Aile İnsani Bir Gereksinim!

TOPLUMUN, içindeki ailelerin sağlam ve başarılı olduğu oranda güçlü olabileceği öne sürülmüştür. Tarih, aile kurumu aşınmaya uğradıkça, toplumların ve ulusların gücünün zayıfladığını gösteriyor. Eski Yunanistan’da ahlaksal çöküntü sonucu aile kurumunun yıkılışıyla, uygarlık parçalanıp dağıldı; böylece ülke Romalılar karşısında savunmasız hale geldi. Roma İmparatorluğu da aileler güçlü kaldığı sürece güçlü kaldı. Fakat yüzyıllar geçtikçe, aile yaşamı zayıfladı ve imparatorluğun gücü azaldı. Harvard Üniversitesinin eski rektörü Charles W. Eliot, “Aile ve aile hayatının güvenliği ve daha iyi bir düzeye getirilmesi uygarlığın başlıca amaçları ve bütün emeklerin nihai hedefidir,” yorumunda bulundu.

Evet, aile insani bir gereksinimdir. Hem toplumun istikrarı hem de çocukların ve gelecek nesillerin refahı üzerinde doğrudan bir etkiye sahiptir. Kuşkusuz, tek başına mükemmel çocuklar yetiştirmek için gayretle çalışan sayısız anne vardır ve onlar bu zor işi yaptıklarından övülmelidirler. Ne var ki, araştırmalar anne ve babanın ikisinin de bulunduğu ailelerde yaşayan çocukların, genellikle daha iyi durumda olduklarını gösteriyor.

Avustralya’da ergenlik dönemindeki 2.100’ü aşkın genci kapsayan bir araştırma şunu gösterdi: “Dağılmış ailelerden gelen gençlerin genel sağlık sorunları daha fazlaydı, duygusal sorunlarla ilgili daha fazla belirtiler gösterme ve sağlam ailelerdeki çocuklara göre cinsel yönden daha etkin olma olasılıkları büyüktü.” ABD Ulusal Sağlık İstatistikleri Enstitüleri tarafından yapılan bir araştırma, dağılmış ailelerden gelen çocukların “kaza geçirme olasılığının yüzde 20-30 daha fazla, sınıfta kalma olasılığının yüzde 40-75 ve okuldan atılma olasılığının yüzde 70 daha fazla” olduğunu açıkladı. Bir politika analisti, “sadece ana ya da babanın olduğu evlerde yetişen çocukların suç olaylarına karışmasının, geleneksel ailelerde yetişen çocuklara göre daha büyük olasılık olduğunu” bildiriyor.

Ev Sığınaktır

Aile kurumu herkese mutlu, yapıcı ve hoş bir yuva sunar. İsveçli bir yetkili, “mutluluğun ve refahın en önemli kaynağı, ne kariyer, ne maddi şeyler, ne hobiler, ne de arkadaşlardır, yalnızca ailedir,” diyor.

Mukaddes Kitap, aile düzenlemesini kuran Yehova Tanrı olduğundan yeryüzündeki her ailenin ismini, ailelerin Yüce Yaratıcısı olarak O’na borçlu olduğunu gösteriyor. (Tekvin 1:27, 28; 2:23, 24; Efesoslular 3:14, 15) Bununla birlikte, ilham edilmiş Kutsal Yazılarda resul Pavlus, aile kurumunun karşılaşacağı acımasız saldırıyı ve bunun İsa’nın takipçilerinin cemaatinin dışındaki insan toplumunun bozulmasına ve ahlakın yozlaşmasına yol açacağını önceden bildirdi. O, ‘son günlerin’ belirtilerinin vefasızlık, ‘doğal sevgi’ eksikliği ve ana-babaya itaatsizlik olacağını söyledi; hatta bunlar ‘Tanrısal bağlılık suretini’ gösterenler arasında bile görülecekti. Pavlus, İsa’nın takipçilerini böyle kimselerden uzak durmaları yönünde önemle teşvik etti. İsa, Tanrı’nın hakikatine muhalefetin aileleri böleceğini önceden bildirdi.—II. Timoteos 3:1-5; Matta 10:32-37.

Bununla birlikte, Tanrı bizi yardımsız bırakmadı. Sözünde aile ilişkileri konusundaki talimatlara bol bol yer verilmiştir. Mukaddes Kitap aileyi başarılı kılmanın ve evi, ailenin her üyesinin diğerlerine karşı sorumluluğunun olduğu, hoş bir yer yapmanın yolunu bize anlatıyor.a—Efesoslular 5:33; 6:1-4.

Aile kurumunun ciddi şekilde tehdit edildiği bu günlerde böyle mutlu bir ilişkiyi oluşturmak mümkün müdür? Gerçekten de mümkündür! Ailenizi çöl benzeri çetin koşulların olduğu bu dünyada zevkli, canlandırıcı bir vaha yapmayı başarabilirsiniz. Fakat bu, ailedeki herkesten bir şey talep ediyor. Aşağıda bazı öneriler bulacaksınız.

Ailenizin Hayatta Kalmasına Yardım Edin

Bir ailenin birleşmiş bir durumda kalabilmesini sağlamanın en iyi yollarından biri, birlikte zaman geçirmektir. Tüm aile üyeleri boş zamanlarını paylaşmak konusunda istekli olmalıdırlar. Bu fedakârlık yapmak anlamına gelebilir. Örneğin siz gençler, sevdiğiniz bir TV programını, bir spor olayını ya da arkadaşlarla yapılacak bir gezintiyi feda etmek zorunda kalabilirsiniz. Genellikle ailenin geçiminin büyük kısmını sağlayan siz babalar boş zamanınızı sadece bir hobi veya kişisel başka etkinlikler için kullanmayın. Yapılabilecek etkinlikleri, örneğin hafta sonlarını veya tatilleri nasıl birlikte geçirebileceğinizi ailece planlayın. Tabii, bunlar herkesin özlemle bekleyeceği ve zevk alacağı şeyler olsun.

Çocukların, nitelikli zaman diye adlandırılan şeyden—yani periyodik olarak onlarla geçirilmek üzere planlanmış yarım veya birer saatten—fazlasına gereksinimleri vardır. Kendilerine daha çok zaman ayrılmasına ihtiyaçları vardır. İsveç’te bir günlük gazetenin köşe yazarı şunları yazıyor: “Gazetecilik yaptığım 15 yıl boyunca çocuk yaştaki çok sayıda suçluyla karşılaştım . . . . Onların ortak özellikleri, ana-babalarıyla çok uzun süreler değil, sadece ‘nitelikli zaman’ özelliğinde sınırlı süreler birlikte olmalarıydı: ‘Ana-babamın zamanı yok?’ ‘Onlar hiçbir zaman dinlemez.’ ‘Babam her zaman seyahat ediyordu.’ . . . . Bir ana veya baba olarak, her zaman çocuğunuza ayıracağınız vakitle ilgili seçimi yapabilirsiniz. Bu seçiminiz 15 yıl sonra 15 yaşındaki merhametsiz biri tarafından sorgulanır.”

Para Hakkında Uygun Görüş

Ayrıca ailenin tüm üyeleri para hakkında uygun bir görüş geliştirmelidirler. Ailenin ortak giderlerini karşılamak üzere elden geldiğince katkıda bulunmaya hazır olmalıdırlar. Birçok kadın ailenin geçimini sağlamak için iş bulmak zorunda kalıyor, fakat siz kadınlar karşılaşabileceğiniz tehlikelerin ve ayartmaların bilincinde olmalısınız. Bu dünya “kendinizi gerçekleştirmeyi” ve “dilediğinizi yapmayı” önemle teşvik eder. Bu bağımsızlığına düşkün biri olmanıza ve Tanrı’nın size anne ve ev kadını olarak verdiği rolden hoşnut olmamanıza yol açabilir.—Titus 2:4, 5.

Siz anneler, evde bulunup çocuklarınıza hem rehber hem de arkadaş olmanızın, ailenizi iyi ve kötü günde bir arada tutmanıza yardım edecek güçlü bağlar oluşturmanıza mutlaka çok katkısı olacaktır. Bir kadının evin mutlu, güvenli ve işlevsel bir yer olmasında göze çarpar bir katkısı olabilir. Bir 19. yüzyıl politikacısı, “Bir ordugâh kurmak için yüz adam gerekir, fakat bir evi tek bir kadın yapabilir” dedi.

Herkes, aile bütçesinin sınırları içinde yaşamak üzere işbirliği yaparsa, bu, aileyi birçok sorundan koruyacaktır. Çiftler hayatı basit tutmak ve ruhi çıkarları öne koymak konusunda aynı fikirde olmalılar. Çocuklar, aile bütçesinin karşılayamayacağı şeyleri istemeksizin hoşnut olmayı öğrenmeliler. Gördüğünüz şeylerin uyandıracağı arzuya karşı dikkatli olun! Alım güçlerinin üstünde olan şeyleri borca girerek satın alma ayartması birçok ailenin yıkımına yol açmıştır. Herkesin, canlandırıcı bir yolculuk, ev için yararlı ve hoş bir eşya veya cemaati desteklemek üzere maddi bir katkı gibi ortak bir etkinlik için parasını birleştirmesi aile birliği açısından iyi olabilir.

Mutlu bir aile havasına “katkıda” bulunmanın başka bir biçimi—tüm aile üyelerinin yapması gereken—ev, bahçe, araba ve diğer şeylerin bakımını, temizlik ve onarım işlerini paylaşmaktır. Ailenin her üyesine, daha küçük çocuklara bile bir görev verilebilir. Siz çocuklar zamanınızı boş yere harcamayın. Bunun yerine yardımseverlik ve işbirliği ruhu geliştirin; bu, aile birliğini güçlendiren içten dostlukla sonuçlanacaktır.

Mukaddes Kitap Eğitiminin Değeri

Birleşmiş bir ailede, düzenli Mukaddes Kitap incelemesinin önemi de vurgulanmaktadır. Mukaddes Kitap ayetlerinin her gün ele alınması ve Kutsal Yazılar üzerinde yapılan haftalık inceleme birleşmiş bir aile için temel sağlar. Mukaddes Kitabın temel hakikatleri ve ilkeleri ailedeki herkesin yüreğini etkileyecek şekilde, birlikte ele alınmalıdır.

Ailece geçirilen bu tür vakitler eğitici olmakla birlikte zevkli ve teşvik edici de olmalıdır. İsveç’in kuzeyinde yaşayan bir aile çocuklarından hafta boyunca akıllarına gelen soruları yazmalarını isterdi. Sonra bu sorular haftalık Mukaddes Kitap incelemesinde ele alınırdı. Sorular çoğunlukla derin ve düşündürücü olup çocukların düşünme yeteneklerini ve Mukaddes Kitap öğretilerini kavradıklarını ortaya koyuyordu. Bazıları şöyleydi: “Her şeyin büyümesini hâlâ Yehova mı sağlıyor yoksa bunu sadece bir kere mi yaptı?” “Tanrı insan olmadığına göre, Mukaddes Kitap neden Tanrı’nın insanı ‘Kendi suretinde’ yarattığını söylüyor?” “Âdem ile Havva, Cennette yalınayak olduklarına ve hiç giysileri olmadığına göre kışın donmadılar mı?” “Gecenin karanlık olması gerektiğine göre neden aya ihtiyacımız var?” Bu çocuklar şimdi büyüdüler ve Tanrı’ya dolgun vakitli vaizler olarak hizmet ediyorlar.

Aile sorunlarını ele alırken, siz ana-babalar olumlu ve neşeli bir tutum göstermeye çalışmakla iyi edersiniz. Önemli ilkeler söz konusu olduğunda, düşünceli ve esnek olmakla birlikte tutarlı olun. Çocuklar kararlarınızı yönlendiren etkenin her zaman Tanrı’ya ve O’nun doğru ilkelerine duyduğunuz sevgi olduğunu görsün. Okul ortamı genellikle stresli ve bunaltıcıdır; çocukların bu etkiyi dengelemesi için evde çok teşvike ihtiyaçları vardır.

Ana-babalar, kusursuzmuş gibi davranmayın. Hataları kabul edin ve gerektiğinde çocuklarınızdan özür dileyin. Gençler, anne ve babanız bir hatayı kabul ettiklerinde onlara sevginiz artsın.—Vaiz 7:16.

Evet, birleşmiş bir aile huzur, güvenlik ve mutluluk dolu bir yuva sağlar. Alman şair Goethe bir keresinde şöyle dedi: “Kral ya da köylü olsun, mutluluğu evde bulan kişi, en mutlu kişidir.” Takdirkâr ana-babalar ve çocuklar için, başka hiçbir yer ev gibi olamaz.

Ailenin, bugün içinde yaşadığımız dünyanın baskıları yüzünden ciddi bir tehdit altında olduğu doğrudur. Fakat kurucusu Tanrı olduğuna göre, aile kurumu ayakta kalacaktır. Mutlu bir aile yaşamı konusunda Tanrı’nın adil rehberliğini izlerseniz, aileniz de siz de hayatta kalacaksınız.

[Dipnot]