Yehova Bize Yolunu Gösterdiği İçin Mutluyuz

“Allah,—onun yolu kâmildir (kusursuzdur); RABBİN sözü saftır.”—II. SAMUEL 22:31.

1, 2. (a) Tüm insanların temel bir gereksinimi nedir? (b) Kimin örneğini izlememiz iyi olur?

REHBERLİK tüm insanların temel bir gereksinimidir. Gerçekten de, yaşamda yolumuzu belirlemek üzere yardıma ihtiyacımız var. Yehova’nın, doğruyu yanlıştan ayırt etmek üzere bize bir ölçüde zekâ ve vicdan verdiği doğrudur. Ancak, güvenilir bir rehber olması için vicdanımızın eğitilmesi gerekir. (İbraniler 5:14) Ayrıca iyi kararlar verebilmemiz için, zihnimizin doğru bilgiye ihtiyacı olduğu kadar, bu bilgiyi değerlendirmek üzere eğitilmeye de ihtiyacı vardır. (Süleymanın Meselleri 2:1-5) Tüm bunların olması durumunda bile, aldığımız kararlar yaşamın belirsizlikleri yüzünden istediğimiz gibi sonuçlanmayabilir. (Vaiz 9:11) Geleceğin neler getireceğini kendi kendimize öğrenmek üzere başvurabileceğimiz güvenilir bir yol yoktur.

² Bu ve başka birçok nedenle, peygamber Yeremya şöyle yazdı: “Ya RAB, bilirim ki, insanın yolu kendi elinde değildir; adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir.” (Yeremya 10:23) Dünyada yaşamış en büyük adam olan İsa Mesih, Yehova’dan gelen yönlendirmeyi kabul etti. Şunları söyledi: “Babanın yapmakta olduğunu gördüğü şeyden başka Oğul kendiliğinden bir şey yapamaz; çünkü o ne şeyler yaparsa, Oğul da onları öylece yapar.” (Yuhanna 5:19) Öyleyse İsa’yı örnek alıp adımlarımızı yönlendirmesi için Yehova’ya güvenmemiz ne kadar hikmetli bir davranıştır! Kral Davud şöyle terennüm etti: “Allah,—onun yolu kâmildir; RABBİN sözü saftır; O kendisine sığınanların hepsine kalkandır.” (II. Samuel 22:31) Kendi hikmetimizin yolundan gitmek yerine Yehova’nın yolunda yürürsek, kusursuz bir rehberliğe sahip oluruz. Tanrı’nın yolunu reddetmek felakete götürür.

Yehova Yol Gösteriyor

3. Yehova, Âdem ve Havva’ya nasıl rehberlik etti ve önlerine hangi beklentileri koydu?

³ Âdem ve Havva’nın durumunu ele alalım. Onlar günahsız oldukları halde, yönlendirilmeye ihtiyaçları vardı. Yehova, Âdem’in güzel Aden bahçesinde her şeyi kendi kendine planlamasına izin vermedi. Tersine, ona yapacağı bir iş verdi. İlk önce, Âdem hayvanlara isim vermeliydi. Sonra, Yehova, Âdem ve Havva’nın önüne uzun vadeli hedefler koydu. Onlar yeryüzünü tabi kılacaklar, onu çocuklarıyla dolduracaklar ve üzerinde yaşayan hayvanlara bakacaklardı. (Tekvin 1:28) Bu büyük bir işti; sonuçta, hayvanlarla uyum içinde yaşayan kusursuz insan soyuyla dolu, dünya çapında bir cennet meydana gelecekti. Düşünün, bütün dünya cennete dönüşecekti! Ayrıca, Âdem ve Havva, Yehova’nın belirlediği yolda sadakatle yürürken, O’nunla iletişim içinde olacaklardı. (Tekvin 3:8 ile karşılaştırın.) Yaratıcı’yla sürekli, kişisel bir ilişkiye sahip olmak; gerçekten olağanüstü bir imtiyaz!

4. Âdem ve Havva nasıl güven ve vefa eksikliği gösterdi; bu, hangi feci sonuçlara yol açtı?

⁴ Yehova, ilk insan çiftine Aden’deki iyiyi ve kötüyü bilme ağacından yemeyi yasakladı. Bu, itaatlerini, yani Yehova’nın yolunda yürüme arzularını göstermek üzere onlara doğrudan verilen bir fırsattı. (Tekvin 2:17) Fakat çok geçmeden bu itaatleri denendi. Şeytan aldatıcı sözlerle geldiğinde, Âdem ve Havva’nın Yehova’ya vefalarını göstermeleri ve O’nun vaatlerini gerçekleştireceğine güvenmeleri gerekiyordu; itaatlerini sürdürmeleri buna bağlıydı. Ne yazık ki, onların vefası ve güveni eksikti. Şeytan, Havva’ya bağımsızlık teklif ettiğinde ve Yehova’yı yalan söylemekle suçladığında, Havva kandı ve Tanrı’ya itaatsizlik etti. Âdem de onu izleyerek günah işledi. (Tekvin 3:1-6; I. Timoteos 2:14) Sonuç olarak kayıpları çok büyük oldu. Yehova’nın iradesini ilerler tarzda yerine getirdikçe, O’nun yolunda yürümekten giderek daha büyük sevinç duyacaklardı. Şimdi ise, ölüm onları teslim alana dek yaşamları düş kırıklığı ve acıyla dolu olacaktı.—Tekvin 3:16-19; 5:1-5.

5. Yehova’nın uzun vadeli amacı nedir ve bu amacının gerçekleşmesini görmeleri için sadık insanlara nasıl yardım ediyor?

⁵ Buna rağmen Yehova, bir gün yeryüzünün kusursuz ve günahsız insanlar için cennet bir yuva olmasıyla ilgili amacını değiştirmedi. (Mezmur 37:11, 29) Yolunda yürüyenlerden ve bu vaadin gerçekleşmesini görmeyi ümit edenlerden kusursuz rehberliğini hiçbir zaman esirgemedi. İşitecek kulakları olan bizler için Yehova’nın sesi arkamızdan şöyle seslenmektedir: “Yol budur, bu yolda yürüyün.”—İşaya 30:21.

Bazıları Yehova’nın Yolunda Yürüdü

6. Eski devirlerde yaşamış hangi iki kişi Yehova’nın yolunda yürüdü; sonuç ne oldu?

⁶ Mukaddes Kitap kaydına göre, Âdem ve Havva’nın soyundan sadece bir azınlık Yehova’nın yolunda yürüdü. Habil bunların ilkiydi. O, vakitsiz öldüyse de, son nefesini verirken Yehova’nın lütfuna sahipti, bu nedenle de Tanrı’nın uygun gördüğü zamanda ‘diriltilecek adil olanların’ arasında bulunacaktır. (Resullerin İşleri 24:15) Habil, Yehova’nın yeryüzü ve insanlıkla ilgili büyük amacının nihai gerçekleşmesini görecektir. (İbraniler 11:4) Yehova’nın yolunda yürüyen başka biri Hanok’tu; onun bu ortamın nihai sonuyla ilgili peygamberliği Yahuda kitabında kayıtlıdır. (Yahuda 14, 15) Hanok da vakitsiz öldü. (Tekvin 5:21-24) Yine de onun “Allaha makbul olduğuna” tanıklık edildi. (İbraniler 11:5) Öldüğünde, Habil gibi, dirilmeyle ilgili kesin bir ümide sahipti; o da Yehova’nın amaçlarının gerçekleştiğini görecek kişilerin arasında olacaktır.

7. Nuh ve ailesi, Yehova’ya vefalarını ve güvenlerini nasıl gösterdiler?

⁷ Tufan öncesindeki dünya kötülüğe battıkça, Yehova’ya itaat giderek bir vefa sınavına dönüşmüştü. O dünyanın sonu yaklaşırken, Yehova’nın yolunda yürüyen sadece küçük bir grup insan vardı. Nuh ve ailesi Tanrı’yı dinledi ve söylediklerine güvendi. Onlar, önlerine konan görevleri sadakatle yerine getirdiler ve o günkü insan toplumunun kötü işlerine bulaşmayı reddettiler. (Tekvin 6:5-7, 13-16; İbraniler 11:7; II. Petrus 2:5) Vefayla ve güvenle itaat ettikleri için minnettar olabiliriz. Çünkü bu sayede Tufanda sağ kalıp atalarımız oldular.—Tekvin 6:22; I. Petrus 3:20.

8. İsrail milleti için, Yehova’nın yolunda yürümek neyi içeriyordu?

⁸ Zamanla, Yehova sadık Yakub’un torunlarıyla bir ahit kesti ve onlar Tanrı’nın özel milleti oldu. (Çıkış 19:5, 6) Yehova, ahit ilişkisi içinde olduğu kavme yazılı bir Kanun, kâhinler ve peygamberleri aracılığıyla yönlendirme sağladı. Fakat bu yönlendirmeyi izleyip izlememek İsraillilere bağlıydı. Yehova, peygamberinin İsraillilere şunları söylemesini sağladı: “Bakın, ben bugün önünüze bereketi ve lâneti koyuyorum; bugün size emretmekte olduğum Allahınız RABBİN emirlerini dinlerseniz, bereket; ve Allahınız RABBİN emirlerini dinlemezseniz, ve bilmediğiniz başka ilâhların ardınca yürümek için bugün size emretmekte olduğum yoldan saparsanız, lânet.”—Tesniye 11:26-28.

Neden Bazıları Yehova’nın Yolunu Terk Etti?

9, 10. Hangi durum yüzünden İsraillilerin Yehova’ya güvenmesi ve O’na olan vefalarını geliştirmesi gerekiyordu?

⁹ İsraillilerin de, Âdem ve Havva gibi, Yehova’ya güvenmeleri ve O’na vefalı olmaları gerekiyordu; onların da itaatlerini sürdürmeleri buna bağlıydı. İsrail, sürekli anlaşmazlık çıkaran komşularla çevrili küçük bir ulustu. Güneybatıda Mısır ve Habeşistan vardı. Kuzeydoğuda Suriye ve Asur vardı. Yakın çevrelerinde de Filistin, Ammon, Moab ve Edom vardı. Tüm bu uluslar zaman zaman İsrail’in düşmanı olduklarını göstermişlerdir. Ayrıca, hepsi, belirgin özelliği putlara tapınma, astroloji, bazen iğrenç seks ayinleri ve acımasızca sunulan çocuk kurbanları olan sahte dini uyguladılar. İsrail’in komşuları, büyük aileler meydana getirmek, verimli hasatlar elde etmek ve savaşlarda zafer kazanmak için tanrılarına güveniyorlardı.

¹⁰ Sadece İsrail tek bir Tanrı’ya, Yehova’ya tapınıyordu. Yehova, eğer kanunlarına itaat ederlerse, onlara büyük aileler, bol hasatlar ve düşmanlardan korunma gibi bereketler vaat etti. (Tesniye 28:1-14) Ne yazık ki, İsrail’de çok kişi itaat etmedi. Yehova’nın yolunda yürüyenlerden birçoğu da vefalarından dolayı acı çekti. Onlar, işkence gördüler, alaylara maruz kaldılar, kırbaçlandılar, hapsedildiler, taşlandılar ve soydaşları tarafından öldürüldüler. (Resullerin İşleri 7:51, 52; İbraniler 11:35-38) Bu, sadık kişiler için büyük bir deneme olmalıydı! Fakat Yehova’nın yolundan sapanlar neden böylesine çoktu? İsrail’in tarihinden iki örnek, onların yanlış düşünüşünü görmemize yardım edecektir.

Ahaz’ın Kötü Örneği

11, 12. (a) Suriye tarafından tehdit edilen, Ahaz ne yapmayı reddetti? (b) Güvenlik için hangi iki kaynağa yöneldi?

¹¹ Ahaz, MÖ sekizinci yüzyılda güneydeki Yahuda krallığında hüküm sürdü. Onun krallık dönemi barış içinde geçmedi. Bir keresinde, Suriye ve kuzeydeki İsrail krallığı kendisine karşı birleşerek savaş açtılar; o zaman “onun yüreği ve kavmının yüreği de öyle titredi.” (İşaya 7:1, 2) Fakat Yehova, Ahaz’a yardım teklif ettiğinde ve Kendisini denemeye davet ettiğinde, o bunu açıkça reddetti! (İşaya 7:10-12) Sonuç olarak Yahuda savaşı kaybetti ve birçok kayıp verdi.—II. Tarihler 28:1-8.

¹² Ahaz, Yehova’yı denemeyi reddederken, Asur kralından yardım istemeyi onur meselesi yapmadı. Yine de Yahuda komşularının elinde acı çekmeye devam etti. Asur da Ahaz’a karşı çıkıp ‘onu sıkıştırınca,’ kral “kendisini vurmuş olan Şam ilâhlarına kurban kesti, ve dedi: Mademki Suriye kırallarının ilâhları onlara yardım ettiler, bana yardım etsinler diye ben de onlara kurban keseceğim.”—II. Tarihler 28:20, 23.

13. Ahaz, Suriye’nin tanrılarına başvurmakla neyi gösterdi?

¹³ Daha sonra Yehova İsrail’e şunları söyleyecekti: “Faideli olanı sana öğreten, yürüyeceğin yolda seni güden, Allahın RAB benim. Keşke emirlerimi iyi dinliye idin! o zaman selâmetin ırmak gibi, salâhın da deniz dalgaları gibi olurdu.” (İşaya 48:17, 18) Ahaz, Suriye tanrılarına başvurmakla ‘yürümesi gereken yoldan’ ne kadar sapmış olduğunu gösterdi. O, başka milletlerin düşünüşüyle tamamen yanlış yola sürüklenerek, güvenlik için Yehova yerine onların sahte kaynaklarına bel bağladı.

14. Ahaz’ın sahte tanrılara başvurmakta neden hiçbir mazereti yoktu?

¹⁴ Milletlerin tanrılarının, Suriye’ninkiler de dahil, ‘değersiz tanrılar’ olduğu uzun zaman önce gösterilmişti. (İşaya 2:8) Daha önce, Kral Davud’un hükümdarlığı sırasında Suriyeliler Davud’un kulu olduğunda, Yehova’nın Suriye tanrılarından üstün olduğu açıkça görülmüştü. (I. Tarihler 18:5, 6) Gerçek güvenliği sadece “İlâhların Allahı, ve rablerin Rabbi, . . . . büyük, kudretli, ve heybetli Allah,” Yehova sağlayabilir. (Tesniye 10:17) Oysa Ahaz Yehova’ya sırtını dönüp güvenlik için milletlerin tanrılarına güvendi. Sonuç Yahuda için felaket oldu.—II. Tarihler 28:24, 25.

Yeremya ile Mısır’a Giden Yahudiler

15. Yeremya’nın günlerinde, Mısır’daki Yahudiler nasıl bir günah işlediler?

¹⁵ Kavminin gösterdiği büyük vefasızlık yüzünden, Yehova MÖ 607’de Babillilerin Yeruşalim’i ve mabedini yıkmasına izin verdi. Kavmin çoğunluğu Babil’e sürgüne gönderildi. Bazıları ise ülkesinde kaldı; onlardan biri de Yeremya idi. Vali Gedalya öldürüldüğünde, bu grup Yeremya’yı da alarak Mısır’a kaçtı. (II. Kırallar 25:22-26; Yeremya 43:5-7) Orada sahte tanrılara kurbanlar sunmaya başladılar. Yeremya, bu sadakatsiz Yahudilerin akıllarını başlarına getirmeye çalıştı, fakat onlar inatçıydılar. Yehova’ya dönmeyi reddettiler ve ‘gökler kraliçesine’ buhur yakmaya devam etmekte direttiler. Neden? Çünkü bu, onların ve atalarının ‘Yahuda şehirlerinde ve Yeruşalim sokaklarında yaptıkları’ şeydi ve ‘o zaman ekmeğe doyuyor ve iyilik görüyorlardı; kötülük görmüyorlardı.’ (Yeremya 44:16, 17) Yahudiler şunu da ileri sürdüler: “Gökler kıraliçasına buhur yakmağı, ve ona dökülen takdimeler dökmeği bıraktığımız vakitten beri, her şeye muhtaç olduk, ve kılıçla, ve kıtlıkla telef olduk.”—Yeremya 44:18.

16. Mısır’daki Yahudilerin düşünüş tarzı neden tamamen hatalıydı?

¹⁶ İnsan denen varlık ne kadar kolay unutuyor! Yahudilerin unuttuğu gerçekler neydi? Onlar, gerçekten de Yehova’nın kendilerine verdiği diyarda sahte tanrılara kurbanlar sunmuşlardı. Ahaz’ın zamanında olduğu gibi, bazen, irtidat yüzünden felaketle karşılaştılar. Yine de Yehova, ahit içinde olduğu kavmine karşı ‘geç öfkelendi.’ (Çıkış 34:6; Mezmur 86:15) Onları tövbeye yöneltmek için peygamberlerini gönderdi. Bazen, kavmin başında sadık bir kral bulunur ve Yehova tarafından bereketlenirdi; çoğunluğu sadakatsiz olmasına rağmen kavim bundan yarar görürdü. (II. Tarihler 20:29-33; 27:1-6) Mısır’daki Yahudiler, anayurtlarında sahip oldukları refahın sahte tanrılardan geldiğini iddia etmekle ne kadar hatalıydı!

17. Yahuda, yurdunu ve mabedini neden kaybetti?

¹⁷ MÖ 607’den önce, Yehova Yahuda’daki kavmi önemle şuna teşvik etti: “Sözümü dinleyin, ve ben size Allah olurum, ve siz de bana kavm olursunuz; ve size emrettiğim her yolda yürüyün ki, size iyilik olsun.” (Yeremya 7:23) Yahudiler, ‘Yehova’nın emrettiği her yolda’ yürümeyi reddettikleri için, mabetlerini ve yurtlarını kaybettiler. Bu ölümcül hatadan kaçındığımızdan biz de emin olalım.

Yehova Yolunda Yürüyenleri Bereketler

18. Yehova’nın yolunda yürüyenler ne yapmalı?

¹⁸ Geçmişte olduğu gibi bugün de Yehova’nın yolunda yürümek vefa, yani sadece O’na hizmet etmek üzere kararlılık gerektirir. Ayrıca, Yehova’nın vaatlerinin güvenilir olduğuna ve gerçekleşeceğine ilişkin tam bir iman, farklı sözlerle güven talep eder. Yehova’nın yolunda yürümek itaatli olmayı, diğer bir deyişle başka yöne sapmadan O’nun kanunlarını izlemeyi ve O’nun yüksek standartlarını korumayı da gerektirir. “RAB âdildir, adaleti sever.”—Mezmur 11:7.

19. Bugün birçokları hangi tanrılara tapınıyor; sonuçlar nedir?

¹⁹ Ahaz güvenlik için Suriye’nin tanrılarına bel bağladı. Mısır’daki İsrailliler, ‘gökler kraliçesinin,’ yani eski dönemde Ortadoğu’da yaygın şekilde tapınılan bir tanrıçanın, kendilerine maddi refah sağlayacağına güvendiler. Günümüzde, harfi anlamda ilah olmayan birçok tanrı var. İsa, Yehova yerine ‘zenginliğe’ hizmet etmeye karşı uyarıda bulunmuştu. (Matta 6:24) Resul Pavlus, ‘putperestlik olan tamahkârlıktan’ söz etti. (Koloseliler 3:5) Ayrıca ‘ilâhları karınları’ olanlardan da söz etti. (Filipililer 3:19) Evet para ve maddi şeyler, bugün tapınılan başlıca tanrılar arasındadır. Gerçekte, dinle ilişkili olan birçokları da dahil çoğu insan ümidini ‘zenginliğin kararsızlığına bağlıyor.’ (I. Timoteos 6:17) Birçokları bu tanrıların hizmetinde çok çalışıyor ve bazıları bunun karşılığını alıyor; en iyi evlerde oturuyor, pahalı şeylere sahip oluyor ve mükellef yemekler yiyorlar. Bununla birlikte herkes böyle bir zenginliğe sahip olamıyor. Olanlar bile sonunda bunların tek başına doyum verici olmadıklarını görüyorlar. Maddi şeyler emin değildir, geçicidir ve ruhi ihtiyaçları doyurmaz.—Matta 5:3.

20. Hangi dengeli tutumu sürdürmemiz gerekiyor?

²⁰ Bu ortamın son günlerinde yaşarken sağduyulu olmamız gerektiği doğrudur. Maddi yönden ailemizi geçindirmek için makul adımlar atmamız gerekiyor. Fakat eğer yüksek bir yaşam standardına, para kazanma uğraşına veya benzeri şeylere Yehova’ya hizmet etmekten daha çok değer veriyorsak, bir tür putperestliğe bulaşmış oluruz ki, bu da artık Yehova’nın yolunda yürümediğimiz anlamına gelir. (I. Timoteos 6:9, 10) Ya sağlık, para ya da başka konularda sorunlarla karşılaştığımızda ne denilebilir? Sorunlarının nedeni olarak Tanrı’ya hizmet etmeyi gösteren Mısır’daki Yahudiler gibi olmayalım. Tersine, Ahaz’ın reddettiği şeyi yapalım, yani Yehova’yı deneyelim. Rehberlik için vefayla Yehova’ya başvurun. O’nun rehberliğini güvenle uygulayın ve her durumu ve sorunu ele almak için gerekli güç ve hikmet için O’na dua edin. Sonra, Yehova’nın bereketini güvenle bekleyin.

21. Yehova’nın yolunda yürüyenler hangi bereketlere sahip oluyor?

²¹ İsrail’in tarihi boyunca Yehova, yolunda yürüyenleri bol bol bereketledi. Kral Davud şöyle terennüm etti: “Ya RAB, düşmanlarımdan ötürü adaletinde bana rehber ol.” (Mezmur 5:8) Yehova ona, daha sonraları Ahaz’ın başını ağrıtan komşu milletler karşısında askeri zaferler verdi. İsrail, Süleyman’ın yönetimi altında, yüzyıllar sonra Mısır’a giden Yahudilerin özlemini çektiği barış ve refahla bereketlendi. Yehova, Ahaz’ın oğlu Hizkiya’ya da güçlü Asur karşısında zafer verdi. (İşaya 59:1) Evet, Yehova’nın eli, “günahkârların yolunda” durmayan, ancak zevki Tanrı’nın kanununda olan vefalı hizmetçilerine yetişmek için kısa değildi. (Mezmur 1:1, 2) Aynı şey bugün de geçerlidir. Ancak, bugün Yehova’nın yolunda yürüdüğümüzden nasıl emin olabiliriz? Bu, sonraki makalede ele alınacak.

Hatırlıyor musunuz?

◻ Yehova’nın yolunda yürümekte hangi nitelikler yaşamsal öneme sahiptir?

◻ Ahaz’ın düşünüşü neden yanlıştı?

◻ Mısır’daki Yahudilerin düşünüş tarzı neden yanlıştı?

◻ Yehova’nın yolunda yürüme kararlılığımızı nasıl pekiştirebiliriz?

[Sayfa 13’teki resim]

Ahaz, Yehova yerine Suriye’nin tanrılarından yardım istedi