Ruhen İlerleyebilirsiniz

BİR şeyin gerçek değerini saptamak güç olabilir. Bu, elmaslar için de söylenebilir. Perdahlanan bir elmas parıltılar saçar; işlenmemiş bir elmas ise yalnızca sönük bir ışıltı verir. Yine de, ham elmas derinliklerinde gelecekte güzel bir mücevher olacağının kesin belirtilerini taşır.

İsa’nın takipçileri birçok yönden ham elmaslara benzerler. Hâlâ kusursuzluktan çok uzak olmamıza rağmen, temelde hepimizin Yehova tarafından kabul edilen bir değeri var. Elmaslar gibi, hepimizin de kendimize özgü nitelikleri var. İçtenlikle arzu ettiğimiz takdirde, her birimiz ruhen daha fazla ilerleyebiliriz. Kişiliklerimiz Yehova’nın izzetini daha parlak şekilde yansıtmak üzere parlatılabilir.—I. Korintoslular 10:31.

Elmas yontulup parlatıldıktan sonra, yansıtıcı niteliğini artıran bir yuvaya yerleştirilir. Benzer biçimde, ‘hakiki adalet ve vefada Tanrı’nın iradesine göre yaratılmış olan yeni kişiliği giyersek,’ Yehova bizi çeşitli ‘yuvalarda’ veya görevlerde kullanabilir.—Efesoslular 4:20-24.

Doğal haldeyken mücevher gibi parlayan elmas ender görülür. Ruhi ilerleme de kendiliğinden gerçekleşmeyebilir. Kendimizi kolay kolay kaybolmayan bir zayıflıktan arındırmamız, sorumluluk üstlenmeye karşı tutumumuzu düzeltmemiz, hatta ruhi yönden saplanmış olduğumuz tekdüzelikten kurtulmak üzere çaba harcamamız gerekebilir. Fakat gerçekten istekliysek, ilerleme kaydedebiliriz, çünkü Yehova Tanrı bize ‘normalin ötesinde güç’ verebilir.—II. Korintoslular 4:7; Filipililer 4:13.

Yehova Hizmetçilerini Güçlendirir

Elmasları yontma işi tam bilgiden kaynaklanan güven gerektirir, çünkü genelde ham elmastan kesilen bir parça artık işe yaramaz. İstenilen biçimi vermek üzere, bazen büyüklüğü işlenmemiş taşın yüzde 50’sine kadar varabilen, oldukça değerli bir malzemenin kesilmesi gerekir. Kişiliğimizi biçimlendirmek ve ruhen ilerlemek üzere bizim de tam bilgiden kaynaklanan güvene ihtiyacımız var. Özellikle de Yehova’nın bizi güçlendireceğine güven duymalıyız.

Ancak, kendimizi yetersiz hissedebilir veya daha fazla şey yapamayacağımızı düşünebiliriz. Geçmişte de Tanrı’nın sadık hizmetçileri bazen böyle hissettiler. (Çıkış 3:11, 12; I. Kırallar 19:1-4) Tanrı tarafından “milletlere peygamber” olmak üzere görevlendirildiğinde, Yeremya, ‘ben söz söylemesini bilmiyorum; çünkü çocuğum,’ dedi. (Yeremya 1:5, 6) Oysa, içine kapanık biri olmasına rağmen, Yeremya düşmanca davranan bir kavme açık sözlü mesajlar ileten cesur bir peygamber oldu. Bu nasıl mümkündü? Yehova’ya güvenmeyi öğrendi. Yeremya daha sonra şöyle yazdı: “Ne mutludur o adam ki, RABBE güvenir, ve onun güvendiği RABDİR.”—Yeremya 17:7; 20:11.

Bugün Yehova Kendisine güvenenleri aynı biçimde güçlendirir. Dört çocuk babası olan ve ruhi açıdan ağır ilerleyen Edwarda bunun doğruluğunu yaşadı. Şöyle açıklıyor: “Dokuz yıldan beri Yehova’nın bir Şahidi olmama rağmen ruhen sanki aynı noktada duruyor gibiydim. Sorun, motivasyonumun azlığı ve güvensiz olmamdı. İspanya’ya taşındığımda, kendimi sadece bir ihtiyarın ve bir hizmet-yardımcısının olduğu küçük bir cemaatte buldum. İhtiyaç nedeniyle ihtiyar birçok görev almamı rica etti. İlk konuşmalarımı ve ibadet kısımlarımı sunarken titriyordum. Buna rağmen, Yehova’ya dayanmayı öğrendim. İhtiyar beni her zaman övdü ve ilerlemem için taktla önerilerde bulundu.

Aynı zamanda tarla hizmetindeki etkinliğimi artırıp aileme ruhi konularda daha iyi önderlik ettim. Sonuç olarak hakikat tüm ailem açısından daha çok anlam kazandı ve ben çok daha büyük doyum duydum. Şimdi hizmet-yardımcısıyım ve nazırlardan beklenen nitelikleri geliştirmek için çok çalışıyorum.”

‘Eski Kişiliği Üzerinizden Çıkarın’

Edward’ın fark ettiği gibi, ruhen ilerlemek Yehova’ya güvenmeyi gerektirir. Mesih’inkine benzer “yeni kişiliği” geliştirmek de çok önemlidir. Bu nasıl yapılabilir? Eski kişiliğe ait özellikleri ‘üzerimizden çıkarmak’ ilk adımdır. (Koloseliler 3:9, 10) Ham elmasın parlak bir mücevher olabilmesi için ondaki kusurların, örneğin yabancı minerallerin çıkarılması gerekir. Yeni kişiliğimizin ortaya çıkıp parlaması için de ‘dünyaya ait’ tutumlar yok edilmeli.—Galatyalılar 4:3.

Bizden fazla şey istenebileceği korkusuyla sorumluluk kabul etmekte gönülsüz olmak bu tutumlardan biridir. Evet, sorumluluk iş anlamına gelir, fakat bu doyum veren bir iştir. (Resullerin İşleri 20:35 ile karşılaştırın.) Pavlus Tanrısal bağlılığın ‘emek verip cehdetmeyi’ gerektirdiğini kabul etti. ‘Ümidimizi yaşayan bir Tanrı’ya bağladığımız için’ bunu seve seve yaptığımızı söyledi; O, imandaşlarımız ve başkaları uğruna yaptığımız işi asla unutmaz.—I. Timoteos 4:9, 10; İbraniler 6:10.

Bazı elmasların, oluşumları sırasında meydana gelen “zayıf noktalar” yüzünden dikkatle işlenmesi gerekir. Oysa, polariskop denen bir aygıtla perdahçı zayıf noktaların yerini saptayabilir ve taşın üzerinde başarılı şekilde çalışabilir. Belki geçmişimizden veya yaşadığımız sarsıcı bir olaydan dolayı iç yapımızda bir zayıflığımız veya kişilik kusurumuz söz konusudur. Ne yapabiliriz? İlk olarak, sorunu kendimize itiraf etmeli ve olabildiğince üstesinden gelmek üzere kararlı olmalıyız. Mutlaka Yehova’ya duayla yaklaşıp içimizi dökmeli ve belki de cemaatin bir ihtiyarından ruhi yardım istemeliyiz.—Mezmur 55:22; Yakub 5:14, 15.

Nicholas böyle bir zayıflığın etkisindeydi. Şöyle anlatıyor: “Babam alkolikti, kız kardeşime ve bana çok eziyet etti. Okulu bitirdikten sonra orduya katıldım, fakat çok geçmeden asi eğilimim yüzünden başım derde girdi. Askeri yetkililer beni uyuşturucu ticaretinden hapse attı ve bir seferinde ordudan firar ettim. Sonunda orduyu terk ettim, fakat başım hâlâ dertteydi. Uyuşturucu ve aşırı içki alışkanlığım yüzünden yaşamım altüst olduğu halde, Mukaddes Kitaba ilgi duyuyor ve yaşamda bir amaca sahip olmayı arzu ediyordum. Nihayet Yehova’nın Şahitleriyle karşılaştım, yaşam biçimimi değiştirdim ve hakikate sarıldım.

Ancak, kişiliğimdeki bir kusurla başa çıkmam yıllar sürdü. Otoriteye karşı derin bir antipati duyuyordum ve bana herhangi bir öğüt verildiğinde cephe alıyordum. Yehova tarafından tam olarak kullanılmak istediysem de, bu zayıflık beni engelledi. Sonunda, anlayışlı iki ihtiyarın yardımıyla sorunumu kabul ettim ve onların Kutsal Yazılara dayanan sevgi dolu öğüdünü uygulamaya başladım. Kırgınlık duyguları zaman zaman biraz depreşiyorsa da, artık asi yapımı denetleyebiliyorum. Yehova bana sabırla davrandığı ve ihtiyarlar sevgiyle yardım ettiği için çok minnettarım. Ruhen ilerlediğim için geçenlerde hizmet-yardımcısı olarak tayin edildim.”

Nicholas’ın da öğrendiği gibi, kökleşmiş tutumları değiştirmek kolay değildir. Benzer bir zorlukla karşı karşıya olabiliriz. Belki aşırı hassasız. Belki kin besliyoruz veya bağımsız olmaya fazla önem veriyoruz. Böylece, İsa’nın takipçileri olarak ilerlememiz sınırlı olabilir. Elmas perdahçıları naat olarak adlandırdıkları taşlarda benzer bir durumla karşılaşıyorlar. Bunlar aslında elmasın oluşumu sırasında kaynaşarak tek taş haline gelmiş iki taştır. Sonuç olarak, naat’larda aykırı yönlerde gelişme seyri göstermiş iki ayrı oluşumun bulunması damara göre yontmayı oldukça zorlaştırır. Kendi durumumuzda istekli ruhun “damarının” kusurlu bedenin “damarına” karşı savaştığı görülüyor. (Matta 26:41; Galatyalılar 5:17) Bazen, kişiliğimizdeki kusurların pek de önemli olmadığı şeklinde bir mazeret öne sürüp mücadeleyi tamamen bırakmaya eğilimli olabiliriz. ‘Nasıl olsa, ailem ve arkadaşlarım beni hâlâ seviyor,’ diye düşünebiliriz.

Oysa, kardeşlerimize hizmet edip gökteki Babamızı yüceltmek istiyorsak, yeni kişiliği giyerek ‘zihnimizi harekete geçiren kuvveti yenilememiz’ gerekir. Nicholas’ın ve başka pek çok kişinin de doğrulayabileceği gibi, bu çabaya değer. Bir elmas perdahçısı, tek bir kusurun bütün elmasın değerini düşürebileceğini bilir. Benzer biçimde, kişiliğimizin zayıf bir yönünü ihmal etmekle ruhi görünüşümüzü bozabiliriz. Daha da kötüsü, ciddi bir zayıflık ruhen çökmemize neden olabilir.—Süleymanın Meselleri 8:33.

İçimizdeki ‘Parıltı’ Gibi

Elmas perdahçısı elmastaki parıltıyı yakalamaya çalışır. Bu, fasetaların gökkuşağı etkisi denen etkiyi meydana getirecek şekilde ayarlanmasıyla gerçekleşir. Elmasın içinde ileri geri yansıyan rengârenk ışık onun ışıldamasına neden olan parıltıyı meydana getirir. Benzer biçimde, Tanrı’nın ruhu içimizde bir ‘ateş’ ya da ‘parıltı’ gibi olabilir.—I. Selânikliler 5:19; Resullerin İşleri 18:25; Romalılar 12:11.

Peki, ruhen harekete geçme gereğini hissedersek ne olacak? Bu nasıl yapılabilir? ‘Yollarımızı düşünmeliyiz.’ (Mezmur 119:59, 60) Bu, bizi ruhen yavaşlatan şeyleri saptayıp sonra hangi teokratik etkinlikleri daha büyük gayretle sürdürmemiz gerektiğini kararlaştırmayı kapsar. Düzenli kişisel tetkik yaparak ve hararetle dua ederek ruhi takdirimizi derinleştirebiliriz. (Mezmur 119:18, 32; 143:1, 5, 8, 10) Ayrıca, iman konusunda çalışkan olanlarla arkadaşlık yaparak Yehova’ya gayretle hizmet etme kararımızı daha da pekiştireceğiz.—Titus 2:14.

İsa’nın takipçisi olan Lale adlı genç bir kadın şöyle anlattı: “Öncü, yani dolgun vakitli müjdeci olmadan önce, iki yıl boyunca daimi öncülük yapmayı düşündüm. Beni engelleyen hiçbir şey yoktu, fakat çok rahat bir tempom vardı ve bunun dışına çıkmak üzere çaba göstermedim. Sonra aniden babam öldü. Yaşamın ne kadar geçici olduğunu ve kendi yaşamımı en iyi şekilde kullanmadığımı anladım. Bu nedenle, ruhi konulara bakış açımda değişiklik yaptım, hizmetimi artırıp daimi öncü oldum. Tarla hizmeti düzenlemelerini her zaman destekleyen ve hizmette bana düzenli olarak eşlik eden ruhi kardeşlerim bu açıdan özellikle yardımcı oldular. İyi ya da kötü, arkadaşlık ettiğimiz kişilerin değerlerini ve hedeflerini paylaştığımızı öğrendim.”

Demirle Bilenmiş Gibi

Elmas yeryüzünde bulunan en sert doğal maddedir. Dolayısıyla, bir elmasın yontulması için başka bir elmas gerekir. Bu durum Mukaddes Kitabı inceleyenlere “demir demiri biler; ve adam da dostunun yüzünü biler,” sözünü anımsatabilir. (Süleymanın Meselleri 27:17) Kişinin yüzü nasıl ‘bilenir’? Bir demir parçası aynı metalden yapılmış bir bıçağı bilemek için kullanılabildiği gibi, bir kimse bir başkasının zihinsel ve ruhi durumunu bilemeyi başarabilir. Örneğin, bir düş kırıklığı yüzünden depresyona girersek, başka birinin teşviki çok yapıcı olabilir. Böylece, hüzünlü ifademiz değişebilir ve yenilenmiş bir gayretle faaliyette bulunmak üzere canlanabiliriz. (Süleymanın Meselleri 13:12) Özellikle cemaat ihtiyarları Kutsal Yazılara dayanan teşvikleri ve gelişmemiz için verdikleri öğütlerle bilenmemize yardım edebilirler. Süleyman’ın dile getirdiği ilkeyi uygularlar: “Hikmetli adama ver, ve daha hikmetli olur; salih adama öğret, ve bilgide artar.”—Süleymanın Meselleri 9:9.

Ruhi eğitimin zaman isteyeceği muhakkaktır. Resul Pavlus on yılı aşkın bir süre boyunca deneyimini ve öğretme yöntemlerini Timoteos’la paylaştı. (I. Korintoslular 4:17; I. Timoteos 4:6, 16) Musa’nın Yeşu’ya 40 yıl gibi uzun bir süre boyunca verdiği eğitim İsrail milletine uzun vadeli yararlar sağladı. (Yeşu 1:1, 2; 24:29, 31) Elişa, İlya’ya belki 6 yıl boyunca eşlik edip kendisinin yaklaşık 60 yıl sürecek olan hizmeti için iyi bir temel edindi. (I. Kırallar 19:21; II. Kırallar 3:11) İhtiyarlar sabırla ve sürekli eğitim sağlayarak Pavlus, Musa ve İlya’nın örneğini izlerler.

Övmek eğitimin yaşamsal bir kısmıdır. İyi bir şekilde yerine getirilen görevler veya methe değer davranışlar için ifade edilen samimi takdir sözleri başkalarını Tanrı’ya daha dolgun şekilde hizmet etmek istemeleri için harekete geçirebilir. Övgü güven oluşturur, güven de zayıflıkları yenme yönünde çalışmaya teşvik eder. (I. Korintoslular 11:2 ile karşılaştırın.) Gökteki Krallığı vaaz etme işiyle ve başka cemaat etkinlikleriyle yoğun biçimde meşgul olmak da hakikatte ilerleme yönünde teşvik sağlar. (Resullerin İşleri 18:5) İhtiyarların biraderlere ruhi ilerlemeleri ölçüsünde sorumluluk vermeleri bu erkeklere değerli deneyimler kazandırır ve büyük olasılıkla ruhen ilerlemeye devam etme isteklerini güçlendirir.—Filipililer 1:8-10.

Ruhen İlerlemek İçin Önemli Bir Neden

Elmaslara çok değer verilir. Aynı şey şu anda Yehova’ya tapınanların oluşturduğu küresel aileye katılanlar için de söylenebilir. Hatta, Tanrı Kendisi onları tüm milletlerin “arzu edilen” veya “değerli” şeyleri olarak adlandırır. (Haggay 2:7) Geçen yıl 375.923 kişi Yehova’nın vaftiz edilmiş Şahitleri oldu. Bu kişileri barındırabilmesi için ‘çadırı genişletme’ gereksinimi doğmaktadır. Ruhen ilerlemekle—ve hizmet imtiyazlarına erişmeye çalışmakla—bu genişlemede pay almak mümkündür.—İşaya 54:2; 60:22.

Banka kasalarında saklanan ve pek nadiren gün ışığına çıkan birçok değerli elmastan farklı olarak, bizim ruhi değerimiz açıkça parlayabilir. Ayrıca İsa’nın takipçilerine özgü niteliklerimizi düzenli olarak parlatıp göstererek Yehova Tanrı’yı yüceltmiş oluruz. İsa takipçilerini şöyle teşvik etti: “Sizin ışığınız insanların önünde böyle parlasın da, sizin iyi işlerinizi görsünler, ve göklerde olan Babanıza hamdetsinler.” (Matta 5:16) Kuşkusuz, bu ruhen ilerlememiz için sağlam bir nedendir.

[Dipnot]