Okuyucuların Soruları
Matta 17:20’ye göre, resuller hasta çocuğu ‘imanları az olduğu için’ iyileştiremediler. Bununla birlikte, Markos 9:29 ayetinde, onların bu konudaki yetersizliği duanın gereğine bağlanıyor. Neden farklı İncil kayıtlarında farklı sebepler gösteriliyor?
Aslında, iki kayıt çelişkili değil, bütünleyici niteliktedir. İlk olarak Matta 17:14-20’ye bakın. Bir adam oğlunun saralı olduğunu ve İsa’nın öğrencilerinin çocuğu iyileştiremediğini bildirdi. Daha sonra İsa, çocuğa acı veren cini çıkararak onu iyileştirdi. Öğrencileri İsa’ya, neden cini kendilerinin çıkaramadıklarını sordular. Matta’nın kaydına göre İsa şöyle yanıt verdi: “İmanınız az olduğu için; zira doğrusu size derim: Sizde bir hardal tanesi kadar iman olursa, siz bu dağa: Buradan şuraya göç, dersiniz, ve göçer, ve size hiç bir şey imkânsız olmaz.”
Şimdi daha fazla ayrıntı bulduğumuz Markos 9:14-29’a bakalım. Örneğin, Markos 9:17 bu olayda sara hastalığını andıran nöbetlere kötü ruhların neden olduğu ayrıntısını verir. Mukaddes Kitabın başka bir yerinde İsa’nın saralı ve cinli insanları iyileştirdiğinin söylenmesi dikkate değer. (Matta 4:24) Bu olağandışı durumda, nöbetlere, doktor Luka’nın da doğruladığı gibi, “dilsiz ve sağır ruh,” yani kötü bir ruh sebep olmuştu. (Luka 9:39; Koloseliler 4:14) Markos 9:18’de geçen, “ruh [cin] onu her nerede tutarsa” ifadesine dikkat edin. Dolayısıyla, çocuk, cin tarafından sürekli olarak değil, zaman zaman rahatsız ediliyordu. Ancak, İsa’nın öğrencileri cini çıkarıp çocuğu iyileştirmeyi başaramadılar. Bunun nedenini sorduklarında İsa şöyle yanıtladı: “Bu cins duadan başka bir şey ile çıkarılamaz.”
Bununla birlikte, Markos’un kaydı dikkatle okunursa, bu kaydın Matta’nın kaydettikleriyle çelişkili olmadığını görülür. Markos 9:19’da İsa’nın o neslin imansızlığından yakındığını okuyoruz ve 23. ayette, İsa’nın, çocuğun babasına şunları söylediği kayıtlıdır: “İman edene her şey mümkündür.” Dolayısıyla, Markos da imanın önemini vurgular. Markos sadece 29. ayette ek bir ayrıntıya değinir. Markos, Matta’nın ya da Luka’nın değinmediği, İsa’nın duayla ilgili sözlerini ekler.
Öyleyse ne diyebiliriz? Başka fırsatlarda, 12 resul de, 70 öğrenci de kötü ruhları çıkardılar. (Markos 3:15; 6:13; Luka 10:17) Fakat bu durumda öğrenciler cini çıkaramadılar. Neden? Eğer farklı kayıtlarda değinilen ayrıntıları birleştirirsek, onların söz konusu olayda bunu yapmaya hazır olmadıkları sonucunu çıkarmalıyız. Cinlerin farklı kişilikleri, düşkünlükleri ve hatta yetenekleri olduğu anlaşıldığına göre, belki de sorunun bir kısmı bu olaydaki cinin türüyle ilgiliydi. Bu cine karşı, özellikle güçlü bir iman ve Tanrı’nın yardımı için hararetle dua etmek gerekliydi. Tabii ki İsa’nın böyle bir imanı vardı. O aynı zamanda duayı İşiten’in, yani Babasının desteğine sahipti. (Mezmur 65:2) İsa cini çıkarıp hasta çocuğu iyileştirme yeteneğine sahipti ve bunu yaptı da.