Teokrasinin Yanında Olun

“Hâkimimiz RABDİR, kanunumuzu koyan RABDİR, kıralımız RABDİR.”—İŞAYA 33:22.

1. Yönetim neden çoğu insanın ilgilendiği bir konudur?

YÖNETİM, herkesin yakından ilgilendiği bir konudur. İyi bir yönetim barış ve refah getirir. Mukaddes Kitap şöyle der: “Kıral memleketi adaletle pekiştirir.” (Süleymanın Meselleri 29:4) Öte yandan, kötü bir yönetim adaletsizliğe, yolsuzluğa ve baskıya yol açar. “Kötü adam hükümdar olunca, kavm ah çeker.” (Süleymanın Meselleri 29:2) Tarih boyunca insanlar birçok yönetim şekli denemiştir, fakat ne yazık ki, yöneticilerinden gelen baskı nedeniyle sık sık ‘ah çekmişlerdir.’ (Vaiz 8:9) Herhangi bir yönetim şekli tebaalarına kalıcı bir huzur getirmeyi başaracak mı?

2. Eski İsrail’in yönetimini “teokrasi” olarak adlandırmak neden yerindedir?

² Tarihçi Josephus eşsiz bir yönetimden söz ederek şunları yazdı: “Bazı insanlar üstün siyasal yetkiyi monarşilere, diğerleri oligarşilere ve başkaları da halka emanet etmiştir. Bununla birlikte, bize kanunu veren [Musa] bu siyasi yapıların hiçbirinden etkilenmedi, fakat anayasasına—zorlama bir ifade kullanacak olursak—‘teokrasi’ diye adlandırılabileceğimiz bir şekil vererek, bütün egemenliği ve yetkiyi Tanrı’nın eline bıraktı.” (Pros Apiona, II, 164-165) Concise Oxford Dictionary’ye göre teokrasi, “Tanrı’dan kaynaklanan bir yönetim şekli” anlamına gelir. Bu sözcük Mukaddes Kitapta geçmez, fakat eski İsraillilerin yönetimini çok güzel ifade eder. Görünür bir krala sahip olmalarına rağmen, İsraillilerin asıl yöneticisi Yehova’ydı. İsrailli bir peygamber olan İşaya şöyle dedi: “Hâkimimiz RABDİR, kanunumuzu koyan RABDİR, kıralımız RABDİR.”—İşaya 33:22.

Gerçek Teokrasi Nedir?

3, 4. (a) Gerçek teokrasi nedir? (b) Teokrasi çok yakında, tüm insanlığa hangi nimetleri sunacak?

³ Josephus bu sözcüğü türettiğinden beri, birçok toplum teokrasi diye adlandırılmaya başladı. Bazılarının hoşgörüsüz, fanatik ve zalim biçimde baskıcı olduğu görüldü. Onlar sözcüğün tam anlamıyla teokrasi miydi? Josephus’un bu sözcüğü kullandığı anlamda değil. Sorun, “teokrasinin” anlamının genişlemiş olmasıdır. The World Book Encyclopedia bu sözcüğü şöyle tanımlar: “Devletin, bir din adamı ya da din adamları tarafından yönetildiği, sivil ve dinsel meselelerde yetkinin bu grubun üyelerine ait olduğu yönetim biçimi.” Ancak, gerçek teokrasi din adamlarından oluşan bir yönetim değildir. Aslında, evrenin Yaratıcısı Yehova Tanrı’nın hükümeti, yani Tanrı yönetimidir.

⁴ Çok yakında bütün dünya Tanrı tarafından yönetilecek ve bu gerçekten büyük bir nimet olacak! “Allah kendisi onlarla [insanlarla] olacaktır; ve gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler.” (Vahiy 21:3, 4) Kusurlu insanların yönetimindeki hiçbir dinsel idare böyle bir mutluluk getiremedi. Bunu ancak Tanrı yönetimi yapabilir. Bu nedenle, İsa’nın hakiki takipçileri siyasi eylemlerle teokrasiyi getirmeye çalışmaz. Tanrı’nın Kendi belirlediği zamanda ve şekilde dünya çapında bir teokrasi kurmasını sabırla beklerler.—Daniel 2:44.

5. Gerçek teokrasi bugün nerede yürürlüktedir; bu konuda hangi sorular doğuyor?

⁵ Bununla birlikte, şu sırada gerçek bir Tanrı yönetimi yürürlüktedir. Nerede? Kendilerini gönüllü olarak Tanrı’nın yönetimine tabi kılan ve O’nun iradesini yapmak için işbirliği yapan kişiler arasında. Böyle sadık kişiler dünya çapında ruhi bir “millet” olarak ruhi ‘memleketlerinde’ toplanıyorlar. Bu kişiler ‘Tanrı’nın İsrailinin’ artakalan üyeleri ve onların arkadaşları olan İsa’nın diğer beş buçuk milyondan fazla takipçisidir. (İşaya 66:8; Galatyalılar 6:16) Onlar, “devirlerin kralı” Yehova Tanrı tarafından semavi Kral olarak tahta geçirilmiş İsa Mesih’e tabidirler. (I. Timoteos 1:17; Vahiy 11:5) Bu teşkilat hangi açıdan teokratiktir? Onun üyeleri dünyevi hükümetlerin otoritesine ne gözle bakar? Ayrıca, teokrasi ilkesi ruhi toplumlarında yetki sahibi olanlar tarafından nasıl korunur?

Teokratik Bir Teşkilat

6. İnsanlardan oluşan görünür bir teşkilat nasıl Tanrı tarafından yönetilebilir?

⁶ İnsanlardan oluşan görünür bir teşkilat göklerde oturan Yehova tarafından nasıl yönetilebilir? (Mezmur 103:19) Bu mümkündür; çünkü, bu teşkilatla ilişkisi olanlar ilham altında yazılmış şu öğüdü uygular: “Bütün yüreğinle RABBE güven, ve kendi anlayışına dayanma.” (Süleymanın Meselleri 2:6; 3:5) Onlar ‘Mesih’in kanununu’ tutup ilham edilmiş Mukaddes Kitap ilkelerini günlük yaşamlarında uygulayarak Tanrı’nın kendilerini yönetmesine izin verirler. (Galatyalılar 6:2; I. Korintoslular 9:21; II. Timoteos 3:16; ayrıca Matta 5:22, 28, 39; 6:24, 33; 7:12, 21’e bakın.) Bunu yapmak için Mukaddes Kitabı gayretle incelemeleri gerekir. (Mezmur 1:1-3) “Necip” olan eski Verialılar gibi onlar da, insanların peşinden gitmeyip öğrendikleri şeylerin doğruluğunu sürekli olarak Mukaddes Kitaptan araştırırlar. (Resullerin İşleri 17:10, 11; Mezmur 119:33-36) Onlar da mezmur yazarı gibi dua ederler: “Bana iyi muhakeme ve bilgi öğret; çünkü emirlerine inandım.”—Mezmur 119:66.

7. Teokraside nezaret açısından nasıl bir sıra vardır?

⁷ Her teşkilatta, yetki sahibi olan ya da yön veren birileri olmalıdır. Yehova’nın Şahitleri bu konuda bir istisna değildir; onlar resul Pavlus’un özetlediği şu otorite yapısına uyarlar: “Her erkeğin başı Mesih, ve kadının başı erkek, ve Mesihin başı Allahtır.” (I. Korintoslular 11:3) Bununla uyumlu olarak, cemaatte sadece yeterlik sahibi erkekler ihtiyar olarak hizmet ederler. ‘Her erkeğin başı olan Mesih’ gökte olmasına rağmen, onunla birlikte gökte hüküm sürme ümidine sahip meshedilmiş kardeşlerinin ‘artakalanı’ yerde bulunuyor. (Vahiy 12:17; 20:6) Bu kişiler ‘sadık ve basiretli köle’ sınıfını oluştururlar. İsa’nın takipçileri bu ‘kölenin’ nezaretini kabul etmekle İsa’ya ve dolayısıyla onun başı olan Yehova’ya tabiiyet gösterirler. (Matta 24:45-47; 25:40) Bu yolla, teokrasi düzen içinde işler. “Allah karışıklık değil, selâmet Allahıdır.”—I. Korintoslular 14:33.

8. İsa’nın takipçisi ihtiyarlar teokrasi ilkesini nasıl destekler?

⁸ İsa’nın takipçisi ihtiyarlar teokrasi ilkesini desteklerler, çünkü sahip oldukları sınırlı ölçüdeki yetkiyi nasıl kullandıklarıyla ilgili Yehova’ya karşı sorumlu olduklarının farkındalar. (İbraniler 13:17) Ayrıca kararlar alırken, kendi hikmetlerine değil, Tanrı’nın hikmetine güvenirler. Onlar bu yönden İsa’nın örneğini izlerler. İsa, dünyada yaşamış en hikmetli adamdı. (Matta 12:42) Buna rağmen, Yahudilere şöyle dedi: “Babanın yapmakta olduğunu gördüğü şeyden başka Oğul kendiliğinden bir şey yapamaz.” (Yuhanna 5:19) İhtiyarlar aynı zamanda Kral Davud’un tutumuna da sahiptir. O, otorite sahibi biri olarak teokraside ağır bir sorumluluğu yerine getirmişti. Bununla birlikte, kendisinin değil, Yehova’nın yolunu izlemek istedi. Şöyle dua etti: “Ya RAB, yolunu bana öğret, . . . . bana düz yolda rehber ol.”—Mezmur 27:11.

9. Teokrasi kapsamındaki farklı ümitler ve farklı hizmet imtiyazları hakkında, İsa’nın vakfolmuş takipçileri hangi dengeli görüşe sahiptir?

⁹ Bazı kişiler, sadece yetenekli erkeklerin cemaatte yetkili durumda olmasının ya da bazıları semavi ümide sahipken diğerlerinin yerle ilgili ümide sahip olmalarının adil olup olmadığını sordu. (Mezmur 37:29; Filipililer 3:20) Bununla birlikte, İsa’nın vakfolmuş takipçileri bu düzenlemelerin anahatlarının Tanrı’nın Sözünde bulunduğunun farkındadır. Bu düzenlemeler teokratiktir. Bunlar hakkında kuşku duyanlar genellikle Mukaddes Kitap ilkelerini tanımayan kişilerdir. Bunun yanı sıra, İsa’nın takipçileri kurtuluş söz konusu olduğunda Yehova’nın gözünde erkeklerle kadınların eşit olduğunu bilir. (Galatyalılar 3:28) İsa’nın hakiki takipçileri için, evrenin Egemenine tapınan kişiler olmak, sahip olabilecekleri en büyük imtiyazdır ve onlar Yehova’nın verdiği her görevi mutlulukla üstlenirler. (Mezmur 31:23; 84:10; I. Korintoslular 12:12, 13, 18) Üstelik, ister gökte ister yeryüzü cennetinde olsun sonsuz yaşam gerçekten muhteşem bir ümittir.

10. (a) Yonatan nasıl güzel bir tutum sergiledi? (b) İsa’nın takipçileri bugün nasıl Yonatan’ınkine benzer bir tutum gösterir?

¹⁰ Böylece Yehova’nın Şahitleri Kral Saul’un Tanrı’dan korkar oğlu Yonatan’a benzerler. Yonatan büyük olasılıkla mükemmel bir kral olurdu. Fakat Yehova, Saul’un sadakatsizliği yüzünden İsrail’in ikinci kralı olarak Davud’u seçmişti. Yonatan buna üzülüp kızdı mı? Hayır. Davud’la iyi arkadaş oldu, hatta onu Saul’dan korudu. (I. Samuel 18:1; 20:1-42) Benzer şekilde, yerde yaşama ümidi olan kişiler semavi ümide sahip olanları kıskanmaz. Ayrıca İsa’nın hakiki takipçileri cemaatte teokratik yetkiyi kullananları da kıskanmaz. Bunun yerine onların, ruhi kardeşleri yararına verdikleri emeğin farkındadırlar; onları “ziyadesile severek kendilerine hürmet” ederler.—I. Selânikliler 5:12, 13.

Dünyevi Yönetimle İlgili Teokratik Görüş

11. Teokratik yönetime tabi olan İsa’nın takipçileri dünyevi otoritelere ne gözle bakar?

¹¹ Yehova’nın Şahitleri teokrasi, yani Tanrı yönetimi altındaysa, ulusal yöneticilere ne gözle bakarlar? İsa kendi takipçilerinin ‘dünyadan olmadığını’ söylemişti. (Yuhanna 17:16) Bununla birlikte, İsa’nın takipçileri “Kaysere,” yani dünyevi hükümetlere borçlu olduklarını kabul ederler. İsa şöyle demişti: “Kayserin şeylerini Kaysere, ve Allahın şeylerini Allaha ödeyin.” (Matta 22:21) Mukaddes Kitaba göre, insan hükümetleri “Allah tarafından tanzim olunmuştur.” Tüm yetkinin Kaynağı olan Yehova, hükümetlerin var olmasına izin verir ve yetkileri altında bulunan insanlar için iyi şeyler yapmalarını bekler. Böyle yaptıklarında onlar “Allahın hizmetçisidir.” İsa’nın takipçileri yaşadıkları ülkede bulunan yönetime “vicdandan ötürü” tabi olurlar. (Romalılar 13:1-7) Tabii, insanlar Tanrı’nın kanununa aykırı bir şey talep ederse, İsa’nın takipçileri “insanlardan ziyade Allaha itaat” ederler.—Resullerin İşleri 5:29.

12. İsa’nın takipçileri yetkililerden zulüm gördüklerinde kimin örneğini izler?

¹² Hükümet yetkilileri İsa’nın hakiki takipçilerine zulmederse ne olacak? O zaman onlar büyük eza dönemlerine dayanmış ilk Hıristiyanların örneğini izler. (Resullerin İşleri 8:1; 13:50) Bu iman denemeleri beklenmeyen şeyler değildi; İsa bunların geleceği konusunda kendilerini uyarmıştı. (Matta 5:10-12; Markos 4:17) Yine de, İsa’nın bu ilk takipçileri ne kendilerine eza edenlere misillemede bulundu, ne de baskı altında imanları zayıfladı. Bunun yerine, onlar İsa’nın örneğini izledi: “Tahkir olunduğunda ona karşı tahkir etmezdi; elem çektiğinde tehdit etmezdi; fakat doğruluk üzre hükmedene kendisini teslim ederdi.” (I. Petrus 2:21-23) Evet, Tanrısal ilkeler Şeytan’ın kışkırtmalarını yendi.—Romalılar 12:21.

13. Yehova’nın Şahitleri kendilerine karşı yürütülen eza ve iftira kampanyalarına nasıl karşılık verdi?

¹³ Bugün de aynı şey geçerlidir. Bu yüzyıl boyunca Yehova’nın Şahitleri, tıpkı İsa’nın önceden bildirdiği gibi, despot yöneticilerden çok zulüm gördü. (Matta 24:9, 13) Bazı ülkelerde, İsa’nın bu iyi niyetli takipçilerine karşı harekete geçmeleri yönünde yetkililere baskı yapmaya çalışanlar tarafından uydurulan yalanlar ve yanlış tanıtımlar yayılıyor. Yine de, Şahitler böyle bir ‘fena şöhrete’ rağmen, iyi davranışlarıyla kendilerini Tanrı’nın hizmetçileri olarak tavsiye ederler. (II. Korintoslular 6:4, 8) Masum olduklarını göstermek üzere olanak varsa, davalarını yetkililere ve yaşadıkları ülkenin mahkemelerine götürürler. İyi haberi kamu önünde savunmak için önlerinde açık olan her yolu kullanırlar. (Filipililer 1:7) Fakat, yasal çerçevede ellerinden gelen her şeyi yaptıktan sonra meseleyi Yehova’nın ellerine bırakırlar. (Mezmur 5:8-12; Süleymanın Meselleri 20:22) Gerekirse, onlar da ilk Hıristiyanlar gibi adalet uğruna eza çekmekten korkmazlar.—I. Petrus 3:14-17; 4:12-14, 16.

Tanrı’nın İzzetlendirilmesine Öncelik Verin

14, 15. (a) Teokrasi ilkesini destekleyenler açısından en önde gelen şey nedir? (b) Süleyman, hangi olayda, bulunduğu nezaret konumunda alçakgönüllülük göstererek güzel bir örnek bıraktı?

¹⁴ İsa takipçilerine dua etmeyi öğretirken, değindiği ilk şey Yehova’nın isminin takdis edilmesiydi. (Matta 6:9) Bununla uyumlu olarak, teokrasi altında yaşayanlar da kendilerine değil, Tanrı’ya izzet vermeyi hedeflerler. (Mezmur 29:1, 2) Mukaddes Kitap birinci yüzyılda İsa’yı izlemek istemeyen bazı kişilerin ‘insan izzetini sevdikleri,’ yani insanlar tarafından izzetlendirilmeyi sevdikleri için bunun kendilerine bir engel oluşturduğunu bildirir. (Yuhanna 12:42, 43) Gerçekten de, bir kişinin kendisi yerine Yehova’ya önem vermesi alçakgönüllülük gerektirir.

¹⁵ Süleyman bu konuda güzel bir tutum yansıtmıştı. Onun inşa ettiği görkemli mabedin Tanrı’ya vakfedilmesi sırasında söylediklerini, binalarının yapımındaki başarısıyla övünen Nebukadnetsar’ın sözleriyle karşılaştırın. Nebukadnetsar aşırı bir gururla şöyle böbürlendi: “Kıral evi olsun diye, kuvvetimin kudreti ile ve haşmetimin izzeti için yapmış olduğum büyük Babil bu değil mi?” (Daniel 4:30) Buna karşıt olarak Süleyman, kendi başarısını önemsemeyerek alçakgönüllülükle şöyle dedi: “Gerçek Allah yerde adamlarla beraber oturur mu? işte, gök ve göklerin gökü seni alamaz; nerede kaldı ki, benim bu yaptığım ev!” (II. Tarihler 6:14, 15, 18; Mezmur 127:1) Süleyman kendini yüceltmedi. Kendisinin Yehova’nın sadece bir temsilcisi olduğunu biliyordu ve şöyle yazdı: “Gurur gelince utanç da gelir; fakat hikmet alçak gönüllüler iledir.”—Süleymanın Meselleri 11:2.

16. İhtiyarlar kendilerini yüceltmeyerek, gerçek bir nimet olduklarını nasıl gösterebilirler?

¹⁶ Cemaatlerdeki ihtiyarlar da benzer şekilde, kendilerini değil Yehova’yı yüceltirler. Onlar Petrus’un öğüdünü tutarlar: “Eğer biri hizmet ediyorsa, Allahın tedarik ettiği kuvvetten olarak hizmet etsin, ta ki İsa Mesih vasıtası ile Allah her şeyde taziz olunsun.” (I. Petrus 4:11) Resul Pavlus “nazırlık” işinden önemli bir mevki olarak değil, “iyi bir iş” olarak söz etti. (I. Timoteos 3:1) İhtiyarlar yönetmek için değil, hizmet etmek için tayin edilirler. Onlar Tanrı’nın sürüsünde öğretmenler ve çobanlardır. (Resullerin İşleri 20:28; Yakub 3:1) Alçakgönüllü, özverili ihtiyarlar cemaat için gerçek birer nimettir. (I. Petrus 5:2, 3) “Bu gibilere itibar edin” ve bu “son günlerde” teokrasiyi desteklemek üzere yeterlik sahibi bunca ihtiyar sağladığı için Yehova’ya teşekkür edin.—Filipililer 2:29; II. Timoteos 3:1.

‘Tanrı’ya Uyanlar Olun’

17. Teokrasiyle yönetilenler hangi yollarla Tanrı’yı örnek alabilirler?

¹⁷ Resul Pavlus ısrarla şöyle teşvik etti: “Sevgili çocuklar gibi, Allaha uyanlar olun.” (Efesoslular 5:1) Teokrasiye tabi olanlar, kusurlu insanlar için mümkün olduğu oranda Tanrı’ya benzemeye çalışırlar. Örneğin, Mukaddes Kitap Yehova hakkında şöyle der: “Kayadır, onun işi tamdır; çünkü bütün yolları haktır; sadakat Allahıdır, ve haksızlık etmez, sadık ve doğru olan odur.” (Tesniye 32:3, 4) Bu konuda Tanrı’yı örnek almak için, İsa’nın takipçileri sadakat, doğruluk ve dengeli bir adalet duygusu geliştirmeye çalışırlar. (Mika 6:8; I. Selânikliler 3:6; I. Yuhanna 3:7) Bu dünyada kabul gören ahlaksızlık, açgözlülük ve hırs gibi birçok şeyden kaçınırlar. (Efesoslular 5:5) Yehova’nın hizmetçileri insanların değil, Tanrı’nın standartlarını izlediği için O’nun teşkilatı da teokratik, temiz ve sağlıklıdır.

18. Tanrı’nın en göze çarpar niteliği nedir; İsa’nın takipçileri bu niteliği nasıl yansıtır?

¹⁸ Yehova Tanrı’nın en göze çarpar niteliği sevgidir. Resul Yuhanna, “Allah sevgidir” der. (I. Yuhanna 4:8) Teokrasi Tanrı yönetimi olduğuna göre, aynı zamanda sevgi yönetimi anlamına gelir. İsa şöyle dedi: “Eğer birbirinize sevginiz olursa, benim şakirtlerim olduğunuzu bütün insanlar bununla bilecekler.” (Yuhanna 13:35) Teokratik teşkilat bu son günlerde göze çarpar şekilde sevgi göstermiştir. Afrika’daki soykırım çatışması sırasında Yehova’nın Şahitleri hangi etnik gruba dahil olursa olsun herkese sevgi gösterdi. Eski Yugoslavya’daki savaş sırasında, bütün bölgelerde Yehova’nın Şahitleri birbirine yardım ederken diğer dinsel gruplar etnik temizlik denen faaliyete katıldı. Kişisel olarak da Yehova’nın Şahitleri Pavlus’un şu öğüdünü uygulamaya çalışır: “Her kötülükle beraber her acılık, ve öfke, ve gazap, ve bağırış, ve küfür sizden kaldırılsın; ve birbirinize lûtufkâr ve şefkatli olun; ve Allah sizi Mesihte bağışladığı gibi, birbirinize bağışlayın.”—Efesoslular 4:31, 32.

19. Teokrasiye tabi olan kişiler hem şimdi, hem de gelecekte hangi nimetleri görürler?

¹⁹ Teokrasiye tabi olanlar büyük nimetler görür. Tanrı ve iman kardeşleriyle barış içindedirler. (İbraniler 12:14; Yakub 3:17) Yaşamda bir amaçları vardır. (Vaiz 12:13) Ruhi açıdan güvenliğe ve gelecekle ilgili sağlam bir ümide sahiptirler. (Mezmur 59:9) Gerçekten, tüm insanlığın teokratik yönetim altında olacağı zamanın bir örneğini onlar şimdiden yaşamaktadır. Mukaddes Kitap o günlerle ilgili şunları söyler: “Bütün mukaddes dağımda zarar vermiyecekler ve helâk etmiyecekler; çünkü sular denizi nasıl kaplıyorsa, dünya da RAB bilgisi ile dolu olacak.” (İşaya 11:9) Bu ne muhteşem bir zaman olacak! Şimdi teokrasinin yanında olarak hepimiz gelecekteki bu Cennette yer alalım.

Açıklayabilir misiniz?

◻ Gerçek teokrasi nedir ve bugün nerede bulunur?

◻ İnsanlar yaşamlarında teokratik yönetime nasıl tabi olurlar?

◻ Teokrasiye tabi olan herkes hangi yollarla, kendisininkinden çok Tanrı’nın izzetini arar?

◻ Teokrasiyi destekleyenlerin örnek aldığı bazı Tanrısal nitelikler nelerdir?

[Sayfa 17’deki resim]

Süleyman, Tanrı’nın izzetini kendininkinden üstün saydı