Onlar Yehova’nın İradesini Yaptı

Pavlus Yüksek Mevkideki Kişilere Cesaretle Şahitlik Ediyor

İKİ adam arasındaki tezat daha belirgin olamazdı. Birisinin başında bir taç vardı, öbürüyse zincirlerle bağlıydı. Birisi kraldı; diğeriyse, tutuklu. Resul Pavlus iki yıl hapiste kaldıktan sonra, şimdi Yahudilerin hükümdarı II. Hirodes Agrippa’nın önündeydi. Kral ve eşi Berniki “büyük ihtişamla gelip binbaşılar ve şehrin ileri gelenleri ile divanhaneye” girmişlerdi. (Resullerin İşleri 25:23) Bir başvuru kitabı şöyle diyor: “Orada muhtemelen birkaç yüz kişi hazır bulunuyordu.”

Toplantıyı yeni atanan vali Festus düzenlemişti. Ondan önceki vali Feliks için Pavlus’u hapishanede, kötü koşullarda tutmak yeterliydi. Festus ise, Pavlus’a yöneltilen suçlamaların aslı olup olmadığını öğrenmek istedi. Pavlus suçsuz olduğu konusunda çok ısrarlıydı ve davasını Kayser’e sunmayı talep etmişti! Pavlus’un davası Kral Agrippa’nın merakını uyandırdı. “Ben kendim de bu adamı dinlemek isterdim, dedi.” Muhtemelen Festus, bu olağandışı tutuklu hakkında kralın ne düşüneceğini merak ederek hemen gerekli düzenlemeleri yaptı.—Resullerin İşleri 24:27–25:22.

Ertesi gün Pavlus, kendini yüksek mevkideki kişilerden oluşan büyük bir kalabalığın önünde buldu. Agrippa’ya şöyle dedi: “Bugün senin önünde müdafaamı yaptığım için kendimi mutlu sayarım. Bilhassa sen Yahudiler arasında olan bütün âdetleri ve meseleleri bilen bir zatsın; bunun için beni sabırla dinlemeni rica ederim.”—Resullerin İşleri 26:2, 3.

Pavlus’un Cesur Savunması

Öncelikle Pavlus, Agrippa’ya İsa’nın takipçilerine zulmettiği dönemi anlattı; şöyle dedi: “Onlara . . . . küfrettirmeğe zorlardım; . . . . hattâ yabancı şehirlerde bile kendilerine eza ettim.” Pavlus öyküsüne devam edip diriltilmiş İsa’nın çarpıcı bir rüyette kendisine şöyle sorduğunu anlattı: “Niçin bana eza ediyorsun? Senin için üğendireye karşı tepmek güçtür.”a—Resullerin İşleri 26:4-14.

İsa sonra Saul’a ‘hem gördüğün şeylerde, hem benimle ilgili sana göstereceğim şeylerde’ tüm milletlerden insanlara şahitlik et, emrini verdi. Pavlus görevini yerine getirmek için sürekli çaba gösterdiğini anlattı. Ancak, Agrippa’ya söylediği gibi, ‘bundan dolayı Yahudiler onu mabette tutup öldürmeye çalıştılar.’ Agrippa’nın Yahudiliğe duyduğu ilgiye dayanarak, Pavlus şahitlik işinin aslında “peygamberlerin ve Musanın” Mesih’in ölümü ve dirilmesiyle ilgili “vaki olacağını söylediklerinden” başka bir şeyi kapsamadığını vurguladı.—Resullerin İşleri 26:15-23.

Festus, “çok okumak seni çılgın ediyor,” diyerek araya girdi. Pavlus şöyle karşılık verdi: “Çıldırmıyorum, devletli Festus, ancak hakikat ve aklı selim sözleri söyliyorum.” Sonra Pavlus, Agrippa hakkında şöyle dedi: “Kendisine cesaretle söylediğim kıral da bu şeyleri bilir. Çünkü kaniim ki, bunlardan biri kendisine gizli değildir; çünkü bu bir köşede yapılmamıştır.”—Resullerin İşleri 26:24-26.

Sonra Pavlus doğrudan Agrippa’ya hitap etti: “Kıral Agrippa, peygamberlere iman ediyor musun?” Bu soru Agrippa’yı kuşkusuz rahatsız etmiştir. Ne de olsa, koruması gereken bir imajı vardı ve Pavlus’la hemfikir olması, Festus’un ‘çılgınlık’ olarak nitelediği şeyin yanında yer alması anlamına gelirdi. Belki de Agrippa’nın tereddüt ettiğini hisseden Pavlus kendi sorusuna kendisi cevap verip, “İman ettiğini bilirim,” dedi. Bunun üzerine Agrippa konuştu, fakat sözleri bağlayıcı nitelikte değildi. Pavlus’a, “az ile Hıristiyan olmağa beni kandırıyorsun,” dedi.—Resullerin İşleri 26:27, 28.

Pavlus Agrippa’nın kaçamak yanıtını ustaca kullanarak can alıcı bir noktaya geldi; şöyle dedi: “Az ile, çok ile, Allah vere idi de, yalnız sen değil, bugün beni dinliyenlerin hepsi, bu zincirler olmaksızın, benim gibi olaydılar!”—Resullerin İşleri 26:29.

Agrippa ve Festus, Pavlus’ta ölümü ve hapsedilmeyi hak eden hiçbir suç bulamadılar. Buna rağmen, davasını Kayser’e sunma talebi geri alınamazdı. Bu nedenle Agrippa, Festus’a şöyle dedi: “Davasını Kaysere arzetmemiş olsaydı, bu adam bırakılabilirdi.”—Resullerin İşleri 26:30-32.

Bizim İçin Bir Ders

Pavlus’un yüksek mevkideki kişiler önünde şahitlik etme yöntemi bizim için dikkate değer bir örnek oluşturuyor. Pavlus, Kral Agrippa ile konuşması sırasında sağgörülü davrandı. Hiç kuşkusuz Agrippa ve Berniki’yle ilgili skandalın bilincindeydi. Onlarınki ensest bir ilişkiydi, çünkü Berniki, aslında Agrippa’nın kızkardeşiydi. Fakat Pavlus bu koşullarda ahlak dersi vermeye çalışmadı. Daha çok, Agrippa’yla hemfikir olduğu noktaları vurguladı. Ayrıca, Pavlus öğrenim görmüş bir Ferisi olan Gamaliel’den eğitim aldıysa da, Agrippa’nın Yahudi gelenekleri konusunda uzman olduğunu kabul etti. (Resullerin İşleri 22:2) Agrippa yetkili biri olduğundan, Pavlus kişisel ahlakına bakmaksızın, ona saygıyla hitap etti.—Romalılar 13:7.

İnançlarımız hakkında cesaretle şahitlik ederken, hedefimiz, dinleyicilerimizin temiz olmayan davranışlarını açığa vurmak veya kınayıp mahkûm etmek değildir. Hakikati kabul etmelerini kolaylaştırmak için, iyi haberin olumlu taraflarını ön plana çıkarıp ortak ümitlerimizi vurgulamalıyız. Bizden yaşça büyük ya da yetki sahibi olanlarla konuşurken onların mevkilerini tanımalıyız. (Levililer 19:32) Bu şekilde, şu sözleri söyleyen Pavlus’u örnek alabiliriz: “Her suretle bazılarını kurtarayım diye herkese her şey oldum.”—I. Korintoslular 9:22.

[Dipnot]