Onlar Yehova’nın İradesini Yaptı

İlya Hakiki Tanrı’yı Yüceltiyor

İSRAİL’DE arananlar listesinin en başındaki adam oydu. Kral onu bulabilirse, kesinlikle öldürecekti. Aranan bu adam kimdi? Yehova’nın peygamberi İlya.

Kral Ahab ve putperest karısı İzebel, Baal’e tapınmanın İsrail’de gelişmesine neden olmuşlardı. Sonuç olarak, Yehova memlekete kuraklık getirmişti ve şimdi kuraklığın dördüncü yılıydı. Öfkeli İzebel Yehova’nın peygamberlerini öldürtmeye başladı, fakat Ahab özellikle İlya’yı istiyordu. Üç yıldan fazla bir süre önce Ahab’a “benim sözüm olmadıkça bu yıllarda çiğ ve yağmur düşmiyecektir” diyen İlya’ydı. (I. Kırallar 17:1) Ve sonuç olarak meydana gelen kuraklık hâlâ devam ediyordu.

Bu tehlikeli durumda Yehova, İlya’ya şöyle dedi: “Git, Ahaba görün, ve toprak üzerine yağmur vereceğim.” Kendisi için büyük bir tehlike oluşturmasına rağmen, İlya Yehova’nın emrine itaat etti.—I. Kırallar 18:1, 2.

İki Rakip Karşılaşıyor

Ahab İlya’yı görünce, “İsraili derde sokan adam, sen misin?” diye sordu. İlya cesaretle “İsraili derde ben sokmadım” dedi ve şunu ekledi: “Ancak sen ve babanın evi RABBİN emirlerini bırakarak siz soktunuz, ve Baalların ardınca gittin.” Sonra İlya “Baalın dört yüz elli peygamberi ve dört yüz Aşera peygamberi” de dahil tüm İsrail’in Karmel Dağında toplanmasını emretti. Sonra İlya kalabalığa hitap etti: “Ne vakte kadar iki tarafa topallıyacaksınız?a Eğer Yehova Allah ise onun ardınca yürüyün; ve eğer Baal ise onun ardınca yürüyün.”—I. Kırallar 18:17-21.

Kavimden çıt çıkmıyordu. Belki onlar Yehova’ya özel bağlılık sunmadıklarından suçlu olduklarını kabul ettiler. (Çıkış 20:4, 5) Veya belki de vicdanları öylesine dağlanmıştı ki vefalarını hem Yehova’ya hem de Baal’e vermeyi günah olarak görmediler. Her ne ise, İlya kavme, biri Baal peygamberleri için diğeri kendisi için olmak üzere iki genç boğa getirmeleri talimatını verdi. Her iki boğa kurban olarak hazırlanacaktı, fakat hiçbir ateş yakılmayacaktı. İlya şöyle dedi: “Siz ilâhınızın ismini çağırın, ben de Yehovanın ismini çağıracağım; ve hangi Allah ateşle cevap verirse, Allah odur.”—I. Kırallar 18:23, 24.

Yehova Yüceltiliyor

Baal peygamberleri ‘yaptıkları mezbahın etrafında sıçraşmaya’ başladılar. Bütün bir sabah “ey Baal, bize cevap ver,” diye haykırdılar. Fakat Baal cevap vermedi. (I. Kırallar 18:26) O zaman İlya, “yüksek sesle çağırın; çünkü o bir ilâhtır” diyerek onlarla alay etmeye başladı. (I. Kırallar 18:27) Baal peygamberleri kama ve kargılarla bedenlerinde kesikler açmaya başladılar; bu, tanrılarında merhamet uyandırmak üzere putperestlerin sık başvurduğu bir uygulamaydı.b—I. Kırallar 18:28.

Vakit öğleyi geçmişti ve Baal’e tapınanlar “peygamberlik etmeye” devam ettiler; bu ifade, bu bağlamda özdenetimden uzak, çılgınca davranışlar sürdürme fikrini taşır. Öğleden sonranın geç saatlerinde, İlya sonunda tüm kavme şöyle dedi: “Yanıma yaklaşın.” Herkes dikkatle kendisini izlerken, o Yehova’nın mezbahını yeniden yapıp etrafında hendek açtı, genç boğayı parçalara ayırdı ve onu odunlarla birlikte mezbahın üzerine koydu. Sonra, boğa, mezbah ve odunlar tamamen ıslatıldı ve hendek suyla dolduruldu (kuşkusuz bu Akdeniz’den elde edilen deniz suyuydu). Bundan sonra, İlya Yehova’ya şöyle dua etti: “Bugün bilinsin ki, İsrailde sen Allahsın, ve ben senin kulunum, ve bütün bu şeyleri senin sözünle yaptım. Bana cevap ver, ya RAB, bana cevap ver, ve bu kavm bilsinler ki, ya RAB, sen Allahsın, ve onların yüreğini sen geri çevirdin.”—I. Kırallar 18:29-37.

Aniden gökten ateş düştü “ve yakılan takdimeyi, ve odunları, ve taşları, ve toprağı yiyip bitirdi, ve hendekte olan suyu yaladı.” İzleyen insanlar “Yehova Allahtır, Yehova Allahtır” diyerek hemen yüzüstü yere kapandılar! İlya’nın emriyle Baal peygamberleri yakalanıp Kişon vadisine götürüldü ve orada öldürüldüler.—I. Kırallar 18:38-40.

Alacağımız Dersler

İlya’nın insanüstü bir cesaret sergilediği düşünülebilir. Fakat, Mukaddes Kitap yazarı Yakub, ‘İlya’nın bizim gibi duyguları olan bir insan olduğu’ konusunda bize güvence veriyor. (Yakub 5:17) O, korku ve kaygıdan muaf değildi. Örneğin, daha sonra İzebel, ölen Baal peygamberlerinin öcünü almaya ant içtiğinde, İlya kaçtı ve Yehova’ya duasında şöyle feryat etti: “Yeter, ya RAB, şimdi canımı al.”—I. Kırallar 19:4.

Yehova İlya’nın canını almadı. Bunun yerine, ona merhametle yardım sağladı. (I. Kırallar 19:5-8) Bugün de Tanrı’ya hizmet edenler, belki muhalefet yüzünden derin kaygılar çektiklerinde, Yehova’nın aynını yapacağından emin olabilirler. Gerçekten de, yardım etmesi için Yehova’ya dua ederlerse, Yehova onlara ‘normalin ötesindeki gücü’ sağlayabilir; bu sayede, “her şeyde sıkıştırılmış” olsalar bile, “darlıkta” bırakılmayacaklardır. Böylece, İlya’nın durumunda olduğu gibi, dayanmaları için kendilerine yardım sağlanacaktır.—II. Korintoslular 4:7, 8.

[Dipnotlar]