Rabbin Akşam Yemeği’nin Sizin İçin Büyük Bir Anlamı Var

SİZİN için Rabbin Akşam Yemeği’nin önemli ve kalıcı bir anlamı olabilir mi? Bunu öğrenmek için, ilk olarak bu önemli olayın İsa Mesih açısından taşıdığı anlamı saptayalım.

Ay takvimine göre MS 33 yılının 14 Nisan akşamı, İsa yıllık Fısıh bayramını kutlamak üzere Yeruşalim’de bir evin üst katındaki bir odada 12 resulüyle bir araya geldi. Onlar Fısıh yemeğini yedikten sonra, hain Yahuda, İsa’yı ele vermek için odadan ayrıldı. (Yuhanna 13:21, 26-30) İsa, orada kalan 11 resulle birlikte “Rabbin akşam yemeğini” başlattı. (I. Korintoslular 11:20) İsa, takipçilerine “Bunu anılmam için yapın!” diye emrettiğinden; bu olay Anma Yemeği olarak da adlandırılır. İsa’nın takipçilerine anmaları emredilen tek olay budur.—I. Korintoslular 11:24, İncil–Çağdaş Türkçe Çeviri.

Büyük Larousse ansiklopedisine göre “anma,” bir kimsenin, bir olayın anısını hatırlamak anlamına gelir. Birçok yerde insanlar önemli birini ya da bir şeyi anmak için bir anıt dikerler ya da özel bir gün belirlerler. Bu olayda İsa, bir anma yemeği –hatırlatıcı bir yemek– başlattı; böylece öğrencilerinin o önemli günde meydana gelen çok anlamlı olayları hatırlamalarına yardım etti. Bu anma yemeği, kutlandığı sırada hazır bulunacak gelecek kuşaklara da İsa’nın o gece yaptıklarının, özellikle de kullandığı simgelerin derin anlamını hatırlatacaktı. İsa’nın hangi simgeleri kullandığını ve bunların ne anlama geldiğini biliyor musunuz? Bu soruların yanıtını bulmak için Mukaddes Kitabın MS 33 yılının o gecesinde meydana gelen olaylarla ilgili kaydını inceleyelim.

Simgesel Anlamlar

“İsa ekmek aldı, ve şükrettikten sonra onu kırdı: Bu sizin için verilen benim bedenimdir; bunu benim anılmam için yapın, diyerek onlara verdi.”—Luka 22:19.

İsa ekmeği alıp “benim bedenimdir” dediğinde, mayasız ekmeğin “dünyanın hayatı için” verdiği, kendi günahsız bedenini simgelediğini belirtiyordu. (Yuhanna 6:51) Mukaddes Kitabın bazı tercümelerinde “bu benim bedenimdir [Yunanca, estin]” denildiği halde, Thayer’ın yazdığı Greek-English Lexicon of the New Testament’da, burada kullanılan fiilin çoğu kez “kastetmek, anlamına gelmek, ima etmek” gibi anlamları olduğu söyleniyor. Bu fiil, temsil etme ya da simgeleme düşüncesi de taşıyor.—Matta 26:26.

Aynı şey şarap kâsesi için de geçerlidir. İsa şöyle dedi: “Bu kâse sizin için dökülen benim kanımla olan yeni ahittir.”—Luka 22:20.

Matta’nın kaydına göre, İsa şarap kâsesi için şöyle dedi: “Bu benim kanım, günahların bağışlanması için bir çokları uğrunda dökülen ahdin kanıdır.” (Matta 26:28) İsa kâsedeki şarabı kendi kanının simgesi olarak kullanmıştı. Onun dökülen kanı, gökte kendisiyle birlikte krallar ve kâhinler olarak hüküm sürecek ruhla meshedilmiş öğrencileri için ‘yeni bir ahdin’ temelini oluşturdu.—Yeremya 31:31-33; Yuhanna 14:2, 3; II. Korintoslular 5:5; Vahiy 1:4b-6; 5:9, 10; 20:4, 6.

Kâsedeki şarap İsa’nın dökülen kanının ‘günahların bağışlanması’ için bir temel olacağını da hatırlatır; böylece, Mesih’in ortak mirasçıları olarak gökteki yaşama çağrılanlara yolu açar. Doğal olarak, Anma Yemeğinde sadece bu semavi daveti alan sınırlı sayıda kişi ekmek ve şaraptan alır.—Luka 12:32; Efesoslular 1:13, 14; İbraniler 9:22; I. Petrus 1:3, 4.

O halde, İsa’nın yeni ahde dahil olmayan diğer takipçilerinin durumu nedir? Rabbin “başka koyunları” olarak adlandırılan bu kişiler, Mesih’le gökte hüküm sürmeyi değil, cennet bir yeryüzünde sonsuz yaşam elde etmeyi heyecanla beklerler. (Yuhanna 10:16; Luka 23:43; Vahiy 21:3, 4) Onlar, İsa’nın sadık takipçilerinden oluşan “bir büyük kalabalık” olarak “gündüz ve gece ona [Tanrı’ya] hizmet ediyorlar” ve Rabbin Akşam Yemeğine minnettar izleyiciler olarak katılmaktan mutluluk duyuyorlar. Aslında onlar davranışlarıyla açıkça şöyle demiş oluyorlar: “Kurtarış, taht üzerinde oturan Allahımıza ve Kuzuya mahsustur.”—Vahiy 7:9, 10, 14, 15.

Anma Yemeği Ne Sıklıkta Kutlanmalı?

“Bunu benim anılmam için yapın.”—Luka 22:19.

Mesih’in ölümünü anmak amacıyla, Anma Yemeği ne sıklıkta kutlanmalıdır? İsa bu konuda kesin bir şey söylemedi. Ancak, Rabbin Akşam Yemeğini, İsrailoğullarının yılda bir kez kutladığı Fısıh bayramının akşamı, Yahudi takvimine göre 14 Nisan’da başlattığından; Anma Yemeğinin de aynı şekilde kutlanmasını istediği açıktır. İsrailoğullarının Mısır’daki kölelikten kurtuluşlarını yılda bir kez kutladıkları gibi, İsa’nın takipçileri de günaha ve ölüme kölelikten kurtuluşlarını yılda bir kez kutlarlar.—Çıkış 12:11, 17; Romalılar 5:20, 21.

Önemli bir olayı yılda bir kez kutlamak kuşkusuz olağandır. Örneğin, bir çiftin evlilik yıldönümünü ya da bir ulusun tarihindeki önemli bir olayı ne zaman kutladığını düşünelim. Bu genellikle, o olayın yıldönümünde, yani yılda bir kez yapılır. İlginçtir ki, Mesih’in ölümünden birkaç yüzyıl sonra sözde Hıristiyanlar, İsa’nın ölümünü yılda bir kez, ay takvimine göre 14 Nisan’da kutladıkları için Quartusdecimus, yani “ondörtçüler” olarak adlandırıldılar.

Sade, Fakat Çok Anlamlı

Resul Pavlus, İsa’nın öğrencilerinin Rabbin Akşam Yemeğine katılmaları sayesinde ‘Rabbin ölümünü ilan edebileceklerini’ söyledi. (I. Korintoslular 11:26) Dolayısıyla bu kutlama, Tanrı’nın amacının yerine gelmesinde İsa’nın, ölümü aracılığıyla oynadığı çok önemli role dikkat çekecekti.

İsa Mesih ölene kadar sadık kalmakla, Yehova Tanrı’nın hikmetli ve sevgi dolu bir Yaratıcı ve adil bir Egemen olduğunu doğruladı. Şeytan’ın iddialarının tersine, İsa Âdem’den farklı davranıp, bir insanın büyük baskılar altında da olsa Tanrı’ya sadık kalabileceğini kanıtladı.—Eyub 2:4, 5.

Rabbin Akşam Yemeği, İsa’nın özverili sevgisinin de takdirle hatırlanmasını sağlar. İsa geçirdiği ağır denemelere rağmen, Babasına kusursuz şekilde itaat etti. Böylece, Âdem’in günahının muazzam bedelini ödemek için kendi kusursuz yaşamını verebildi. İsa kendisinin de söylediği gibi, “bir çokları için canını fidye vermeğe” geldi. (Matta 20:28) Sonuçta, İsa’ya iman edenlerin hepsinin günahları bağışlanabilir ve onlar, Yehova’nın insanlıkla ilgili başlangıçtaki amacına uygun olarak sonsuz yaşam elde edebilirler.—Romalılar 5:6, 8, 12, 18, 19; 6:23; I. Timoteos 2:5, 6.a

Tüm bunlar Yehova’nın insanlığın kurtuluşunu sağlamak üzere yaptığı iyiliklere ve inayetine dikkat çeker. Mukaddes Kitap şöyle der: “Allahın sevgisi bizde şununla izhar olundu: Onun vasıtası ile yaşıyalım diye, Allah biricik Oğlunu dünyaya gönderdi. Sevgi bundadır, biz Allahı sevdik değil, ancak o bizi sevdi, ve günahlarımıza kefaret olarak Oğlunu gönderdi.”—I. Yuhanna 4:9, 10.

Evet, Anma Yemeği muhteşem bir kutlamadır! Anma Yemeği, hem tüm dünyada farklı koşullarda kutlanabilecek kadar sade ve uygulanabilir, hem de çok uzun bir süre anlamlı şekilde hatırlanabilecek kadar simgesel bir kutlamadır.

Sizin İçin Anlamı

Rabbimiz İsa Mesih’in kurban niteliğindeki ölümü hem kendisine hem de Babası Yehova’ya çok pahalıya mal oldu. Kusursuz bir insan olarak İsa, bizler gibi ölümü miras almamıştı. (Romalılar 5:12; İbraniler 7:26) O sonsuza dek yaşama hakkına sahipti. Kendisi izin vermediği takdirde, yaşamı zorla da olsa ondan alınamazdı. İsa şöyle dedi: “[Hayatımı] benden kimse almaz; fakat onu kendiliğimden veririm.”—Yuhanna 10:18.

Ancak İsa, ‘ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis’i, ölümü aracılığıyla etkisiz kılmak ve ölüm korkusu yüzünden yaşamları boyunca köle olanların hepsini özgür kılmak için’ kusursuz insan yaşamını bir fidye olarak isteyerek verdi. (İbraniler 2:14, 15, YÇ) İsa’nın özverili sevgisi, boyun eğdiği ölüm şeklinden daha iyi anlaşılır. Üstelik o, nasıl acı çekeceğini ve öleceğini kesinlikle biliyordu.—Matta 17:22; 20:17-19.

Anma Yemeği bize, semavi Babamız Yehova’nın bugüne dek görülmüş en büyük sevgi ifadesini de hatırlatır. ‘Çok şefkatli ve merhametli’ olan Yehova için Getsemani bahçesinde İsa’nın ‘büyük feryadını ve gözyaşlarını,’ sadistçe kırbaçlanmasını, zalimce direğe çivilenmesini, acılar içinde yavaş yavaş ölüme doğru gidişini işitmek ve görmek çok ıstırap vericiydi. (Yakub 5:11, YÇ; İbraniler 5:7, YÇ; Yuhanna 3:16; I. Yuhanna 4:7, 8) Yüzyıllar sonra bugün bile, İsa’nın ölümünü düşünmek birçok kişiye duygusal açıdan çok acı veriyor.

Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in biz günahkâr insanlar için ne kadar büyük bir bedel ödediğini düşünün! (Romalılar 3:23) Her gün günahkâr yapımız ve kusurlarımız, acı bir gerçek olarak karşımızda duruyor. Ancak, İsa’nın fidyesine olan imanımıza dayanarak Yehova’dan bağışlanma dileyebiliriz. (I. Yuhanna 2:1, 2) Bu sayede, Tanrı’yla konuşma serbestliğine ve temiz bir vicdana sahip olabiliriz. (İbraniler 4:14-16; 9:13, 14) Dahası, cennet bir yeryüzünde sonsuza dek yaşama ümidi besleyebiliriz. (Yuhanna 17:3; Vahiy 21:3, 4) Bu ve diğer nimetler, İsa’nın ortaya koyduğu en büyük özveri eyleminin sonucudur.

Rabbin Akşam Yemeğine Duyduğunuz Takdiri Gösterin

Rabbin Akşam Yemeği kuşkusuz ‘Tanrı’nın olağanüstü lütfunun’ muhteşem bir göstergesidir. Yehova Tanrı’nın fidye düzenlemesi –ki bu düzenleme İsa’nın özverili sevgisi sayesinde mümkün oldu– gerçekten O’nun ‘sözle anlatılamayan armağanıdır.’ (II. Korintoslular 9:14, 15, YÇ) Tanrı’nın İsa Mesih aracılığıyla yaptığı iyilikler sizde de derin ve kalıcı bir takdir duygusu uyandırmıyor mu?

Bunun sizi de derinden etkilediğine eminiz. Bu nedenle, sizi İsa’nın ölümünün anılmasına Yehova’nın Şahitleriyle birlikte katılmaya içtenlikle davet ediyoruz. Bu yıl Anma Yemeği 16 Nisan Çarşamba günü güneş battıktan sonra kutlanacaktır. Yörenizdeki Yehova’nın Şahitleri bu en önemli olayın tam saatini ve yerini size bildirmekten memnun olacaklardır.

[Dipnot]

[Sayfa 6’daki çerçeve/resimler]

HANGİ İFADE DOĞRU? “BU BENİM BEDENİMDİR” Mİ YOKSA “BU BENİM BEDENİM DEMEKTİR” Mİ?

İsa ‘ben kapıyım’ ve “ben gerçek asmayım” dediğinde, kimse onun gerçekten bir kapı ya da asma olduğunu düşünmedi. (Yuhanna 10:7; 15:1) Benzer şekilde, The New Jerusalem Bible İsa’nın “Bu kâse yeni ahittir” sözlerini aktardığında, kâsenin gerçekten yeni ahit olduğu sonucuna varmıyoruz. Öyleyse, İsa ekmeğin bedeni ‘olduğunu’ söylediğinde de, ekmeğin İsa’nın bedeni anlamına geldiği ya da bedenini simgelediği bellidir. Bu nedenle, Charles B. Williams’ın tercümesi şöyle der: “Bu, bedenimi temsil eder.”—Luka 22:19, 20.

[Sayfa 5’teki resim]

Mayasız ekmek ve şarap, İsa’nın günahsız bedeni ve dökülen kanı için uygun simgelerdir

[Sayfa 7’deki resim]

Anma Yemeği, Yehova Tanrı ve İsa Mesih’in gösterdiği büyük sevgiyi hatırlatır