kaydı hatırlayın; o bir keresinde eski Pers Kralı Ahaşveroş’a karşı kurulan bir komployu açığa çıkarmıştı. Daha sonra, kral yaptığı bu işten dolayı Mordekay’ı onurlandırmak üzere hiçbir şey yapılmadığını öğrendiğinde, başbakanı Haman’a kralı sevindiren bir adamın nasıl en iyi şekilde onurlandırılabileceğini sordu. Haman kendisinin onurlandırılacağını düşündü; fakat büyük bir yanılgıya düşmüştü! Her ne ise, Haman böyle bir kişiye “kırallık esvabı” giydirilmesi ve ‘kralın üzerine bindiği ata’ bindirilmesi gerektiğini söyledi. Ve sözlerini şöyle bitirdi: “Onu atın üzerine bindirip şehrin sokaklarında gezdirsinler, ve onun önünde: Kıralın şeref vermek istediği adama böyle yapılır, diye bağırsınlar.” (Ester 6:1-9) Bu örnekte, bir kişiye onur vermek onu halkın önünde yükseltmeyi içeriyordu; böylece o herkesten büyük saygı görecekti.

Benzer şekilde, Yehova’ya onur vermenin iki yönü vardır: kişisel olarak O’na büyük saygı göstermek ve isminin ilan edilmesi işini destekleyerek ve buna katılarak O’nu herkesin önünde yüceltmek.

‘Değerli Şeyleriniz’ Nelerdir?

Değerli şeylerimiz kuşkusuz yaşamımızı, zamanımızı, yeteneklerimizi ve gücümüzü içeriyor. Ya sahip olduğumuz maddi şeyler hakkında ne denebilir? Muhtaç durumda olan bir dulun mabedin hazine sandığına değeri az iki pul attığını gördüğünde İsa’nın söylediği sözleri düşünün. Şunları söyledi: “Bu fakir dul kadın onların hepsinden ziyade attı; çünkü bunların hepsi [diğer atanlar] hediyelere kendi fazlalarından attılar; fakat kadın, yoksulluğundan bütün nafakasını attı.” (Luka 21:1-4) İsa, maddi şeylerini Yehova’ya sunulan tapınmayı desteklemek üzere kullandığı için bu dul kadını övdü.

Öyleyse Süleyman tarafından sözü edilen değerli şeylerin, sahip olabileceğimiz maddi varlıkları da içerdiği açıktır. Ve “bütün mahsulünün turfandası” ifadesi, Yehova’ya değerli şeylerimizin en iyisini verme düşüncesini taşımaktadır.

Bununla birlikte, maddi şeyler vermek Tanrı’yı nasıl onurlandırabilir? Her şey zaten O’na ait değil mi? (Mezmur 50:10; 95:3-5) Kral Davud, Yehova’ya yürekten ettiği bir duada “her şey sendendir” diyerek bunu kabul etti. Ve mabedin inşaatı için kendisinin ve kavminin yaptığı büyük bir bağış hakkında Davud, “senin elinden sana verdik” dedi. (I. Tarihler 29:14) Bu nedenle, Yehova’ya hediyeler sunduğumuzda, yaptığımız sadece yüreğinin iyiliğinden dolayı bize vermiş olduklarını O’na geri vermektir. (I. Korintoslular 4:7) Fakat, daha önce belirtildiği gibi, Yehova’yı onurlandırmak O’nu başkalarının gözünde yüceltmeyi içerir. Ve hakiki tapınmanın ilerlemesi için kullanılan maddi hediyeler Tanrı’yı onurlandırır. Mukaddes Kitap, Yehova’yı bu yolla onurlandırmakla ilgili mükemmel örnekler içerir.

Geçmişten Örnekler

Yaklaşık 3.500 yıl önce, Yehova’nın İsrailliler için çölde bir tapınma yeri olarak toplanma çadırını sağlama zamanı geldiğinde, Tanrısal kaynaklı planın gerektirdiği çeşitli değerli malzemelere ihtiyaç oldu. Yehova ‘yüreği istekli olan herkesin Kendisine bir bağış getirmesi’ için Musa’ya emir verdi. (Çıkış 35:5) Kayıt şunları anlatıyor: “Yüreği kendisini harekete getiren her adam, ve ruhu kendisini istekli eden her adam gelip toplanma çadırının işi, ve onun bütün hizmeti için, ve mukaddes esvaplar için RABBİN takdimesini getirdiler.” (Çıkış 35:21) Onların gönüllü takdimeleri gerçekte iş için gereken miktardan o kadar fazlaydı ki, kavm “getirmekten alıkondu”!—Çıkış 36:5, 6.

Başka bir örneği ele alalım. Toplanma çadırı amacına hizmet ettikten sonra ve mabet inşaatı için hazırlıklar başlayınca, Davud, oğlu Süleyman’ın yapacağı mabede büyük miktarda kişisel bir bağış yaptı. Ayrıca başkalarının katılması için de bir çağrı yaptı ve kavim buna Yehova’ya sundukları değerli şeylerden oluşan hediyelerle karşılık verdi. Sadece bağışlanan altın ve gümüşün günümüzdeki değeri yaklaşık 50 milyar Amerikan dolarına eşitti. “Ve kavm, gönüllerile takdim ettikleri için sevindiler.”—I. Tarihler 29:3-9; II. Tarihler 5:1.

Günümüzde ‘Gönüllü Takdimeler’

Günümüzde gönüllü takdimeler vermenin sevincini nasıl tadabiliriz? Şimdi dünyada yapılmakta olan en önemli iş Tanrı’nın Gökteki Krallığının vaaz edilmesi ve insanları İsa’nın öğrencisi yapma işidir. (Matta 24:14; 28:19, 20; Resullerin İşleri 1:8) Şimdi Yehova Krallığın yeryüzündeki çıkarlarını Şahitlerine emanet etmeyi uygun gördü.—İşaya 43:10.

Bugün Yehova’nın Şahitlerinin yaptıkları işe para desteğinin sağlanması gerektiği açıktır. İbadet Salonları, büyük toplantı salonları, bürolar, matbaalar ve Beytel evlerinin yapımı ve bakımı para gerektirmektedir. Çeşitli dillerde Mukaddes Kitap ve Mukaddes Kitaba dayalı yayınların basımı ve dağıtımı da masraf gerektiriyor. Teşkilatlanmayla ilgili bu masraflar nasıl karşılanmaktadır? Tam anlamıyla gönüllü olan bağışlarla!

Bağışların çoğu, İsa’nın gözlemlediği dul kadın gibi sınırlı imkânlara sahip bireylerden gelmektedir. Yehova’yı onurlandırmanın bu yönünü kaçırmayı istemeyerek “kudretlerine göre” küçük miktarlarda ve hatta bazen ‘güçlerini aşan’ bağışlarda bulunurlar.—II. Korintoslular 8:3, 4.

Resul Pavlus İsa’nın Korintos’taki takipçilerine şöyle dedi: “Hüzünle yahut mecburiyetle değil, herkes yüreğinde niyet ettiği gibi versin; çünkü Allah sevinç ile vereni sever.” (II. Korintoslular 9:7) Sevinçle vermek iyi bir planlama gerektirir. Pavlus Korintoslulara şunları söyledi: “Sizden her biri haftanın birinci gününde, refahı haline göre kendi yanında para alıkoyup biriktirsin, ta ki, geldiğimde o vakit toplamalar olmasın.” (I. Korintoslular 16:2) Benzer şekilde, bugün Gökteki Krallık işini desteklemek üzere gönüllü olarak ve özel bir yolla bağış yapmak isteyenler gelirlerinin bir kısmını bu amaç için ayırabilirler.

Yehova Kendisini Onurlandıranları Bereketler

Maddi refah doğrudan ruhi refaha yol açmıyorsa da değerli şeylerimizi, yani zamanımızı, gücümüzü ve maddi olanaklarımızı Yehova’yı onurlandırmak üzere cömertçe kullanmak zengin nimetler getirir. Bu doğrudur, çünkü her şeyin sahibi Tanrı bize şu güvenceyi veriyor: “Cömert olan can semiz olur; ve sulayan, kendisi de sulanır.”—Süleymanın Meselleri 11:25.

Kral Davud’un ölümünden sonra oğlu Süleyman, babasının topladığı gönüllü bağışları, Yehova’nın yönlendirdiği gibi görkemli bir mabet inşa etmek üzere kullandı. Süleyman Tanrı’ya tapınma konusunda sadık kaldığı sürece, “Süleymanın bütün günlerince Dandan Beer-şebaya kadar Yahuda ve İsrail . . . . selâmetle oturdular.” (I. Kırallar 4:25) İsrail ‘değerli şeyleriyle Yehova’yı onurlandırdığı’ sürece ambarlar doldu, şarap küpleri dolup taştı.

Daha sonra, Yehova peygamber Malaki aracılığıyla şunları söyledi: “Ondalığın hepsini ambar evine getirin de, evimde yemek olsun, ve beni şimdi bununla deneyin, orduların RABBİ diyor, göklerin pencerelerini size açmıyacak mıyım, ve size yetecek kadardan fazla üzerinize bereket dökmiyecek miyim?” (Malaki 3:10) Bugün Yehova’nın Şahitlerinin yaşadığı ruhi refah, Tanrı’nın sözünü tuttuğuna ilişkin bir kanıttır.

Gökteki Krallığın çıkarlarını desteklemek için üzerimize düşeni yaptığımızda Yehova kesinlikle memnun olur. (İbraniler 13:15, 16) O, ‘önce krallığı ve O’nun adaletini aramaya devam edersek’ bizi destekleyeceğini vaat ediyor. (Matta 6:33) Yürekten gelen büyük bir sevinçle ‘Yehova’yı değerli şeylerimizle onurlandıralım.’